Πέμπτη 5 Ιουλίου 2018

Η δικαίωση της Ελληνικής ΑΟΖ - Μακεδονία και Κομμουνισμός

Η δικαίωση της Ελληνικής ΑΟΖ
Του Ν. Λυγερού

Με την νέα απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας όσο αφορά στις δύο θαλάσσιες περιοχές Δυτικά Κρήτης και Νοτιοδυτικά Κρήτης που θα παραχωρηθούν για έρευνα στην κοινοπραξία Exxon Mobil, Total και Ελληνικά Πετρέλαια, έχουμε ταυτόχρονα και τη δικαίωση της Ελληνικής ΑΟΖ αφού αυτές οι περιοχές δεν βρίσκονται στην ελληνική κυριαρχία αλλά στα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Έτσι οι απολαβές του ελληνικού δημοσίου θα προέρχονται άμεσα από την Ελληνική ΑΟΖ και από κανένα άλλο πλαίσιο. Όσοι δεν πίστεψαν ποτέ σε αυτήν την έννοια, τώρα πρέπει να παραδεχτούν ή τουλάχιστον να αποδεχτούν ότι είναι χάρη σε αυτή που αλλάζουν τα δεδομένα. Και αυτό θα συμβεί ειδικά για τις περιφέρειες Πελοποννήσου και Κρήτης που είναι οι άμεσες ενδιαφερόμενες λόγω των κοιτασμάτων στόχων που έχουν επιλέξει οι εταιρείες της κοινοπραξίας. Με άλλα λόγια όλα αυτά τα νέα που δίνουν τόσες προοπτικές στην Ελλάδα δεν θα υπήρχαν δίχως το πλαίσιο της ΑΟΖ. Είναι λοιπόν απαραίτητο να το συνειδητοποιήσουμε για να περάσουμε στις επόμενες φάσεις που αφορούν άμεσα αυτές τις περιοχές για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων να έχουμε την οριοθέτηση με τη Λιβύη αλλά και να ανακηρύξουμε την Ελληνική ΑΟΖ για να είμαστε ξεκάθαροι σε νομικό πλαίσιο και στο επίπεδο των Ηνωμένων Εθνών.

Μακεδονία και Κομμουνισμός
Του Ν. Λυγερού

Αν δεν ενσωματώσουμε το πρόβλημα της Συμφωνίας που υπέγραψαν οι δύο ΥπΕξ στο πλαίσιο της Έξυπνης Ιστορίας δεν γίνεται κατανοητή η επιλογή της τοποθεσίας στη Λίμνη των Πρεσπών. Η επιλογή φαίνεται τυχαία όμως ακολουθεί ένα σχήμα του παρελθόντος που έχει ριζική σχέση με τον κομμουνισμό. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτή η Συμφωνία έγινε λόγω πιέσεων και ξεχνούν τον εκδικητικό της χαρακτήρα που σχετίζεται με τη 5η Ολομέλεια του ΚΚΕ για την Μακεδονία που έγινε τον Ιανουάριο του 1949. Ο Κομμουνισμός που υποτίθεται δεν υπάγεται στην έννοια των κρατών, ακολούθησε στην Ελλάδα τη γραμμή της Μόσχας. Τα πράγματα έχουν αλλάξει από το 1948 όπου ο Στάλιν και ο Τίτο έρχονται σε αντιπαράθεση σε σχέση με τα Βαλκάνια. Έτσι η Συμφωνία δεν είναι το απομονωμένο αποτέλεσμα της επιλογής μιας πύρινης κυβέρνησης αλλά η συνέχεια μιας ιδεολογίας που δεν κατάφερε να ριζώσει στην Ελλάδα και ήθελε να πάρει το αίμα της πίσω χάρη σε αυτή την πράξη βαρβαρότητας. Διότι ήθελαν από τότε να δημιουργήσουν ένα αυτόνομο κράτος της Μακεδονίας εντός της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας. Έτσι ο Ζαχαριάδης χωρίς κριτική σκέψη ακολουθεί κατά γράμμα τις σταλινικές εντολές. Έτσι συνδύασε και το σχέδιο περί ενιαίας και ανεξάρτητης Μακεδονίας και Θράκης του 3ου Εκτάκτου Συνεδρίου του ΚΚΕ το 1924. Η επιλογή των Πρεσπών είναι η κομματική συνέχεια μιας βάρβαρης ιδεολογίας κατά του Ελληνισμού για την λεγόμενη αποκατάσταση της Μακεδονίας.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου