Του Ν. Λυγερού
Μόνο με στρατηγικές αποφάσεις πρέπει να λειτουργήσουμε, διότι η κατάσταση δεν μας επιτρέπει λάθη, αφού αυτά θα έχουν δραματικές επιπτώσεις. Η επικοινωνία τελείωσε μαζί με τα τεχνάσματά της. Τώρα περνάμε στο στάδιο συνεννόησης και θα είναι χρήσιμοι οι συνδυασμοί και οι ελιγμοί. Σε αυτό το νέο πεδίο διαπραγματεύσεων πρέπει να προκαλέσουμε μια αλλαγή φάσης, έτσι ώστε να προκριθούμε σ’ αυτόν τον αγώνα λόγω πρωτοβουλίας και καινοτομίας. Και εδώ θέλουμε μια βάση που να μην είναι μόνο λόγια αλλά και πράξεις.
Έτσι η αξιοποίηση του μεγάλου διαγωνισμού της Ελλάδας για τα 20 θαλάσσια οικόπεδα πρέπει να γίνει με αποτελεσματικό τρόπο, αφού είναι σε εξέλιξη και βρισκόμαστε πια στην τελική ευθεία για την υποβολή αιτήσεων από τις εταιρείες για να πάρουν μια άδεια έρευνας. Πρέπει να δείξουμε χειροπιαστά ότι ακολουθούμε το μοντέλο της Κύπρου και η απόδειξη της εμπορευσιμότητας του κοιτάσματος Αφροδίτη πρέπει να λειτουργήσει παραδειγματικά για το Ιόνιο, την Πελοπόννησο και Νότια της Κρήτης. Οι ενεργειακές προοπτικές μας είναι τεράστιες και πρέπει ν’ αναδειχθούν στρατηγικά για να καταλάβουν όλοι ότι η Ελλάδα μας δεν είναι μια χώρα χωρίς τίποτα κι ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες αν έχουμε καινοτόμα στρατηγική στον τομέα της ενέργειας.
Έχει ενδιαφέρον όταν λέμε ότι παραμένουμε αδιάλλακτοι να αλλάζουμε γνώμη την επομένη. Λειτουργήσαμε σ’ ένα πλαίσιο όπου διαχειριστήκαμε επίσημα το απαράδεκτο και τώρα πια δεχόμαστε συμβουλές στη σύνθεσή μας. Αυτό που έχει σημασία όταν δεν μπορείς ν’ αλλάξεις άμεσα τα άψυχα δεδομένα, είναι ν’ αλλάξεις τα έμψυχα, έτσι ώστε να φανεί ότι υπάρχουν νέα οικονομικά δεδομένα. Η θυσία του αξιωματικού από τον βασιλιά δεν είναι απλώς μια κίνηση στο σκάκι, διότι αποτελεί μια πράξη που πρέπει να έχει άμεσα θετικές επιπτώσεις. Είναι, λοιπόν, ένα άνοιγμα σε σχέση με τη διαπραγμάτευση και πρέπει ν’ αξιοποιηθεί ορθολογικά. Χρειάζεται να είμαστε συγκεντρωμένοι πάνω στο θέμα των προτάσεων, γιατί πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, αφού έχουμε ένα περιορισμένο χρονικό περιθώριο. Αφού υπάρχει ένα πλαίσιο κοινής αποδοχής πρέπει να δούμε κατά πόσο μπορούμε να το επεκτείνουμε για να είμαστε αξιόπιστοι ως διαπραγματευτές. Εδώ πρόκειται για το μέλλον, αλλά και για τις επόμενες μέρες που μιλούμε, γιατί ο λαός μπορεί ν’ αντέξει ως ένα όριο τα βάσανα. Έτσι πρέπει να κινηθούμε διαφορετικά και αποτελεσματικά με τη στρατηγική και την ενέργεια ως όπλα με κίνητρα και προοπτικές για την Ελλάδα.
Όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες, και για μερικούς είναι ακόμα και αβάσταχτες, ο Ελληνισμός δεν γονατίζει. Και συνεχίζουμε τον αγώνα με τα νέα δεδομένα, αλλά πάντα επικεντρωμένοι. Διότι ο Ελληνισμός με μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι μπορεί να την ξαναφτιάξει με τη στρατηγική του νοημοσύνη. Έτσι, όσοι κλαίνε τη μοίρα τους και τις παλιές επιλογές πρέπει να σκεφτούν ότι δεν τελειώσαμε, διότι δεν τα παρατάμε στους αγώνες μας. Οι οικονομικές μας δυσκολίες δεν λύνονται μόνο με οικονομικές λύσεις. Και τα οικονομικά μέτρα που δεν έχουν αναπτυξιακές δομές δεν επαρκούν. Διότι η εξοικονόμηση είναι μόνο ένα τοπικό μέτρο που δεν έχει βάθος χρόνου. Ενώ μια στρατηγική λύση λειτουργεί με τον χρόνο και προσφέρει δυνατότητες, γιατί βασίζεται πάνω σε θεμέλια κι όχι στην επιφάνεια. Μια στρατηγική λύση έχει εμβέλεια, διότι λειτουργεί καταλυτικά για ολόκληρο το πλαίσιο, έτσι μπορεί να δράσει ταυτόχρονα σε πολλούς τομείς. Αυτή τη δυνατότητα την έχει η ελληνική ΑΟΖ, αρκεί να αξιοποιηθεί ορθολογικά και πρακτικά αυτό το στρατηγικό εγχείρημα. Με αυτόν τον τρόπο θα ζήσουμε πραγματικά κι όχι μόνο θα επιβιώσουμε, διότι είμαστε Έλληνες.
Λόγω της δομής της, η ΑΟΖ υποστηρίζει τα νησιά μας. Λειτουργεί με το πλαίσιο της οικονομικής δραστηριότητας και αυτό είναι ενισχυτικό ακόμα και σε γεωπολιτικό επίπεδο. Τώρα σε πρακτικό επίπεδο, αν σκεφτούμε ότι η Κύπρος κατάφερε να περάσει νομοθετικά το ΦΠΑ πάνω στην ΑΟΖ της, μπορούμε να καταλάβουμε πόσο σημαντική είναι η αρχική απόφαση της ανακήρυξης της ΑΟΖ και στη συνέχεια των οριοθετήσεων. Από τις απολαβές του ελληνικού δημοσίου το 5% πηγαίνει νομοθετικά (Ν. 2289/1995, τροπολογία 4001/2011) στις Περιφέρειες, όπου βρίσκονται τα κοιτάσματα όταν εξετάζουμε την τοπική του ΑΟΖ. Ήδη με το πλαίσιο των 20 θαλάσσιων οικοπέδων θα υπάρχουν οφέλη για τις περιφέρειες: Ιονίων Νήσων, Πελοποννήσου, Αττικής και Κρήτης. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι πρέπει να λειτουργήσουμε στρατηγικά και στο πλαίσιο του μεγάλου διαγωνισμού που θα ενεργοποιηθεί στις 14 Ιουλίου 2015 με την λήξη των υποψηφιοτήτων για τις αδειοδοτήσεις. Αυτό δεν είναι ένα επικοινωνιακό τέχνασμα, αλλά μια γεωοικονομική πραγματικότητα. Κατά συνέπεια δεν είναι μόνο θέμα στρατηγικής, αλλά και στρατηγική ανάδειξης για να πείσουμε με μαιευτική ότι έχουμε προοπτικές.
Μόνο με στρατηγικές αποφάσεις πρέπει να λειτουργήσουμε, διότι η κατάσταση δεν μας επιτρέπει λάθη, αφού αυτά θα έχουν δραματικές επιπτώσεις. Η επικοινωνία τελείωσε μαζί με τα τεχνάσματά της. Τώρα περνάμε στο στάδιο συνεννόησης και θα είναι χρήσιμοι οι συνδυασμοί και οι ελιγμοί. Σε αυτό το νέο πεδίο διαπραγματεύσεων πρέπει να προκαλέσουμε μια αλλαγή φάσης, έτσι ώστε να προκριθούμε σ’ αυτόν τον αγώνα λόγω πρωτοβουλίας και καινοτομίας. Και εδώ θέλουμε μια βάση που να μην είναι μόνο λόγια αλλά και πράξεις.
Έτσι η αξιοποίηση του μεγάλου διαγωνισμού της Ελλάδας για τα 20 θαλάσσια οικόπεδα πρέπει να γίνει με αποτελεσματικό τρόπο, αφού είναι σε εξέλιξη και βρισκόμαστε πια στην τελική ευθεία για την υποβολή αιτήσεων από τις εταιρείες για να πάρουν μια άδεια έρευνας. Πρέπει να δείξουμε χειροπιαστά ότι ακολουθούμε το μοντέλο της Κύπρου και η απόδειξη της εμπορευσιμότητας του κοιτάσματος Αφροδίτη πρέπει να λειτουργήσει παραδειγματικά για το Ιόνιο, την Πελοπόννησο και Νότια της Κρήτης. Οι ενεργειακές προοπτικές μας είναι τεράστιες και πρέπει ν’ αναδειχθούν στρατηγικά για να καταλάβουν όλοι ότι η Ελλάδα μας δεν είναι μια χώρα χωρίς τίποτα κι ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες αν έχουμε καινοτόμα στρατηγική στον τομέα της ενέργειας.
Νέα οικονομικά δεδομένα
Του Ν. Λυγερού
Ο Ελληνισμός δεν γονατίζει
Του Ν. Λυγερού
Η ΑΟΖ υποστηρίζει τα νησιά μας
Του Ν. Λυγερού
Λόγω της δομής της, η ΑΟΖ υποστηρίζει τα νησιά μας. Λειτουργεί με το πλαίσιο της οικονομικής δραστηριότητας και αυτό είναι ενισχυτικό ακόμα και σε γεωπολιτικό επίπεδο. Τώρα σε πρακτικό επίπεδο, αν σκεφτούμε ότι η Κύπρος κατάφερε να περάσει νομοθετικά το ΦΠΑ πάνω στην ΑΟΖ της, μπορούμε να καταλάβουμε πόσο σημαντική είναι η αρχική απόφαση της ανακήρυξης της ΑΟΖ και στη συνέχεια των οριοθετήσεων. Από τις απολαβές του ελληνικού δημοσίου το 5% πηγαίνει νομοθετικά (Ν. 2289/1995, τροπολογία 4001/2011) στις Περιφέρειες, όπου βρίσκονται τα κοιτάσματα όταν εξετάζουμε την τοπική του ΑΟΖ. Ήδη με το πλαίσιο των 20 θαλάσσιων οικοπέδων θα υπάρχουν οφέλη για τις περιφέρειες: Ιονίων Νήσων, Πελοποννήσου, Αττικής και Κρήτης. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι πρέπει να λειτουργήσουμε στρατηγικά και στο πλαίσιο του μεγάλου διαγωνισμού που θα ενεργοποιηθεί στις 14 Ιουλίου 2015 με την λήξη των υποψηφιοτήτων για τις αδειοδοτήσεις. Αυτό δεν είναι ένα επικοινωνιακό τέχνασμα, αλλά μια γεωοικονομική πραγματικότητα. Κατά συνέπεια δεν είναι μόνο θέμα στρατηγικής, αλλά και στρατηγική ανάδειξης για να πείσουμε με μαιευτική ότι έχουμε προοπτικές.
Συνεχίζεται ο αγώνας μας
Του Ν. Λυγερού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου