Από το ιστολόγιο http://www.sigmalive.com/news/politics/419772
Ποιο είναι το προσχέδιο των συμπερασμάτων του Προέδρου της Μονομελούς Διερευνητικής Επιτροπής για την τραγωδία στη Ναυτική Βάση «Ευάγγελος Φλωράκης»
Η διαδικασία της έρευνας από τη Μονομελή Επιτροπή είχε θεωρηθεί από τον Πρόεδρο Χριστόφια και τους συνεργάτες του ως μια «ευκαιρία διαφυγής». Όλες αυτές τις εβδομάδες δόθηκε χρόνος και όλες οι πλευρές κατέστρωναν τα σχέδιά τους. Τόσο ο Δημήτρης Χριστόφιας, συνεπικουρούμενος από την κατάθεση Παντελίδη, αλλά και «πολιορκημένος» από το ξέσπασμα Παπακώστα, όσο και ο τέως υπουργός Εξωτερικών Μάρκος Κυπριανού, καθώς και ένας προς έναν όλοι οι υπηρεσιακοί παράγοντες, οι οποίοι ξαφνικά κινδυνεύουν.
Προστατεύοντας, όμως, τη δική του φήμη, αλλά και επηρεασμένος από την έντονη αίσθηση που έχει διαμορφωθεί μέσα στην κοινή γνώμη, όλα δείχνουν ότι ο Πόλυς Πολυβίου δεν πρόκειται να παίξει το παιχνίδι ενός… αχυράνθρωπου. Η «Σ» αποκαλύπτει σήμερα το προσχέδιο συμπερασμάτων του Πόλυ Πολυβίου. Είναι οι κατευθυντήριες γραμμές στο πόρισμα που ξεκίνησε να συντάσσει. Ο σκληρός πυρήνας στα όσα κατέληξε, μελετώντας τα έγγραφα κι ακούγοντας τις καταθέσεις.
Τα αμείλικτα ερωτήματα
Μερικά από τα ερωτήματα που έθετε ο Πόλυς Πολυβίου καθ’ όλην τη διάρκεια της διαδικασίας σ’ εξεταζόμενους, απεικόνιζαν πραγματικά τα όσα τόσο καιρό τώρα βασανίζουν το μυαλό του μέσου πολίτη. Απευθυνόμενος σε στελέχη της ΑΗΚ (Ανδρέας Παπαδόπουλος και Αντώνης Ιωάννου), τους ρώτησε:
*«Καλά, δεν επικοινωνήσατε με κάποιον, είτε ανώτερό σας στην ΑΗΚ, είτε εκτός, αναφέροντας ότι δίπλα από το Σταθμό τοποθετούντο εκρηκτικά;».
Κάπως έτσι ρώτησε και τον Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εξωτερικών:
*«Δεν ανέφερες στους Υπουργούς Εξωτερικών ή Άμυνας και τον Αρχηγό ΓΕΕΦ ότι ήταν επιθυμία του Προέδρου της Δημοκρατίας να καταστραφεί το φορτίο;».
Με δόση αγανάκτησης, απευθυνόμενος στον τέως Υπαρχηγό ΓΕΕΦ στρατηγό Σάββα Αργυρού:
*«Θέλετε να μας πείτε ότι, παρόλο ότι είσαστε Υπαρχηγός του ΓΕΕΦ, δεν είχατε καμία ανάμιξη με το θέμα του φορτίου. Είναι δυνατόν;».
Αν, όμως, οι υπηρεσιακοί παράγοντες και οι διορισμένοι υπουργοί νιώθουν να μην μπορούν ν’ αντέξουν το βάρος τέτοιας ευθύνης, ο εκλελεγμένος Πρόεδρος τι θα έχει να απαντήσει όταν, στο τέλος της διαδικασίας, μείνει να αιωρείται αυτό το ερώτημα, στην απαραίτητη παραλλαγή του: «Και καλά, εσείς ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δεν είχατε ιδέα τι κάνουν οι υπουργοί και οι στενοί συνεργάτες σας; Δεν πήρατε είδηση πώς εφαρμοζόταν και τι σήμαινε για μήνες και χρόνια η δική σας απόφαση να κατακρατηθεί αυτό το επικίνδυνο φορτίο;».
Ή ακριβέστερα, χρησιμοποιώντας το λεκτικό του Πόλυ Πολυβίου:
*«Δεν έπρεπε να ελέγχετε και να ρωτάτε τους Υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας τι έκαναν ή δεν έκαναν για ένα τόσο σοβαρό θέμα..;».
Συνεπώς, τα ερωτήματα και οι υποβολές του Επικεφαλής της Ερευνητικής Επιτροπής έχουν, ήδη, δώσει μια πρώτη γεύση του πορίσματός του.
Μια πρώτη γεύση, που, όπως η «Σ» έγκυρα πληροφορείται, έχει ήδη κωδικοποιήσει.
«Οι ευθύνες του Προέδρου είναι ασήκωτες…»
ΟΙ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ Πόλυ Πολυβίου, όπως πληροφορείται η «Σ», καταλήγουν σε τέσσερις διαφορετικές ευθύνες του Προέδρου της Δημοκρατίας:
Πρώτο: Πολιτική ευθύνη για ασυνεννοησία υπουργών.
Δεύτερο: Πολιτική ευθύνη για παράτυπο χειρισμό θέματος στα πλαίσια του Υπουργικού (ανάλογη ευθύνη στο Υπουργικό Συμβούλιο που αποδέχθηκε απλά ενημέρωση 11/2/09 και δεν κινήθηκε για να αποφασίσει).
Τρίτο: Πολιτική ευθύνη για αμέλεια και αδιαφορία επιδίωξης ενημέρωσης για την προώθηση της καταστροφής (εάν γίνει αποδεκτός ο ισχυρισμός του ότι έδωσε οδηγίες για καταστροφή όπως ανέφερε).
Τέταρτο: Πολιτική ευθύνη για αμέλεια και αδιαφορία ως ο τελικός χειριστής του θέματος και το πρόσωπο που θα λάμβανε τελική πολιτική απόφαση.
Στην πολυσυζητημένη προσωπική του κατάθεση, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εν ολίγοις ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε τους κινδύνους και πως όποιες τυχόν πληροφορίες έφταναν κοντά του αφορούσαν «υποβαθμισμένο κίνδυνο». Ότι, ακόμα, εκτός του σημειώματος του Λεωνίδα Παντελίδη με ημερομηνία Σεπτεμβρίου 2010, κανένας δεν του επισήμανε ότι ο τρόπος φύλαξης των φονικών εμπορευματοκιβωτίων εγκυμονούσε σοβαρούς κινδύνους.
Αφορμώμενος από «ελλιπή ενημέρωση» των υφισταμένων του (Υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας, αλλά και Διευθυντής του Διπλωματικού Γραφείου του), «φόρτωσε» τελικά ευθύνες στην έλλειψη συνεννόησης μεταξύ των Υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας, και στους στρατιωτικούς.
Σύμφωνα με τη γραμμή που ακολούθησε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε μελετήθηκε επισταμένως, αποδίδει ευθύνες και στον Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς για χειρισμούς εν αγνοία του Προέδρου. Όπως κατά συνέπεια ευθύνη αφήνει ο Πρόεδρος Χριστόφιας και στους στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες, για ανεπαρκή έλεγχο και υποτίμηση του κινδύνου.
Αδιαφόρησε να ενημερωθεί
Η Επιτροπή δεν μπορεί να μην αποδώσει ευθύνη στον Δημήτρη Χριστόφια ακόμα και για τη φερόμενη ως ασυνεννοησία των Υπουργών του. Σημαντική πολιτική ευθύνη θ’ αποδοθεί διότι ο χειρισμός με απλή ενημέρωση του Υπουργικού Συμβουλίου (11 Φεβρουαρίου 2009), χωρίς μάλιστα καμία απόφαση, είναι εξ ολοκλήρου παράτυπη. Ενώ η ευθύνη αυτή «πιάνει» και έναν προς έναν όλους τους υπουργούς που αποδέχτηκαν κάτι τέτοιο.
Ακόμα μεγαλύτερη πολιτική ευθύνη είναι έτοιμος να καταλογίσει ο Πόλυς Πολυβίου στον Πρόεδρο, διότι αμέλησε ή/και αδιαφόρησε να ενημερωθεί κατά πόσο είχε προωθηθεί η πρόταση για καταστροφή του φορτίου. «Η βαρύτερη ευθύνη που θα καταλογίσει ο ερευνητής αφορά την αμέλεια και την αδιαφορία του ως τελικού χειριστή του ζητήματος και του προσώπου που μπορούσε και όφειλε να πάρει την πολιτική απόφαση…». Μάλιστα η ίδια πηγή ισχυρίζεται πως η φράση του Πόλυ Πολυβίου μετά την ολοκλήρωση της προεδρικής κατάθεσης ήταν κόλαφος: «Οι ευθύνες του Προέδρου είναι ασήκωτες…»
Τα τρία συμπεράσματα για τον Λεωνίδα Παντελίδη
ΤΑ ΠΡΩΤΑ συμπεράσματα του Πόλυ Πολυβίου για την κατάθεση που συζητήθηκε πιο πολύ, μετά από αυτήν του Δημήτρη Χριστόφια, είναι πολύ συγκεκριμένα:
*Παράλειψη δέουσας ενημέρωσης ΠτΔ από Παντελίδη για σύσκεψη στις 7/2/11 και το «μη αποτέλεσμά» της (ειδικά αν είχε όντως συγκατάθεση ΠτΔ για προώθηση καταστροφής, που όμως δεν φαίνεται όντως να είχε).
*Παράλειψη υπογράμμισης κινδύνων προς ΠτΔ και προς κάθε κατεύθυνση, όπως τέθηκαν ενώπιον του κ. Παντελίδη από την Ε.Φ.
*Ενδεχόμενη εισήγηση για ποινική ευθύνη βάσει γνώσης κινδύνων.
Στην κατάθεσή του, πάντως, ο Διευθυντής του Διπλωματικού Γραφείου του Προέδρου ακολούθησε μια πολύ συγκεκριμένη γραμμή υπεράσπισης. Επικεντρώθηκε στο ότι είχε ήδη, σε χρήσιμο χρόνο, μια ιδέα που μπορούσε να λύσει το πρόβλημα, με την καταστροφή του επίμαχου υλικού. Στη συνέχεια, μιλώντας για ενημέρωση και συναίνεση του ίδιου του Προέδρου Χριστόφια (6 Σεπτεμβρίου 2010), ουσιαστικά «μεταβίβασε» την ιδέα για επίλυση του προβλήματος στον ίδιο τον Πρόεδρο. Με αυτόν τον τρόπο, θεωρητικά… «καλυμμένος» ο ίδιος ο Λεωνίδας Παντελίδης μεταθέτει την ευθύνη στον Υπουργό Εξωτερικών, ο οποίος και «σκότωσε» την ιδέα που ασπαζόταν ήδη ο Δημήτρης Χριστόφιας. Στις 7 Φεβρουαρίου 2011, ο Μάρκος Κυπριανού, σύμφωνα πάντα με τον Λεωνίδα Παντελίδη, «αγόραζε χρόνο».
Το κατά πόσο μια τέτοια προεπιλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας μπορούσε πράγματι να ακυρωθεί από τις… αιτιάσεις ενός υπουργού του, δεν εξηγήθηκε ποτέ. «Την… μπανανόφλουδα αυτή δεν μπορούσε να την πατήσει εύκολα και δημόσια ο Πόλυς Πολυβίου. Είναι γι’ αυτό, που τα συμπεράσματά του είναι εξ αρχής σαφή…», αναφέρει με νόημα πηγή πολύ κοντά στον Πρόεδρο της Μονομελούς Επιτροπής.
Τι «ζυγίζει» για την περίπτωση του Μάρκου
Ο ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΣ Υπουργός Εξωτερικών Μάρκος Κυπριανού είναι στα πρόσωπα που θα προβληματίσουν ιδιαίτερα τον Πρόεδρο της Μονομελούς Επιτροπής. Και αυτό, γιατί ο Πόλυς Πολυβίου «ζυγίζει» εάν θα εισηγηθεί και άσκηση ποινικής έρευνας. Συγκεκριμένα, ο ερευνητής προκαταρκτικά φαίνεται να προσανατολίζεται στα εξής:
α) Ευθύνη για αμέλεια στη βάση της γνώσης των κινδύνων που επισημάνθηκαν.
β) Ευθύνη για θεσμική κωλυσιεργία και συμμετοχή στην ευρύτερη αδιαφορία και παρατυπία του Υπουργικού Συμβουλίου.
γ) Ενδεχόμενη εισήγηση για ποινική ευθύνη.
Στη δική του κατάθεση ο τέως υπουργός Εξωτερικών Μάρκος Κυπριανού ακολούθησε μια γραμμή ανάλογη με εκείνην του Δημήτρη Χριστόφια, επιμένοντας ότι υπήρχαν σοβαροί λόγοι που επέβαλλαν να μην αλλάξει η κατάσταση και η απόφαση της διατήρησης του φορτίου στο έδαφος και τη φύλαξη του κυπριακού κράτους. Ισχυρίστηκε, ακόμα, ότι οι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες έκαναν λάθος εκτίμηση και, οπωσδήποτε, «έκαψε» τον υπουργό Κώστα Παπακώστα, με τον ισχυρισμό ότι ουδέποτε έθεσε υπόψη του την αμεσότητα και το βαθμό του κινδύνου. «Ο Πόλυς Πολυβίου δεν μπορεί να μην του καταλογίσει ευθύνη για αμέλεια στη βάση της γνώσης των κινδύνων που επισημάνθηκαν και για “θεσμική κωλυσιεργία”. Όπως, βέβαια, μαζί με όλους τους άλλους θα έχει την ευθύνη για συμμετοχή στην ευρύτερη αδιαφορία και παρατυπία του Υπουργικού Συμβουλίου. Σ’ όλα αυτά υπάρχει ανοιχτό το ενδεχόμενο να εισηγηθεί ότι ο Μάρκος Κυπριανού έχει και ποινική ευθύνη...».
Πιθανή ποινική δίωξη για Κώστα Παπακώστα
Ο ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΣ μετά την τραγωδία της 11η Ιουλίου Κώστα Παπακώστας ανήκει στο στενό πυρήνα των «υπευθύνων» του Πόλυ Πολυβίου. Εκ πρώτης όψεως ο Πρόεδρος της Μονομελούς φαίνεται να του καταλογίζει:
1) Θεσμική ευθύνη εκ θέσεως.
2) Ευθύνη για αμέλεια στη βάση της γνώσης των κινδύνων που επισημάνθηκαν.
3) Ευθύνη για θεσμική κωλυσιεργία και συμμετοχή στην ευρύτερη αδιαφορία και παρατυπία του Υπουργικού Συμβουλίου.
4) Ενδεχόμενη εισήγηση για ποινική ευθύνη.
Ο τέως υπουργός Άμυνας ισχυρίστηκε ότι έκανε κάθε δυνατή προσπάθεια να πείσει το Υπουργείο Εξωτερικών να πάρει την πολιτική απόφαση για αλλαγή των συνθηκών φύλαξης. Αφού προφασίστηκε ελλιπή ενημέρωση από την Εθνική Φρουρά για την αμεσότητα του κινδύνου έκρηξης, καταλόγισε ευθύνες και στους εμπειρογνώμονες, διότι έκαναν λάθος εκτίμηση. Στην ουσία, «κάρφωσε» τον Συνταγματάρχη Γιώργο Γεωργιάδη. Τέλος, επέμεινε ότι είχε δώσει οδηγίες, στις 5 Ιουλίου 2011, για επιτόπιο έλεγχο, αλλά ότι δεν έγινε αυθημερόν και ο Πρόεδρος έλειπε στην Ουκρανία για να τον ενημερώσει έγκαιρα.
«Δεν υπάρχει περίπτωση να μην αποδοθούν θεσμικές ευθύνες στον τότε υπουργό Άμυνας, μόνο και μόνο λόγω της θέσης που κατείχε. Είναι βέβαιο ότι θα του αποδοθεί ευθύνη για αμέλεια, στη βάση της γνώσης των κινδύνων που είχε. Εξάλλου, θα του καταλογισθεί ευθύνη για «θεσμική κωλυσιεργία», αλλά και η συλλογική ευθύνη λόγω συμμετοχής και αδιαφορίας μπροστά στα όσα παράτυπα επέτρεψε να γίνουν το Υπουργικό Συμβούλιο. Να θεωρείται πολύ πιθανόν να υπάρξει εισήγηση για ποινικές ευθύνες του Παπακώστα...».
Δεν θα χαριστεί ούτε στους υπηρεσιακούς
ΑΝ, ΟΜΩΣ, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα εξέλθει από τη διαδικασία με σαφή επισήμανση για τις σοβαρότατες πολιτικές ευθύνες του, ενώ τόσο για το Διευθυντή του Διπλωματικού Γραφείου του, όσο και για δυο υπουργούς του θα υπάρξει εισήγηση και για ποινικές ευθύνες, πολύ δύσκολα θα γλιτώσουν κάποιοι υπηρεσιακοί παράγοντες. Ο Πόλυς Πολυβίου προσανατολίζεται να καταλήξει σε εισήγηση για την ποινική δίωξη τόσο του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς και του Υπαρχηγού, όσο και του συνταγματάρχη Γιώργου Γεωργιάδη, καθώς και στελεχών της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας (Χαραλάμπους, Νικολάου και Λοϊζίδη). «Είχαν καθήκον, το όποιο καθήκον για τον καθένα εξ αυτών, αμέλησαν να το επιτελέσουν… Τόσο απλά».
Η υπεράσπιση της επόμενης ημέρας…
ΣΤΗ βάση αυτής της διαδικασίας και χωρίς να γνωρίζει κανείς επακριβώς τι θα συμβεί με τις τελικές εισηγήσεις της Ερευνητικής Επιτροπής για την απόδοση πολιτικών, αλλά και την εισήγηση για έρευνα ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών σε αρκετά πρόσωπα, ακόμα μεγαλύτερο σκοτάδι υπάρχει για το τι θα συμβεί όταν μέσα στο πόρισμα θα καταλογίζονται βαρύτατες πολιτικές ευθύνες στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια. Όλα, πάντως, δείχνουν ότι ο Πρόεδρος δεν είναι αποφασισμένος (πια) να αναλάβει τις όποιες ευθύνες του. Ήδη, ξεκίνησε «η υπεράσπιση της επόμενης ημέρας». Για την «κρισιμότητα των στιγμών που απαιτούν συστράτευση και ομοψυχία». Με αναφορές στις εξελίξεις του φυσικού αερίου, στις κρίσιμες στιγμές της οικονομίας, στην κυπριακή προεδρία της Ε.Ε., στις συνομιλίες. Συνεπώς, το πιθανότερο είναι πως αυτό ακριβώς το ερώτημα (της ανάληψης ή της άρνησης ανάληψης ευθυνών) θα μας συντροφεύσει μέσα στον προεκλογικό των επόμενων προεδρικών εκλογών.
Ενδεικτικές υποβολές και ερωτήσεις του Πόλυ Πολυβίου
1) Προς Δημήτρη Χριστόφια (Πρόεδρος της Δημοκρατίας):
*«Η απόφαση για κατάσχεση του φορτίου και εκφόρτωση του φορτίου στην Κύπρο ήταν δική σας;».
*«Δεν έπρεπε αυτό το πολύ σοβαρό θέμα να συνεζητείτο συχνά στο Υπ. Συμβούλιο αντί μόνο 2 φορές (11/2/2009 και 11/7/2011, μετά την έκρηξη);».
*«Δεν έπρεπε να ελέγχετε και να ρωτάτε τους Υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας τι έκαναν ή δεν έκαναν για ένα τόσο σοβαρό θέμα;».
*«Δεν δεσμευτήκατε με τη δήλωσή σας στον Πρόεδρο της Συρίας στις 31/8/2009 ότι μόνο στη Συρία θα το παραδώσετε, ότι δεν μπορούσατε πλέον να προβείτε σε καμία διαφορετική ενέργεια;» (καταστροφή του φορτίου, παράδοση άλλου κ.τ.λ).
2) Προς Μάρκο Κυπριανού (Υπουργός Εξωτερικών):
*«Εσύ έπαιρνες πολιτική γραμμή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας;».
*«Η απόφαση για κατάσχεση του φορτίου και εκφόρτωσή του στην Κύπρο ήταν του Προέδρου της Δημοκρατίας;».
*«Δεν έπρεπε να συνεργασθούμε με τα Ηνωμένα Έθνη (Επιτροπή Κυρώσεων), που ζητούσαν από τον Ιανουάριο του 2011 να έρθουν Κύπρο να εποπτεύσουν το φορτίο;».
*«Δεν έπρεπε μετά τη σύσκεψη της 6/2/2011 να αντιληφθείτε ότι υπήρχε σοβαρό ενδεχόμενο έκρηξης και το θέμα να τύχει πλέον επειγόντως χειρισμού και όχι να γίνονται εισηγήσεις για αναλύσεις, προσπάθειες πώλησης κ.τ.λ.;».
*«Υπήρξε σοβαρή έλλειψη συντονισμού στη Κυβέρνηση;».
3) Προς Κώστα Παπακώστας (Υπουργός Άμυνας):
*«Πιστεύετε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήτο ενήμερος;».
*«Δεν έπρεπε να πάτε απευθείας στον Πρόεδρο και να του πείτε ότι το φορτίο όφειλε να καταστραφεί; Να μην αφήσετε τον Υπουργό Εξωτερικών να χειρίζεται το θέμα με τρόπο που το καθυστερούσε;».
*«Ανησυχούσατε για την επικινδυνότητα του φορτίου;».
4) Προς κα Σταυρινίδου (Γρ. Γεν. Εισαγγελέα):
*«Η εντύπωση που σας δόθηκε από τη σύσκεψη στις 7/2/2011 είναι αυτή που αναφέρεται στο σημείωμά σας προς τον Γενικό Εισαγγελέα, ότι ο Υπουργός Εξωτερικών ενδιεφέρετο ιδιαίτερα για τη θέση της Συρίας και του Ιράν;».
*«Ο περαιτέρω χειρισμός του θέματος γινόταν από το Υπουργείο Εξωτερικών;».
5) Προς Παν. Ευγενίου (Υπουργείο Εμπορίου & Βιομηχανίας):
*«Ο Υπουργός Εξωτερικών ανέφερε στη σύσκεψη της 7/2/2011 ότι το θέμα τύγχανε καλού χειρισμού μέχρι τότε, ενώ ο Υπουργός Άμυνας αναφέρθηκε σε κίνδυνο αλλοίωσης του υλικού και έκρηξης».
6) Προς Νίκο Αιμιλίου (Γενικό Διευθυντή Υπ. Εξωτερικών):
*«Ως Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου, κύριε Αιμιλίου, και διπλωμάτης με μεγάλη πείρα, δεν οφείλατε να υποδείξετε στον Υπουργό Εξωτερικών ποια ήταν η ενδεδειγμένη αντίδραση στις εκκλήσεις της Επιτροπής Κυρώσεων να έρθουν στην Κύπρο και να εποπτεύσουν το φορτίο;».
*«Δηλαδή, η θέση σας είναι ότι όλες τις αποφάσεις τις έπαιρνε ο Υπουργός Εξωτερικών χωρίς δική σας παρέμβαση. Μα λόγω της θέσης σας δεν εκφράζατε άποψη;».
7) Προς Λεωνίδα Παντελίδη (Διευθυντής Διπλωματικού Γραφείου του Προέδρου):
*«Όταν συμμετείχατε σε συσκέψεις, το κάνατε με οδηγίες του Προέδρου της Δημοκρατίας».
*«Όταν τελειώνατε από τις συσκέψεις, εκ καθήκοντος δεν ενημερώνατε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας;».
*«Δεν σας είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να προχωρήσετε με καταστροφή του φορτίου;».
*«Δεν ανέφερες στους Υπουργούς Εξωτερικών ή Άμυνας και τον Αρχηγό ΓΕΕΦ ότι ήταν επιθυμία του Προέδρου της Δημοκρατίας να καταστραφεί το φορτίο;».
*«Υπήρχε κακό κλίμα μεταξύ σου εσένα και του Υπουργού Εξωτερικών;».
8) Προς Σάββα Αργυρού (Υπαρχηγός ΓΕΕΦ):
*«Θέλετε να μας πείτε ότι, παρ’ όλον ότι είσαστε Υπαρχηγός του ΓΕΕΦ, δεν είχατε καμία ανάμιξη με το θέμα του φορτίου. Είναι δυνατόν;».
9) Προς Πόπη Κανάρη (Διευθύντρια του Κρατικού Χημείου):
*«Εσάς, αν σας το ζητούσαν, θα μπορούσατε μέσα σε 3-4 ημέρες να προβείτε σε ανάλυση της πυρίτιδας και να διαπιστώσετε αν είχε υπάρξει αλλοίωσή της μετά το Φεβρουάριο του 2011;».
10) Προς Πέτρο Καρεκλά (πρώην Γεν. Διευθυντής Υπουργείου Άμυνας):
*«Δηλαδή μέσα στο Υπουργείο Άμυνας δημιουργήθηκε, με την ύπαρξη του στρατιωτικού επιτελείου του Υπουργού Άμυνας, ένα 2ο ΓΕΕΦ, με αποτέλεσμα να υπάρχουν αντιφατικές ενέργειες μεταξύ ΓΕΕΦ και στρατιωτικού επιτελείου;».
11) Προς κ. Μαλεκίδη (νυν Γεν. Διευθυντής Υπουργείου Άμυνας):
*«Δεν αντιληφθήκατε μετά την έκρηξη της 4/7/2011 ότι το θέμα ήταν επείγον και να προχωρήσετε με επείγουσα εισήγηση προς τον Υπουργό Άμυνας, αντί να συστήσετε Επιτροπή να επισκεφθεί το Μαρί και τελικά να μη γίνει τίποτα;».
12) Προς Πέτρο Τσαλικίδη (τέως Αρχηγός Εθνικής Φρουράς):
*«Δεν έπρεπε, ανεξάρτητα από τις προηγούμενες επιστολές σας προς το Υπουργείο Άμυνας, τουλάχιστον μετά την 1η έκρηξη στις 4/7/2011, να πάτε απευθείας στον Υπουργό ή τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να ζητήσετε να ληφθούν επειγόντως μέτρα;».
*«Δεν έπρεπε, αν δεν σας άκουγαν, να υποβάλετε παραίτηση;».
*«Δεν έπρεπε να διατάξετε εκκένωση του στρατοπέδου;».
13) Προς Νικολάου (Διευθυντής Πυροσβεστικής), Χαραλάμπους (Βοηθός Διευθυντής Πυροσβεστικής), Λοϊζίδης (Διευθυντής ΕΜΑΚ):
*«Δεν έπρεπε, με την πληροφόρηση που είχατε μετά τη σύσκεψη στο Μαρί στις 6/7/2011 (συμμετείχαν Χαραλάμπους και Λοϊζίδης), ότι επρόκειτο για εκρηκτικά, να μην αφήσετε τους πυροσβέστες σας να πάνε να σβήσουν τη φωτιά στα εκρηκτικά, αλλά, αντίθετα, να τους πείτε και οι ίδιοι, αλλά και όλοι οι υπόλοιποι να απομακρυνθούν σε απόσταση τουλάχιστον 1600 μέτρων; Αν τους δίδατε αυτή την πληροφορία, δεν θα πέθαινε κανένας».
Η διαδικασία της έρευνας από τη Μονομελή Επιτροπή είχε θεωρηθεί από τον Πρόεδρο Χριστόφια και τους συνεργάτες του ως μια «ευκαιρία διαφυγής». Όλες αυτές τις εβδομάδες δόθηκε χρόνος και όλες οι πλευρές κατέστρωναν τα σχέδιά τους. Τόσο ο Δημήτρης Χριστόφιας, συνεπικουρούμενος από την κατάθεση Παντελίδη, αλλά και «πολιορκημένος» από το ξέσπασμα Παπακώστα, όσο και ο τέως υπουργός Εξωτερικών Μάρκος Κυπριανού, καθώς και ένας προς έναν όλοι οι υπηρεσιακοί παράγοντες, οι οποίοι ξαφνικά κινδυνεύουν.
Προστατεύοντας, όμως, τη δική του φήμη, αλλά και επηρεασμένος από την έντονη αίσθηση που έχει διαμορφωθεί μέσα στην κοινή γνώμη, όλα δείχνουν ότι ο Πόλυς Πολυβίου δεν πρόκειται να παίξει το παιχνίδι ενός… αχυράνθρωπου. Η «Σ» αποκαλύπτει σήμερα το προσχέδιο συμπερασμάτων του Πόλυ Πολυβίου. Είναι οι κατευθυντήριες γραμμές στο πόρισμα που ξεκίνησε να συντάσσει. Ο σκληρός πυρήνας στα όσα κατέληξε, μελετώντας τα έγγραφα κι ακούγοντας τις καταθέσεις.
Τα αμείλικτα ερωτήματα
Μερικά από τα ερωτήματα που έθετε ο Πόλυς Πολυβίου καθ’ όλην τη διάρκεια της διαδικασίας σ’ εξεταζόμενους, απεικόνιζαν πραγματικά τα όσα τόσο καιρό τώρα βασανίζουν το μυαλό του μέσου πολίτη. Απευθυνόμενος σε στελέχη της ΑΗΚ (Ανδρέας Παπαδόπουλος και Αντώνης Ιωάννου), τους ρώτησε:
*«Καλά, δεν επικοινωνήσατε με κάποιον, είτε ανώτερό σας στην ΑΗΚ, είτε εκτός, αναφέροντας ότι δίπλα από το Σταθμό τοποθετούντο εκρηκτικά;».
Κάπως έτσι ρώτησε και τον Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εξωτερικών:
*«Δεν ανέφερες στους Υπουργούς Εξωτερικών ή Άμυνας και τον Αρχηγό ΓΕΕΦ ότι ήταν επιθυμία του Προέδρου της Δημοκρατίας να καταστραφεί το φορτίο;».
Με δόση αγανάκτησης, απευθυνόμενος στον τέως Υπαρχηγό ΓΕΕΦ στρατηγό Σάββα Αργυρού:
*«Θέλετε να μας πείτε ότι, παρόλο ότι είσαστε Υπαρχηγός του ΓΕΕΦ, δεν είχατε καμία ανάμιξη με το θέμα του φορτίου. Είναι δυνατόν;».
Αν, όμως, οι υπηρεσιακοί παράγοντες και οι διορισμένοι υπουργοί νιώθουν να μην μπορούν ν’ αντέξουν το βάρος τέτοιας ευθύνης, ο εκλελεγμένος Πρόεδρος τι θα έχει να απαντήσει όταν, στο τέλος της διαδικασίας, μείνει να αιωρείται αυτό το ερώτημα, στην απαραίτητη παραλλαγή του: «Και καλά, εσείς ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δεν είχατε ιδέα τι κάνουν οι υπουργοί και οι στενοί συνεργάτες σας; Δεν πήρατε είδηση πώς εφαρμοζόταν και τι σήμαινε για μήνες και χρόνια η δική σας απόφαση να κατακρατηθεί αυτό το επικίνδυνο φορτίο;».
Ή ακριβέστερα, χρησιμοποιώντας το λεκτικό του Πόλυ Πολυβίου:
*«Δεν έπρεπε να ελέγχετε και να ρωτάτε τους Υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας τι έκαναν ή δεν έκαναν για ένα τόσο σοβαρό θέμα..;».
Συνεπώς, τα ερωτήματα και οι υποβολές του Επικεφαλής της Ερευνητικής Επιτροπής έχουν, ήδη, δώσει μια πρώτη γεύση του πορίσματός του.
Μια πρώτη γεύση, που, όπως η «Σ» έγκυρα πληροφορείται, έχει ήδη κωδικοποιήσει.
«Οι ευθύνες του Προέδρου είναι ασήκωτες…»
ΟΙ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ Πόλυ Πολυβίου, όπως πληροφορείται η «Σ», καταλήγουν σε τέσσερις διαφορετικές ευθύνες του Προέδρου της Δημοκρατίας:
Πρώτο: Πολιτική ευθύνη για ασυνεννοησία υπουργών.
Δεύτερο: Πολιτική ευθύνη για παράτυπο χειρισμό θέματος στα πλαίσια του Υπουργικού (ανάλογη ευθύνη στο Υπουργικό Συμβούλιο που αποδέχθηκε απλά ενημέρωση 11/2/09 και δεν κινήθηκε για να αποφασίσει).
Τρίτο: Πολιτική ευθύνη για αμέλεια και αδιαφορία επιδίωξης ενημέρωσης για την προώθηση της καταστροφής (εάν γίνει αποδεκτός ο ισχυρισμός του ότι έδωσε οδηγίες για καταστροφή όπως ανέφερε).
Τέταρτο: Πολιτική ευθύνη για αμέλεια και αδιαφορία ως ο τελικός χειριστής του θέματος και το πρόσωπο που θα λάμβανε τελική πολιτική απόφαση.
Στην πολυσυζητημένη προσωπική του κατάθεση, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εν ολίγοις ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε τους κινδύνους και πως όποιες τυχόν πληροφορίες έφταναν κοντά του αφορούσαν «υποβαθμισμένο κίνδυνο». Ότι, ακόμα, εκτός του σημειώματος του Λεωνίδα Παντελίδη με ημερομηνία Σεπτεμβρίου 2010, κανένας δεν του επισήμανε ότι ο τρόπος φύλαξης των φονικών εμπορευματοκιβωτίων εγκυμονούσε σοβαρούς κινδύνους.
Αφορμώμενος από «ελλιπή ενημέρωση» των υφισταμένων του (Υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας, αλλά και Διευθυντής του Διπλωματικού Γραφείου του), «φόρτωσε» τελικά ευθύνες στην έλλειψη συνεννόησης μεταξύ των Υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας, και στους στρατιωτικούς.
Σύμφωνα με τη γραμμή που ακολούθησε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε μελετήθηκε επισταμένως, αποδίδει ευθύνες και στον Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς για χειρισμούς εν αγνοία του Προέδρου. Όπως κατά συνέπεια ευθύνη αφήνει ο Πρόεδρος Χριστόφιας και στους στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες, για ανεπαρκή έλεγχο και υποτίμηση του κινδύνου.
Αδιαφόρησε να ενημερωθεί
Η Επιτροπή δεν μπορεί να μην αποδώσει ευθύνη στον Δημήτρη Χριστόφια ακόμα και για τη φερόμενη ως ασυνεννοησία των Υπουργών του. Σημαντική πολιτική ευθύνη θ’ αποδοθεί διότι ο χειρισμός με απλή ενημέρωση του Υπουργικού Συμβουλίου (11 Φεβρουαρίου 2009), χωρίς μάλιστα καμία απόφαση, είναι εξ ολοκλήρου παράτυπη. Ενώ η ευθύνη αυτή «πιάνει» και έναν προς έναν όλους τους υπουργούς που αποδέχτηκαν κάτι τέτοιο.
Ακόμα μεγαλύτερη πολιτική ευθύνη είναι έτοιμος να καταλογίσει ο Πόλυς Πολυβίου στον Πρόεδρο, διότι αμέλησε ή/και αδιαφόρησε να ενημερωθεί κατά πόσο είχε προωθηθεί η πρόταση για καταστροφή του φορτίου. «Η βαρύτερη ευθύνη που θα καταλογίσει ο ερευνητής αφορά την αμέλεια και την αδιαφορία του ως τελικού χειριστή του ζητήματος και του προσώπου που μπορούσε και όφειλε να πάρει την πολιτική απόφαση…». Μάλιστα η ίδια πηγή ισχυρίζεται πως η φράση του Πόλυ Πολυβίου μετά την ολοκλήρωση της προεδρικής κατάθεσης ήταν κόλαφος: «Οι ευθύνες του Προέδρου είναι ασήκωτες…»
Τα τρία συμπεράσματα για τον Λεωνίδα Παντελίδη
ΤΑ ΠΡΩΤΑ συμπεράσματα του Πόλυ Πολυβίου για την κατάθεση που συζητήθηκε πιο πολύ, μετά από αυτήν του Δημήτρη Χριστόφια, είναι πολύ συγκεκριμένα:
*Παράλειψη δέουσας ενημέρωσης ΠτΔ από Παντελίδη για σύσκεψη στις 7/2/11 και το «μη αποτέλεσμά» της (ειδικά αν είχε όντως συγκατάθεση ΠτΔ για προώθηση καταστροφής, που όμως δεν φαίνεται όντως να είχε).
*Παράλειψη υπογράμμισης κινδύνων προς ΠτΔ και προς κάθε κατεύθυνση, όπως τέθηκαν ενώπιον του κ. Παντελίδη από την Ε.Φ.
*Ενδεχόμενη εισήγηση για ποινική ευθύνη βάσει γνώσης κινδύνων.
Στην κατάθεσή του, πάντως, ο Διευθυντής του Διπλωματικού Γραφείου του Προέδρου ακολούθησε μια πολύ συγκεκριμένη γραμμή υπεράσπισης. Επικεντρώθηκε στο ότι είχε ήδη, σε χρήσιμο χρόνο, μια ιδέα που μπορούσε να λύσει το πρόβλημα, με την καταστροφή του επίμαχου υλικού. Στη συνέχεια, μιλώντας για ενημέρωση και συναίνεση του ίδιου του Προέδρου Χριστόφια (6 Σεπτεμβρίου 2010), ουσιαστικά «μεταβίβασε» την ιδέα για επίλυση του προβλήματος στον ίδιο τον Πρόεδρο. Με αυτόν τον τρόπο, θεωρητικά… «καλυμμένος» ο ίδιος ο Λεωνίδας Παντελίδης μεταθέτει την ευθύνη στον Υπουργό Εξωτερικών, ο οποίος και «σκότωσε» την ιδέα που ασπαζόταν ήδη ο Δημήτρης Χριστόφιας. Στις 7 Φεβρουαρίου 2011, ο Μάρκος Κυπριανού, σύμφωνα πάντα με τον Λεωνίδα Παντελίδη, «αγόραζε χρόνο».
Το κατά πόσο μια τέτοια προεπιλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας μπορούσε πράγματι να ακυρωθεί από τις… αιτιάσεις ενός υπουργού του, δεν εξηγήθηκε ποτέ. «Την… μπανανόφλουδα αυτή δεν μπορούσε να την πατήσει εύκολα και δημόσια ο Πόλυς Πολυβίου. Είναι γι’ αυτό, που τα συμπεράσματά του είναι εξ αρχής σαφή…», αναφέρει με νόημα πηγή πολύ κοντά στον Πρόεδρο της Μονομελούς Επιτροπής.
Τι «ζυγίζει» για την περίπτωση του Μάρκου
Ο ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΣ Υπουργός Εξωτερικών Μάρκος Κυπριανού είναι στα πρόσωπα που θα προβληματίσουν ιδιαίτερα τον Πρόεδρο της Μονομελούς Επιτροπής. Και αυτό, γιατί ο Πόλυς Πολυβίου «ζυγίζει» εάν θα εισηγηθεί και άσκηση ποινικής έρευνας. Συγκεκριμένα, ο ερευνητής προκαταρκτικά φαίνεται να προσανατολίζεται στα εξής:
α) Ευθύνη για αμέλεια στη βάση της γνώσης των κινδύνων που επισημάνθηκαν.
β) Ευθύνη για θεσμική κωλυσιεργία και συμμετοχή στην ευρύτερη αδιαφορία και παρατυπία του Υπουργικού Συμβουλίου.
γ) Ενδεχόμενη εισήγηση για ποινική ευθύνη.
Στη δική του κατάθεση ο τέως υπουργός Εξωτερικών Μάρκος Κυπριανού ακολούθησε μια γραμμή ανάλογη με εκείνην του Δημήτρη Χριστόφια, επιμένοντας ότι υπήρχαν σοβαροί λόγοι που επέβαλλαν να μην αλλάξει η κατάσταση και η απόφαση της διατήρησης του φορτίου στο έδαφος και τη φύλαξη του κυπριακού κράτους. Ισχυρίστηκε, ακόμα, ότι οι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες έκαναν λάθος εκτίμηση και, οπωσδήποτε, «έκαψε» τον υπουργό Κώστα Παπακώστα, με τον ισχυρισμό ότι ουδέποτε έθεσε υπόψη του την αμεσότητα και το βαθμό του κινδύνου. «Ο Πόλυς Πολυβίου δεν μπορεί να μην του καταλογίσει ευθύνη για αμέλεια στη βάση της γνώσης των κινδύνων που επισημάνθηκαν και για “θεσμική κωλυσιεργία”. Όπως, βέβαια, μαζί με όλους τους άλλους θα έχει την ευθύνη για συμμετοχή στην ευρύτερη αδιαφορία και παρατυπία του Υπουργικού Συμβουλίου. Σ’ όλα αυτά υπάρχει ανοιχτό το ενδεχόμενο να εισηγηθεί ότι ο Μάρκος Κυπριανού έχει και ποινική ευθύνη...».
Πιθανή ποινική δίωξη για Κώστα Παπακώστα
Ο ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΣ μετά την τραγωδία της 11η Ιουλίου Κώστα Παπακώστας ανήκει στο στενό πυρήνα των «υπευθύνων» του Πόλυ Πολυβίου. Εκ πρώτης όψεως ο Πρόεδρος της Μονομελούς φαίνεται να του καταλογίζει:
1) Θεσμική ευθύνη εκ θέσεως.
2) Ευθύνη για αμέλεια στη βάση της γνώσης των κινδύνων που επισημάνθηκαν.
3) Ευθύνη για θεσμική κωλυσιεργία και συμμετοχή στην ευρύτερη αδιαφορία και παρατυπία του Υπουργικού Συμβουλίου.
4) Ενδεχόμενη εισήγηση για ποινική ευθύνη.
Ο τέως υπουργός Άμυνας ισχυρίστηκε ότι έκανε κάθε δυνατή προσπάθεια να πείσει το Υπουργείο Εξωτερικών να πάρει την πολιτική απόφαση για αλλαγή των συνθηκών φύλαξης. Αφού προφασίστηκε ελλιπή ενημέρωση από την Εθνική Φρουρά για την αμεσότητα του κινδύνου έκρηξης, καταλόγισε ευθύνες και στους εμπειρογνώμονες, διότι έκαναν λάθος εκτίμηση. Στην ουσία, «κάρφωσε» τον Συνταγματάρχη Γιώργο Γεωργιάδη. Τέλος, επέμεινε ότι είχε δώσει οδηγίες, στις 5 Ιουλίου 2011, για επιτόπιο έλεγχο, αλλά ότι δεν έγινε αυθημερόν και ο Πρόεδρος έλειπε στην Ουκρανία για να τον ενημερώσει έγκαιρα.
«Δεν υπάρχει περίπτωση να μην αποδοθούν θεσμικές ευθύνες στον τότε υπουργό Άμυνας, μόνο και μόνο λόγω της θέσης που κατείχε. Είναι βέβαιο ότι θα του αποδοθεί ευθύνη για αμέλεια, στη βάση της γνώσης των κινδύνων που είχε. Εξάλλου, θα του καταλογισθεί ευθύνη για «θεσμική κωλυσιεργία», αλλά και η συλλογική ευθύνη λόγω συμμετοχής και αδιαφορίας μπροστά στα όσα παράτυπα επέτρεψε να γίνουν το Υπουργικό Συμβούλιο. Να θεωρείται πολύ πιθανόν να υπάρξει εισήγηση για ποινικές ευθύνες του Παπακώστα...».
Δεν θα χαριστεί ούτε στους υπηρεσιακούς
ΑΝ, ΟΜΩΣ, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα εξέλθει από τη διαδικασία με σαφή επισήμανση για τις σοβαρότατες πολιτικές ευθύνες του, ενώ τόσο για το Διευθυντή του Διπλωματικού Γραφείου του, όσο και για δυο υπουργούς του θα υπάρξει εισήγηση και για ποινικές ευθύνες, πολύ δύσκολα θα γλιτώσουν κάποιοι υπηρεσιακοί παράγοντες. Ο Πόλυς Πολυβίου προσανατολίζεται να καταλήξει σε εισήγηση για την ποινική δίωξη τόσο του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς και του Υπαρχηγού, όσο και του συνταγματάρχη Γιώργου Γεωργιάδη, καθώς και στελεχών της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας (Χαραλάμπους, Νικολάου και Λοϊζίδη). «Είχαν καθήκον, το όποιο καθήκον για τον καθένα εξ αυτών, αμέλησαν να το επιτελέσουν… Τόσο απλά».
Η υπεράσπιση της επόμενης ημέρας…
ΣΤΗ βάση αυτής της διαδικασίας και χωρίς να γνωρίζει κανείς επακριβώς τι θα συμβεί με τις τελικές εισηγήσεις της Ερευνητικής Επιτροπής για την απόδοση πολιτικών, αλλά και την εισήγηση για έρευνα ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών σε αρκετά πρόσωπα, ακόμα μεγαλύτερο σκοτάδι υπάρχει για το τι θα συμβεί όταν μέσα στο πόρισμα θα καταλογίζονται βαρύτατες πολιτικές ευθύνες στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια. Όλα, πάντως, δείχνουν ότι ο Πρόεδρος δεν είναι αποφασισμένος (πια) να αναλάβει τις όποιες ευθύνες του. Ήδη, ξεκίνησε «η υπεράσπιση της επόμενης ημέρας». Για την «κρισιμότητα των στιγμών που απαιτούν συστράτευση και ομοψυχία». Με αναφορές στις εξελίξεις του φυσικού αερίου, στις κρίσιμες στιγμές της οικονομίας, στην κυπριακή προεδρία της Ε.Ε., στις συνομιλίες. Συνεπώς, το πιθανότερο είναι πως αυτό ακριβώς το ερώτημα (της ανάληψης ή της άρνησης ανάληψης ευθυνών) θα μας συντροφεύσει μέσα στον προεκλογικό των επόμενων προεδρικών εκλογών.
Ενδεικτικές υποβολές και ερωτήσεις του Πόλυ Πολυβίου
1) Προς Δημήτρη Χριστόφια (Πρόεδρος της Δημοκρατίας):
*«Η απόφαση για κατάσχεση του φορτίου και εκφόρτωση του φορτίου στην Κύπρο ήταν δική σας;».
*«Δεν έπρεπε αυτό το πολύ σοβαρό θέμα να συνεζητείτο συχνά στο Υπ. Συμβούλιο αντί μόνο 2 φορές (11/2/2009 και 11/7/2011, μετά την έκρηξη);».
*«Δεν έπρεπε να ελέγχετε και να ρωτάτε τους Υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας τι έκαναν ή δεν έκαναν για ένα τόσο σοβαρό θέμα;».
*«Δεν δεσμευτήκατε με τη δήλωσή σας στον Πρόεδρο της Συρίας στις 31/8/2009 ότι μόνο στη Συρία θα το παραδώσετε, ότι δεν μπορούσατε πλέον να προβείτε σε καμία διαφορετική ενέργεια;» (καταστροφή του φορτίου, παράδοση άλλου κ.τ.λ).
2) Προς Μάρκο Κυπριανού (Υπουργός Εξωτερικών):
*«Εσύ έπαιρνες πολιτική γραμμή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας;».
*«Η απόφαση για κατάσχεση του φορτίου και εκφόρτωσή του στην Κύπρο ήταν του Προέδρου της Δημοκρατίας;».
*«Δεν έπρεπε να συνεργασθούμε με τα Ηνωμένα Έθνη (Επιτροπή Κυρώσεων), που ζητούσαν από τον Ιανουάριο του 2011 να έρθουν Κύπρο να εποπτεύσουν το φορτίο;».
*«Δεν έπρεπε μετά τη σύσκεψη της 6/2/2011 να αντιληφθείτε ότι υπήρχε σοβαρό ενδεχόμενο έκρηξης και το θέμα να τύχει πλέον επειγόντως χειρισμού και όχι να γίνονται εισηγήσεις για αναλύσεις, προσπάθειες πώλησης κ.τ.λ.;».
*«Υπήρξε σοβαρή έλλειψη συντονισμού στη Κυβέρνηση;».
3) Προς Κώστα Παπακώστας (Υπουργός Άμυνας):
*«Πιστεύετε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήτο ενήμερος;».
*«Δεν έπρεπε να πάτε απευθείας στον Πρόεδρο και να του πείτε ότι το φορτίο όφειλε να καταστραφεί; Να μην αφήσετε τον Υπουργό Εξωτερικών να χειρίζεται το θέμα με τρόπο που το καθυστερούσε;».
*«Ανησυχούσατε για την επικινδυνότητα του φορτίου;».
4) Προς κα Σταυρινίδου (Γρ. Γεν. Εισαγγελέα):
*«Η εντύπωση που σας δόθηκε από τη σύσκεψη στις 7/2/2011 είναι αυτή που αναφέρεται στο σημείωμά σας προς τον Γενικό Εισαγγελέα, ότι ο Υπουργός Εξωτερικών ενδιεφέρετο ιδιαίτερα για τη θέση της Συρίας και του Ιράν;».
*«Ο περαιτέρω χειρισμός του θέματος γινόταν από το Υπουργείο Εξωτερικών;».
5) Προς Παν. Ευγενίου (Υπουργείο Εμπορίου & Βιομηχανίας):
*«Ο Υπουργός Εξωτερικών ανέφερε στη σύσκεψη της 7/2/2011 ότι το θέμα τύγχανε καλού χειρισμού μέχρι τότε, ενώ ο Υπουργός Άμυνας αναφέρθηκε σε κίνδυνο αλλοίωσης του υλικού και έκρηξης».
6) Προς Νίκο Αιμιλίου (Γενικό Διευθυντή Υπ. Εξωτερικών):
*«Ως Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου, κύριε Αιμιλίου, και διπλωμάτης με μεγάλη πείρα, δεν οφείλατε να υποδείξετε στον Υπουργό Εξωτερικών ποια ήταν η ενδεδειγμένη αντίδραση στις εκκλήσεις της Επιτροπής Κυρώσεων να έρθουν στην Κύπρο και να εποπτεύσουν το φορτίο;».
*«Δηλαδή, η θέση σας είναι ότι όλες τις αποφάσεις τις έπαιρνε ο Υπουργός Εξωτερικών χωρίς δική σας παρέμβαση. Μα λόγω της θέσης σας δεν εκφράζατε άποψη;».
7) Προς Λεωνίδα Παντελίδη (Διευθυντής Διπλωματικού Γραφείου του Προέδρου):
*«Όταν συμμετείχατε σε συσκέψεις, το κάνατε με οδηγίες του Προέδρου της Δημοκρατίας».
*«Όταν τελειώνατε από τις συσκέψεις, εκ καθήκοντος δεν ενημερώνατε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας;».
*«Δεν σας είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να προχωρήσετε με καταστροφή του φορτίου;».
*«Δεν ανέφερες στους Υπουργούς Εξωτερικών ή Άμυνας και τον Αρχηγό ΓΕΕΦ ότι ήταν επιθυμία του Προέδρου της Δημοκρατίας να καταστραφεί το φορτίο;».
*«Υπήρχε κακό κλίμα μεταξύ σου εσένα και του Υπουργού Εξωτερικών;».
8) Προς Σάββα Αργυρού (Υπαρχηγός ΓΕΕΦ):
*«Θέλετε να μας πείτε ότι, παρ’ όλον ότι είσαστε Υπαρχηγός του ΓΕΕΦ, δεν είχατε καμία ανάμιξη με το θέμα του φορτίου. Είναι δυνατόν;».
9) Προς Πόπη Κανάρη (Διευθύντρια του Κρατικού Χημείου):
*«Εσάς, αν σας το ζητούσαν, θα μπορούσατε μέσα σε 3-4 ημέρες να προβείτε σε ανάλυση της πυρίτιδας και να διαπιστώσετε αν είχε υπάρξει αλλοίωσή της μετά το Φεβρουάριο του 2011;».
10) Προς Πέτρο Καρεκλά (πρώην Γεν. Διευθυντής Υπουργείου Άμυνας):
*«Δηλαδή μέσα στο Υπουργείο Άμυνας δημιουργήθηκε, με την ύπαρξη του στρατιωτικού επιτελείου του Υπουργού Άμυνας, ένα 2ο ΓΕΕΦ, με αποτέλεσμα να υπάρχουν αντιφατικές ενέργειες μεταξύ ΓΕΕΦ και στρατιωτικού επιτελείου;».
11) Προς κ. Μαλεκίδη (νυν Γεν. Διευθυντής Υπουργείου Άμυνας):
*«Δεν αντιληφθήκατε μετά την έκρηξη της 4/7/2011 ότι το θέμα ήταν επείγον και να προχωρήσετε με επείγουσα εισήγηση προς τον Υπουργό Άμυνας, αντί να συστήσετε Επιτροπή να επισκεφθεί το Μαρί και τελικά να μη γίνει τίποτα;».
12) Προς Πέτρο Τσαλικίδη (τέως Αρχηγός Εθνικής Φρουράς):
*«Δεν έπρεπε, ανεξάρτητα από τις προηγούμενες επιστολές σας προς το Υπουργείο Άμυνας, τουλάχιστον μετά την 1η έκρηξη στις 4/7/2011, να πάτε απευθείας στον Υπουργό ή τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να ζητήσετε να ληφθούν επειγόντως μέτρα;».
*«Δεν έπρεπε, αν δεν σας άκουγαν, να υποβάλετε παραίτηση;».
*«Δεν έπρεπε να διατάξετε εκκένωση του στρατοπέδου;».
13) Προς Νικολάου (Διευθυντής Πυροσβεστικής), Χαραλάμπους (Βοηθός Διευθυντής Πυροσβεστικής), Λοϊζίδης (Διευθυντής ΕΜΑΚ):
*«Δεν έπρεπε, με την πληροφόρηση που είχατε μετά τη σύσκεψη στο Μαρί στις 6/7/2011 (συμμετείχαν Χαραλάμπους και Λοϊζίδης), ότι επρόκειτο για εκρηκτικά, να μην αφήσετε τους πυροσβέστες σας να πάνε να σβήσουν τη φωτιά στα εκρηκτικά, αλλά, αντίθετα, να τους πείτε και οι ίδιοι, αλλά και όλοι οι υπόλοιποι να απομακρυνθούν σε απόσταση τουλάχιστον 1600 μέτρων; Αν τους δίδατε αυτή την πληροφορία, δεν θα πέθαινε κανένας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου