ΑΠΟ ΤΟ analystsforchange
Συμπληρώθηκαν 15 χρόνια από την ημέρα που το ΝΑΤΟ ξεκίνησε τις αεροπορικές επιθέσεις εναντίον της Σερβίας, στην πρώην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας. Η Συμμαχία είχε αποφασίσει την έναρξη των βομβαρδισμών χωρίς την έγκριση του ΣΑ του ΟΗΕ, με εντολή του τότε ΓΓ του ΝΑΤΟ Javier Solana προς τον Στρατηγό Wesley Clark των ΗΠΑ. Ο Clark, ανέφερε αργότερα στο βιβλίο του με τίτλο «Modern Welfare» ότι ο σχεδιασμός του πολέμου είχε ήδη δρομολογηθεί από τα μέσα Ιουνίου του 1998 και ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του ιδίου χρόνου. Η επίθεση στη Σερβία έγινε με το αιτιολογικό της «ανθρωπιστικής καταστροφής στο Κόσοβο και της αποτυχίας των διαπραγματεύσεων στο Rambouillet, στο Παρίσι για το μελλοντικό καθεστώς της επαρχίας». Η διάσκεψη των Παρισίων είχε προτείνει στη Σερβία να δεχθεί την παρουσία ξένων στρατευμάτων στην επικράτειά της, γεγονός που η Σερβία απέρριψε. Την απόφασή της σερβικής ηγεσίας επικύρωσε και η Σερβική Βουλή και στις 24 Μαρτίου 1999, το ΝΑΤΟ ξεκίνησε τις επιθέσεις του με τη συμμετοχή 19 χωρών οι οποίες χρησιμοποίησαν πολεμικά πλοία στην Αδριατική, τέσσερις αεροπορικές βάσεις στην Ιταλία και άλλες βάσεις στη Δυτική Ευρώπη. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Σερβικής Κυβέρνησης, τουλάχιστον 2,500 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους (διαφορετικές πηγές εκτιμούν ότι ο αριθμός των νεκρών έφτασε τους 4.000), ενώ περισσότεροι από 12.500 τραυματίστηκαν.
Πρόσφατα στοιχεία που δημοσίευσε το Υπουργείο Αμύνης της Σερβίας, αναφέρουν ότι περίπου 1.008 στρατιώτες και αστυνομικοί σκοτώθηκαν, ενώ ανεπίσημα στοιχεία αναφέρουν ότι 6,000 πολίτες συμπεριλαμβανομένων 2,700 παιδιών υπέστησαν σοβαρούς τραυματισμούς. Η συνολική ζημιά που προκλήθηκε στην οικονομία της χώρας αποτιμήθηκε τότε στα 100 δις δολάρια. Οι απώλειες του ΝΑΤΟ σε ανθρώπινο δυναμικό και εξοπλισμό δεν δημοσιεύθηκαν ποτέ. Η επίθεση στη Σερβία διήρκησε 11 εβδομάδες και περίπου όλες οι πόλεις της δέχθηκαν επίθεση αρκετές φορές, με αποτέλεσμα να προκληθούν σοβαρές ζημιές σε σπίτια, οδικά δίκτυα στο σιδηροδρομικό δίκτυο, σε 14 αεροδρόμια, σε νοσοκομεία, κέντρα υγείας, παιδικούς σταθμούς και σχολεία, πολιτιστικά μνημεία και 44 γέφυρες εκ των οποίων οι 38 καταστράφηκαν.
Κατά τη διάρκεια των επιθέσεων το ΝΑΤΟ πραγματοποίησε 2,300 αεροπορικές επιδρομές σε 995 εγκαταστάσεις σε όλη τη χώρα, ενώ 1,150 μαχητικά αεροσκάφη έκαναν ρίψη 420,000 πυραύλων. 37,000 βόμβες προκάλεσαν το θάνατο 200 ανθρώπων και εκατοντάδες τραυματισμούς, ενώ χρησιμοποίησαν απαγορευμένα πυρομαχικά με απεμπλουτισμένο ουράνιο. Το ένα τρίτο του ενεργειακού δυναμικού της χώρας καταστράφηκε. 2 διυλιστήρια στο Πάντσεβο και το Νόβι Σαντ βομβαρδίστηκαν, ενώ οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις για πρώτη φορά χρησιμοποίησαν τις επονομαζόμενες «βόμβες γραφίτη».
Έπειτα από αρκετές προσπάθειες να τερματισθεί ο πόλεμος με διπλωματικά μέσα, οι βομβαρδισμοί έληξαν με την υπογραφή της Στρατιωτικής Τεχνικής Συμφωνίας στο Κουμάνοβο στις 9 Ιουνίου 1999, έπειτα από την οποία, ο Γιουγκοσλαβικός Στρατός και η Σερβική Αστυνομία ξεκίνησαν να αποσύρονται από το Κόσοβο και Μετόχια. Μια ημέρα αργότερα, το ΣΑ του ΟΗΕ υιοθέτησε την απόφαση 1244 και περίπου 37,200 στρατιώτες του ΝΑΤΟ και της KFOR από 36 χώρες εγκαταστάθηκαν στην επαρχία με αποστολή τους τη διατήρηση της ειρήνης, της ασφάλειας και της διασφάλισης της ασφαλούς επιστροφής των προσφύγων έως ότου εγκαθιδρυθεί ο μεγαλύτερος δυνατός βαθμός αυτονομίας στην περιοχή.
Ο Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής Νέγκοβαν Στάνκοβιτς κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο των παιδιών που σκοτώθηκαν κατά τις ΝΑΤΟικές επιθέσεις με αφορμή την Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων της επίθεσης του ΝΑΤΟ. Η τελετή έλαβε χώρα στο μνημείο του πάρκου Τασμάινταν του Βελιγραδίου, το οποίο έχει αφιερωθεί στη μνήμη των 89 παιδιών που σκοτώθηκαν στο διάστημα από τις 24 Μαρτίου έως τις 9 Ιουνίου 1999.
Ας ευχηθούμε να μην επαναληφθούν ποτέ τέτοιες αυθαίρετες εγκληματικές ενέργειες, για τις οποίες κάποιοι κάποτε θα πρέπει να λογοδοτήσουν.
ΠΗΓΗ analystsforchange
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου