Μὰ φυσικά…
Ἀφοῦ ὑπάρχει στὴν τροφή μας καὶ σὲ ὅλη τὴν τροφικὴ ἁλυσίδα…
Ἀφοῦ πλέον ὑπάρχει στὸν ἀέρα καὶ σωρεύεται στῇ γῆ ὅταν καθιζάνει…
Καί τί κάνει…;;;
Ἔλα μωρὲ τώρα, ψιλοπράγματα, ἁπλᾶ καταστρέφει τὸ ἀνοσοποιητικὸ σύστημα καὶ δυό-τρία πραγματάκια ἀκόμα…
Ὅσον ἀφορᾷ δὲ στὸ ἄλλο, ἐκεῖνο τὸ ὀξείδιο τοῦ ἀλουμινίου, τὸ ὁποῖο βέβαια καμμία σχέση δὲν ἔχει μὲ τὰ ἀκίνδυνα μεταλλικὰ κουτάκια τῆς μπύρας, αὐτό τί νά κάνει ἄραγε…;;;
Αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τοὺς ζωικοὺς ὀργανισμοὺς (ἀπὸ τὸν ὀργανισμὸ μας δηλαδή, ζῷα), δημιουργεῖ στρώματα συσσωματωμάτων μέσα στὸ αἷμα, φράζει ἀρτηρίες ἐνῶ ταυτόχρονα στὴν μοριακή του μορφὴ διαλύει τὸ νευρικό μας σύστημα…
Ναὶ γιὰ τὰ ζόμπι λέω, που ὅλοι βλέπετε γύρω σας…
Ἀναρωτηθήκατε ποτέ ἂν εἴσαστε ἕνας ἀπὸ αὐτούς, ἢ μήπως νομίζετε ὅτι ἔσεις εἶστε «ἄλλο»;;;
Ἀλέξανδρος Παυλίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου