Η ομορφιά του αγώνα στο Ναύπλιο - Η προστασία της μνήμης

Η ομορφιά του αγώνα στο Ναύπλιο
Του Ν. Λυγερού

Στο Ναύπλιο, η ομορφιά του αγώνα είναι φανερή γιατί κάθε κίνηση είναι και μια πράξη που αφορά στον Ελληνισμό. Έτσι το γεγονός ότι οι άνθρωποι της περιοχής παλεύουν και αυτοί για το θέμα της Μακεδονίας, είναι όχι μόνο σημαντικό αλλά και ενδεικτικό για το βλέμμα του Ελληνισμού, που ποτέ δεν σταματά στον τοπικισμό και είναι έτοιμος να παλέψει για γεγονότα που γίνονται στα σύνορα, ενώ βρίσκονται σε τόσο μεγάλη απόσταση. Αυτό δεν είχε υπολογίσει η κυβέρνηση με την προπαγάνδα της. Θεώρησε ότι ο καθένας θα ασχοληθεί αποκλειστικά με τα δικά του κι ότι τα εθνικά θέματα δεν τον αφορούν. Όμως εδώ στο Ναύπλιο και στη γύρω περιοχή βέβαια, βρεθήκαμε με ανθρώπους που ανησυχούν και παλεύουν για την Μακεδονία, γιατί δεν εμπιστεύονται πια κανένα στέλεχος της κυβέρνησης, αφού κατάλαβαν ότι το καθένα δεν είναι τίποτα άλλο από κομματόσκυλα που όχι μόνο δεν έχουν ιδέα από γεωπολιτικά δεδομένα, αλλά θεωρούν επίσης ότι η πορεία τους είναι ανεξάρτητη από αυτά. Έτσι όταν αντιλαμβάνονται πως υπάρχουν πατριώτες ανάμεσα στους δημότες τότε συνειδητοποιούν ότι πρόκειται για μία ευθύνη, ειδικά απέναντι στους εχθρούς της πατρίδας που δεν λογαριάζουν τίποτα. Στο Ναύπλιο είδαμε πατριώτες που δεν πρόκειται να ξεχάσουν τίποτα από τους εφιάλτες της Βουλής των Ελλήνων.

Η προστασία της μνήμης
Του Ν. Λυγερού

Η προστασία της μνήμης είναι πιο κατανοητή ιδέα για τους μικρούς ανθρώπους όσον αφορά στα βιβλία. Μπορεί ένας μικρός άνθρωπος να θεωρεί ότι δεν υπάρχει λόγος προστασίας επειδή είναι άψυχο υλικό, αλλά αν συνειδητοποιήσει ότι αποτελεί πηγή μνήμης θα μπορέσει πιο εύκολα να νιώσει μετά την ευθύνη της προστασίας του βιβλίου. Μέσω αυτής της ανάγκης μπορεί να εξελιχθεί για να επινοήσει ότι το βιβλίο είναι μνήμη μέλλοντος της ψυχής. Δεν είναι λοιπόν μια απλή παρατήρηση σε μικρό άνθρωπο, το θέμα της προστασίας ενός αθώου όπως είναι το βιβλίο. Είναι ένα εργαλείο μαιευτικής που επιτρέπει οργανικά και θετικά την νοητική εξέλιξη. Με αυτήν την έννοια δεν πρόκειται μόνο για την προστασία του βιβλίου όπως θα γινόταν και με κάποιο άλλο αντικείμενο. Το βιβλίο ως χρονική γέφυρα μεταξύ των νεκρών και των αγέννητων δεν είναι μόνο ένα σύνολο χάρτινων σελίδων. Είναι ένας τρόπος σκέψης που έχει το στίγμα του. Συνεπώς πρέπει να του δώσουμε τη δέουσα σημασία για την εξέλιξη και της ίδιας της Ανθρωπότητας. Έτσι έχουμε κυριολεκτικά ένα εργαλείο που ξεπερνά την αντικειμενική του αξία, αφού λειτουργεί καταλυτικά για να παράγει αντιδράσεις πέραν των ορίων του συγγραφέα.