Η αποκάλυψη του DP για την κατάθεση πρότασης από τον γαλλικό αεροναυπηγικό κολοσσό Dassault Aviation για την εξαγορά του 49% της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας (ΕΑΒ), καθώς επίσης και η διαφαινόμενη πρόθεση κι άλλων εκ των προσκληθέντων από την Ernst & Young που ελέγχει τη διαδικασία για λογαριασμό του υπουργείου Ανάπτυξης, προκάλεσε εύλογα εντύπωση. Καταληκτική ημερομηνία για την εκδήλωση ενδιαφέροντος είναι στις 10 Φεβρουαρίου, δηλαδή την ερχόμενη παρασκευή, οπότε σε δυο μέρες θα έχουν λυθεί οι απορίες. Απομένουν Lockheed Martin, Airbus και Boeing. Κοντός ψαλμός…
Φαίνεται πως έγγραφο εκδήλωσης ενδιαφέροντος θα κατατεθεί τουλάχιστον από δυο στους τρεις εναπομείναντες, εάν όχι και από τους τρεις. Οι προτάσεις αυτές φαίνεται πως δεν μπαίνουν σε μεγάλες λεπτομέρειες περί των προθέσεων. Οι εταιρίες αυτές εκφράζουν την άποψη ότι ο περιορισμένος χρόνος που υπήρχε δεν επέτρεπε την κατάθεση λεπτομερούς επιχειρηματικού σχεδίου (business plan) και ότι ευελπιστούν να λάβουν την ενημέρωση που απαιτείται ώστε να επανέλθουν, καταθέτοντας τις προτάσεις τους αναλυτικά. Αυτή η “λεπτομέρεια” όμως αφήνει την υπόθεση ανοικτή για τη διακίνηση σεναρίων.
Όπως είχε εξ αρχής αναφερθεί, λογικό φαβορί για τη διαδικασία είναι η αμερικανική Lockheed Martin (LM), στο μέτρο που διασφαλίζει επί πολλά έτη το 80% περίπου του κύκλου εργασιών της ΕΑΒ. Με βάση την πολυετή εμπλοκή της στην εταιρία που εξασφαλίζει σαφέστατη εικόνα περί των θετικών και των αρνητικών σημείων της που αντιστοίχως είτε σκοπεύεται να αξιοποιηθούν με στόχο την περαιτέρω βελτίωση ή να θεραπευθούν, η εταιρία δεν κρύβει ότι έχει προχωρήσει σε λεπτομερή μελέτη για το δέον γενέσθαι, το οποίο έχει αποτυπώσει σε μακροσκελή πρόταση που προφανώς θα καταθέσει το επόμενο διήμερο.
Παρότι αποδείχθηκε ιδιαίτερα δύσκολο για να εξασφαλιστεί με κάθε λεπτομέρεια η θέση της LM, διαφαίνεται μια υφέρπουσα δυσαρέσκεια για την αιφνιδιαστική αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος. Το ενδιαφέρον για την ΕΑΒ ήταν δεδομένο τα τελευταία χρόνια, αυστηρά όμως “υπό τις κατάλληλες προϋποθέσεις“. Η πρόθεση κατάθεσης πρότασης αποδεικνύει διά της ατόπου ότι αυτές οι προϋποθέσεις εξασφαλίστηκαν. Από το ρεπορτάζ ήταν γνωστό τα τελευταία χρόνια ότι η κορυφαία προϋπόθεση, το αγκάθι στην εξέλιξη της διαδικασίας ήταν η πολιτική νοοτροπία αντιμετώπισης της εγχώριας δημόσια ελεγχόμενης αμυντικής βιομηχανίας.
Επ’ αυτών έχουν γίνει συζητήσεις επί συζητήσεων με κυβερνητικούς αξιωματούχους, ενώ στην Ελλάδα έχουν καταγραφεί επισκέψεις κορυφαίων στελεχών της εταιρίας με διάφορες αφορμές, τα οποία με την ευκαιρία συναντούσαν κορυφαίους υπουργούς και διεξήγαγαν συζητήσεις. “Η Lockheed Martin έχει κάνει σε δεκάδες χώρες όσα προτίθεται να εφαρμόσει και στην ΕΑΒ, στο πλαίσιο κοινοπραξιών (joint ventures) με μεγάλη επιτυχία που συνεχίζεται μέχρι τις ημέρες μας”, ανέφερε σε συνομιλία του με το DP στέλεχος της LM, παραθέτοντας παραδείγματα που εκτείνονταν από την Ινδία (συμμετοχή σε δυο κοινοπραξίες), μέχρι τη Μαλαισία και την Αργεντινή. Κατά συνέπεια, “προτιθέμεθα να κάνουμε κάτι που ήδη γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά το πως να εξασφαλίσουμε την επιτυχία του εγχειρήματος”.
Σε αυτό το πλαίσιο διακρίνεται ένας έμμεσος προβληματισμός για την όλη διαδικασία, με επίκεντρο το πως θα μπορούσε να “ζυγιστεί” μια τόσο λεπτομερής, πολυδάπανη και εξαντλητική διαδικασία στην οποία ενεπλάκησαν οι αρμόδιοι εταιρικοί τομείς της LM σε συνεργασία με το γραφείο της εταιρίας στην Αθήνα (σ.σ. η LM δεν χρησιμοποιεί “αντιπροσώπους”), απέναντι στην εκτιμώμενη ως απλή “δήλωση προθέσεων” των δυνητικών της ανταγωνιστών. Εύλογη, καταρχήν, ως επισήμανση, όμως η διαδικασία που έχει επιλεγεί δεν μπορεί να υποβιβάσει σε τυπική, τη συμμετοχή του οποιουδήποτε ανταγωνιστή, άπαξ και προσεκλήθη.
Από την άλλη πλευρά, ενώ γίνεται κατανοητό ότι η LM έχει σαφές πλεονέκτημα ακριβώς λόγω της μεγάλης εμπειρίας από την πολυετή συνεργασία με την ΕΑΒ, επισημαίνεται ότι η εταιρία δεν μπορεί να περιμένει επ’ αόριστον, ειδικά όταν επίκεινται εκλογές στην Ελλάδα, με ό,τι αυτό συνήθως συνεπάγεται για την ταχύτητα λήψης αποφάσεων. “Η LM έχει τον δικό της σχεδιασμό που προβλέπει συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα τα οποία αντιστοιχούν στην κάλυψη των αναγκών της και δεν μπορεί να περιμένει για την κάλυψή τους”, αναφέρθηκε στο DP, μια διατύπωση που υπονοεί πως υπάρχει ημερομηνία λήξης στην υπομονή που μπορεί να επιδειχθεί.
Αναμένεται να διαπιστωθεί εάν αυτό θα αποτυπώνεται στην πρόταση όταν αυτή κατατεθεί, ή θα τηρηθεί στάση αναμονής για τη διαπίστωση των ενεργειών της ελληνικής κυβέρνησης, το πως δηλαδή θα διαχειριστεί το θέμα. Εκτιμάται, πως εάν υπάρξει άμεση ανταπόκριση, δηλαδή μια απόφαση που θα συμπεριλαμβάνει την LM, προ των εκλογών δηλαδή, η οποία θα διασφαλίζει συνέχεια στη διαδικασία ανεξαρτήτως της εκλογικής περιόδου, όλα θα κυλήσουν ομαλά. Το πρόβλημα δεν είναι απλό: Αφενός το έργο που διασφαλίζει η LM στην ΕΑΒ είναι αμφίβολο αν θα μπορούσε να συνεχιστεί ακώλυτα, εάν το μάνατζμεντ περάσει στα χέρια ανταγωνιστή και αφετέρου δεν διασφαλίζεται το εάν σε περίπτωση μεγάλης καθυστέρησης, η πρόταση της Lockheed Martin θα συνεχίζει να ισχύει.
ΠΗΓΗ defence-point
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου