Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

Τι είναι χρήμα

Tο χρήμα είναι μια έννοια αυθαίρετη.

Δηλαδή όλοι οι άνθρωποι της γης έχουν συμφωνήσει ότι τα χαρτονομίσματα θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στις συναλλαγές μας.

Αν αύριο συμφωνήσουμε να αλλάξουμε τα χαρτονομίσματα, τότε τα πρώτα δεν θα έχουν καμία αξία. Άρα αξία έχει η έννοια που αντιπροσωπεύουν τα χαρτονομίσματα και όχι αυτό καθεαυτό το χαρτονόμισμα.

Αν αύριο συμφωνήσουν όλοι οι άνθρωποι ότι ο χρυσός δεν έχει αξία και δεν θέλει κανείς να τον αγοράσει, τότε η αξία του θα πέσει στο μηδέν.Όμως υπάρχουν μερικά πράγματα στη ζωή του ανθρώπου που έχουν αξία. Πράγματα που είναι απαραίτητα για την επιβίωσή μας.

Το νερό είναι ένα αγαθό που είχε, έχει και θα έχει αξία στη ζωή μας. Ο καθαρός αέρας επίσης. Ένα καλό γεύμα. Είναι πράγματα απαραίτητα για να ζήσουμε.

Η στέγη και η αγάπη είναι έννοιες που κάνουν τη ζωή μας ομορφότερη και πάντα θα έχουν αξία για εμάς.

Άρα υπάρχουν μερικά πράγματα που είναι πραγματικά χρήσιμα και πολύτιμα για εμάς και άλλα που τα κάναμε τεχνητά πολύτιμα, κατόπιν συμφωνίας των ανθρώπων.

Το χρήμα τι εκφράζει στην πραγματικότητα;

Εκφράζει χρόνο και ύλη. Κάτι που είναι πολύτιμο χρειάζεται χρόνο και υλικά για να γίνει. Για παράδειγμα ένα σπίτι. Άλλες φορές εκφράζει μόνο χρόνο. Για παράδειγμα, όταν πηγαίνουμε στο γιατρό, πληρώνουμε τον χρόνο που διέθεσε για να εξειδικευθεί και να φτάσει να γίνει επιστήμονας και την εργασία που κάνει.

Θα μπορούσε το χρήμα να είναι άυλο. Να είναι μόνο νούμερα σε υπολογιστές. Αυτή τη μορφή έχει και σήμερα, απλώς οι περισσότεροι άνθρωποι δεν το έχουν συνειδητοποιήσει.

Το χρήμα γεννήθηκε για να γίνουν οι συναλλαγές των ατόμων και θα υπάρχει όσο υπάρχουν άνθρωποι. Οι μορφές που έχει το χρήμα αλλάζουν συνεχώς. Στην αρχαιότητα χρυσά νομίσματα, στη συνέχεια δολάρια, στη συνέχεια ευρώ.

Ποιος θα πρέπει να παράγει το χρήμα και πότε;

Το χρήμα θα πρέπει να παράγεται από την πολιτεία (κράτος) και να μοιράζεται στους πολίτες. Δηλαδή το κράτος θα πρέπει να είναι εργοδότης στους πολίτες και να τυπώνει χρήμα για να τους πληρώνει. Με αυτό τον τρόπο εξαλείφεται η ανεργία, διότι εργασία υπάρχει συνέχεια, όσο υπάρχουν άνθρωποι. Αν υπάρχει και χρήμα για να την ενεργοποιήσει, τότε υπάρχει και ανάπτυξη.

Για παράδειγμα, στην πόλη υπάρχουν φθορές. Τυπώνεται χρήμα και πληρώνονται άνθρωποι να τις επιδιορθώσουν. Στην πόλη υπάρχουν σκουπίδια. Πάλι τυπώνεται χρήμα και πληρώνονται άνθρωποι για να τα καθαρίσουν. Στην πόλη δεν υπάρχει διαχείριση ανακυκλώσιμων απορριμάτων. Τυπώνεται χρήμα και πληρώνονται άνθρωποι για να κατασκευάσουν τη διαχείριση απορριμάτων. Με αυτό τον τρόπο, όσο υπάρχει ανθρώπινη ανάγκη, όσο υπάρχει περιθώριο για βελτίωση και όσο υπάρχουν άνθρωποι θα παράγεται νέο χρήμα και θα ενεργοποιεί τον άνθρωπο. Με αυτό τον τρόπο υπάρχει ανάπτυξη και πολλές θέσεις εργασίας.

Για την ακρίβεια μπορούν να δημιουργηθούν άπειρες θέσεις εργασίας και να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας από το πρόσωπο της γης.
Θα ρωτήσει κάποιος: Μήπως με αυτόν τον τρόπο παράγεται πληθωρισμός, δηλαδή αρχίσει το χρήμα να χάνει την αξία του και να αυξάνονται οι τιμές των προϊόντων;

Η απάντηση είναι όχι. Πληθωρισμός υπάρχει όταν αυξήσουμε τον μισθό του ίδιου ανθρώπου για την ίδια εργασία. Δηλαδή, όταν διπλασιάσουμε σε όλους το μισθό για την ίδια εργασία που κάνουν, τότε είναι λογικό να αυξηθούν οι τιμές των αγαθών και να μειωθεί η πραγματική δύναμη των χρημάτων που έχουμε.

Αν όμως δεν αυξήσουμε το μισθό του ίδιου ατόμου, αλλά δώσουμε μισθό σε περισσότερα άτομα, τότε δεν θα ανέβουν οι τιμές των αγαθών γιατί δεν θα μεταβληθεί η αγοραστική δύναμη του μεμονωμένου ατόμου πέρα από τα προηγούμενα όρια.

Έχουμε για παράδειγμα δύο ανθρώπους, έναν εργαζόμενο και έναν άνεργο. Αν παίρνει μισθό 1.000 Ευρώ ο εργαζόμενος, τότε δεν θα αλλάξει η αγοραστική του δύναμη αν αρχίσει να εργάζεται και ο άνεργος και πάρει 1.000 Ευρώ μισθό και αυτός. Άρα δεν πρόκειται να ανέβουν και οι τιμές.

Αν ο εργαζόμενος πάρει αύξηση στο μισθό του και συνολικά παίρνει 2.000 Ευρώ, ενώ ο άνεργος παραμένει χωρίς δουλειά, τότε είναι πιθανό να αυξηθούν οι τιμές των προϊόντων, γιατί αυξήθηκε η αγοραστική δύναμη του εργαζόμενου. Τότε έχουμε πληθωρισμό.

Συμπερασματικά, όταν υπάρχουν ανισότητες μεγάλες στα εισοδήματα των ατόμων είτε όταν αυξάνονται τα εισοδήματα όλων των ατόμων, τότε έχουμε και αύξηση του πληθωρισμού, δηλαδή αύξηση των τιμών στα προϊόντα.

Επίσης τα παραπάνω δείχνουν ότι η εξάλειψη της ανεργίας δεν αυξάνει τις τιμές των προϊόντων.

Όταν όλοι αμείβονται με παρόμοιους μισθούς, τότε δεν αυξάνεται ο πληθωρισμός.

Γιατί υπάρχει ανεργία στην εποχή μας και γιατί δεν υπάρχει χρήμα;

Σύμφωνα με τα παραπάνω, φαίνεται οξύμωρο να υπάρχει ανεργία και ακατανόητο να μην υπάρχει άφθονο χρήμα για να εργαστούν όλοι. Και όμως όλα ξεκινάνε από το γεγονός ότι το χρήμα δεν παράγεται από την πολιτεία (κράτος), αλλά παράγεται από τις τράπεζες.

Οι τράπεζες (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Τράπεζα της Αμερικής, Τράπεζα της Γερμανίας) παράγουν χρήμα και έπειτα το δίνουν στα κράτη. Τα κράτη της γης έχουν κάνει το παράλογο. Έχουν εκχωρήσει στις τράπεζες το προνόμιο να παράγουν χρήμα.

Όμως η τράπεζα δεν παράγει χρήμα για το καλό της κοινωνίας! Η τράπεζα παράγει χρήμα μόνο για το κέρδος της!

Άρα γιατί να παράγει χρήμα για να δουλεύουν όλοι; Δεν έχει κανένα λόγο! Γιατί να παράγει χρήμα για να έχουμε ανάπτυξη; Δεν έχει κανένα λόγο!

Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η προσωπική της κερδοφορία. Και πώς θα την πετύχει αυτή; Παράγοντας λιγότερο χρήμα από αυτό που χρειάζεται. Άρα κρατώντας τον κόσμο διαρκώς χρεωμένο σε δάνεια, δηλαδή σκλαβωμένο σε αυτήν.

Επίσης και μόνο από το γεγονός ότι η τράπεζα τυπώνει χρήμα, σημαίνει ότι όλα τα κράτη είναι εξαρτημένα από τις τράπεζες για την ανάπτυξή τους.

Με τη στρατηγική της κερδοφορίας για τους λίγους, δηλαδή τις τράπεζες, τις πετρελαϊκές εταιρίες, τις εταιρίες όπλων, τα καρτέλ των εταιριών τροφίμων κτλ, αυξάνεται η ανισότητα στην αγοραστική δύναμη των ανθρώπων. Άρα οι πλούσιοι αυξάνουν τον πληθωρισμό και οι φτωχοί δεν μπορούν να ακολουθήσουν και να αγοράσουν τα βασικά προϊόντα.

Τραγική συνέπεια όλων των παραπάνω είναι η απόγνωση του κόσμου και η διαφυγή σε πιο ακραίες λύσεις όπως είναι τα φασιστικά και τα εθνικιστικά κόμματα. Τελική συνέπεια μέχρι στιγμής δύο παγκόσμιοι πόλεμοι και μία μόνιμη αίσθηση ξενοφοβίας.

Επομένως γίνεται φανερό ότι η κατάσταση θα πρέπει να αλλάξει και να διαχειρίζεται την παραγωγή του χρήματος το δημοκρατικά διοικούμενο κράτος (πολιτεία), γιατί μόνο αυτό μπορεί να το κάνει με ανθρωπισμό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου