Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2022

Πώς η άρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Ελλήνων σχετίζεται με τη σημερινή της πολιτική

 

Εξηγούν η Τουρκάλα δημοσιογράφος και πολιτική αναλύτρια Ουζάι Μπουλούτ και ο επίκουρος καθηγητής Ανθρωπολογίας Νίκος Μιχαηλίδης

Η άρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων, με έμφαση στις επιπτώσεις που έχει αυτή η πάγια πολιτική, ήταν στο επίκεντρο της συζήτησης που διοργάνωσε ο Ινστιτούτο Εξωτερικών Υποθέσεων με καλεσμένους την Τουρκάλα δημοσιογράφο και πολιτική αναλύτρια Ουζάι Μπουλούτ και τον επίκουρο καθηγητή Ανθρωπολογίας Νίκο Μιχαηλίδη.

Το Ινστιτούτο Εξωτερικών Υποθέσεων (Foreign Affairs Institute) είναι μη κερδοσκοπικός οργανισμός που ασχολείται με την προαγωγή θεμάτων που αφορούν την εξωτερική πολιτική στην Ελλάδα, την ευρύτερη περιοχή της Ευρασίας αλλά και σε ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα.

Οι δύο προσκεκλημένοι ομιλητές εστίασαν στη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, υπογραμμίζοντας ότι αφορά κυρίως το παρόν και το μέλλον των ελληνοτουρκικών σχέσεων, της δημοκρατικής πορείας της Τουρκίας, αλλά και το χαρακτήρα της εξωτερικής πολιτικής και του διεθνούς προσανατολισμού της.

Υπενθυμίζεται πως σε ό,τι αφορά τη Γενοκτονία των Αρμενίων, η πάγια πολιτική τοποθέτηση από τουρκική πλευρά είναι ότι πρόκειται για τα «γεγονότα του 1915», καθώς η Άγκυρα ισχυρίζεται ότι υπήρξαν νεκροί και στις δύο πλευρές κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου. Επίσης η περίοδος που εφαρμόστηκε το οργανωμένο σχέδιο κατά των χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην τουρκική ιστοριογραφία αναφέρεται ως «απελευθερωτικός αγώνας».

Ωστόσο, τόσο η Ουζάι Μπουλούτ όσο και ο Νίκος Μιχαηλίδης υπογράμμισαν ότι το έγκλημα που διέπραξαν Νεότουρκοι και Κεμαλιστές έχει πλέον τεκμηριωθεί επαρκώς από διεθνούς φήμης ιστορικούς, κοινωνιολόγους, νομικούς και ειδικούς στο έγκλημα της γενοκτονίας.

«Η ατιμωρησία καλλιέργησε και αναπαρήγαγε για δεκαετίες στην Τουρκία μια πολιτική κουλτούρα ασυδοσίας, έλλειψης δικαίου, βίας και επεκτατισμού» πρόσθεσαν, και υπενθύμισαν ότι η άρνηση αναγνώρισης αποτελεί το τελευταίο στάδιο της γενοκτονίας, σύμφωνα με τους μελετητές.

Σε άλλο σημείο της ομιλίας τους στάθηκαν στην προσπάθεια που γίνεται να σβηστούν ίχνη της ιστορικής παρουσίας των Ελλήνων, μέσω της παραποίησης και της καταστροφής μνημείων και ιστορικών κτηρίων.

«Η Τουρκία είναι η μοναδική πρώην αποικιακή αυτοκρατορία που όχι μόνο αρνείται να αναγνωρίσει το έγκλημα που διέπραξαν οι ιδεολογικοί της πρόγονοι και ιδρυτές κατά την κατάρρευση της αυτοκρατορίας, αλλά διαστρέφει πλήρως τα ιστορικά γεγονότα, φτάνοντας στο σημείο να κατηγορεί τα θύματα ως θύτες» ανέφεραν.

Δίνοντας ένα παράδειγμα είπαν ότι το αντίστοιχο θα ήταν η σημερινή ηγεσία της Γερμανίας να αρνηθεί το Ολοκαύτωμα και να κατηγορήσει τους εβραίους ότι υπονόμευσαν τη χώρα εκ των έσω και συνέβαλαν στην ήττα της κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το πρόβλημα είναι η ιδεολογία του κεμαλισμού

Συνεχίζοντας για την Τουρκία, τόνισαν ότι η μη αναγνώριση της γενοκτονίας σε βάρος των χριστιανικών πληθυσμών είχε σαν αποτέλεσμα το κράτος να επαναλάβει τα εγκλήματα κατά των μειονοτικών εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων.

Όπως εξήγησαν, το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αλλά η ιδεολογία του κεμαλισμού, την οποία παρουσίασαν ως ένα βασικό εμπόδιο στον ουσιαστικό εκδημοκρατισμό και δυτικό προσανατολισμό της χώρας.

Σημείωσαν ακόμα ότι η άρνηση των γενοκτονιών είναι μια συνολική πολιτική προσέγγιση, που ξεκινά από την εκπαίδευση και συνεχίζεται στη νομοθεσία και στον δημόσιο λόγο και την ιδεολογία. Άλλωστε, το άρθρο 301 του Ποινικού Κώδικα που ισχύει από το 2005 καθιστά παράνομη την άσκηση κριτικής στους θεσμούς του τουρκικού κράτους. Η κριτική χαρακτηρίζεται ως «προσβολή στο τουρκικό έθνος» και τιμωρείται με φυλάκιση. Ως εκ τούτου, οι υπέρμαχοι των ανθρώπινων δικαιωμάτων που ζητούν δημόσια την αναγνώριση των γενοκτονιών είναι πιθανό να βρεθούν αντιμέτωποι με τη δικαιοσύνη.

Επιπλέον, διαδοχικές τουρκικές κυβερνήσεις έδωσαν σε δημόσια σχολεία και ιδρύματα τα ονόματα Τούρκων αξιωματούχων που συμμετείχαν στο έγκλημα της γενοκτονίας, ηρωοποιώντας έτσι τους εγκληματίες.

Νίκος Μιχαηλίδης και Ουζάι Μπουλούτ

«Αφού το τουρκικό κράτος διέφυγε της τιμωρίας (αντίθετα με την Γερμανία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο), σήμερα έφτασε να έχει ξεδιπλώσει μια επεκτατική πολιτική στην περιφέρειά του στον Καύκασο, στη Μέση Ανατολή, και στη Μεσόγειο˙ χρηματοδοτεί ισλαμικές τρομοκρατικές οργανώσεις που επιτίθενται διαρκώς στους Κούρδους συμμάχους των ΗΠΑ που πολέμησαν έναντι του Ισλαμικού Κράτους στην Συρία˙ βρίσκονται πίσω από την επιθετικότητα του Αζερμπαϊτζάν έναντι της Αρμενίας˙ συνεχίζουν να κατέχουν την Κύπρο από το 1974, και να απειλούν με πόλεμο την Ελλάδα, έναν σημαντικό σύμμαχο των ΗΠΑ στην ανατολική Μεσόγειο και στο ΝΑΤΟ», ανέφεραν η Ουζάι Μπουλούτ και ο Νίκος Μιχαηλίδης.

Και πρόσθεσαν: «Όλη αυτή η επιθετική και αλαζονική συμπεριφορά των τουρκικών Αρχών οφείλεται και στην επιθετική ιδεολογία που καλλιέργησαν για δεκαετίες, αφού έμειναν ατιμώρητοι για το μεγαλύτερο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, το έγκλημα της γενοκτονίας».

Οι προτάσεις

Αυτό που πρότειναν είναι οι χώρες-μέλη της ΕΕ να βοηθήσουν να αλλάξει η πολιτική κουλτούρα της Τουρκίας – εάν πράγματι επιθυμούν να συμβάλουν στον εκδημοκρατισμό και στον δυτικό προσανατολισμό της.

«Η αντίληψη των πολιτών και των ηγετών της για την ιστορία διαμορφώνει καθοριστικά αυτή την αντιδυτική, βίαιη, επεκτατική πολιτική κουλτούρα» υποστήριξαν. Μεταξύ των προτάσεων που κατέθεσαν είναι:

  • ο δυτικός δημοκρατικός κόσμος να αναλάβει πρωτοβουλίες για τη διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού και γενικότερα των Χριστιανών της Ανατολίας˙
  • ο δυτικός δημοκρατικός κόσμος να αναπτύξει εκπαιδευτικά και άλλα προγράμματα που θα βοηθήσουν τις νεότερες γενιές των Τούρκων πολιτών να δουν το παρελθόν τους μέσα από μια κριτική ματιά και να κατανοήσουν το έγκλημα της γενοκτονίας που έλαβε χώρα στα εδάφη που σήμερα ζουν˙
  • τα κοινοβούλια και οι κυβερνήσεις να βγάλουν ψηφίσματα αναγνώρισης˙
  • να παραχθούν ντοκιμαντέρ και άλλο υλικό˙
  • να ασκηθεί κριτική στην ρατσιστική κεμαλική ιδεολογία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου