Οι Αρμένιοι τιμώρησαν τους Τούρκους φονιάδες

Του Νίκου Χιδίρογλου

Από το elora

 Οι Τούρκοι βρίσκουν συνεχώς μπροστά τους, τους Αρμένιους και κυρίως τη διασπορά τους. Τα μαζικά εγκλήματα, δεν ξεχνιούνται. Η γενοκτονία 1.500.000 Αρμενίων από τους Τούρκους το 1915, είναι ένα από τα πολλά μαζικά εγκλήματα των γειτόνων μας, με τους οποίους κάποιοι εδώ, αποσκοπώντας κυρίως σε οικονομικά οφέλη, θέλουν «φιλίες».

Η επίσκεψη στο Ερεβάν του Τούρκου ΥΠΕΞ, στο πλαίσιο της συνάντησης Συνεργασίας των κρατών της Μαύρης Θάλασσας, προμηνυόταν ούτως ή άλλως πολύ «δύσκολη». Με την ιστορική εχθρότητα να είναι δεδομένη, ήρθαν και κάποιες προκλητικές δηλώσεις από τον Αχμέτ Νταβούτογλου, που έκαναν τα πράγματα χειρότερα, ο οποίος κάλεσε τους Αρμένιους να αποχωρήσουν από το Ναγκόρνο Καραμπάχ (προφανώς για να καταστούν και πάλι οι Αρμένιοι εκεί έρμαια στις διαθέσεις των Αζέρων).

Οι αρμόδιοι στο Ερεβάν ζήτησαν λοιπόν από τον Τούρκο ΥΠΕΞ να καταθέσει στεφάνι στο μνημείο της γενοκτονίας. Ο Νταβούτογλου τα βρήκε σκούρα και κάλεσε την... Αμερικανίδα ομόλογό του, προφανώς ζητώντας... κάλυψη. Κάτι ανάλογο είχε γίνει το 2009 στη Ζυρίχη, με το πρωτόκολλο για τη βελτίωση των διμερών σχέσεων που υπέγραψαν τότε το Ερεβάν και η Άγκυρα κατόπιν πιέσεων της Ουάσιγκτον, να αδρανοποιείται, καθώς ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών στους κόλπους της αρμενικής διασποράς. 

ΟΤΑΝ ΕΠΡΕΠΕ, ΜΙΛΗΣΑΝ ΟΙ ΣΦΑΙΡΕΣ

Αυτά όλα δεν έχουν πολλή σημασία. Οι Αρμένιοι δεν θέλουν ούτε να ακούν για την Τουρκία, τουλάχιστον όσο αυτή αρνείται να αναγνωρίσει τη γενοκτονία και να απολογηθεί δημόσια γι’ αυτή. Και στο παρελθόν, τιμώρησαν οι ίδιοι τους πρωταίτιους της γενοκτονίας, σκοτώνοντάς τους έναν – έναν. Η επιχείρηση «Νέμεσις»...

Όταν οι προσπάθειες να αποδοθεί Δικαιοσύνη δεν καρποφόρησαν, ελέω της αντίθεσης του σφαγέα του Ελληνισμού της καθ’ ημάς Ανατολής Κεμάλ Ατατούρκ, τότε ανέλαβαν Αρμένιοι κομάντος, που έφεραν εις πέρας με επιτυχία την αποστολή που τους ανέθεσε το έθνος τους. «Η ασυνήθιστη αυτή καταδίωξη σε τρεις ηπείρους, αποφασίστηκε στο Ερεβάν, της ανεξάρτητης Αρμενίας, και στην κατεχόμενη από τους Συμμάχους Κωνσταντινούπολη, οργανώθηκε στη Βοστόνη, είχε αντίκτυπο στη Γενεύη, πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο, στη Ρώμη, στην Τιφλίδα της Γεωργίας μέχρι και την Κεντρική Ασία», διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου του Ζακ Ντεροζύ «Επιχείρηση Νέμεσις» (Στοχαστής, Αθήνα 1995). Τυραννοκτονία...

Η απόδοση Δικαιοσύνης ξεκίνησε από το Βερολίνο, όπου την 15η Μαρτίου 1921, ο Τεχλιριάν στέλνει στα πιλάφια τον εγκληματία Ταλαάτ Πασά, τον οργανωτή της γενοκτονίας, ο οποίος είχε διατελέσει Μέγας Ραββίνος και υπουργός Εσωτερικών στη χώρα του. Ο Τεχλιριάν συλλαμβάνεται, αλλά στη δίκη του μερικούς μήνες αργότερα, αθωώνεται, σε μια εξέλιξη που ερμηνεύτηκε ως αναγνώριση της γενοκτονίας από την γερμανική Δικαιοσύνη.

Στις 18 Ιουλίου 1921, ο Μισάκ Τορλακιάν θα σκοτώσει στην Κωνσταντινούπολη, τον Μπεχούντ Χαν Τζιβανσίρ, υπουργό Εσωτερικών του Αζερμπαϊτζάν, ο οποίος ευθυνόταν για τη μαζική δολοφονία 20.000 Αρμενίων τον Σεπτέμβριο του 1918. Ο Τορλακιάν συνελήφθη και αυτός, δικάστηκε, δεν του επιβλήθηκε ποινή και απελάθηκε στην Ελλάδα. Στις 5 Δεκεμβρίου 1921 ο Αρσαβίρ Σιρακιάν θα σκοτώσει τον άλλοτε επικεφαλής των Νεότουρκων Σαΐντ Χαλίμ. Ο ίδιος, μαζί με τον συμπατριώτη του Αράμ Γεργκανιάν, θα κυνηγήσουν, ξανά στο Βερολίνο, στις 17 Απριλίου 1922, τον πρώην διοικητή της Τραπεζούντας, Τζεμάλ Αζμί και τον Μπεχαεντίν Σακίρ.
Οι Αρμένιοι μαχητές Στεπάν Τζαγικιάν, Μπεντρός Τερ Μπογοσιάν και Αρντασέζ Κεβορκιάν, θα σκοτώσουν στις 25 Ιουλίου 1922, μπροστά στο αρχηγείο της μυστικής αστυνομίας των Μπολσεβίκων, της Τσεκά, τον Τζεμάλ Πασά, εκ της τριανδρίας των Νεότουρκων. Θα ακολουθήσει ο Εμβέρ Πασάς, εκ της τριανδρίας και αυτός των Νεότουρκων, αλλά και πρώην υπουργός Πολέμου, που θα πέσει νεκρός από τις σφαίρες Αρμένιων κάπου κοντά στη Σαμαρκάνδη. Ο τελευταίος από τους στόχους των Αρμενίων, δρ. Ναζίμ, εκτελέστηκε στην Άγκυρα δια απαγχονισμού, όντας χαρακτηρισμένος ως εχθρός των κεμαλιστών.

Δύο βιβλία που εκδόθηκαν από τον εκδοτικό οίκο «Στοχαστής» στη διάρκεια της δεκαετίας του ’90, το ένα του Ζακ Ντεροζύ και το άλλο του Αρσαβίρ Σιρακιάν («Το Χρέος του Αίματος – Ο τιμωρός», το συγκεκριμένο με την Αρμενική Εθνική Επιτροπή Ελλάδος), περιγράφουν την επιχείρηση «Νέμεσις», η οποία, παρά τις δυσκολίες (πχ συλλήψεις), στέφθηκε με επιτυχία. Επιχείρηση, που έκανε τους Αρμένιους που επιβίωσαν της γενοκτονίας αλλά και τους ομοεθνείς τους της διασποράς, να αισθανθούν ικανοποίηση. Οι Τούρκοι φονιάδες, τιμωρήθηκαν.