Μιχάλης Ιγνατίου
Ο Χακάν Φιντάν είναι μία περίεργη περίπτωση με ιδιαιτερότητες που τον καθιστούν ευάλωτο -και όποιος κατάλαβε… Κατάλαβε. Μπορεί να παρουσιάζεται στυγνός και απειλητικός, αλλά την ίδια στιγμή είναι και αδύναμος, έστω και αν έχει στους φακέλους του απόρρητες πληροφορίες, όχι μόνο για το τουρκικό πολιτικό σύστημα αλλά και για πολιτικούς γειτονικών χωρών.
Ανεξάρτητα από τις συχνές συναντήσεις του με τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, Γιώργο Γεραπετρίτη, όλο πληθαίνουν οι πληροφορίες που τον θέλουν να εκτροχιάζει τη διαδικασία προσέγγισης και δημιουργίας καλών σχέσεων, επιρρίπτοντας τις ευθύνες στην Ελλάδα.
Οι τελευταίες κινήσεις και οι εμπρηστικές δηλώσεις του δεν δικαιολογούνται όταν βρίσκεται σε συνεχή διάλογο με τον Έλληνα ομόλογο του, τον οποίο έχει φέρει σε δύσκολη θέση. Οι πληροφορίες μας φέρουν τον κ. Γεραπετρίτη να είναι αρκετά προβληματισμένος διότι έχει επενδύσει προσωπικό πολιτικό κεφάλαιο σε αυτή τη διαδικασία ομαλοποίησης των σχέσεων με την κατοχική Τουρκία.
Από την άλλη πλευρά, πήρε ένα ρίσκο που παραπέμπει στον ίδιο τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Ένα από τα θέματα που επηρέασαν τη Νέα Δημοκρατία στις ευρωεκλογές ήταν και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ένα κομμάτι στα δεξιά της Ν.Δ. αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό την επιμονή του κ. Γεραπετρίτη να συνομιλεί με τον πρώην αρχικατάσκοπο της Τουρκίας, ενώ ο ίδιος και άλλοι αξιωματούχοι της Τουρκίας επαναφέρουν πολύ συχνά πια τις απαράδεκτες και παράνομες διεκδικήσεις τους στο Αιγαίο.
Μπορεί να μην έχουν επαναληφθεί ακόμα οι υπερπτήσεις και οι παραβιάσεις στο Αιγαίο από τους σεισμούς του Φεβρουαρίου του 2023, όμως η τουρκική ρητορική είναι εκεί και εκφράζεται σε όλα τα επίπεδα.
Οι τελευταίες απειλές του Φιντάν, με αφορμή τις πολεμικές ιαχές του ηγέτη της Χεζμπολάχ εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν γίνονται για εσωτερική κατανάλωση. Αυτή η «καραμέλα» που πιπιλά η ελίτ των Αθηνών, είναι ξεπερασμένη, έχει χαλάσει. Σε ότι φορά τις διεκδικήσεις της εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου, η κατοχική Τουρκία δεν χωρατεύει. Τα λένε για να τα εμπεδώσουμε.
Πρόκειται για πολιτική που εκφράζει όλη την τουρκική πολιτική ηγεσία, από την Άκρα Δεξιά μέχρι τα «περίχωρα» της ανύπαρκτης Αριστεράς. Το πρόβλημα είναι ότι οι δικές μας ηγεσίες αναζητούν δικαιολογίες για να μας πείσουν ότι δήθεν δεν εννοούν αυτά που δηλώνουν. Πρόκειται για μεγάλο ψέμα. Είναι η πολιτική τους και δεν αλλάζει.
Με αφορμή, λοιπόν, τις δηλώσεις του Χακάν Φιντάν η Αθήνα και η Λευκωσία πρέπει να αναλάβουν δράση. Η δήλωση των Βρυξελλών είναι αναιμική, και δεν αφορά αυτές καθ’ αυτές τις απειλές του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών. Έπρεπε να επιδιώξουν καταδίκη. Αν το ζήτησαν από τους Ευρωπαίους εταίρους και αυτοί δεν ανταποκρίθηκαν έχουμε πρόβλημα. Το καταλαβαίνει ο καθένας. Όταν δεν μπορούμε να κερδίσουμε μία σκληρή δήλωση καταδίκης σε μία Ένωση, της οποίας είναι μέλη και η Ελλάδα και η Κύπρος, και όχι η Τουρκία, πρέπει να προβληματιστούμε. Στην Ε.Ε. υπάρχει και το βέτο. Έλεος πιά…
Ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να δείξει την ενόχληση του και ένα καλό βήμα θα ήταν να μην υπάρξει συνάντηση του με τον Ταγίπ Ερντογάν, στην Ουάσιγκτον. Μέχρι της στιγμής που γράφονται αυτές οι γραμμές έχει καθοριστεί μόνο ένα τετ-α-τετ των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών.
Όταν ο απέναντι σε κτυπά στο ένα μάγουλο, εσύ δεν πρέπει να γυρίζεις και το άλλο. Δεν είμαστε στην εποχή του Ιησού Χριστού. Χρειάζεται αντίδραση, διότι σε θεωρούν δεδομένο, πιστεύουν ότι φοβάσαι… Ήταν καλή στα χαρτιά η διαδικασία της εξομάλυνσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Αλλά το τανγκό το χορεύουν δύο. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η Τουρκία κατέχει για 50 χρόνια την Κύπρο και συνεχίζει να απειλεί την Ελλάδα στο Αιγαίο και τον Έβρο…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Έκανε μεγάλη εντύπωση η απόφαση του Πρωθυπουργού της Ελλάδος, Κυριάκου Μητσοτάκη, ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση του Προέδρου Χριστοδουλίδη να παραστεί και να μιλήσει στην κεντρική εκδήλωση για την μαύρη επέτειο της βάρβαρης τουρκικής εισβολής, στις 20 Ιουλίου. Θα είναι μία σημαντική ομιλία που θα καθορίσει τον διπλωματικό αγώνα της Αθήνας και της Λευκωσίας για τη δικαίωση της Κύπρου.
Οι σχέσεις της Ελλάδας και της κατοχικής Τουρκίας δεν θα βελτιωθούν ποτέ χωρίς τη δίκαιη λύση του Κυπριακού. Οι Έλληνες πολίτες της Κύπρου περιμένουν να ακούσουν τον Έλληνα Πρωθυπουργό να ομιλεί γι’ αυτή τη μεγάλη πραγματικότητα… Απέναντι, στην κατεχόμενη Λευκωσία, θα βρίσκεται ο Ταγίπ Ερντογάν με τους ηγέτες της τουρκικής αντιπολίτευσης. Θα εκτελέσουν παράνομη επίσκεψη στα κατεχόμενα για να εορτάσουν, ενώ εμείς θα θρηνούμε. Γι’ αυτό το μήνυμα του κ. Μητσοτάκη πρέπει να είναι ισχυρότατο…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Η Πρέσβειρα των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζούλι Φίσερ έφερε άλλο αέρα στην αμερικανική Πρεσβεία της Λευκωσίας. Μερικοί εκ των προηγούμενων πρέσβεων πολιτεύθηκαν με απαράδεκτο τρόπο, με αποτέλεσμα οι Κύπριοι πολίτες να χάσουν εντελώς την εμπιστοσύνη τους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι και η μεγάλη ενοχή της Αμερικής του απαράδεκτου Χένρι Κίσιγκερ, που έκανε τον κόσμο να δείχνει τάσεις του λεγόμενου «αντιαμερικανισμού». Διότι ο κόσμος αγαπούσε τους Αμερικανούς, σε αντίθεση με τους Εγγλέζους που έχουν κατακάψει την Κύπρο μας. Η κ. Φίσερ κάνει τη διαφορά σε όλα τα επίπεδα, και ειδικά στο διπλωματικό πεδίο. Είναι μία διπλωμάτης με αισθήματα για το νησί…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙΙ: Το σκάνδαλο της Μονής Αββακούμ προκαλεί τεράστια θλίψη στους πιστούς, που προφανώς είναι και τα μεγάλα θύματα. Η Εκκλησία της Κύπρου πρέπει να ξεριζώσει το καρκίνωμα, και καλώς πράττει ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου που επιμένει να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο. Οι πολίτες δεν πρέπει να χάσουν την εμπιστοσύνη τους στην Εκκλησία. Δυστυχώς έχει και η Εκκλησία τα δικά της «σάπια μήλα». Οι καταγγελίες είναι πολλές και πρέπει να ερευνώνται. Από την άλλη, προκαλεί κατάπληξη ότι μερικοί πιστοί είναι εντελώς «αρνιά» και δίνουν ακόμα και τις περιουσίες τους στους τσαρλατάνους. Έφτασε η ώρα για ένα γενικό ξεκαθάρισμα. Ο Αρχιεπίσκοπος δεν πρέπει να σταματήσει ακόμα και αν οι υποθέσεις αφορούν γνωστά ονόματα της Εκκλησίας.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Έκανε διάνα το Κυπριακό Πρακτορείο με την πρόσληψη της Ελληνίδας συναδέλφου, Γεωργίας Γαραντζιώτη ως ανταποκρίτριας στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Με την παρουσία της άλλαξε το «παιγνίδι» καθώς είναι καθημερινά στην ενημέρωση του εκπροσώπου του Γενικού Γραμματέα, υποβάλλοντας ερωτήσεις για την Κύπρο και την Ελλάδα. Και θυμίζει τις εποχές που ήταν ανταποκριτής ο εμβληματικός και αναντικατάστατος Αποστόλης Ζουπανιώτης. Εκτός των άλλων, η Γεωργία έσωσε κυριολεκτικά και την ύστατη στιγμή το γραφείο του ΚΥΠΕ στη Νέα Υόρκη, καθώς δικαιολογημένα ο ΟΗΕ είχε αποφασίσει να το δώσει σε άλλο συνάδελφο, από τη στιγμή που η φυσική παρουσία ήταν μηδενική. Τα κρατικά μέσα της Κύπρου ΔΕΝ μπορούν να απουσιάζουν από τον ΟΗΕ, όπου παίζονται οι τύχες της Κύπρου. Πρέπει να βρίσκονται καθημερινά στην ενημέρωση και έξω από το Συμβούλιο Ασφαλείας, όπως κάνει η εξαιρετική συνάδελφος. Στο εξωτερικό οι δημοσιογράφοι πρέπει να είμαστε το δεξί χέρι της κυπριακής διπλωματίας. Τα συγχαρητήρια μου στη διεύθυνση του πρακτορείου, και ειδικά στον Γιώργο Χριστοδουλίδη, που είχε λάβει την απόφαση πρόσληψης της συναδέλφου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου