Μέτρα ενίσχυσης του στρατιωτικού δυναμικού της Ρωσίας

Aπό το greek.ruvr.ru

Ο πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ έκανε τις παραμονές έντονες δηλώσεις, στις οποίες έδωσε απάντηση στα σχέδια των ΗΠΑ για την ανάπτυξη του συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας στην Ευρώπη.

Παρουσίασε επίσης ένα σχέδιο πιθανών απαντητικών μέτρων της Ρωσίας και επισήμανε απροκάλυπτα το ενδεχόμενο της εξόδου της ρωσικής πλευράς από τη Συνθήκη START-3.

Μάλλον για πρώτη φορά κατά την προεδρία του Μεντβέντεφ έχει γίνει μία ολοκληρωτική προγραμματική δήλωση για τα μέτρα ενίσχυσης του στρατιωτικού δυναμικού της Ρωσίας σε σχέση με τη δημιουργία του συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ. Ας προσπαθήσουμε να αναλύσουμε αυτή τη δήλωση.

«Πρώτο. Με εντολή μου το Υπουργείο Αμυνας της Ρωσίας θα  συμπεριλάβει χωρίς καθυστέρηση στη μαχητική σύνθεση Σταθμό Ραντάρ του συστήματος ειδοποίησης για πυραυλική επίθεση στην πόλη Καλινιγκράντ».

Το σημείο αυτό είναι το πιο εύκολο για εκπλήρωση. Ο Σταθμός Ραντάρ Voronezh-DM στον οικισμό Πιονέρσκογιε της περιοχής Καλινινγκράντ (εγκατάσταση 2461) έχει ήδη κατασκευαστεί και έχει τεθεί τώρα σε πειραματικό καθεστώς λειτουργίας. Η μετάβασή του σε μαχητικό καθεστώς σήμερα κιόλας μπορεί να γίνει. Αυτός ο Σταθμός καλύπτει τον δυτικό τομέα, ο οποίος μετά την άρνηση της Ρωσίας να παίρνει πληροφορίες από τους ουκρανικούς Σταθμούς στο Μουκάτσεβο και στη Σεβαστούπολη,  είναι μόνο εν μέρει καλυμμένος από το Σταθμό Ραντάρ, που βρίσκεται στη Λευκορωσία κοντά στο Μπαράνοβιτσι. Εκτός απ’ αυτό, ο νέος Σταθμός επιτρέπει  την ενίσχυση της παρακολούθησης του αρκετά σημαντικού βορειοδυτικού τομέα. Εδώ η ζώνη επιτήρησής του  σμίγει με τη ζώνη του Ραντάρ του Μπαράνοβιτσι και του νέου Σταθμού Ραντάρ κοντά στην Αγία Πετρούπολη.

«Δεύτερο. Στο πλαίσιο της δημιουργίας Αεροδιαστημικής Άμυνας της Ρωσίας θα ενισχυθεί με σειρά προτεραιότητας η κάλυψη των εγκαταστάσεων των Στρατηγικών Πυρηνικών Δυνάμεων».

Η κάλυψη των Στρατηγικών Πυρηνικών Δυνάμεων από το πιθανό χτύπημα από τα «πάνω» γίνεται σήμερα όλο και πιο επίκαιρο καθήκον λόγω των συνεχιζόμενων στις ΗΠΑ εργασιών στο πλαίσιο του προγράμματος Prompt Global Strike (Άμεσο παγκόσμιο χτύπημα). Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος οι ΗΠΑ δημιουργούν συστήματα όπλων ακριβείας με μη πυρηνικό εφοδιασμό, που είναι ικανά να προσβάλουν οποιονδήποτε στόχο στη Γη μέσα σε μία ώρα. Σήμερα το πρόγραμμα αυτό απέχει ακόμα πολύ μακριά από την ολόκληρωτική του  εκπλήρωση, αλλά διεξάγονται ήδη οι δοκιμές των με προοπτική δειγμάτων εξοπλισμών, συμπεριλαμβανομένων και των υπερηχητικών συστημάτων.

Τα ρωσικά με προοπτική συστήματα Αεράμυνας και Αντιπυραυλικής Άμυνας, με τη σειρά τους, κατασκευάζονται παίρνοντας υπόψη την ανάγκη της αντίστασης σε παρόμοιες επιθέσεις. Ορισμένες δυνατότητες καταπολέμησης των ηπερηχητικών στόχων έχουν τα γνωστά ήδη συστήματα С-300, και ιδιαίτερα  της γραμμής Anteev C-300B. Στo σύστημα C-400 οι δυνατότητες αυτές είναι ακόμα μεγαλύτερες. Το σύστημα δε C-500, η μαζική παραγωγή του οποίου προβλέπεται να αρχίσει στο δεύτερο μισό του τρέχουσας δεκαετίας, θα προσβάλει ακόμα και τέτοιους δύσκολους στόχους, όπως είναι οι κεφαλές μάχης των διηπειρωτικών πυραύλων.

Τα νέα συστήματα Αεάρμυνας και Αντιπυραυλικής Άμυνας καλούνται να δημιουργούν ιδιόμορφα «αντιπυραυλικά φρούρια», που δεν θα καλύπτουν μόνο τις στρατηγικές πυρηνικές δυνάμεις, αλλά και τα σημαντικότερα οικονομικά κέντρα και τις περιοχές ανάπτυξης των δυνάμεων γενικού προορισμού.

Ταυτόχρονα, μιλώντας για την κάλυψη των στρατηγικών πυρηνικών δυνάμεων, η προσοχή δεν πρέπει να επικεντρώνεται μόνο στα συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας. Αρκετά μεγάλη απειλή συνιστούν οι επιθέσεις των σαμποτέρ και τρομοκρατών. Όπως προκύπτει από την πρακτική των ασκήσεων, τα κινητά συστήματα πυραύλων  είναι αρκετά ευάλωτα ενώπιον τέτοιων αντιπάλων. Μάλιστα,  στις συνθήκες της γενικής αποσταθεροποίησης της κατάστασης κοντά στα σύνορα της Ρωσίας, η απειλή αυτή μόνο μεγαλώνει, απαιτώντας αντίστοιχη απάντηση.

 «Τρίτον. Οι στρατηγικοί βαλλιστικοί πύραυλοι, με τους οποίους εξοπλίζονται τα Πυραυλικά Στρατεύματα Στρατηγικού Προορισμού και το Πολεμικό Ναυτικό μας, θα εφοδιάζονται με νέα υπερσύγχρονα συστήματα αντιμετώπισης της αντιπυραυλικής άμυνας και με νέες υψηλής απόδοσης κεφαλές μάχης».

Οι τελειοποιημένοι εξοπλισμοί μάχης θα πρέπει να γίνουν το κύριο ατού όλων των υπερσύγχρονων στρατηγικών πυραυλικών συστημάτων της Ρωσίας – των Bulava,  και Sineva (Liner) για τις ναυτικές Δυνάμεις, και των Topol-M, Yars και των  υπερσύγχρονων με προοπτική πυραύλων για τα Πυραυλικά Στρατεύματα Στρατηγικού Προορισμού.

Γίνεται λόγος πρώτ’ απ’ όλα για τις ευέλικτες μάχιμες μονάδες που είναι ικανές να "ξεγελάσουν" τα αντιπυραυλικά συστήματα, τα οποία είναι προορισμένα για την αναχαίτιση των συμβατικών  κεφαλών που πέφτουν σε  βαλλιστική τροχιά. Η αναχαίτιση, η οποία είναι μάλλον απίθανη ακόμα και λόγω των τεράστιων ταχυτήτων και της έλλειψης χρόνου, στις περιπτώσεις δε με τις ευέλικιτες μονάδες μάχης γίνεται ουσιαστκά μη ρεαλιστική. Παρ’ όλα αυτά, οι ρυθμοί κατασκευής νέων βαλλιστικών πυραύλων προβλέπεται να αυξηθούν – ως τα μέσα της δεκαετίας μέχρι 50-60 πυραύλους το χρόνο, ώστε να αποτραπαεί η τυχόν μείωση του αριθμού των πυραύλων που βρίσκονται στην μαχητική βάρδια.

«Τέταρτον. Μπροστά στις ένοπλες δυνάμεις έχει τεθεί  εκ μέρους μου το καθήκον της επεξεργασίας μέτρων, που θα εξασφαλίζουν σε περίπτωση ανάγκης την αναχαίτιση των πληροφοριακών μέσων και των μέσων διεύθυνσης  του συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας. Τα εν λόγω μέτρα είναι  ανάλογα, αποτελεσματικά και μη δαπανηρά».

Αυτό το σημείο της δήλωσης του Ντμίτρι Μεντβέντεφ μπορεί να χαρακτριστεί ως το πιο ενδιαφέρον. Αγκαλιάζει μία ολόκληρη σειρά μέτρων – από τον αγώνα στον κυβερνοχώρο ως την προσβολή των διαστημικών δορυφόρων. Σε σχέση με αυτό δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι το αμερικανικό σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας, όπως και όλα τα άλλα στοιχεία της πολεμικής μηχανής των ΗΠΑ είναι προσδεδεμένα σε μεγάλο, σε πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι στη Ρωσία, βαθμό με τα δορυφορικά συστήματα τηλεπικοινωνίας, ανίχνευσης και αναγνώρισης στόχων, όπως και στα ηλεκτρονικά δίκτυα.

Το καλά προσχεδιασμένο και καλά ρυθμισμένο χτύπημα σ΄αυτό το σημείο μπορεί να υποσκάψει σοβαρά την μαχητική ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ και η προσοχή σε τέτοια μέτρα αντίδρασης είναι απολύτως δικαιολογημένη, ιδιαίτερα παίρνοντας υπόψης την πλούσια πείρα της κατασκευής των αντιδορυφορικών συστημάτων που έχει το ρωσικό αμυντικό συγκρότημα.

«Πέμπτο. Αν τα απαριθμημένα μέτρα δεν θα είναι επαρκή, τότε  η Ρωσική Ομοσπονδία θα εγκαταστήσει στο δυτικό και το νότιο τμήμα της χώρας σύγχρονα συστήματα εξοπλισμών κρούσης, που θα εξασφαλίζουν την προσβολή δια πυρός του ευρωπαϊκού συστατικού στοιχείου της αμερικανικής αντιπυραυλικής ασπίδας. Ένα από τέτοια βήματα θα είναι η ανάπτυξη του πυραυλικού συστήματος Iskander στην ιδιαίτερη περιοχή Καλινιγκράντ».

Η ανάπτυξη των Iskander στις παραμεθόριες περιοχές της χώρας σαν απάντηση στη δημιουργία ευρωπαϊκής περιοχής του αμερικανικού συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας είναι από καιρό δηλωμένο μέτρο που δεν έχασε ωστόσο την επικαιρότητά του. Πριν 3 ακριβώς χρόνια, τον Νοέμβριο του 2008, η Ρωσία είχε δηλώσει την ετοιμότητά της να αναπτύξει εδώ πυραυλικά συστήματα Iskander σαν απάντηση στην ανάπτυξη στοιχείων του αμερικανικού συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας στην Πολωνία.

Τότε, μετά την εγκατάλειψη από τις ΗΠΑ του σχεδίου  δημιουργίας βόρειου ευρωπαϊκού συστήματος, τα Iskander δεν είχαν αναπτυχθεί. Σήμερα όμως άρχισαν να μιλούν και πάλι για την πιθανότητα εμφάνησης αντιπυραυλικής άμυνας στην Πολωνία και  ακριβώς αυτό το γεγονός έχει προκαλέσει συμμετρική απάντηση της Ρωσίας.

Εξάλλου, σ΄αυτές τις συνθήκες  η Πολωνία αποδείχνεται η κύρια  παθούσα πλευρά. Πραγματικά σε περίπτωση υποτιθέμενης σύγκρουσης της Ρωσίας εναντίον του ΝΑΤΟ, οι βάσεις της αντιπυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ σ΄αυτή τη χώρα σίγουρα θα γίνουν στόχοι του πυρηνικού χτυπήματος την πρώτη κιόλας ώρα του πολέμου. Μάλιστα, η εμβέλεια των Iskander, που φτάνει τα 500 χιλιόμετρα, κάνει δυνατή την προσβολή στόχων σε όλο το έδαφος της Πολωνίας.

Εξάλλου, το τελευταίο του επιχείρημα  ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ  το έχει αφήσει   για "γλυκό".

«Σε περίπτωση δυσμενούς εξέλιξης της κατάστασης η Ρωσία επιφυλάσσει το δικαίωμα μη πραγματοποίησης των περεταίρω βημάτων στον τομέα του αφοπλισμού και, συνεπώς, του ελέγχου των εξοπλισμών.  Εκτός απ’ αυτό, παίρνοντας υπόψη την αδιάρρηκτη αλληλοσύνδεση ανάμεσα στους στρατηγικούς επιθετικούς και τους αμυντικούς εξοπλισμούς, μπορεί να εμφανιστούν σοβαροί λόγοι για την έξοδο της χώρας μας  από τη Συνθήκη START. Αυτό προβλέπεται από το ίδιο το νόημα της Συνθήκης».

Εν τω μεταξύ, εδώ δεν γίνεται λόγος μόνο για την Συνθήκη START-, αλλά ουσιαστικά και για την απάρνηση της συμμετοχής στην περεταίρω διαπραγματευτική διαδικασία, καθώς επίσης και για την έξοδο από τις ισχύουσες ήδη Συνθήκες, συμπεριλαμβανομένης και της Συμφωνίας για τους πυραύλους μέσου και μικρού βεληνεκούς και της Συνθήκης για τους συμβατικούς εξοπλισμούς στην Ευρώπη. Εξάλλου, η Ρωσία είχε επιβάλει ήδη μορατόριουμ στην εφαρμογή της Συνθήκης για τους εξοπλισμούς στην Ευρώπη όταν οι χώρες του ΝΑΤΟ είχαν ματαιώσει ουσιαστικά τη διαδικασία της επικύρωσης της ανανεωμένης Συμφωνίας.

Ακριβώς με τη Συνθήκη για τους συμβατικούς εξοπλισμούς στην Ευρώπη αποδείχτηκε συνδεδεμένη και η νέα επιδεικτική ενέργεια των ΗΠΑ, οι οποίες δήλωσαν ότι αρνιούνται να εφαρμόζουν τη Συνθήκη εξαιτίας της μη εφαρμογής της από τη Ρωσία.  Έχουν ήδη δημοσιευθεί απόψεις ότι τέτοιο βήμα των ΗΠΑ θα πρέπει να αναγκάσει τη Μόσχα να επιστρέψει στην εφαρμογή της Συνθήκης, αλλά δεν φαίνονται λόγοι για τέτοια επιστροφή. Μάλλον, το αντίθετο. Στις συνθήκες της εμβαθυνόμενης δυσπιστίας ανάμεσα στις πλευρές, είναι αμφίβολο ότι η Ρωσία θα επιστρέψει στη Συνθήκη για τους συμβατικούς εξοπλισμούς στην Ευρώπη.

Είναι ωστόσο πολύ ρεαλιστική η «επέκταση των εξόδων». Η Ρωσία, π.χ. είχε δηλώσει το ενδεχόμενο της εξόδου της από την Συνθήκη START-3 ακόμα στο στάδιο της επεξεργασίας της.  Εξάλλου, δεν είναι γνωστό αν  γίνει αυτή η έξοδος ή όχι, όμως για τις ΗΠΑ μάλλον δεν αποτελεί κανένα μυστικό ότι η ανάπτυξη του συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας στην Ευρώπη θα προκαλέσει σχεδόν 100% τη Μόσχα να κάνει ακριβώς τέτοιο βήμα. Το κατά πόσο χρειάζεται αυτό στους Αμερικανούς θα το δείξει ο χρόνος.