Του Νίκου Λυγερού
Επειδή οι δημοσκοπήσεις συνεχίζουν να λένε την αλήθεια βλέπουμε αλλαγές στη συμπεριφορά και υψηλών στελεχών της ηγεσίας. Η άρνηση του Προέδρου της Δημοκρατίας να υπογράψει το Προεδρικό Διάταγμα για τη νέα ηγεσία του Αρείου Πάγου δεν θα είναι μόνο ένα σοβαρό πλήγμα για την κυβέρνηση και την αξιοπιστία του Πρωθυπουργού, αλλά θα δώσει κι ένα τέλος σε μια επικίνδυνη συνεργασία για τον Ελληνισμό. Επίσης το γεγονός ότι η αξιωματική αντιπολίτευση αυξάνει τη διαφορά της σε σχέση με το κυβερνών κόμμα ανεξαρτήτως αν η Βουλή των Ελλήνων θα έχει έξι ή επτά κόμματα, δίνει το στίγμα για τις επόμενες εθνικές εκλογές. Έχει ενδιαφέρον και η πορεία του τρίτου κόμματος αφού συνεχίζει να έχει ένα ρεύμα που το ωθεί πέρα των ευρωπαϊκών αποτελεσμάτων. Διότι είναι έτοιμο να συνεργαστεί ακόμα και άτυπα στη συνέχεια για να περάσουν νομοσχέδια που είναι απαραίτητα για τις διορθώσεις που πρέπει να κάνει η Ελλάδα για να ξεπεράσει τα απαράδεκτα πειράματα που έγιναν ενάντια στον ελληνικό λαό. Το όλο πλαίσιο διευκρινίζει ότι τελείωσε η κρατική προπαγάνδα κι ότι σιγά σιγά πολλά πράγματα μπαίνουν στη θέση τους επειδή ο Ελληνισμός αντιστάθηκε.
Ιδεολογική προστασία των δωσιλόγων
Του Νίκου Λυγερού
Έχει ενδιαφέρον ο ρόλος της κόκκινης βαρβαρότητας και με τους δωσίλογους και συνεργάτες των Ιταλών και των Γερμανών, διότι οι τελευταίοι ανήκουν στη μαύρη βαρβαρότητα εκείνη την εποχή, κατά συνέπεια γεννιέται το εύλογο ερώτημα αυτής της στάσης ενάντια στον Ελληνισμό. Όταν όμως αντιλαμβανόμαστε ότι ο Ελληνισμός είναι από μόνος του ένοχος σύμφωνα με την κόκκινη βαρβαρότητα και πρέπει να καταδικαστεί, καταλαβαίνουμε ότι όποιο θέμα και να προέκυπτε εκείνη την εποχή θα το εκμεταλλευόταν και μάλιστα σε πλαίσιο διμερούς συνεργασίας ακόμα και μυστικής. Το μίσος κατά του Ελληνισμού ήταν τόσο μεγάλο που η επίσημη εφημερίδα επαναλάμβανε τις κατηγορίες του Χότζα λες και ήταν πηγή αλήθειας. Ήταν απλώς το αποτέλεσμα μίας μυστικής συνεργασίας από τις δύο πλευρές των συνόρων, ατόμων που υπηρετούσαν την ίδια ιδεολογία με την ίδια ιδεοληψία. Αυτός ο φανατισμός ήταν ιδιαίτερα εμφανής εκείνη την περίοδο αλλά δεν έχει αξιολογηθεί στο μέγεθός του και στη διάρκειά του, ενώ θα ήταν καλό για να καταλάβουμε πραγματικά πόσο εξωτερική ήταν αυτή η εσωτερική διαμάχη. Διότι ήταν και πάλι μία μάχη της κόκκινης βαρβαρότητας ενάντια του Ελληνισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου