Του Ν. Λυγερού
Οι επιθέσεις της Τουρκίας ενάντια στους Κούρδους της Συρίας είναι απαράδεκτες και δείχνουν πόσο δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα των Κούρδων, ακόμα κι αν βρίσκονται εκτός της κυριαρχίας της. Κάθε φορά οι τουρκικές επιθέσεις βρίσκουν μια ακατάλληλη δικαιολογία ύπαρξης. Συνεχίζουν να θεωρούν τους άλλους υποδεέστερους και αδύνατους. Όμως στην πραγματικότητα φοβάται η Τουρκία κάθε μορφή ένωσης των Κούρδων στην περιοχή και ο λόγος είναι απλός, αφού ήδη δεν ελέγχει τη δική της επίσημη περιοχή, όταν οι Κούρδοι ουσιαστικά κάνουν ό,τι θέλουν δίχως κανένα πρόβλημα ακόμα και θεσμικό. Κι ενώ η Τουρκία παρουσιάζεται επίσημα ως σύμμαχος, συνεχίζει να λειτουργεί για τα δικά της εθνικά συμφέροντα και μόνο, αδιαφορώντας παντελώς για τη σωστή αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, αλλά και του προσφυγικού. Αντιθέτως τα χρησιμοποιεί ως μέτρα πίεσης. Πρέπει, λοιπόν, να σταματήσει αυτή η βάρβαρη και ταυτόχρονα υποκριτική συμπεριφορά, γιατί μόνο σε χειρότερα αποτελέσματα μπορεί να μας οδηγήσει. Η Τουρκία όχι μόνο δεν έχει δικαίωμα να διαπράττει αυτά τα εγκλήματα σε ξένη χώρα, αλλά ούτε στη δική της. Διότι αυτές δεν είναι στρατιωτικές κινήσεις, αλλά εγκληματικές πράξεις ενάντια στην Ανθρωπότητα. Οι Κούρδοι είναι θύματα βαρβαρότητας και δεν είναι η πρώτη φορά. Είναι, λοιπόν, απαραίτητο να βρούμε έναν τρόπο, ως δημοκρατίες που προστατεύουν τους αθώους, να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά και ανθεκτικά τις βαρβαρότητες, γιατί δεν γίνεται να είμαστε τόσο ουδέτεροι μπροστά σε απλές θηριωδίες.
Οι επιθέσεις της Τουρκίας ενάντια στους Κούρδους της Συρίας είναι απαράδεκτες και δείχνουν πόσο δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα των Κούρδων, ακόμα κι αν βρίσκονται εκτός της κυριαρχίας της. Κάθε φορά οι τουρκικές επιθέσεις βρίσκουν μια ακατάλληλη δικαιολογία ύπαρξης. Συνεχίζουν να θεωρούν τους άλλους υποδεέστερους και αδύνατους. Όμως στην πραγματικότητα φοβάται η Τουρκία κάθε μορφή ένωσης των Κούρδων στην περιοχή και ο λόγος είναι απλός, αφού ήδη δεν ελέγχει τη δική της επίσημη περιοχή, όταν οι Κούρδοι ουσιαστικά κάνουν ό,τι θέλουν δίχως κανένα πρόβλημα ακόμα και θεσμικό. Κι ενώ η Τουρκία παρουσιάζεται επίσημα ως σύμμαχος, συνεχίζει να λειτουργεί για τα δικά της εθνικά συμφέροντα και μόνο, αδιαφορώντας παντελώς για τη σωστή αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, αλλά και του προσφυγικού. Αντιθέτως τα χρησιμοποιεί ως μέτρα πίεσης. Πρέπει, λοιπόν, να σταματήσει αυτή η βάρβαρη και ταυτόχρονα υποκριτική συμπεριφορά, γιατί μόνο σε χειρότερα αποτελέσματα μπορεί να μας οδηγήσει. Η Τουρκία όχι μόνο δεν έχει δικαίωμα να διαπράττει αυτά τα εγκλήματα σε ξένη χώρα, αλλά ούτε στη δική της. Διότι αυτές δεν είναι στρατιωτικές κινήσεις, αλλά εγκληματικές πράξεις ενάντια στην Ανθρωπότητα. Οι Κούρδοι είναι θύματα βαρβαρότητας και δεν είναι η πρώτη φορά. Είναι, λοιπόν, απαραίτητο να βρούμε έναν τρόπο, ως δημοκρατίες που προστατεύουν τους αθώους, να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά και ανθεκτικά τις βαρβαρότητες, γιατί δεν γίνεται να είμαστε τόσο ουδέτεροι μπροστά σε απλές θηριωδίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου