Του Ν.Λυγερού
Αν κανείς δεν έχει βρεθεί σε κάποια ζωή του στην Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη δύσκολα μπορεί να επινοήσει την Υπεριδέα που θεμελιώνεται πάνω στη θάλασσα και στα λιμάνια της, διότι έχει την εντύπωση ότι τα λιμάνια είναι της ξηράς κι όχι της θάλασσας, ενώ αποτελούν την απάντηση στην ανάγκη της θάλασσας. Έτσι για να καταλάβουν ότι η Αγία Σοφία είναι λιμάνι του Ελληνισμού πρέπει πρώτα να δουν το φάρο και μέσω της ακινησίας, να δουν επιτέλους την κίνηση, αλλιώς θα ανήκουν στους πολίτες που μοιρολογούν για το μέγεθος της ξηράς και δεν αντιλαμβάνονται τις διαστάσεις που έχει η θάλασσα του Ελληνισμού, διότι τα θεμέλιά του είναι βυθισμένα στη θάλασσα και πολύ πιο βαθιά από μια άγκυρα που αποτραβιέται.
Όταν όμως δέσεις στο λιμάνι της Αγίας Σοφίας τώρα, τα νοητικά σχήματα αλλάζουν και δεν κοιτάς μόνο τις πρόσθετες λεπτομέρειες, αλλά τη διαχρονική ουσία που έχει διασχίσει τους αιώνες λόγω του μηνύματος που αντιπροσωπεύει ο ίδιος ο Ελληνισμός. Τότε συνειδητοποιείς και την αξία του Χρόνου λόγω της αντίστασης και της θυσίας που μαθαίνει στην Ανθρωπότητα ακόμα κι αν έχει υποστεί εγκλήματα που δεν κατάφεραν όμως να τη δολοφονήσουν κι ας κυριαρχούσαν μέσα στο χώρο. Απλώς, δεν πρέπει ποτέ να μπερδέψεις τους Έλληνες της ελευθερίας με τους ραγιάδες της σκλαβοσύνης. Διότι το σώμα δεν είναι το πνεύμα. Διότι η κίνηση δεν είναι πράξη, ούτε η ύπαρξη ζωή. Στην Αγία Σοφία υπάρχει το δώρο του φωτός, η ζωοδόχος πηγή. Κι όλοι οι αιώνες που σε προσέχουν όταν βρίσκεσαι μέσα της, σου δίνουν τη δύναμη να σκεφτείς το αδιανόητο, να πιαστείς από αυτήν την υπερχορδή που άντεξε τα πάντα χωρίς να εκφυλιστεί από τη βαρβαρότητα και να δεις για πρώτη φορά την εικόνα της Υπεριδέας. Τότε θα συλλάβεις κι εσύ την αξία του απέραντου γαλάζιου που δεν είναι μόνο μια επιφάνεια, όπως το εκτιμούσες παλαιότερα, αλλά ένας χωροχρόνος που δεν σταματά στα σύνορα γιατί δεν έχει όρια, αφού αποτελεί δώρο του χρόνου στην Ανθρωπότητα. Έτσι αντιλαμβάνεσαι με τη νοημοσύνη του Ελληνισμού ότι η Υπεριδέα είναι το μέλλον της ιστορίας που δεν έζησες ακόμα γιατί δεν ένιωσες το βάθος του παρελθόντος. Δεν είσαι πια εγκλωβισμένος στις Θερμοπύλες, αλλά μαθαίνεις για τον Μαραθώνα και την Σαλαμίνα κι έτσι μπορείς να δεις και τον μαραθώνιο της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Έτσι θα μπορέσεις κι ως μαχητής να συμβάλλεις σ’ έναν αγώνα που σε μεγαλώνει και σου επιτρέπει να δεις τις διαστάσεις της Υπεριδέας για να γίνεις ακόμα πιο ανθρώπινος λόγω ταπεινοσύνης.
Αν κανείς δεν έχει βρεθεί σε κάποια ζωή του στην Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη δύσκολα μπορεί να επινοήσει την Υπεριδέα που θεμελιώνεται πάνω στη θάλασσα και στα λιμάνια της, διότι έχει την εντύπωση ότι τα λιμάνια είναι της ξηράς κι όχι της θάλασσας, ενώ αποτελούν την απάντηση στην ανάγκη της θάλασσας. Έτσι για να καταλάβουν ότι η Αγία Σοφία είναι λιμάνι του Ελληνισμού πρέπει πρώτα να δουν το φάρο και μέσω της ακινησίας, να δουν επιτέλους την κίνηση, αλλιώς θα ανήκουν στους πολίτες που μοιρολογούν για το μέγεθος της ξηράς και δεν αντιλαμβάνονται τις διαστάσεις που έχει η θάλασσα του Ελληνισμού, διότι τα θεμέλιά του είναι βυθισμένα στη θάλασσα και πολύ πιο βαθιά από μια άγκυρα που αποτραβιέται.
Όταν όμως δέσεις στο λιμάνι της Αγίας Σοφίας τώρα, τα νοητικά σχήματα αλλάζουν και δεν κοιτάς μόνο τις πρόσθετες λεπτομέρειες, αλλά τη διαχρονική ουσία που έχει διασχίσει τους αιώνες λόγω του μηνύματος που αντιπροσωπεύει ο ίδιος ο Ελληνισμός. Τότε συνειδητοποιείς και την αξία του Χρόνου λόγω της αντίστασης και της θυσίας που μαθαίνει στην Ανθρωπότητα ακόμα κι αν έχει υποστεί εγκλήματα που δεν κατάφεραν όμως να τη δολοφονήσουν κι ας κυριαρχούσαν μέσα στο χώρο. Απλώς, δεν πρέπει ποτέ να μπερδέψεις τους Έλληνες της ελευθερίας με τους ραγιάδες της σκλαβοσύνης. Διότι το σώμα δεν είναι το πνεύμα. Διότι η κίνηση δεν είναι πράξη, ούτε η ύπαρξη ζωή. Στην Αγία Σοφία υπάρχει το δώρο του φωτός, η ζωοδόχος πηγή. Κι όλοι οι αιώνες που σε προσέχουν όταν βρίσκεσαι μέσα της, σου δίνουν τη δύναμη να σκεφτείς το αδιανόητο, να πιαστείς από αυτήν την υπερχορδή που άντεξε τα πάντα χωρίς να εκφυλιστεί από τη βαρβαρότητα και να δεις για πρώτη φορά την εικόνα της Υπεριδέας. Τότε θα συλλάβεις κι εσύ την αξία του απέραντου γαλάζιου που δεν είναι μόνο μια επιφάνεια, όπως το εκτιμούσες παλαιότερα, αλλά ένας χωροχρόνος που δεν σταματά στα σύνορα γιατί δεν έχει όρια, αφού αποτελεί δώρο του χρόνου στην Ανθρωπότητα. Έτσι αντιλαμβάνεσαι με τη νοημοσύνη του Ελληνισμού ότι η Υπεριδέα είναι το μέλλον της ιστορίας που δεν έζησες ακόμα γιατί δεν ένιωσες το βάθος του παρελθόντος. Δεν είσαι πια εγκλωβισμένος στις Θερμοπύλες, αλλά μαθαίνεις για τον Μαραθώνα και την Σαλαμίνα κι έτσι μπορείς να δεις και τον μαραθώνιο της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Έτσι θα μπορέσεις κι ως μαχητής να συμβάλλεις σ’ έναν αγώνα που σε μεγαλώνει και σου επιτρέπει να δεις τις διαστάσεις της Υπεριδέας για να γίνεις ακόμα πιο ανθρώπινος λόγω ταπεινοσύνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου