Ρεπορτάζ : Γιάννης Κοκκινίδης
Από το newpost.
 
Πολλοί αξιωματούχοι κυβερνητικοί και μη μετά τις καταιγιστικές αποκαλύψεις που γίνονται, θα μπορούσαν να κατηγορηθούν ακόμα και για εθνική προδοσία. Η μίζα που έπαιρναν για να υπογράφουν με τόση ευκολία συμβάσεις για εξοπλιστικά προγράμματα ίσως να είναι η μικρότερη ζημιά που έκαναν στην εθνική άμυνα της χώρας.
Και η αμυντική θωράκιση ενός κράτους είναι το Α και το Ω στην υπόσταση και στο μέλλον μίας χώρας.

Πέρα από τις αποκαλύψεις του Αν. Κάντα δεν δίστασαν να βάλουν την υπογραφή τους ακόμα και για την αγορά ληγμένων ουσιαστικά πυραύλων οι οποίοι φορτώνονται στα μαχητικά μας και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποια θα είναι η συμπεριφορά τους αν πυροδοτηθούν σε ενδεχόμενη εμπλοκή με εχθρικές δυνάμεις.
Ήδη πολλοί έχουν χάσει τον ύπνο τους στην κυριολεξία καθώς είναι κοινό μυστικό ότι ο Αντώνης Κάντας που διετέλεσε αναπληρωτής διευθυντής στη Διεύθυνση Εξοπλισμών θα ανοίξει το στόμα του και θα μιλήσει για όλες τις υποθέσεις που είχαν μέχρι τώρα οσμή σκανδάλου.
Τώρα για τις ενδείξεις θα υπάρξουν και αποδείξεις.
Στο Πεντάγωνο ακόμα γελούν πως τα αντισταθμιστικά ωφελήματα από την αγορά των Μιράζ 2000-5 και η αναβάθμιση κάποιων Μιράζ 2000 αφορούσαν την κατασκευή υδατοδεξαμενών(!).
Δηλαδή να δημιουργηθούν πισίνες ολυμπιακών διαστάσεων στο θέρετρο της Πολεμικής Αεροπορίας στο Ζούμπερι.
Ο Αν. Κάντας, όπως λέγεται στη γλώσσα των νομικών, θα τους «δώσει» όλους προκειμένου να διασωθεί όσο περισσότερο γίνεται ο ίδιος.
Ο άνθρωπος που θα σπάσει τη σιωπή του παραδέχτηκε ότι είχε πρωταγωνιστήσει στα εξοπλιστικά σκάνδαλα ως αναπληρωτής διευθυντής στη Διεύθυνση Εξοπλιστικών αλλά συνέχισε τη δράση του και μετά.
Όταν δηλαδή διαδέχθηκε στην ίδια υπηρεσία τον τότε προϊστάμενο του Γ. Σμπώκο, όταν ο τελευταίος αποφάσισε να πολιτευτεί και να επεκτείνει τις πονηρές δραστηριότητες του σε όλη τη γκάμα που έδινε το τότε πολιτικό σύστημα. Εξάλλου ο νόμος του κ. Σημίτη περί ευθύνη υπουργών ήταν πολλά υποσχόμενος.
Ο Σμπώκος όμως, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν έριξε μαύρη πέτρα πίσω του φεύγοντας από τη Διεύθυνση Εξοπλισμών.
Δεν αποκαλούσαν τυχαία στους διαδρόμους του Πενταγώνου τον Α. Κάντα ως το «φαξ του Γ. Σμπώκου». Μπορεί η σωματική παρουσία του Γ. Σμπώκου να μην υπήρχε στη Διεύθυνση των Εξοπλισμών αλλά νοερά ήταν εκεί 24ώρες το εικοσιτετράωρο.

Ποιος είναι ο Αντώνης Κάντας

Ο Αν. Κάντας ήταν απόφοιτος της σχολής ΣΜΑ ηλεκτρονικός στην ειδικότητα και είχε διατελέσει και συνεργάτης του πρώην υφυπουργού Εθνικής Άμυνας Ν. Κουρή. Μετά αποστρατεύτηκε και τοποθετήθηκε στη Διεύθυνση Εξοπλισμών. Δεν ξέρουμε κατά πόσο θέλησε ο ίδιος αρχικά να ζητάει μίζες ή τον έβαλαν στα κόλπα οι ανώτεροί του προκειμένου να τον κάνουν συνεργάτη και συνένοχο τους. Ο ίδιος λέγεται πως στη συνέχεια «στρατολόγησε» και άλλους. Τα «κόλπα» δεν γίνονται μόνο από έναν.
Στο τρελό πάρτι που έγινε από το 1997 έως και το 2003 , φέρεται πως είχαν εμπλοκή και αρκετοί τότε εν ενεργεία αξιωματικοί που ήταν στις αρμόδιες επιτροπές παραγγελίας και παραλαβής των οπλικών συστημάτων. Άλλους τους υποχρέωσαν να «λαδωθούν» και άλλοι το έκαναν... εθελοντικά και αυτοβούλως.

Πώς «στρατολογούνταν» οι αξιωματικοί να συμμετάσχουν

Για να είμαστε δίκαιοι και βάση μαρτυριών που έχει το newpost.gr στη διάθεσή του, όταν ευσυνείδητοι αξιωματικοί (που είναι η συντριπτική πλειοψηφία των Ενόπλων Δυνάμεων) έφερναν αντιρρήσεις και δεν δεχόντουσαν να συνυπογράψουν «λαμογιές» τότε άρχιζαν οι προειδοποιήσεις στο πρόσωπό τους.
Τους «συμβούλευαν» να «ενεργήσουν» όπως πρέπει γιατί υπάρχει πολιτική απόφαση.
Αν δεν έπρατταν όπως τους «συμβούλευαν» τότε αποστρατεύονταν οι εν λόγω αξιωματικοί ή στην καλύτερη περίπτωση έπεφταν σε καθεστώς δυσμένειας με ότι συνεπάγεται αυτό.
Και οι συγκεκριμένοι αξιωματικοί που τους ζητούσαν να πράξουν αντίθετα με ότι τους υπαγόρευε η συνείδησή τους δεν ήταν μόνοι τους. Είχαν και οικογένειες πίσω τους, με δάνεια και έξοδα να τρέχουν. Ποιος αξιωματικός θα μπορούσε να ορθώσει ανάστημα σε ένα σύστημα που έφτανε μέχρι τον τότε υπουργό Εθνικής Άμυνας Ακη Τσοχατζόπουλο.
Θα αναφερθούμε σε κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα χωρίς το ποσό των συγκεκριμένων εξοπλιστικών προγραμμάτων να είναι εντυπωσιακό, ωστόσο είναι ενδεικτικά το πως λειτουργούσε το σύστημα.

Κραυγαλέες «ιστορίες» εξοπλισμών 

Το 1998 ενώ μπορούσαμε να αγοράσουμε από τις ΗΠΑ καινούργιους πυραύλους για τα μαχητικά με 85.000 δολάρια τον έναν, προτιμήσαμε να αγοράσουμε μεταχειρισμένα με 100.000 τον έναν ο οποίος ήθελε άμεσα και επιδιόρθωση κόστους 15.000 δολάρια.
Δηλαδή πληρώσαμε 115.000 δολάρια τον κάθε πύραυλο ενώ μπορούσαμε να πάρουμε 85.000 καινούργιο.
Αναφερόμαστε στον πύραυλο ΑΙΜ-9 /L/I που τον πήραμε από τα γερμανικά αποθέματα. Όχι δωρεάν. Τα αγοράσαμε και ας ήταν ηλικίας... 20 ετών. Το Βερολίνο μας πούλησε τριακόσια τέτοια κομμάτια το 1998 .
Στην αρχή οι... αδιάφθοροι Γερμανοί μας έλεγαν ότι είναι καινούργιοι. Όταν ανοίχτηκαν τα κουτιά και έγινε έρευνα σε έναν από αυτούς διαπιστώθηκαν κάποιες αλλοιώσεις στους μηχανισμούς που έφερε.
Μετά από την οργή των Ελλήνων αξιωματικών οι Γερμανοί άλλαξαν το παραμύθι και έλεγαν ότι στους συγκεκριμένους πυραύλους έχει γίνει «γενική επιθεώρηση». Στις επίμονες ερωτήσεις των Ελλήνων αξιωματικών τι έτος κατασκευής ήταν οι πύραυλοι αυτοί, οι Βερολινέζοι που δεν είναι «λαμόγια» δεν απαντούσαν.
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Τους αγοράσαμε δίνοντας 53.000.000 δολάρια.
Και βέβαια η ιστορία δεν σταμάτησε εδώ, καθώς από τη Διεύθυνση Εξοπλισμών δόθηκαν άλλα 4,5 εκ. δολ.
Κρίθηκε αναγκαίο σε κάθε πύραυλο που αγοράσαμε να του αλλάξουμε τον μηχανισμό εντοπισμού στόχου που κόστιζε 15.000 δολάρια καθώς ο υπάρχον που διέθετε θεωρήθηκε πολύ παλιός. Δηλαδή έφτασε να στοιχίσει ο κάθε πύραυλος του τύπου αυτού 115.000 δολάρια.
Και όλα αυτά ενώ ο καινούργιος AIM-9 M 6/7 στοίχισε μόλις 85.000 δολάρια.
Το θέμα είναι αυτοί οι παλιοί πύραυλοι που τους χρυσοπληρώσαμε πόσο καλά θα ανταποκριθούν όταν επιχειρηθεί να χρησιμοποιηθούν.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι επί εποχής Άκη Τσοχατζόπουλου παραγγέλθηκαν το 2000 από την Ελλάδα 60 F-16 χωρίς το σύστημα αυτοπροστασίας «ΑΣΠΙΣ ΙΙ».
Στη συνέχεια η τότε διεύθυνση Εξοπλισμών προχώρησε σε άλλη σύμβαση για την απόκτηση του συστήματος αυτού.
Το κόστος ήταν περίπου 260.000.000 ευρώ, μέχρι σήμερα έχουμε πληρώσει πάνω 65.000.000 ευρώ και σύμφωνα με κάποιους άλλους 130.000.000 ευρώ. Πληροφορίες του newpost.gr αναφέρουν ότι το σύστημα αυτό ακόμα δεν έχει τοποθετηθεί στα F-16 καθώς παρουσιάζει αποκλίσεις στις προδιαγραφές που είχαμε θέσει.
Δέκα χρόνια μετά από την παραγγελία το πρόβλημα με το σύστημα αυτοπροστασίας των F-16 φαίνεται σύμφωνα με αποκαλύψεις από τα Wikileaks να απασχολεί έντονα ακόμα και την Ουάσιγκτον.
Σε τηλεγράφημα του Αμερικανού πρέσβη Σπέκχαρντ ενημερώνει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ για «τα παράπονα» της Ελλάδος σε σχέση με την λειτουργία των F-16. «Οι αμερικανικές εταιρείες πρέπει να αναλάβουν μεγαλύτερη ευθύνη”, ανέφερε τότε ο Σπέκχαρντ σημειώνοντας δίπλα σε παρένθεση, ότι το πρόβλημα προέκυψε λόγω παγωμένων διαπραγματεύσεων μεταξύ της αμερικανικής εταιρείας Raytheon και του ελληνικού υπουργείο Άμυνας, κι έτσι «κανένα από τα αεροσκάφη δεν έχει εγκατεστημένο το σύστημα αυτοπροστασίας».
Για το θέμα των συστημάτων αυτοπροστασίας επενέβη και η Δικαιοσύνη που διέταξε εισαγγελική έρευνα για να διακριβωθεί γιατί 10 πλέον χρόνια μετά την παραγγελία του συστήματος και την καταβολή περί των 65 εκατομμυρίων ευρώ, η ανάδοχος εταιρία Raytheon, αδυνατεί να υλοποιήσει τις συμβατικές της υποχρεώσεις, σε ότι αφορά τη πιστοποίηση και παράδοση του συστήματος βάση των προδιαγραφών της Πολεμικής Αεροπορίας.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η περιβόητη αναβάθμιση των F-4. Αρχικά συμφωνήσαμε και πάλι με τους Γερμανούς να μας κοστίσει η αναβάθμιση του κάθε αεροσκάφους 8-9 εκ. δολ. και έφτασε να την πληρώσουμε 15 εκ. δολ. έκαστη.
Και όλα αυτά ενώ η Αμερική μας πουλούσε προς 7,5 εκ. δολ. αεροσκάφη F-16 τα οποία αρχικά προορίζονταν για το Πακιστάν αλλά στη συνέχεια δεν αποδέσμευσε την περίοδο εκείνη το συγκεκριμένο μαχητικό.