Οι New York Times ανέφεραν ότι ο «αδέσμευτος» Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ , πιέζει για ένα σχέδιο για να πάρει τον έλεγχο της Λωρίδας της Γάζας , αλλά είναι απίθανο να συμβεί και αναμένει να αποσπάσει την προσοχή του κόσμου από αυτό που περίμεναν από τη συνάντηση μεταξύ του Τραμπ και του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου σχετικά με την κατάπαυση του πυρός στο Ισραήλ και τη συνεχιζόμενη παρουσία του Ισραήλ Συρία.
Ο Νετανιάχου χαρακτηρίστηκε ως «ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος» αφού άκουσε τις δηλώσεις και τα σχέδια του Τραμπ που θα αφαιρούσαν μεγάλη πολιτική πίεση από τους ώμους του και θα του εξασφάλιζαν ευρύτερη υποστήριξη από την ακροδεξιά του, η οποία είχε απειλήσει να ανατρέψει την κυβέρνηση εάν σταματήσει ο πόλεμος στη Γάζα.
«Όλος ο θόρυβος σχετικά με τον έλεγχο της Γάζας από τις ΗΠΑ, μας έκανε να χάσουμε την πραγματική ιστορία της συνάντησης: ο Μπίμπι έφυγε από τον Λευκό Οίκο ανάμεσα στους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους στον πλανήτη», φέρεται να είπε ο Άαρον Ντέιβιντ Μίλερ, πρώην ειρηνευτικός διαπραγματευτής στη Μέση Ανατολή τώρα στο Carnegie Endowment for International Peace.
«Η πρόταση του Τραμπ για τη Γάζα έρχεται ουσιαστικά σε αντίθεση με την απέχθειά του για την οικοδόμηση κράτους, θα μπορούσε να υπονομεύσει την επιθυμία του να μεσολαβήσει με άλλα αραβικά κράτη για τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων με το Ισραήλ και δίνει στη Ρωσία και την Κίνα το πράσινο φως να ελέγχουν το έδαφος όπως τους αρμόζει», πρόσθεσε ο Μίλερ.
New York Times
Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο Νετανιάχου δεν δέχθηκε χθες πραγματική δημόσια πίεση για παράταση της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα που τέθηκε σε ισχύ τον περασμένο μήνα. Κάτι που του άφησε μεγάλη ελευθερία για το πώς να προχωρήσει.
Αν και δεν ήταν ξεκάθαρο αν ο Νετανιάχου περίμενε το σχέδιο του Τραμπ, χαμογέλασε με ανακούφιση όταν ο πρόεδρος μίλησε για οριστική εκκαθάριση της Γάζας από όλους τους Παλαιστίνιους, ένα μέτρο που το ίδιο το Ισραήλ δεν τόλμησε να λάβει.
Η δήλωση του Τραμπ ότι σκοπεύει να καταλάβει τη Γάζα, να εκτοπίσει τον παλαιστινιακό πληθυσμό και να μετατρέψει την παράκτια λωρίδα σε «Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής» ήταν κάτι που θα μπορούσε να πει για να αποκτήσει φήμη στο «The Howard Stern Show» πριν από μια δεκαετία, με προκλητικό, ενδιαφέρον, παράξενο, εξωφρενικό και καθόλου προεδρικό τρόπο.
«Στη δεύτερη θητεία του στον Λευκό Οίκο, ο Τραμπ προσφέρει πιο τολμηρές ιδέες για την επανασχεδίαση του παγκόσμιου χάρτη σύμφωνα με την παράδοση του ιμπεριαλισμού του 19ου αιώνα», είπε, σημειώνοντας ότι «πρώτα υπήρξε η αγορά της Γροιλανδίας, μετά η προσάρτηση του Καναδά, η αποκατάσταση της Διώρυγας του Παναμά και η μετονομασία της ζώνης του Κόλπου του Μεξικού που δεν θα ήθελε έναν άλλον πρόεδρο στον Κόλπο του Μεξικού».
Η εφημερίδα τόνισε ότι η ιδέα της κατάληψης της Γάζας θα έφερνε τις Ηνωμένες Πολιτείες στη μέση της ισραηλινοπαλαιστινιακής σύγκρουσης με τρόπο που οι πρόεδροι από την εποχή του Χάρι Τρούμαν προσπάθησαν να αποφύγουν.
Παρόλο που οι Ηνωμένες Πολιτείες προμήθευσαν το Ισραήλ με όπλα, το υποστήριξαν διπλωματικά και προσπάθησαν να μεσολαβήσουν σε ειρηνευτικές συμφωνίες, και αρκετές εκατοντάδες Αμερικανοί στρατιώτες υπηρέτησαν ως ειρηνευτικές δυνάμεις στη χερσόνησο του Σινά για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες, και ο πρώην πρόεδρος Τζο Μπάιντεν διέταξε δύο φορές την Πολεμική Αεροπορία και το Ναυτικό των ΗΠΑ να υπερασπιστούν το Ισραήλ από τις ιρανικές επιθέσεις στο έδαφος των Αμερικανών προέδρων εδάφη που θα χρειάζονταν για να καταληφθεί και να κρατηθεί η Γάζα, ανέφερε η εφημερίδα.
«Ακόμη και πέρυσι, όταν ο αμερικανικός στρατός δημιούργησε μια προσωρινή πλωτή αποβάθρα για να παραδώσει ανθρωπιστικές προμήθειες στη Γάζα, η κυβέρνηση Μπάιντεν φρόντισε να μην προσγειωθούν οι αμερικανικές δυνάμεις στην παραλία», είπε.
Κατέληξε σημειώνοντας ότι ο Τραμπ δεν μπορούσε να κατονομάσει καμία νομική αρχή που θα επέτρεπε στις Ηνωμένες Πολιτείες να επιβάλλουν μονομερώς τον έλεγχό τους στο έδαφος κάποιου άλλου και ότι η βίαιη απομάκρυνση ολόκληρων πληθυσμών θα ήταν παραβίαση του διεθνούς δικαίου.
Τόνισε ότι η επανεγκατάσταση δύο εκατομμυρίων Παλαιστινίων θα αποτελούσε μια τεράστια υλικοτεχνική και οικονομική πρόκληση, και θα ήταν επίσης εκρηκτική πολιτικά, και ενώ θα απαιτούσε σίγουρα αρκετές χιλιάδες Αμερικανούς στρατιώτες, πιθανότατα θα οδηγούσε σε μια πιο βίαιη σύγκρουση.
—
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου