Εκείνη τη στιγμή ξεκινά η εκπαίδευση από το περιβάλλον του πως πρέπει να συμπεριφέρεται και τι πρέπει να πιστεύει.
Το περιβάλλον του όμως στη συντριπτική πλειοψηφία είναι χειραγωγημένο και υπνωτισμένο από το σύστημα.
Του έχει γίνει πλύση εγκεφάλου να ακολουθεί και να θεωρεί ως φυσικό κάθε τι αφύσικο.
Έτσι ενώ το άτομο στα πρώτα του βήματα ξεκινά να συμπεριφέρεται και να αντιδρά φυσιολογικά ανάλογα με τα δρώμενα που παρατηρεί βρίσκει ως εμπόδιο έκφρασης το στενό οικογενειακό του περιβάλλον.
Του γίνονται υποδείξεις ότι η φυσιολογική του συμπεριφορά είναι λανθασμένη και επιβάλλονται κάθε μορφή τιμωρίες και κίνητρα για να την αλλάξει.
Από τότε αρχίσουν να του δημιουργούνται τα κόμπλεξ που είναι η συσσώρευση και η καταπίεση κάθε φυσικής έκφρασης της ύπαρξης του.
Όσο πιο πολύ το άτομο είναι δυνατό και αντιδρά σε αυτήν την επιβολή των αλυσίδων τόσο το σύστημα μέσω του αποπροσανατολισμένου οικογενειακού του περιβάλλοντος του ασκεί πίεση και τον ενοχοποιεί για να σταματήσει την αντίσταση.
Εκ φύσεως οι αριστερόχειρες που έχουν δυνατό το δεξιό μέρος του εγκεφάλου τους που γνωρίζει εκ φύσεως να ξεχωρίζει τι είναι φυσικό και τι αφύσικο είναι εκείνοι που αντιστέκονται περισσότερο στο σύστημα και είναι αυτοί που δέχονται τη μεγαλύτερη πίεση από το σύστημα για να καμφθεί η επαναστατική τους συμπεριφορά που δεν είναι τίποτα άλλο από τη φυσιολογική συμπεριφορά.
Από τα πρώτα του βήματα το άτομο δηλαδή αρχίζει να βάζει στον εγκέφαλο του πληροφορίες σκουπίδια που στην ουσία αποτελούν τις αλυσίδες του για να μπορέσει να εξελιχθεί σε ένα υπάκουο πιόνι του συστήματος.
Είναι η εποχή που το σύστημα του βάζει τις αλυσίδες και τον μετατρέπει σε δούλο.
Όποιος καταφέρει να παραμείνει ελεύθερος κάνοντας αυτό που θέλει τον περιμένει έξω το σύστημα με το ύπουλο αρρωστημένο γεμάτο πάθη και παγίδες περιβάλλον για να τον παγιδεύσει και να τον καταστρέψει βιολογικά.
Έτσι το άτομο όντας αθώο μπλέκει σε λανθασμένες υποθέσεις στη προσπάθεια του να παραμείνει ελεύθερος και αυτοκαταστρέφεται.
Έτσι το άτομο που ζει μέσα στις πόλεις έχει στην ουσία δύο επιλογές είτε να ζήσει μέσα στη γυάλα όντας σκλάβος είτε να ζήσει εκτός της γυάλας κυνηγημένος και αργά ή γρήγορα να αυτοκαταστραφεί και να εξοντωθεί.
Αυτός ήταν ο κυρίως λόγος που το σύστημα προώθησε με όλα του τα μέσα τη φυγή των ανθρώπων από την ύπαιθρο και την εγκατάσταση τους σε πόλεις φυλακές.
Το δέλεαρ-δόλωμα για ακόμα μια φορά όπως και στον παράδεισο ήταν η εξέλιξη - άνοδος του βιοτικού επιπέδου και οι υλικές ανέσεις.
Όταν το παιδί αρχίζει να πηγαίνει σχολείο το σχολικό του περιβάλλον αρχίζει να του απομυζά τον απαραίτητο χρόνο που χρειάζεται για να εξελιχθεί ως μια κοινωνική ψυχοσωματική προσωπικότητα πάνω σε στείρες άχρηστες ανούσιες γνώσεις και δραστηριότητες.
Όταν το παιδί αντιδράσει λαμβάνει χαμηλή βαθμολογία , τιμωρία και παρατηρήσεις το γενικότερο περιβάλλον του ασκεί κριτική και αυτός γίνεται ολοένα και πιο σκλάβος είτε περιθωριοποιείται στο αρρωστημένο περιβάλλον και καταστρέφεται.
Η κυρίαρχη φράση με την οποία τον χειραγωγεί το στενό του οικογενειακό του και σχολικό του περιβάλλον για να αποδέχεται και να υπακούει στις νουθεσίες τους είναι ακόλουθα αυτό που σου λέμε και θα πετύχεις στη ζωή σου.
Δηλαδή έχουν ταυτίσει την επιτυχία με τη σκλαβιά, τη χειραγώγηση και τη παράδοση της ελευθερίας.
Όσοι εκ φύσεως έχουν οξυμένη κριτική ικανότητα τους καταπολεμούν με το να ευνοούν τους 'παπαγάλους' μέσω του 'παπαγαλίστικου' συστήματος που προωθούν.
Έτσι η κριτική ικανότητα δεν φέρνει καλύτερη βαθμολογία και έτσι ολοένα και εγκαταλείπεται από τα άτομα που λαμβάνουν γνώση.
Έτσι τα άτομα γίνονται πιο εύκολα στο να λαμβάνουν άκριτα ότι τους πασάρει το σύστημα και να υπακούν άκριτα και να συμμορφώνονται με το σύστημα, δίχως να εκφράζουν διαφορετική άποψη.
Όταν κάποιος λειτουργεί διαφορετικά λαμβάνει χαμηλότερη βαθμολογία και έτσι παραμένει στο πάτο της κοινωνίας αφού δεν κατέχει τα ανάλογα πιστοποιητικά με την ανάλογη βαθμολογία.
Έτσι καταδικάζεται σε μια μέτρια ζωή μεροδούλι μεροφάι.
Όταν ολοκληρώνει τη λυκειακή του εκπαίδευση το σύστημα του λέει πάλι ότι δεν είσαι έτοιμος να εργασθείς ούτε έχεις τα προσόντα άσχετα εάν δώδεκα χρόνια του πάσαρε άχρηστες πληροφορίες και απομυζούσε το χρόνο του δίνοντας του άχρηστα χαρτιά και διακρίσεις.
Έτσι του ανοίγεται ο δρόμος της ανώτερης και ανώτατης μόρφωσης που στη περίπτωση του κοσμάκη είναι σχολές με απίστευτη θεωρητική κατάρτιση την οποία δεν την εφαρμόζει στη πράξη είτε είναι σχολές χαμηλού επιπέδου που δεν του προσφέρουν απολύτως τίποτα.
Στις καλές σχολές και πανεπιστήμια δεν μπορεί να πάει ο οποιοδήποτε πάνε μόνο οι εκλεκτοί του συστήματος αυτοί που οι γονείς τους έχουν σκύψει το κεφάλι απόλυτα στο σύστημα υπακούοντας το τυφλά ή έχουν εξαπατήσει το περιβάλλον τους για να αποκτήσουν οικονομική άνεση ή έχουν μεγάλη οικονομική άνεση λόγω κληρονομιάς.
Έτσι το σύστημα προστατεύει τους εκλεκτούς του με το να τοποθετεί στις καλές δουλειές αυτούς που βγήκαν από τα σπλάχνα του και έτσι εσαεί διατηρεί τον διοικητικό έλεγχο σε όλους τους τομείς.
Ο απλός άνθρωπος χάνει πολύ χρόνο σε έναν ατέρμονο αγώνα απόκτησης ολοένα και πιο εξελιγμένων πτυχίων και έτσι χάνει τα παραγωγικά χρόνια της νιότης του που μπορεί να χτίσει αυτά που θέλει και να γίνει ανεξάρτητος.
Όταν το άτομο φτάνει στην ηλικία των 26 με 28 ετών με όλα αυτά τα πτυχία και μπαίνει στην παραγωγική διαδικασία το σύστημα τον προδίδει σε σχέση με αυτά που του έλεγε τόσα χρόνια και τον αντιμετωπίζει ως άχρηστο και ανίκανο αφού δεν έχει εργασιακή εμπειρία.
Έτσι του δίδει τις πιο χαμηλές θέσεις είτε του αφήνει την επιλογή του ρουσφετιού.
Το στενό οικογενειακό του περιβάλλον στη προσπάθεια του να τον 'προστατεύσει' και να τον διορίσει σε κάτι καλύτερο τρέχει στην επιλογή του ρουσφετιού, παραδίδοντας την ελευθερία άσκησης κριτικής και απόφασης λαμβάνοντας κομματικές και άλλες ταυτότητες και συμμετέχοντας στις διαβρωμένες - σάπιες διεργασίες του συστήματος.
Όποιοι δεν το κάνουν αυτό παραμένουν σε χαμηλές δουλειές με χαμηλά εισοδήματα και η προσωπική τους ζωή αντιμετωπίζει προβλήματα αφού δεν έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν τα ' απαραίτητα ' για να είναι ευτυχισμένοι και έτσι ξεκινάει η γκρίνια και δεν επικρατεί ηρεμία αφού στη συγκεκριμένη καταναλωτική εποχή η ευτυχία ταυτίστηκε με την απόκτηση υλικών αγαθών.
Στη περίπτωση που το άτομο θα προσπαθήσει να δημιουργήσει μια επιχείρηση για να ξεφύγει από αυτή τη σκλαβιά θα μπορεί να το κάνει μόνο μέσω δανεισμού και θα μπορεί να δημιουργήσει μόνο μικρομεσαία επιχείρηση λόγω ελάχιστου ποσού επένδυσης.
Στην εποχή μας σαν ιδιοκτήτης μικρομεσαίας επιχείρησης θα κληθεί να αντιμετωπίσει τους γίγαντες των πολυεθνικών με αποτέλεσμα να μπει σε έναν άνισο αγώνα και σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση που επέβαλλαν αυτοί που ελέγχουν το σύστημα να χάσει και να καταστραφεί οικονομικά μη μπορώντας να σηκώσει ανάστημα ξανά.
Του δίνεται η επιλογή εάν είναι επιχειρηματίας να μπει σε στοές και κυκλώματα για να μπορέσει να εξελιχθεί οικονομικά.
Αυτή τη φορά δηλαδή το σύστημα του παρέχει την οικονομική άνεση να πραγματοποιήσει τα θέλω του με το βαρύτατο αντάλλαγμα την παράδοση της ψυχής του στον Εωσφόρο και την απώλεια της αιώνιας ζωής στον Παράδεισο.
Υπάρχει μια ελάχιστη πιθανότητα μια στο εκατομμύριο να ξεφύγει με το να ξεχωρίσει από τις εκατοντάδες χιλιάδες του περιβάλλοντος του με το να σκεφτεί και να πράξει κάτι το πρωτότυπο που θα του δώσει τα εχέγγυα να εξελιχθεί οικονομικά.
Αυτή είναι η μοναδική πιθανότητα που άφησε το σύστημα να αποδράσεις μία στο εκατομμύριο ή να επιστρέψεις πίσω στη φύση εγκαταλείποντας τις ανέσεις και τη τεχνολογική εξέλιξη.
Η τρίτη επιλογή είναι η αφύπνιση.
Όποιος αφυπνίζεται και γνωρίζει την αλήθεια για το σύστημα διώκεται από τους πάντες με αποτέλεσμα τη περιθωριοποίηση και την επικοινωνία μόνο με άλλους αφυπνισμένους..
Λαέ πάψε να στηρίζεις με την ενέργεια, την υπακοή, τη συμπεριφορά και τις αποφάσεις σου το σύστημα.
Σήκωσε το ανάστημα σου και τιμώρησε αυτούς που σε ελέγχουν και είναι υπαίτιοι για όλα τα δεινά και τις απογοητεύσεις σου.
Ανέτρεψε το σύστημα - Μάτριξ με την ανυπακοή και την αφύπνιση.
Η ΔΥΝΑΜΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ ΣΟΥ.
ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟ ΚΑΙ ΠΑΡΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου