Το μοναδικό σχέδιο

Του Ν.Λυγερού

Ότι η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη φαινόταν να είναι γνωστό σε όλους, αλλά τελικά αρκετοί το έμαθαν μόνο πρόσφατα με τις εξελίξεις. Μιλήσαμε για πολλά σενάρια αλλά ουσιαστικά για ένα μοναδικό σχέδιο, αφού τα άλλα είχαν είτε απορριφθεί από την αρχή είτε από τον Μάρτιο 2015 μετά από την ανάλυση δεδομένων. Με άλλα λόγια το δέντρο αποφάσεων είχε ελάχιστα φύλλα, αφού πολλές διακλαδώσεις δεν υπάρχουν. Βέβαια αυτό έγινε ευρύτερα γνωστό μετά από τις κρίσιμες αποφάσεις που έδιναν την εντύπωση, πρώτα των επιλογών, στη συνέχεια των περιορισμένων επιλογών και τελικά της μοναδικής επιλογής. Έτσι πολλοί αναρωτιούνται τώρα αν μας άξιζαν όλες αυτές οι δυσκολίες για να καταλήξουμε σε αυτό το σημείο. Αυτό το ερώτημα θα έχει σίγουρα νόημα για τους ιστορικούς αλλά τώρα η στρατηγική συνεχίζεται στην Ελλάδα και πρέπει να περάσουμε στο επόμενο στάδιο αλλάζοντας κύκλο. Η επιλογή της πατρίδας παρά του κόμματος, αποτελεί τώρα ένα θεμελιακό δεδομένο για τη συνέχεια. Και τώρα πρέπει να σχεδιάσουμε το μέλλον όλοι μαζί για μια κοινή πορεία για να ξεπεράσουμε μία μία τις δυσκολίες. Σίγουρα μερικοί ακόμα και αρκετοί θα παραμείνουν σε μια κομματική σκέψη αναλύοντας για χρόνια τα λάθη και τις χαμένες ευκαιρίες αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να προχωρήσουν και εθνικά για να αποδείξουν έμπρακτα ότι αγαπούν την πατρίδα μας κι ότι παλεύουν για το μέλλον έχοντας στο νου τους τον ελληνικό λαό. Δεν μας ενδιαφέρουν οι πολιτικές διαμάχες, θέλουμε να ζήσει η Ελλάδα.

Εποικοδομητικές στρατηγικές

Του Ν.Λυγερού

Αυτό που έχει σημασία τώρα δεν είναι οι εναλλακτικές τακτικές και αναλύσεις σεναρίων του παρελθόντος για να δικαιολογήσουμε την παρουσία μας στο πολιτικό γίγνεσθαι, αλλά να βρούμε εποικοδομητικές στρατηγικές που χτίζουν μια πορεία για την πατρίδα μας. Εξασφαλίσαμε το γεγονός, μετά από περιπέτειες βέβαια, ότι ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη, όμως αυτό δεν επαρκεί για τη συνέχεια. Δεν αρκεί ν’ ανήκουμε πρέπει να έχουμε και ένα ρόλο, μια δράση, μια στρατηγική εθνική. Σε αυτό βοηθάει η γεωπολιτική και η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου βρίσκονται από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα του κόσμου στον τομέα των υδρογονανθράκων offshore. Αυτό από μόνο του παίζει τεράστια σημασία, αφού έχουμε έμπρακτα να κάνουμε με την Κύπρο, τον Λίβανο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Το θέμα των στρατηγικών κοιτασμάτων δεν είναι μία λεπτομέρεια αφού είναι ικανό να μας κατατάσσει στις χώρες πηγές και όχι μόνο περασμάτων. Πρακτικά, επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση παροτρύνει από το 2013, μέσω του Eυρωκοινοβουλίου την ανάπτυξη και την ανάδειξη των αυτόχθονων πηγών ενέργειας για να ελαχιστοποιήσει, κατά το δυνατόν, την ενεργειακή εξάρτηση και να βελτιστοποιήσει την ενεργειακή ασφάλεια μέσω της ποικιλίας, είμαστε σε θέση να παίξουμε ένα γεωοικονομικό ρόλο μεγάλης αξίας στην περιοχή για το μέλλον. Όμως πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε για να πράξουμε ανάλογα, για να ξεφύγουμε από την κοινωνική μιζέρια.

Από τις κινήσεις στις πράξεις
Του Ν.Λυγερού

Στις διαπραγματεύσεις είδαμε πολλές κινήσεις και λίγες πράξεις. Τώρα έχουμε ελάχιστες κινήσεις για να κάνουμε πολλές πράξεις. Κι όπως είναι οι πράξεις κι όχι οι κινήσεις που καθορίζουν την πορεία μας, πρέπει αυτές να γίνουν με μεγάλη προσοχή για να έχουν ένα στρατηγικό υπόβαθρο, διότι στη συνέχεια πρέπει να τις υποστηρίξουμε έμπρακτα. Τώρα δεν έχουμε να κάνουμε με κομματικές δηλώσεις, προτάσεις, αντιπροτάσεις, αλλά με εθνικές αποφάσεις που γίνονται σ’ ένα πλαίσιο αναδίπλωσης. Έτσι αυτές οι πράξεις είναι καθοριστικές. Συνεπώς δεν πρέπει να τις βλέπουμε ως την απόδειξη της λήξης μιας κρίσης αλλά ως έναρξη νέων δεδομένων που θα αποτελούν αρχικές συνθήκες για το μέλλον της πατρίδας μας. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να κινηθούμε και για το θέμα των οριοθετήσεων της ελληνικής ΑΟΖ, για την αξιολόγηση του δεύτερου θαλάσσιου οικοπέδου, για τον αγωγό East Med, για το Interconnector EuroAsia, για τον ελληνικό ζεόλιθο. Όλα αυτά τα θέματα είναι στρατηγικής σημασίας και εθνικής αξίας κι αποτελούν εποικοδομητικές λύσεις σε οικονομικά προβλήματα που δεν λύνονται μόνο μ’ ένα οικονομικό τρόπο. Έχει λοιπόν νόημα να εγκλωβιζόμαστε σ’ ένα πλαίσιο αποκλειστικά οικονομικό δίχως να το συμπεριλάβουμε στη γεωπολιτική μας μέσα σε μία εθνική υψηλή στρατηγική;

Δίχως συμβιβασμούς
Του Ν.Λυγερού

Όταν παλεύεις για την τιμή σου, για το μέλλον σου και την πατρίδα σου, δεν σε φοβίζουν τα εμπόδια και οι δυσκολίες, γιατί ξέρεις ότι ο αγώνας σου είναι δίκαιος και δεν καταπατάς κανένα με το έργο σου, αντιθέτως συνεχίζεις ακάθεκτος και όρθιος, έτοιμος να πολεμήσεις ακόμα πιο σκληρά. Κι αν μερικοί σε πλήγωσαν τους αφήνεις, πίσω σου, εγκλωβισμένους από το μέτωπό σου, γιατί συνεχώς προχωράς προς τον ήλιο της δικαιοσύνης. Δεν φοβάσαι τη νύχτα, γιατί βλέπεις τα αστέρια. Δεν φοβάσαι την ημισέληνο, γιατί τελειώνει. Η πορεία σου δεν έχει αλλάξει από την αρχή της Εθνικής Επανάστασης, γιατί ο στόχος σου δεν άλλαξε κι έχεις στο νου σου μόνον αυτό χωρίς κανένα συμβιβασμό, αφού άρχισες την αντίστροφη μέτρηση για την απελευθέρωση. Έτσι όταν έρχονται ραγιάδες να σε εμποδίσουν, είναι κρίμα γι’ αυτούς, γιατί τους αφοπλίζεις με τη σκέψη σου και το βλέμμα της που δεν αντέχουν γιατί γεννήθηκαν γονατισμένοι με σκυμμένο το κεφάλι. Γι’ αυτό κανείς δεν μπορεί να σε εμποδίσει όταν αρχίζεις τον αγώνα. Γι’ αυτό κανείς δεν στέκεται απέναντί σου πολύ ώρα, γιατί ξέρει για τη φωτιά και το τσεκούρι, γιατί έμαθε για τη στρατηγική που ακολουθείς εδώ και αιώνες, γιατί ξέρει ότι δεν κάνεις ποτέ πίσω.

                                                                                  Οι Ελεύθεροι
                                                                                 Του Ν.Λυγερού

Κανείς δεν είχε προβλέψει ότι θ’ αντιστεκόμασταν.
Κανένα επιτελείο, κανένας επίσημος φορέας.
Κι ο λόγος ήταν απλός.
Το σύστημα δεν ήξερε ότι υπήρχαν και τα άγραφα.
Είχε όλα τα άτομα δεδομένα, γιατί θεωρούσε ότι είχε πλήξει
όλους τους ανθρώπους.
Κι όμως αυτοί υπήρχαν.
Δεν είχαν γεννηθεί γονατισμένοι.
Και την ώρα της κρίσιμης απόφασης,
ενεργοποιήθηκε η αντίσταση.
Αυτή η πράξη ήρθε από το αόρατο.
Γι’ αυτό το λόγο, με το σύστημα έγινε εμπλοκή.
Και μάλιστα ισχυρή.
Η σύγκρουση με τον ορατό ήταν σκληρή.
Γιατί το αόρατο, δεν έκανε πίσω σε κανένα σημείο.
Ήξερε από την αρχή τι έπρεπε να κάνει.
Ενώ το σύστημα ήταν σίγουρο χωρίς να ξέρει.
Πόνταρε μόνο στην αθανασία του.
Λες κι αυτό επαρκούσε.
Έτσι αποδείχθηκε το αντίθετο.
Και το σύστημα έχασε όταν έδωσε μάχη με το αόρατο.
Γιατί το αόρατο ήταν οι Ελεύθεροι.

                                                                          Δικαιώματα Ελευθερίας
                                                                                 Του Ν.Λυγερού

Ποιος σου επέτρεψε να πάρεις αποφάσεις για μένα
για την πατρίδα
για το μέλλον ;
Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα
να κλέψεις την ελευθερία μου ;
Δεν με βλέπεις που στέκομαι όρθιος ;
Κι ότι δεν πρόκειται να γονατίσω ;
Κανείς δεν σου έμαθε για τους Ελεύθερους ;
Δεν προσκυνάμε κανένα σύστημα.
Και δεν μπορείς ν’ αλλάξεις τους άγραφους νόμους μας.
Γιατί κανείς δεν σου έδωσε αυτό το δικαίωμα.
Διότι αυτό το δικαίωμα δεν παίρνεται.
Ποτέ δεν υποχωρήσαμε ως Έλληνες
και στις πιο δύσκολες μάχες
ενάντια της βαρβαρότητας.
Ούτε και τώρα δεν πρόκειται να μας εξοντώσεις.
Φτάνει πια !
Ως εδώ και μη παρέκει !
Αρκετά πλήγωσες την πατρίδα μας.
Αυτή δεν θα πεθάνει όσο και να το θες.
Αλλά τα δόγματά σου τελείωσαν σαν τις ιδεολογίες.