Το μοναδικό κράνος πολέμου χαρακτηρίζετε από μοτίβα του Τρωικού πόλεμο είναι μόνο ένα από τα 80 διαφορετικά αντικείμενα στην έκθεση με τίτλο «Αρχαία Θησαυροί από Brestovitsa".
Το εστιακό σημείο της έκθεσης είναι το ιππικό κράνος πολέμου του αρχαίου Θράκα αριστοκράτη που βρέθηκε στον τύμβο Παμούκ Μογκίλα το 2013, του οποίου η αξία ως αρχαιολογικό τεχνούργημα εκτιμάται σε 2.000.000 ευρώ.
Είναι κατασκευασμένο από σίδερο με χάλκινη επίστρωση. Είναι αντιγραφή ένος ανθρώπινου κεφαλιού με τα μαλλιά, και είναι διακοσμημένο με εικόνες θεών και ηρώων από την αρχαία θρακική και την αρχαία ελληνική μυθολογία, συμπεριλαμβανομένων μοτίβα από τον Τρωικό πόλεμο που περιγράφεται στην Ιλιάδα του Ομήρου.
Έτσι, το μπροστινό μέρος του αρχαίου Θρακικού κράνος (ακριβή χρονολόγηση είναι αρχή του 2ου αιώνα μ.Χ.) διαθέτει έξι εικόνες του θεού Έρωτα, ενώ στα τμήμα που καλύπτει τα μάγουλα έχει μια εικόνα του θεού Απόλλωνα, και το άλλο - του θεού Ερμή.
Ωστόσο, η πιο ενδιαφέρουσα διακόσμηση είναι στο πίσω μέρος του κράνους του πολέμου:. Μια σκηνή από τον Τρωικό πόλεμο που απεικονίζει τη δολοφονία του γιου του Έκτορα Αστυάναξ (Σκαμάνδριος) από τον γιο του Αχιλλέα Νεοπτόλεμο Η απεικόνιση στο κράνος είναι η μόνη απεικόνιση αυτής της σκηνής που βρέθηκε στη Βουλγαρία .
Αυτή η συγκεκριμένη σκηνή από την αρχαία ελληνική μυθολογία είναι γνωστή στους κόσμοαρχαιολόγους από δύο αρχαία ελληνικά πλοία που φυλάσσονται στο Βρετανικό Μουσείο στο Λονδίνο επισήμανε ο Κονσταντίν Kisyov . Η ανακάλυψή του στο κράνος ενός αριστοκράτη της Θράκης, από το πρώτου με δεύτερου αιώνα μ.Χ. είναι επίσης μοναδικό για έναν άλλο λόγο."Αυτή είναι η πρώτη φορά που αυτή ακριβώς η σκηνή από τον Τρωικό Πόλεμο έχει βρεθεί σε ένα τεχνούργημα από τη ρωμαϊκή εποχή τρία παρόμοια κράνη έχουν βρεθεί στη Βουλγαρία, αλλά δεν είναι τόσο πλούσια διακοσμημένα.
Η Φιλιππούπολη έχει ίχνη κατοίκησης, που χρονολογούνται από τη Νεολιθική εποχή, περί το 6.000 π.Χ. Οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει ωραία αγγεία και άλλα αντικείμενα της καθημερινής ζωής, μέχρι και από τη Νεολιθική εποχή, που φανερώνουν ότι στο τέλος της 4ης χιλιετίας π.Χ. υπήρχε εκεί εγκαταστημένος οικισμός. Σύμφωνα με τον Αμμιανό Μαρκελλίνο η γραπτή ιστορία της Φιλιππούπολης μετά την Εποχή του Ορείχαλκου την καταγράφει ως Θρακικό οχυρωμένο οικισμό με το όνομα Ευμολπιάς. Τον 4ο αιώνα π.Χ. η πόλη ήταν κέντρο εμποροπανήγυρης. Το 342 π.Χ. καταλήφθηκε από τον Φίλιππο Β΄ της Μακεδονίας, πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που τη μετονόμασε Φιλιππόπολις.
Αργότερα καταλήφθηκε από τους Θράκες που την ονόμασαν Πουλπουδέβα (που είναι μετάφραση του "Φιλιππόπολις" (θρακ. "δεβα" = πόλη). To 72 π.Χ. καταλήφθηκε από το Ρωμαίο στρατηγό Μάρκο Λούκουλο, αλλά γρήγορα επέστρεψε στον έλεγχο των Θρακών. Το 46 μ.Χ. η πόλη ενσωματώθηκε τελικά στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από τον αυτοκράτορα Κλαύδιο και ονομάστηκε Τριμόντιον (λατινικά: Trimontium), που σημαίνει Πόλη των Τριών Λόφων, από τους τρεις λόφους πάνω στους οποίους ήταν αρχικά χτισμένη και κατέστη μητρόπολις (πρωτεύουσα) της επαρχίας της Θράκης. Απέκτησε καθεστώς πόλης στα τέλη του 1ου αιώνα.
Το Τριμόντιον ήταν σημαντικό σταυροδρόμι για τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και ονομαζόταν η μεγαλύτερη και ομορφότερη των πόλεων από το Λουκιανό.
Αν και δεν ήταν η πρωτεύουσα της Επαρχίας της Θράκης ήταν το μεγαλύτερο και σημαντικότερο κέντρο της. Την εποχή αυτή περνούσε από την πόλη η Βία Μιλιτάρις (ή Βία Ντιαγκονάλις), ο σημαντικότερος στρατιωτικός δρόμος στα Βαλκάνια.
H Ρωμαϊκή εποχή ήταν περίοδος ανάπτυξης και πολιτιστικής υπεροχής. Τα αρχαία τείχη διηγούνται την ιστορία μιας σφύζουσας αναπτυσσόμενης πόλης, με πολυάριθμα δημόσια κτίρια, ιερά, λουτρά και θέατρα. Η πόλη είχε προηγμένα δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης. Την υπεράσπιζαν διπλά τείχη, πολλά από τα οποία διατηρούνται ακόμη και είναι ορατά από τους τουρίστες. Σήμερα μόνο να μικρό μέρος της αρχαίας πόλης έχει ανασκαφεί
Τα εκθέματα από το Παμούκ Μογκίλα που εκτίθονται στο Μουσείο Φιλιππούπολης είναι στην πραγματικότητα από έξι διαφορετικούς τάφους που βρέθηκαν μέσα στο Θρακικό τύμβο. Ευτυχώς, η ομάδα Kisyov 's κατέληξε σε αυτούς τους τάφους πριν από τους τοπικές κυνηγούς θησαυρών που είχαν έρθει πολύ κοντά σε ένα από τους τάφους.
Στην πραγματικότητα, ο τάφος βρέθηκε σχεδόν από τους αρχαιοκάπηλους είναι ο αρχαιότερος που βρέθηκε μέχρι σήμερα στο εσωτερικό του ταφικού τύμβου Παμούκ Mogila. Περιείχε ένα δοχείο με στάχτη Θράκα, καθώς και το τελετουργικό της θυσίας του μια νεαρή γυναίκα που θάφτηκε μαζί του.
Αυτό τάφος χρονολογείται στον 4ο αιώνα π.Χ., που βασίζεται στην ανακάλυψη των νομισμάτων Θρακικής Οδρυσών βασιλιά Τήρης ΙΙ (Ε. 351-342 μ.Χ.).
Οι άλλοι πέντε τάφοι κάτω από τα ίδια ανάχωμα είναι από αργότερους ενταφιασμούς μεταξύ των οποίων τρεις από την τελευταία περίοδο, ο 1 ος -2 ος αιώνας μ.Χ., ένας εκ των οποίων είναι αυτός που βρέθηκε το μοναδικό κράνος με μοτίβα Θρακικό Πολέμου.
Άλλα συναρπαστικά ευρήματα από τις έξι τάφους που βρέθηκαν κάτω από Παμούκ Μογκίλα περιλαμβάνουν αρχαία φανάρια, ένα balsamarium, μια μαρμάρινη λάρνακα, μια καρφίτσα, ένα καθρέφτη, δαχτυλίδια, δόρυ συμβουλές, σπαθιά, ασπίδες, και ασημένια νομίσματα του Ρωμαίου στρατηγού Μάρκου Αντώνιου (στο γραφείο 43- 33 μ.Χ.) και Ρωμαίο Αυτοκράτορα Νέρωνα (r. 54-68 μ.Χ.), καθώς και άλλα στοιχεία που θα έπρεπε να εξυπηρετούν τους νεκρούς στην μετά θάνατον ζωή τους. Η πίστη στη μετά θάνατον ζωή ήταν ιδιαίτερα σημαντική για τους αρχαίους Θράκες οι οποίοι λέγεται ότι γιόρταζαν το θάνατο και θρηνούσαν τη γέννηση των παιδιών.ΠΗΓΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ:
http://archaeologyinbulgaria.
http://el.wikipedia.org
ΠΗΓΗ erevnw
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου