Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2024

Αεροπορικό crash test της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας και TuAF-Τα απόλυτα αριθμητικά δεδομένα και η ποιοτική διαφορά.


f-16 Viper & F-35 μαζί και με τα γαλλικά Rafale από το 2030 κι έπειτα θ' αποτελούν την αιχμή του δόρατος για την ελληνική πολεμική αεροπορία. Πηγή: Πολεμική Αεροπορία

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ//HELLAS JOURNAL

Η ελληνική πολεμική αεροπορία υλοποιεί την προσπάθεια αναβάθμισης του αεροπορικού στόλουτων μαχητικών αεροσκαφών. Και όπως δηλώνει η στρατιωτική και πολιτική ηγεσία, στόχος είναι να υπάρχουν 200 συνολικά αεροσκάφη, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τα οποία θα είναι ικανά να μετέχουν σε κάθε είδους δικτυοκεντρικές επιχειρήσεις.

Μικρότερη αεροπορία, κατά 30 μαχητικά αεροσκάφη, σύμφωνα με την δήλωση του υπουργού Εθνικής άμυνας, αλλά ιδιαίτερα ικανή και ισχυρή.

Παραδοσιακά μπορεί να πει κανείς ότι η γείτονα διέθετε περισσότερα αεροσκάφη, ενώ η ελληνική απάντηση ερχόταν σχεδόν πάντα τόσο μέσω της σκληρής εκπαίδευσης, όσο και της ποιότητας κάθε πλατφόρμας, όπλων, κουλτούρας & επαγγελματισμού.

Σίγουρα, επισημαίνουν στρατιωτικές πηγές, η κατάσταση θα δείχνει σαφώς βελτιωμένη προς αυτήτην κατεύθυνση προς τα τέλη της δεκαετίας, όταν δηλαδή περί το 2030 η αεροπορία θ’ αλλάζει επίσημα, με την τροχοδρόμηση των πρώτων F-35 στον διάδρομο της 117 Πτέρυγας Μάχης στην Ανδραβίδα.

Αλλά από τώρα, εν έτει 2024, οι πάντες γνωρίζουν ότι έξι χρόνια μετά η «ψαλίδα» επί του συνόλου αεροσκαφών με δυνατότητες δικτυοκεντρικών επιχειρήσεων σε σχέση με την TuAF, ενδεχομένως να γέρνει υπέρ της γείτονος σε πραγματικούς αριθμούς.
Και χωρίς να τοποθετεί κανείς σε αυτή την εξίσωση το εφιαλτικό σενάριο ενός come back της Τουρκίας, στον «αστερισμό» της 5 ης γενιάς αεροσκαφών.

Σε αυτά τα «μαθηματικά» μπορούμε να τοποθετήσουμε, αλλά σε θεωρητικό επίπεδο, τα Eurofighter Typhoon καθώς ο υπουργός άμυνας της γείτονος έχει τάξει στην TuAF 40 αεροσκάφη αυτού του τύπου, τα οποία ζητά η Τουρκία ως απάντηση στα ελληνικά Rafale.

Αν μείνουμε όμως με τα πραγματικά δεδομένα θα δούμε ότι η προσπάθεια ενίσχυσης της Τουρκίας δεν μπορεί να θεωρηθεί αμελητέα.

271vs 200…

-271 μαχητικά αεροσκάφη θα διαθέτει η γείτονα, με την προσθήκη των F-16 Viper.
-119 F-16 Viper.
-116 F-16 Advanced.
-36 F-16 Block 30.
-Τα 235 απ’ αυτά θα είναι ικανά για δικτυοκεντρικές αποστολές, ενώ 119 από τα F-16 θα φέρουν AESA ραντάρ, ηλεκτρονικής σάρωσης.

Η γείτονα έχει θέσει ως στόχο για τα παλαιότερα αεροσκάφη του τύπου, τα Block 30 να τα εφοδιάσει με ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης, εγχώριας κατασκευής καθώς επίσης με υπολογιστές μάχης κι άλλα πιο σύγχρονα απάρτια…
Η Τουρκία με την τεχνογνωσία που έχει αναπτύξει δεν αποκλείεται να μετατρέψει, κομμάτι-κομμάτι τα παλιά της «30άρια» σε κάτι από Advanced ή Viper.

Συμπερασματικά, ο πραγματικός αντίπαλος της χώρας μας, ο οποίος έχει δείξει με σαφήνεια ότι ασπάζεται πλήρως την πολιτική των κανονιοφόρων και των υπερπτήσεων, σ’ ένα εύλογο χρονικό διάστημα θα διαθέτει έναν αεροπορικό στόλο πλήρως διαλειτουργικό και διαθέσιμο για κάθε είδους δικτυοκεντρική επιχείρηση.

Η ελληνική πολεμική αεροπορία μετά την σταδιακή απόσυρση των F-4 Phantom θα φτάσει τα 201 μαχητικά.
-83 F-16 Viper.
-38 F-16 Block 50 και εν δυνάμει Viper.
-32 F-16 Block 30.
-24 Rafale F3R.
-24 Mirage 2000-5.
Εφόσον όλα κυλήσουν ομαλά και δίχως να υπάρξει ολίσθηση του προγράμματος αναβάθμισης των F-16 Viper, από τον παραπάνω κατάλογο, δικτυοκεντρικές δυνατότητες έχουν 107 αεροσκάφη, οι «οχιές» και οι «ριπές ανέμου».

Βεβαίως σύμφωνα και με πρόσφατες δηλώσεις αξιωματούχων από την χώρα μας, το θέμα των F-16 Block 50 βρίσκεται στις πρώτες θέσεις των αναγκών ώστε τα Viper να φτάσουν τα 121.
Σύμφωνα πάντα με τα δεδομένα η ελληνική πολεμική αεροπορία ακόμη κι αν αποκτήσει 121 F-16 Viper, μαζί με τα Rafale & τα F-35, στα τέλη της δεκαετίας και λίγα χρόνια αργότερα θα διαθέτει έναν στόλο 165 αεροσκαφών που θα φέρουν ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης και θα είναι πλήρως προσανατολισμένα για τις δικτυοκεντρικές επιχειρήσεις. (121 F-16 Viper, 24 Rafale F3R & 20 F-35).

Στην παραπάνω απλή πρόσθεση και παράθεση γεγονότων δεν μπορούμε να συνυπολογίζουμε ως διαλειτουργικά αεροσκάφη τα 24 Mirage 2000-5 καθώς και τα 32 F-16 Block 30, για τα οποία καταγράψαμε παραπάνω τον τρόπο με τον οποίο τ’ αξιοποιεί η Τουρκία, την στιγμή που η Ελλάδα συνεχίζει να τ’ απαξιώνει.

Και αν παραμείνουμε στα 165 δικτυοκεντρικά αεροσκάφη, για να φτάσει η πολεμική αεροπορία τον αριθμό των 200, διαλειτουργικών μαχητικών, υπολείπονται ακόμη 35, όπου ο τύπος και το μέγεθος του κόστους δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποιο είναι.

Αναζητά απάντηση στον Meteor αλλά…

Το γεγονός ότι στην γείτονα πολλά συμβαίνουν και τρέχουν πέριξ των Eurofighter Typhoon, μαρτυρούν ίσως το άγχος που έχει το τουρκικό επιτελείο για τα ελληνικά Rafale και τους πυραύλους αέρος- αέρος Meteor.
Ενδεικτικό του συγκεκριμένου άγχους είναι και η τελευταία παραγγελία της TuAF καθώς η γείτονα ζητά περίπου 1000 πυραύλους AIM-120C8, ενός όπλου που μπορεί κανείς να τον κατατάξει ως περίπου ισοδύναμο του Meteor.

Στο ίδιο αίτημα ξεχωρίζουν πολλές πληροφορίες διότι υπάρχει ζητούμενη ποσότητα που αγγίζει ή και ξεπερνά την υφιστάμενη πυριτιδαποθήκη της γείτονος.

Τα παραπάνω δεν περνούν απαρατήρητα από το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας ή το Αεροπορικό Επιτελείο. Ήδη η ελληνική φαρέτρα πρόκειται να ενισχυθεί εντός του 2025 τόσο με τους πυραύλους Rampage, όσο και με τις συλλογές Spice από το Ισραήλ. Επίσης θετικό νεύμα πήρε η Αθήνα και για τον στρατηγικό πύραυλο JASSM ER.

Και είναι η πρώτη φορά, εδώ και λίγο διάστημα που η χώρα μας κρατά στα χέρια της την επίσημη απάντηση για την διαθεσιμότητα και την τιμή του συγκεκριμένου όπλου, εμβέλειας άνω των 1000 χλμ.

Με τον πύραυλο αυτό στην μελλοντική πυριτιδαποθήκη και η πολεμική αεροπορία αυξάνει την δυνατότητα στρατηγικού πλήγματος κατά οποιουδήποτε δυνητικού αντιπάλου, μέσω πλατφόρμας είτε 4,5 ή 5 ης γενιάς.

ΠΗΓΗ https://hellasjournal.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου