ΠΟΛΕΜΟΛΑΓΝΕΙΕΣ

Του Νίκου Τοπούζη
Ιστορικού Συγγραφέα

Ξυπνώντας το πρωί της περασμένης Κυριακής ένιωσα ένα μούδιασμα ανοίγοντας τον υπολογιστή μου. Το διαδίκτυο είχε γεμίσει «πληροφορίες» και αναφορές ειδικών και μη, για τον μεγάλο πόλεμο που ξεκίνησε στη Μέση Ανατολή και πολλοί προέβλεψαν άμεση αντίδραση ΗΠΑ-Ρωσίας-Κίνας με τρομακτικές συνέπειες για την ανθρωπότητα! Μιλούσαν βέβαια για τη νέα αεροπορική επίθεση του Ισραήλ κατά επιλεγμένων στόχων εντός της Συρίας, μία επιδρομή που απέχει πολύ από τα σενάρια της φαντασίας ορισμένων. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.



1) Η επέκταση της «αραβικής Άνοιξης» στην Συρία βρήκε εξ’ αρχής αντίθετο το Ισραήλ και κατ’ επέκταση και τις ΗΠΑ. Ο λόγος απλός: Μετά την μεγάλη νίκη του Ισραήλ κατά των Αράβων το 1973 και τις επιτυχείς επεμβάσεις κατά τις Συρίας και του Λιβάνου στις αρχές τις δεκαετίες του ’80, η παγιωμένη κατάσταση στη Μ.Ανατολή βολεύει το Εβραϊκό κράτος ως τον νικητή των πολέμων αυτών. Ο κ.Άσσαντ είναι ο γνωστός εχθρός του Ισραήλ http://www.jpost.com/Middle-East/For-all-his-faults-Assad-is-the-devil-we-knowδηλαδή ένας δηλωμένος εχθρός που όμως δεν είναι φανατισμένος, γνωρίζει τις αδυναμίες του, δεν επιθυμεί πόλεμο με το Ισραήλ και, πάνω από όλα, αυτό που τον ενδιαφέρει περισσότερο είναι η επιβίωση της Διακυβέρνησης του στη Συρία. Δεν έχει αυτοκτονικές τάσεις.

Οι αντίπαλοι του από την άλλη, πραγματικά φοβίζουν το Εβραϊκό κράτος. Είναι φανατισμένοι και μπαρουτοκαπνισμένοι βετεράνοι των πολέμων κατά των Δυτικών σε όλο το φάσμα Β.Αφρική-Μ.Ανατολή-Κ. Ασία. Είναι βέβαιο πως αν επικρατήσουν θα επιχειρούν επιθέσεις κατά του Ισραήλ, μικρής έκτασης βέβαια, φονικές για τους απλούς πολίτες όμως. Οι «αντάρτες» είναι ένας απρόβλεπτος εχθρός ,ένας μη-ελεγχόμενος εχθρός και αυτός είναι ο λόγος της μη επέμβασης των Αμερικανών κατά του κ. Άσσαντ όπως συνέβηκε στο παρελθόν με άλλους ηγέτες της ευρύτερης Μέσης Ανατολής.http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2013/03/blog-post_8506.html#.UYqMmLWpqSo

Αλλά πέραν της ασφάλειας από τρομοκρατικές επιθέσεις, ενδεχόμενη πτώση του καθεστώτος της Δαμασκού θα επιφέρει μία ακόμη μεγαλύτερη απειλή για τα συμφέροντα του Ισραήλ αλλά και των ΗΠΑ στην περιοχή. Αυτή η απειλή δεν είναι άλλη από τον προτεκτορατοποίηση της Συρίας (και στη συνέχεια του Λιβάνου) από την Τουρκία! Σε περίπτωση που συμβεί αυτό, η Τουρκία θα είναι πλέον η περιφερειακή υπερδύναμη στην περιοχή που θα ορίζει τις τύχες σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο. Αυτό είναι ίσως το worst case scenario για πολλούς Αμερικάνους στρατηγηστές, ιδιαίτερα με τους κ. Νταβούτογλου και Ερντογάν τιμονιέρηδες στην Άγκυρα.



2) Ποιος ήταν όμως ο στόχος των βομβαρδισμών της Ισραηλίτικης Αεροπορίας; Ποιο το σφάλμα του κ. Άσσαντ που πυροδότησε την άμεση αντίδραση της; Ήταν μήπως η συνεχής ενίσχυση του με δυνάμεις από το Ιράν μέσω της οροσειράς Καντίλ του Βορείου Ιράκ; Απείλησε το Ισραήλ μετά από την συνεννόηση στην οποία προέβηκε με τους Κούρδους της Συρίας; Όχι βέβαια!


Το μεγάλο στρατηγικό λάθος του Σύρου προέδρου δεν ήταν άλλο από την αποδοχή βοήθειας εκ μέρους της Χεζμπολάχ, της Σιιτικής μιλιταριστικής και θρησκευτικής οργάνωσης που κυριαρχεί στο Νότιο Λίβανο. Θα πρέπει να σας θυμίσω πως η μοναδική μη-νίκη, μοναδική ισοπαλία στην οποία έχει υποχρεωθεί το Ισραήλ από το 1948 ως σήμερα, ήταν το 2006 στην ένοπλη αντιπαράθεση με τη Χεζμπολάχhttp://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CE%9B%CE%B9%CE%B2%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%85_2006. Τακτική ισοπαλία αλλά στρατηγικά μια τεράστια νίκη για την πιστή στο θεοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης οργάνωση! Αυτή η σύγκρουση κατέδειξε πως οι ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ δεν είναι αήττητες,και βοήθησαν πολλούς άραβες να ξεπεράσουν τα φοβικά σύνδρομα που είχαν αναπτύξει εδώ και δεκαετίες. Με απλά λόγια, η Χεζμπολάχ αποτελεί αυτή τη στιγμή μεγαλύτερη απειλή για το Ισραήλ ακόμη και από τους ισλαμοφασίστες της «αραβικής άνοιξης». Και πραγματικά έμεινα έκπληκτος από το μέγεθος της «απροσεξίας» του κ. Άσσαντ να εμπλέξει με το μέρος του τον υπ’ αριθμόν ένα εχθρό του Ισραήλ στην εσωτερική του διαμάχη. 

Σύμφωνα με πληροφορίες, μέλη της σιιτικής οργάνωσης είχαν μεταβεί στη Δαμασκό με σκοπό να προμηθευτούν τους σύγχρονους Ιρανικούς πυραύλους Fateh-110http://www.independent.co.uk/voices/comment/robert-fisk-the-truth-is-that-after-israels-air-strikes-we-are-involved-8604593.html , ένα όπλο που σε συνδυασμό με μπαράζ ρουκετών και μικρότερου βεληνεκούς πυραύλους προς το βόρειο Ισραήλ για κορεσμό της Εβραϊκής αεράμυνας, θα μπορούσε να πλήξει ακόμη και το Τελ Αβίβ!

Είναι γεγονός πως η διάδοση των σύγχρονων οπλικών συστημάτων της Συρίας ή ακόμη περισσότερο των χημικών της όπλων σε εξτρεμιστικές οργανώσεις είναι το χειρότερο δυνατό σενάριο για το Εβραϊκό κράτος. Οπότε ο βομβαρδισμός της Βηρυτού από το Ισραήλ δεν ήταν τίποτε περισσότερο από τη συνέχιση της πολιτικής του Εβραϊκού Κράτους για μη διατάραξη της, βολικής για την ύπαρξη του, ισορροπίας στη Μέση Ανατολή.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Το Ισραήλ ξεκαθάρισε προς όλους τους ενδιαφερομένους πως όσο δεν επιθυμεί την ανατροπή του κ. Άσσαντ από σουνίτες εξτρεμιστές, έτσι δεν επιθυμεί και την ενίσχυση των σιιτών εξτρεμιστών. Η διάδοση του Συριακού οπλοστασίου είναι το μόνο που το φοβίζει και δεν θα το επιτρέψει να συμβεί με οποιοδήποτε κόστος.

Ο βομβαρδισμός αυτός ήταν ένα ξεκάθαρο μήνυμα αποφασιστικότητας των πολιτικών αλλά και αποτελεσματικότητας των στρατιωτικών προς τη Τεχεράνη! Η επιχείρηση καταστροφής του Ιρακινού αντιδραστήρα στο Οσιράκ το 1981 ίσως ξανασυμβεί αυτή τη φορά στο Ιράν.

Το πιο σημαντικό συμπέρασμα είναι όμως άλλο: η εντυπωσιακή δεινότητα του Ισραήλ να συλλέγει και να αξιοποιεί πληροφορίες στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Δορυφόροι, UAV,ηλεκτρονικές υποκλοπές, άνθρωποι on the ground, όλα λειτούργησαν υποδειγματικά και σε συνδυασμό με την αποφασιστικότητα της πολιτικής ηγεσίας, αποσόβησαν έναν δυνητικό μεγάλο κίνδυνο για την ασφάλεια της πατρίδος του.

Τα αντίποινα στα οποία μπορεί να προβεί ο κ. Άσσαντ και το Ιράν κατά του Ισραήλ δεν είναι άξια αναφοράς. Είναι τόσο απασχολημένοι και έχουν εμπλέξει τόσες δυνάμεις προς την απόκρουση της σουνιτικής επίθεσης κατά του καθεστώτος της Δαμασκού που δεν έχουν καμία πιθανότητα νίκης κατά του Ισραήλ. Το πιο πιθανό σενάριο είναι αντίποινα εκ μέρους της Χεζμπολάχ με τη μορφή εκτόξευσης ρουκετών ή ενός συνοριακού επεισοδίου. Και αυτά ύστερα από προσεκτική μελέτη και υπομονή. Η Χεζμπολάχ έχει αποκτήσει ειδικό βάρος και κύρος στον αραβικό κόσμο και δεν θέλει να τα απολέσει με μια αποτυχημένη επιχείρηση κατά του Ισραήλ. Λυπάμαι που απογοητεύω τους πολεμολάγνους και τις Κασσάνδρες στην Ελλάδα, αλλά στη γεωστρατηγική επικρατεί το συμφέρον. Και ένας γενικευμένος πόλεμος αυτή τη στιγμή στην ευρύτερη περιοχή δεν εξυπηρετεί κανέναν και κυρίως τις τρεις υπερδυνάμεις, ΗΠΑ-Ρωσία-Κίνα.




Φιλικά

Νίκος Τοπούζης,
Ιστορικός Συγγραφέας,
Μέλος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Μαγνησίας