Να ευχαριστήσουμε τον Πρόεδρο για το μάθημα. Το είχε πάντα το δασκαλίστικο, αλλά τελευταία είναι πιο τακτικός. «Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουν», συμβούλευε προχτές με αφορμή την ισοπεδωτική έκθεση Γκουτέρες, ότι «δυστυχώς, η διεθνής κοινωνία σήμερα λειτουργεί, όπως και πάντα από αρχαιοτάτων χρόνων, με βάση, δυστυχώς, τα συμφέροντα και όχι το πραγματικό δίκαιο».
Έτσι ήταν πράγματι από αρχαιοτάτων χρόνων, αλλά τι μας συμβουλεύει τελικά ο Πρόεδρος όταν μας καλεί να το συνειδητοποιήσουμε; Να το χωνέψουμε και να μην έχουμε παράπονο; Να μην αντιδρούμε; Να μην προσπαθούμε για το δίκαιο μας, να το αφήσουμε στα συμφέροντα των άλλων;
Ο Αντόνιο Γκουτέρες, αυτή τη φορά, δεν προσπάθησε καν να τηρήσει τις συνήθεις διπλωματικές «ίσες αποστάσεις». Επιχειρεί να δημιουργήσει τις συνθήκες που ευνοούν όλες τις τουρκικές αξιώσεις. Ειδικά της υποβάθμισης του νόμιμου κράτους για να φτάσει στα επίπεδα του παράνομου καθεστώτος, και της συνεργασίας των δύο κρατιδίων που θα μάθουν να ζουν ειρηνικά πλάι - πλάι. Υιοθετεί και ενισχύει την τουρκική πολιτική αναβάθμισης του ψευδοκράτους μέσω των συνεργασιών, που ακόμα και ο Τατάρ αποζητά για να βοηθηθούν δήθεν οι άνθρωποι των δύο πλευρών, αλλά με σημειολογικές αναφορές διακρατικών συμφωνιών.
Ακόμα κι όταν αναφέρεται στο οικονομικό χάσμα των δύο πλευρών, κάνει πως δεν καταλαβαίνει ότι το χάσμα υπάρχει διότι από τη μια είναι ένα νόμιμο κράτος, που αναπτύσσεται μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση και από την άλλη, ένα παράνομο καθεστώς, που δεν μπορεί να αναπτυχθεί εφόσον εξαρτάται από την Τουρκία και τους μαφιόζους, που το απομυζούν. Το οικονομικό χάσμα, λέει, «τροφοδοτεί τη δυσαρέσκεια και τη δυσπιστία μεταξύ των δύο κοινοτήτων, επιδεινώνει την αποξένωση των δύο τμημάτων του νησιού». Μα, ειδικά το τελευταίο διάστημα, τα οικονομικά προβλήματα στα κατεχόμενα αυτό που τροφοδοτούν είναι «τη δυσαρέσκεια και τη δυσπιστία» της τουρκοκυπριακής κοινότητας προς την Τουρκία. Και, αντίθετα, αναπτύσσει ακόμα περισσότερο τις σχέσεις μεταξύ των κοινοτήτων (λέμε, τώρα!), καθώς οι Τουρκοκύπριοι προσδοκούν στις επισκέψεις των Ελληνοκυπρίων για να κάνουν ταμείο.
Εκτός τόπου και χρόνου ο άνθρωπος. Χρησιμοποιεί ακόμα και τον όρο «εισβολή», αλλά όχι για να μιλήσει για την εισβολή της Τουρκίας το ‘74, ούτε για τη σημερινή εισβολή στην ΑΟΖ, ούτε για την εισβολή στην Αμμόχωστο, ούτε για την εισβολή στα Στροβίλια. Είδε εισβολή στη νεκρή ζώνη. Και όχι την εισβολή των Τούρκων στρατιωτών που διώχνουν Ε/κ αγρότες από τα χωράφια τους. Είδε «εισβολή και από τις δύο πλευρές στη νεκρή ζώνη, κυρίως με τη μορφή μη εξουσιοδοτημένης κατασκευής», η οποία, μάλιστα, εισβολή «παραμένει μία από τις κύριες πηγές εντάσεων».
Η Κυπριακή Δημοκρατία παραχώρησε το 3% του εδάφους της για να επιτηρείται από την Ουνφικύπ ώστε να έχουν οι πολίτες ασφάλεια απέναντι στον κατοχικό στρατό. Και τώρα κατηγορείται για εισβολή στη νεκρή ζώνη την οποία ο Γκουτέρες θεωρεί ότι ανήκει στη διεθνή κοινότητα, όχι στην Κυπριακή Δημοκρατία. Είναι «μία από τις κύριες πηγές εντάσεων», το συρματόπλεγμα σε κάποια σημεία, έξω από τη νεκρή ζώνη, για να ανακοπούν οι μετανάστες. Τους οποίους στέλνει η Τουρκία και τους οποίους δεν ανακόπτει το κατοχικό καθεστώς.
Οι άνθρωποι που τον ενημερώνουν δεν είδαν, για παράδειγμα, τις αντιδράσεις Τουρκοκυπρίων ενάντια στις παρεμβάσεις της Τουρκίας. Δεν είδαν το πρόσφατο οικονομικό πρωτόκολλο, που επιβάλλει όρους υποτελείας στους Τουρκοκύπριους και μιλά για την «τουρκοκυπριακή οικονομία», ως να είναι η οικονομία ενός ανεξάρτητου κράτους. Και δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στις συνεργασίες μεταξύ των δύο πλευρών. «Προτρέπει τους ηγέτες των δύο πλευρών», λέει, «να ενθαρρύνουν πιο άμεσες επαφές και συνεργασία μεταξύ τους».
Όλα αυτά, λοιπόν, δεν συμβαίνουν επειδή «η διεθνής κοινωνία» λειτουργούσε «από αρχαιοτάτων χρόνων», με βάση τα συμφέροντα. Αλλά, επειδή δώσαμε την εντύπωση –έδωσαν την εντύπωση οι πολιτικοί ηγέτες, όχι ο λαός– ότι είναι πανέτοιμοι να συνεργαστούν για την πλάι - πλάι συμβίωση δύο κρατιδίων, «μιας Τουρκοκυπριακής Συνιστώσας Πολιτείας και μιας Ελληνοκυπριακής Συνιστώσας Πολιτείας, οι οποίες θα έχουν ισότιμο καθεστώς», όπως συμφώνησε ο Δ. Χριστόφιας το 2008 και επαναβεβαίωσε ο Ν. Αναστασιάδης το 2014.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου