Συνεχίζεται με αμείωτο ενδιαφέρον η ροή ειδησεογραφίας που σχετίζεται με το πρόγραμμα των νέων φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού. Προτάσεις από διάφορες πλευρές διακινούνται σε πολιτικό επίπεδο, χωρίς απαραιτήτως ο χρήστης, δηλαδή το Πολεμικό Ναυτικό, να γνωρίζει επισήμως κάτι. Το μόνο που είναι βέβαιο, είναι ότι η προμήθεια αυτή έχει έντονο τον (γεω)πολιτικό χαρακτήρα.
Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι η αμερικανική υποψηφιότητα, κάθε άλλο παρά τελειωμένη θα πρέπει να θεωρείται. Μπορεί με βάση τις εκτιμήσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των αναλυτών, η υποψηφιότητα της φρεγάτας MMSC της αμερικανικής Lockheed Martin να θεωρείται με διαφορά η πιο “προβληματική”, όμως ο “διαγωνισμός”, ή όπως αλλιώς έχει αποκληθεί η διαδικασία επιλογής που ακολουθείται, περιλαμβάνει κι άλλες παρταμέτρους.
Σε αυτές, η αμερικανική υποψηφιότητα θα μπορούσε να εμφανιστεί πιο θελκτική, ή τουλάχιστον “υποστηρίξιμη” από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία. Αυτό προκύπτει εάν διαβάσει κανείς “πίσω από τις λέξεις” σε δυο ειδήσεις των τελευταίων ωρών.
Η πρώτη είδηση είναι η απάντηση των αξιωματούχων της αμερικανικής Αναπτυξιακής Τράπεζας (Development Finance Corporation – DFC) σε -καταφανώς όχι τυχαίο- ερώτημα της κρατικής ΕΡΤ για το αν σκέφτεται να αποχωρήσει από την ευρύτερη περιοχή και ειδικώς από την Ελλάδα, αλλά και αυτή καθαυτή η απάντηση του υπουργού Εθνικής Άμυνας στη Βουλή για το ενδεχόμενο ολοκλήρωσης συστημάτων λέιζερ στη νέα ελληνική φρεγάτα.
Σύμφωνα λοιπόν με το πρωινό τηλεγράφημα του Αθηναϊκού και Μακεδονικού Πρακτορείου (ΑΠΕ-ΜΠΕ), ο εκπρόσωπος της DFC διαβεβαίωσε ότι η Τράπεζα παραμένει σταθερά αφοσιωμένη στην Ελλάδα, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην προώθηση στρατηγικών επενδύσεων. “Ανυπομονούμε να αξιοποιήσουμε περαιτέρω ευκαιρίες στην περιοχή, υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν“! Από την πλευρά του, ο νέος επικεφαλής του DFC, David Marchick διαβεβαίωσε ότι η Τράπεζα παραμένει προσηλωμένη στην περιοχή των Βαλκανίων και του Αιγαίου μέσω του γραφείου που έχει ανοίξει στο Βελιγράδι.
«Οι έμπειροι οικονομικοί μας αξιωματούχοι στην Ουάσιγκτον θα συνεχίσουν να εμβαθύνουν τη συνεργασία με τους αξιωματικούς της (αμερικανικής) πρεσβείας και τους συνεργάτες μας στην περιοχή για να εντοπίσουν πολλά υποσχόμενες νέες επενδυτικές ευκαιρίες στα Βαλκάνια και στο Αιγαίο. Ο οργανισμός παραμένει αφοσιωμένος στην υποστήριξη της οικονομικής ανάπτυξης σε όλη αυτή την κρίσιμη περιοχή που αποτελεί προτεραιότητα».
Υπενθυμίζεται ότι η DFC έχει συνδεθεί με την αμερικανική επιθυμία ελέγχου της ναυπηγικής βιομηχανίας της Ελλάδας, με κύριο στόχο την αντιμετώπιση της κινεζικής διείσδυσης μέσω του ελέγχου του λιμανιού του Πειραιά. Εν ολίγοις, το κίνητρο είναι αμιγώς γεωπολιτικό, όπως και το αμερικανικό ενδιαφέρον για τη Βόρεια Ελλάδα, με τη διαφορά ότι στόχος εκεί είναι η αντιμετώπιση της ρωσικής διείσδυσης.
Το χρήμα δηλαδή, ουδέποτε αποτέλςσε εμπόδιο για τους Αμερικανούς, όταν το διακύβευμα ήταν γεωστρατηγικό και αφορούσε τη “μεγάλη εικόνα” του πλανητικού ανταγωνισμού με δυνάμεις όπως η Ρωσία και η Κίνα. Όμως, το καταφανές έλλειμμα ανταγωνιστικότητας της πρότασης για τις MMSC που αντιμετωπίζουν ακόμα προβλήματα ακόμα και στην επιχειρησιακή τους αξιοποίηση στο αμερικανικό Ναυτικό (US Navy), είναι φυσικό να αποτελεί μέγιστο εμπόδιο.
Κατά συνέπεια, για να προωθηθεί το σχέδιο θα πρέπει να βρεθεί λύση για τις ελληνικές αμυντικές ανάγκες, τέτοια που να εξουδετερώνει τα μειονεκτήματα της υποψηφιότητας. Η προσπάθεια κινείται τόσο στο επιχειρησιακό όσο και στο πολιτικό επίπεδο.
Όπως συνεχίζει το τηλεγράφημα του ΑΠΕ-ΜΠΕ, η ηγεσία της DFC επικοινώνησε με γερουσιαστές που είναι μέλη της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και επιθυμούν να δουν την ενίσχυση της αμερικανικής παρουσίας στη περιοχή! Σε αυτές τις συζητήσεις τα ηγετικά στελέχη της Επενδυτικής Τράπεζας των ΗΠΑ διαβεβαίωσαν τους γερουσιαστές ότι το ενδιαφέρον της DFC παραμένει ισχυρό για την Ελλάδα, λέγοντας μάλιστα ότι σχεδιάζουν να επεκτείνουν περισσότερο τα επενδυτικά τους σχέδια.
Τι θα μπορούσε να σημαίνει η συγκεκριμένη αναφορά; Κατά την εκτίμησή μας και επί τη βάσει επιχειρημάτων που έχουν αναφερθεί και στο παρελθόν στο DP, το αμερικανικό Κογκρέσο θα παίξει καθοριστικό ρόλο σε δυο επίπεδα! Το πρώτο είναι στο να πειστεί το US Navy για τα οφέλη αποδέσμευσης δυο αντιτορπιλικών κατευθυνομένων βλημάτων Arleigh Burke για το Πολεμικό Ναυτικό και αφετέρου για την -επιτέλους- αντιμετώπιση της Ελλάδας με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζονται το Ισραήλ και η Αίγυπτος!
Πρακτικά, τα Arleigh Burke θα μετατόπιζαν σημαντικά τη “ζυγαριά” προς όφελος της αμερικανικής πρότασης. Όμως, το κόστος μιας λύσης σαν κι αυτή για το “πορτοφόλι” της ελληνικής άμυνας θα ήταν πολύ μεγάλο. Ένα κόστος που θα ήταν βαρύτατο και στην περίπτωση των αλλαγών που θα απαιτούνταν στη σχεδίαση των MMSC, ώστε ο οπλισμός τους να τα καθιστά μια υπολογίσιμη και συγκρίσιμη αξιοπρεπώς με τον ανταγωνισμό, λύση για το ελληνικό πρόγραμμα φρεγατών.
Κατά συνέπεια, από το Κογκρέσο περνάει η λύση και σε αυτό το πρόβλημα. Για να το θέσουμε πιο “ωμά”; Θα πρέπει η Ελλάδα να πάει στη Μόσχα και να συζητήσει την προμήθεια S-400 για να τη λάβουν σοβαρά υπόψη στην Ουάσιγκτον; Διότι όπως αποδεικνύεται, η ελεύθερη πρόσβαση σε στρατιωτικές βάσεις ανά την ελληνική επικράτεια, δεν είναι αρκετή για να εξασφαλίσει κλάσμα τουλάχιστον της δωρεάν βοήθειας που απολαμβάνουν κράτη όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος σε ετήσια βάση!
Είναι απλό. Θέλετε να μας πουλήσετε MMSC; Ας φροντίσουμε τουλάχιστον να είναι σε αξιοπρεπή για τα ελληνικά αμυντικά δεδομένα διαμόρφωση. Διαφορετικά, το να προμηθευτείς επιχειρησιακά ακατάλληλα μέσα και να κομπάζεις ότι έσωσες… τα ναυπηγεία, με τίμημα την επιχειρησιακή απαξίωση του Πολεμικού Ναυτικού και την καταστροφή της αποτρεπτικής του αξιοπιστίας, θα έχει εσωτερικές πολιτικές συνέπειες απρόβλεπτες. Εμάς τουλάχιστον δεν θα αφήσουμε να μπορούν να μας κατηγορήσουν ότι δεν προειδοποιήσαμε.
Εάν είναι να προχωρήσει τέτοια πολυδιάστατη συνεργασία θα πρέπει να γίνει σωστά για να είναι βιώσιμη. Ωστόσο και πάλι η Ελλάδα θα αναλάμβανε ρίσκο, εάν δεν διασφαλίσει –όχι στα λόγια– ότι η αμερικανική επένδυση στον ελληνικό χώρο δεν θα είναι ευκαιριακή. Και “in due time” που θα έλεγαν και στην Ουάσιγκτον, θα ασχολούμαστε για το πως θα ηρεμεί το ΝΑΤΟ με… ελληνικά “έξοδα” την Τουρκία που θα έχει επανακάμψει στο “δυτικό μαντρί”.
Ιδού η ρόδος λοιπόν… προς κάθε ενδιαφερόμενο, εντός κι εκτός της χώρας. Με τρόπο που θα διασφαλίζει την εθνική αξιοπρέπεια και να σταματήσει η χώρα να παίζει ρόλο “χρήσιμου ηλίθιου” οποιουδήποτε. Διότι οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους. Καλές και οι μπίζνες, αρκεί αν γίνονται με τρόπο που δεν θα υποθηκεύουν την ελληνική ασφάλεια και άμυνα.
Εν κατακλείδι, μια ακόμα παρατήρηση. Αυτή η απάντηση του υπουργού Εθνικής Άμυνας που άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο ενσωμάτωσης συστημάτων λέιζερ στις νέες φρεγάτες του Πολεμικού Ναυτικού, θα μπορούσε να αφορά κι άλλα πολεμικά πλοία πλην των αμερικανικών; Υπάρχουν και ευρωπαϊκά προγράμματα, όμως η αποδέσμευση τέτοιων καινοτόμων “game changing” τεχνολογιών για την Ελλάδα, θα μπορούσε να γίνει μόνο στο πλαίσιο μιας συμφωνίας με τις παραμέτρους που προαναφέραμε.
Ας δούμε τι είπε ο υπουργός… “Το Πολεμικό Ναυτικό παρακολουθεί και αξιολογεί διαρκώς την ανάπτυξη όλων των νέων τεχνολογιών, συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων υψηλής ενέργειας για αντιμετώπιση UAV. Στο πλαίσιο αυτό, υιοθετεί τις βέλτιστες λύσεις για την επαύξηση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων των μονάδων του, προκειμένου να ανταποκρίνεται στο σύγχρονο περιβάλλον απειλών“.
ΠΗΓΗ defence-point
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου