Δραματική έκθεση της ΓΣΕΕ: Ανεργία, φτώχεια, χαμηλοί μισθοί και ζωή... «με το κομμάτι»

ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΔΕΙΚΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑΣ – ΕΦΙΑΛΤΙΚΟ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ - ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΑ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ ΣΤΑ ΧΡΕΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ

Ένα ζοφερό παρόν κι ένα ακόμη πιο ζοφερό μέλλον προβλέπει η ετήσια έκθεση του

Και όπως δείχνουν τα πράγματα, η «αποφυλάκισή» της θα αργήσει για πολλά χρόνια ακόμη. Ειδικά για την ανεργία, αυτό που εκτιμάται είναι πως θα χρειαστεί πάνω από μία 20ετία για να επιστρέψει στα επίπεδα προ Μνημονίων

.

Η φτώχεια

Σύμφωνα με την έκθεση της ΙΝΕ ΓΣΕΕ έχουν αυξηθεί σημαντικά τα νοικοκυριά που διέπονται από την απόλυτη φτώχεια. Συγκριτικά δε με το 2010 ο δείκτης της απόλυτης φτώχειας εμφανίζεται αυξημένος κατά 30 ποσοστιαίες μονάδες.
Ο κοινωνικός «εφιάλτης» με ποσοστά:
Το 48% των νοικοκυριών ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.\
Το 20,9% αδυνατεί να καλύψει βασικές ανάγκες. Το συγκεκριμένο ποσοστό στους ανέργους, αγγίζει το 43,4%.
Κι ενώ θα περίμενε κάποιος ότι με βάση αυτήν την πραγματικότητα, οι μηχανισμοί κοινωνικής προστασίας να ενισχύονταν, αντιθέτως έχουν κατακρημνιστεί. Οι δαπάνες για την κοινωνική προστασία στην Ελλάδα εμφανίζονται πολύ πιο χαμηλές απ’ ότι σε άλλες χώρες της ΕΕ.
Οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα
Το 50% των εργαζομένων αμοίβεται με 800 ευρώ και κάτω, το μήνα. Μόλις 13,5% εξ αυτών πληρώνονται με 700 έως 800 ευρώ.
Το 18,6% του εργατικού δυναμικού «απολαμβάνει» μηνιαίως 800 μέχρι 1.000 ευρώ.
Το 15, 7% ανήκει στο μισθολογικό «ταβάνι» με περισσότερα από 1.000 ευρώ το μήνα.
Αυτά είναι μόλις μερικά από τα θλιβερά συμπεράσματα της έκθεσης του ΙΝΕ ΓΣΕΕ την οποία παρουσίασε ο επιστημονικός του διευθυντής, αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιώργος Αργείτης.
Σύμφωνα με τον ίδιον: «Η ελληνική οικονομία συνεχίζει να είναι εγκλωβισμένη στη λιτότητα με μη βιώσιμο πρωτογενές πλεόνασμα και υψηλό πιστωτικό ρίσκο και δεσμευμένη στα νέα υφεσιακά μέτρα που περιλαμβάνονται στον προϋπολογισμό του 2016 και απαιτούνται από τους δανειστές μέχρι το 2018».
Ο Γιώργος Αργείτης εκτιμά πως απαιτείται η δημιουργία μιας νέας αναπτυξιακής κουλτούρας η οποία «θα είναι αποδεσμευμένη από νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες και θα βασίζεται στη διασύνδεση των δημοσιονομικών, των χρηματοπιστωτικών και των μακροοικονομικών επιδόσεων της οικονομίας με τα διαρθρωτικά χαρακτηριστικά του μοντέλου ανάπτυξης, και ειδικά με την παραγωγική ικανότητα και δυναμική της χώρας να δημιουργεί απασχόληση».

ΠΗΓΗ newsbomb