Όλο φαεινές ιδέες ακούμε από τότε που εκλέγηκε ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Όλοι ξέρουν τι πρέπει να κάνει για να προωθήσει τη λύση. Τελευταία, έπεσε στο τραπέζι η πιο σπουδαία εισήγηση. Του το υποβάλλουν, μάλιστα, όχι για να το κάνει αλλά για να τον επικρίνουν που δεν το κάνει.
Άρθρα σε εφημερίδες από τους φωτισμένους αναλυτές μας και αναπαραγωγή του σεφ της σουρεαλιστικής σχολής, Μιχάλη Παπαπέτρου, που λέει το εξής: «Αν ο κ. Χριστοδουλίδης είχε στο μυαλό του τη λύση» -δηλαδή, δεν έχει στο μυαλό του τη λύση, έχει τη διαιώνιση του στάτους κβο, για ανεξήγητους λόγους- θα αναμενόταν ότι θα πρότεινε «νέα δέσμη μέτρων εμπιστοσύνης, να ανακοινώσει επισκέψεις στα κατεχόμενα για να μεταφέρει το μήνυμα στους Τουρκοκύπριους ότι το μέλλον και το συμφέρον τους βρίσκεται στην επανένωση και τη συμβίωση».
Το αρπάζουν και οι αναλυτές μας και το αναγάγουν σε υψηλή πολιτική. «Τετ α τετ να τους δει στα μάτια», γράφουν, «να κάνει μαζί τους χειραψία, να απαντήσει στα ερωτήματά τους. Για να τους εμπνεύσουμε εμπιστοσύνη».
Δεν κατάλαβα γιατί είναι ο Χριστοδουλίδης που επιβάλλεται να το κάνει αυτό για να πείσει ότι έχει στο μυαλό του τη λύση. Διότι αυτοί που το προτείνουν είχαν την ευκαιρία να το προτείνουν και σε άλλους, που δεν χρειαζόταν να πείσουν κανέναν τι είχαν στο μυαλό τους.
Γιατί δεν το έκαναν, ας πούμε, ο Δημήτρης Χριστόφιας και ο Νίκος Αναστασιάδης; Ούτε καν ο Γιώργος Βασιλείου, που ήταν πιο τολμηρός από όλους. Πήγε κανένας «Πρόεδρος λύσης» στα κατεχόμενα να δει τους Τουρκοκύπριους στα μάτια; Μήπως, έπρεπε να το εισηγηθούν στον Γιαννάκη Κασουλίδη, που είχε τις δέσμες μέτρων εμπιστοσύνης για ψωμοτύρι και ήθελε να μπορεί να ταξιδεύει από την Τύμπου να μην ταλαιπωρείται όταν πήγαινε στις Βρυξέλλες;
Πώς μπορεί, όμως, να επισκέπτεται τα κατεχόμενα αξιωματούχος της Κυπριακής Δημοκρατίας όταν η επίσημη θέση του νόμιμου κράτους με την οποία ενημερώνει τους ξένους που σκοπεύουν να ταξιδέψουν στην Κύπρο είναι ότι «η λεγόμενη «τδβΚ», η αποσχιστική οντότητα που μονομερώς ανακηρύχθηκε από το κατοχικό καθεστώς, έχει καταδικαστεί ως παράνομη και κηρύχθηκε άκυρη από τη διεθνή κοινότητα» και ότι «η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία είναι η μόνη νόμιμη και διεθνώς αναγνωρισμένη στο νησί, δεν είναι σε θέση να ασκήσει αποτελεσματικό έλεγχο στις κατεχόμενες περιοχές της επικράτειάς της» (ενημέρωση υπουργείου Εξωτερικών).
Τι θα κάνει ένας Πρόεδρος, δηλαδή, στο οδόφραγμα; Θα αφήνει εκεί την ιδιότητα του Προέδρου και θα εισέρχεται στα κατεχόμενα ως ιδιώτης; Και ποιος θα τον προστατεύσει αν οργανώσουν αντιδράσεις και του επιτεθούν οι Γκρίζοι Λύκοι; Ή αν του κατεβεί του Ερντογάν να τον συλλάβει ως «σφετεριστή» της Κυπριακής Δημοκρατίας; Και τι θα πει ο Πρόεδρος ή ο υπουργός σε ξένους αξιωματούχους που σέβονται τη νομιμότητα και δεν πάνε στα κατεχόμενα (υπάρχουν ακόμα!) αν πηγαίνει ο ίδιος; Τέλος πάντων, ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή. Από παραμύθι σε παραμύθι ο σουρεαλισμός.
Η αλήθεια είναι ότι την εμπιστοσύνη των Τουρκοκυπρίων δεν την κέρδισε κανένας διότι την πριονίζει το κατοχικό καθεστώς και η Άγκυρα. Οι «Πρόεδροι λύσης» απέτυχαν να την κερδίσουν παρότι οι Τουρκοκύπριοι γνώριζαν ότι είχαν στο μυαλό τους τη λύση. Τα σεμινάρια επίλυσης διαφορών μισό αιώνα σχεδόν, οι κοινές κοινωνικές εκδηλώσεις, οι κοινές χορωδίες, οι καρτζιηλαμάδες, τα Σπίτια της Συνεργασίας, οι δικοινοτικές επιτροπές, τα ΜΟΕ, δεν την κέρδισαν. Οι επαφές σε πανηγυρικό επίπεδο του τέως Αρχιεπίσκοπου Χρυσόστομου με τον Μουφτή (τον έποικο Μουφτή) δεν την κέρδισαν. Οι εμπορικές συναλλαγές, το χαλλούμι, οι επισκέψεις, οι διακοπές μας, τα ψώνια, οι βενζίνες, οι καράολοι, τα εκατομμύρια της Ευρώπης, τα διαβατήρια της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν την κέρδισαν. Αλλά, αν πάει ο Χριστοδουλίδης να τους δει στα μάτια θα μας εμπιστευθούν. Κούνια που μας κούναγε.
Χρειάζεται οπωσδήποτε μια πολιτική προσέγγισης των Τουρκοκυπρίων. Αλλά, αυτό δεν επιτρέπεται να γίνει σε βάρος της νομιμότητας και υπέρ της παρανομίας. Ούτε να στηρίζει την πολιτική του κατοχικού καθεστώτος για δύο γειτονικά κρατίδια που συνεργάζονται ειρηνικά. Ας εισηγηθούν οι πανέξυπνοί μας άλλους τρόπους. Να τον βοηθήσουν και οι ίδιοι που έχουν τις γνωριμίες. Να οργανωθούν, για παράδειγμα, ομάδες Τουρκοκυπρίων και να τους βλέπει στα μάτια στις ελεύθερες περιοχές. Ούτως ή άλλως, αν πάει στα κατεχόμενα μια φορά δεν θα δει περισσότερους. Εκτός αν εννοούν ότι κάθε πρωί πριν πάει στο Προεδρικό θα πηγαίνει σε ένα τζαμί να βρίσκει κάμποσους μαζεμένους. Μέχρι να τους δει όλους στα μάτια, έναν - έναν.
ΠΗΓΗ philenews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου