Καθηγητή Μέσης Εκπέδευσης
Ένα από τα τραγικότερα αλλά και ανεξιχνίαστα γεγονότα της Επανάστασης του 1821 είναι ο περίεργος θάνατος του Γεωργίου Καραΐσκάκη, του θρυλικού << γιού της καλόγριας >>.
Η πτώση του Μεσολογγίου τον Απρίλιο του 1826 αποτέλεσε μεγάλο πλήγμα για την Επανάσταση στη Δυτική Στερεά. Ο Κιουταχής στις αρχές Αυτγούστου 1826 κατέλαβε την Αθήνα, η φρουρά της οποίας αποσύρθηκε στην Ακρόπολη. Σ’ αυτές τις κρίσιμες στιγμές, η ελληνική κυβέρνηση αναγόρευσε τον Γ. Καραϊσκάκη γενικό αρχηγό της Στερεάς Ελλάδας. Με μια σειρά από νίκες ο μεγάλος αυτός πολέμαρχος περιόρισε τους Τούρκους στη Βόνιτσα, τη Ναύπακτο και το Μεσολόγγι.
Στην Αττική η κατάσταση ήταν δύσκολη γιατί ο Κιουταχής επέμενε να καταλάβει την Ακρόπολη, η φρουρά της οποίας, λόγω των συνεχών βομβαρδισμών και των ασθενειών, βρισκόταν σε δυσχερή θέση. Η κυβέρνηση έδωσε εντολή στον Καραϊσκάκη να μεταβεί στην Αττική. Ο Καραϊσκάκης, αφού άφησε φρουρές στη Ρούμελη, έφτασε στην Ελευσίνα στις 28/2/1827, προερχόμενος από το Δίστομο. Είχε μαζί του 1.000 – 1.500 πολεμιστές. Σύντομα οι άνδρες του ενισχύθηκαν σημαντικά. Παράλληλα η δράση του ατμόπλοιου << Καρτερία >>, του Φραγκίσκου Άστιγξ, οι αποστολές χρημάτων και εφοδίων από Ευρώπη και Η.Π.Α και η άφιξη φιλελλήνων, τόνωσαν το ηθικό των Ελλήνων.
Στη μάχη του Κερατσινίου ( 4/3/1827 ) οι Τούρκοι έπαθαν πανωλεθρία έχοντας πάνω από 300 νεκρούς, ενώ οι Έλληνες είχαν μόνο 3 νεκρούς. Στις 21 Μαρτίου σε μάχη στο Δαφνί, σκοτώθηκαν οι Σουλιώτης, Β Δαγκλής και τρεις υπασπιστές του Γενναίου Κολοκοτρώνη. Εν τω μεταξύ, από τις αρχές Μαρτίου βρίσκονταν στην Ελλάδα οι Βρετανοί Τσώρτς και Κόχραν, μετά από πρόσκληση της κυβέρνησης και ανέλαβαν ο πρώτος αρχιστράτηγος και ο δεύτερος << πρώτος Στόλαρχος πασών των Ναυτικών Δυνάμεων της Ελλάδος >>. Ο Καραϊσκάκης μπροστά στο ότι ήθελε ενότητα για το καλό της Ελλάδας δέχθηκε τους διορισμούς αυτούς.
Οι Βρετανοί έγιναν δεκτοί με ενθουσιασμό και έφεραν μαζί τους 20.000 λίρες ως βοήθεια και κατάφεραν να κατασιγάσουν τα κομματικά πάθη. Ο Τσώρτς γνώριμος πολλών αγωνιστών του 1821 από τα ελληνικά τάγματα της Επτανήσου είχε καλές προθέσεις, αλλά δεν είχε τα ηγετικά προσόντα. Ο Φίνλεϊ γράφει ότι << ξεσήκωσε οργή και δυσαρέσκεια >>. Ο Κόχραν ήταν παρορμητικός αλλά ακατάλληλος για τις κρίσιμες αυτές περιστάσεις.
Στις 6 Απριλίου έφτασαν στη Σαλαμίνα και την επομένη συναντήθηκαν με τον Καραϊσκάκη στο Κερατσίνι, όπου είχε το στρατοπεδό του. Πρότειναν γενική επίθεση κατά του Κιουταχή και ελευθέρωση των πολιορκημένων στην Ακρόπολη. Ο Καραϊσκάκης αντέδρασε και αντιπρότεινε να ενταθεί ο αποκλεισμός των δυνάμεων του Κιουταχή από ξηρά και θάλασσα. Οι Βρετανοί επέμεναν στο σχεδιό τους, ο Καραϊσκάκης πικράθηκε, αλλά η αγάπη του για την πατρίδα υπερίσχυσε. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Τσώρτς σκεφτόταν να σταλούν στρατεύματα και πλοία στα παράλια της Αλβανίας! ώστε να αναγκάσει τους Αλβανούς που συμμετείχαν στην πολιορκία της Ακρόπολης, να επιστρέψουν στην πατρίδα τους για να την υπερασπιστούν. Ο Κόχραν ερχόμενος στην Αθήνα μοιράζοντας χρήματα και εφόδια, κατάφερε να συγκεντρώσει 10.000 στρατό μεταξύ των οποίων Υδραίους, Σπετσιώτες ,Κρητικούς, Πελοποννήσιους και Ηπειρώτες. Ο Κόχραν συνέχιζε τις μεγαλοστομίες του και έταζε χρήματα.
Στις 17 Απριλίου , ύστερα από κάποιες μάχες, επικράτησε η γνώμη των Βρετανών για , για κατά μέτωπο επίθεση προς την Ακρόπολη, παρά την αντίθεση του Καραϊσκάκη. << Αλλά ποιός ήκουεν την γνώμην του Καραϊσκάκη, όπου ο Κόχραν επέμεινεν εμπρός, ειδέ φεύγει >>, έγραφε ο Γενναίος Κολοκοτρώνης.
Το μεσημέρι της 22ας Απριλίου κάποιοι Έλληνες άρχιζαν να ακροβολίζονται κατά μήκος της τουρκικής γραμμής στο Νέο Φάληρο. Παρά την προσπάθεια κάποιων οπλαρχηγών να μην γίνει συμπλοκή κάποιοι άνδρες άρχισαν τις συμπλοκές με τους Τούρκους. Ο Καραϊσκάκης που ήταν φιλάσθενος κοιμόταν όταν άρχισε η μάχη. Ξύπνησε και καθώς πήγαινε έφιππος μαζί με συνοδεία άλλων εφίππων αξιωματικών για να δει τι γίνεται, δέχθηκε μια σφαίρα στη βουβωνική περιοχή.Γύρισε στη σκηνή του και ο γιατρός διαπίστωσε τη σοβαρότητα του τραυματισμού του. Στη συνέχεια τον πήγαν στο πλοίο του Τσώρτς για να τον δουν καλύτερα. Ο Καραϊσκάκης κατάλαβε ότι η πληγή του ήταν θανάσιμη. Κάλεσε αμέσως ιερέα, εξομολογήθηκε, μετάλαβε, ζήτησε συγχώρεση απ’ όλους τους παρόντες και ζήτησε να τον θάψουν στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου της Σαλαμίνας. Παρέδωσε το πνεύμα στις 3 μ.μ της 23ης Απριλίου.
Ποιος σκότωσε τον Καραϊσκάκη;
Σύμφωνα με τις τότε πηγές ο Καραϊσκάκης χτυπήθηκε ενώ ήταν έφιππος και συνοδευόμενος από αρκετούς άλλους έφιππους Έλληνες. Το ζήτημα είναι ποιος να ήθελε το θανατό του. Ο Γιάννης Βλαχογιάννης που επιμελήθηκε τα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη, υποστηρίζει ότι τον σκότωσαν πληρωμέμοι μπράβοι του Μαυροκορδάτου. Ηθικούς αυτουργούς βλέπει και τους δύο Βρετανούς αξιωματικους. Γράφει χαρακτηριστικά << Ο Κόχραν κι ο Τσώρτς, κατάλαβαν πως ένας είχε τη δύναμη να αντιταχθεί στα σχεδιά τους, ο Καραϊσκάκης. Η εντολή που είχαν πάρει ήταν να πνιγεί η επανάσταση στη Στερεά, για να μπορέσει η Αγγλία να πετύχει το διπλωματικό της παιχνίδι…. Ο Καραϊσκάκης έπεσε θύμα της εγγλέζικης πολιτικής στην Ελλάδα και εμπνευστές της σατανικής δολοφονίας του στάθηκαν ο Κόχραν, ο Τσώρτς κι ο Μαυροκορδάτος >>.
Κατά τον Νικόλαο Κοσομούλη ο Καραϊσκάκης λίγες ώρες πριν πεθάνει είπε << Γνωρίζω τον αίτιον, και αν ζήσω παίρνομεν όλοι το χάκι ( εκδίκηση ) >>. Κατά τον Δημήτριο Φωτιάδη ο θανάσιμος τραυματισμός συναίβει ως εξής: << Ο Καραϊσκάκης βρισκόταν στο κέντρο της καβαλαρίας μας, περιτριγυρισμένος ολούθε από δικούς μας. Και να, τρώει ένα βόλι στο βουβώνα από τα πλάγια κι ομπρός, από τ’ αριστερά προς τα δεξιά κι από πάνω προς τα κάτω…. Αφού ανέβηκαν τον ανήφορο, τονε συμβουλεύουνε να πάγει στα καράβια για να’ χει πιότερη φροντίδα κι ησυχία να τονε δούνε οι γιατροί. Αυτός τους είπε
- Ένα πράμα μονάχα σας παρακαλώ, μην αφήσετε Φράγκο γιατρό να’ ρθει κοντά μου.
Σχημάτισε την πεποίθηση πως δεν χτυπήθηκε από τους Τούρκους, μα δολοφονήθηκε και φοβήθηκε μην τον αποτελειώσουν οι γιατροί του Τσώρτς >>.
Ο Γνωστός στο πανελλήνιο ιατροδικαστής Φίλιππος Κουτσάφτης το το 2010 με βάση τις ιστορικές πηγές δημοσίευσε στο περιοδικό << Κ >> ένα πόρισμα που είναι το ακόλουθο : Δεδομένου ότι υπάρχουν πολλά ιατροδικαστικά κενά, με κάθε επιφύλαξη μπορούμε να εξάγουμε τα εξής συμπεράσματα:
Πρώτον, η πύλη εισόδου του τραύματος είναι η αριστερή βουβωνική χώρα.
Δεύτερον, η βολίδα είχε φορά από μπροστά αριστερά και άνω, προς τα δεξιά και κάτω.
Τρίτον, το θύμα, σαν στόχος ήταν πολύ δύσκολος εκ των έξω, καθώς περιστοιχιζόταν από συντρόφους του που ήταν και αυτοί πάνω σε άλογα.
Τέταρτον, ο πυροβολισμός πρέπει να έγινε από διαφορετικό ύψος. Στο σημείο αυτό, διακρίνουμε δύο περιπτώσεις: α) Εάν έγινε από μεγάλη απόσταση, τότε ο σκοπευτής πρέπει να ήταν σε κάποιο δέντρο ή σε μάντρα. β) Εάν έγινε από μικρή απόσταση, πρέπει να τον πυροβόλησε κάποιος από τον περιγυρό του, με την προϋπόθεση κατά τη στιγμή του πυροβολισμού να είχε σηκωθεί όρθιος πάνω στο άλογο. Δηλαδή δεν πυροβόλησε καθήμενος.
Παρουσιάζουμε αυτές τις εκδοχές, γιατί δεν γνωρίζουμε την απόσταση και την κατάσταση του πυροβολισμού και , φυσικά δεν είδαμε το τραύμα που δεν ήταν άμεσα θανατηφόρο.
Ένα από τα σενάρια σχετικά με το θάνατο του Καραϊσκάκη, αναφέρεται στο ρόλο που έπαιξαν οι Άγγλοι στα τελευταία χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης. Ακόμη και ιστορικοί που απορρίπτουν τις εικασίες του Φωτιάδη για σχέδιο δολοφονίας του Καραϊσκάκη από τους Κόχραν και Τσωρτς, συμφωνούν ότι η στρατηγική που του πρότειναν στη μάχη του Φαλήρου ισοδυναμούσε με αυτοκτονία.
Κάποιοι ερευνητές όπως ο Κυριάκος Σιμόπουλος αναφέρουν πως οι δύο Άγγλοι έκαναν αυτό που εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της χώρας τους. Η τότε κυβέρνηση της Ελλάδας είχε αναπτύξει με την Αγγλία σχέσεις υποτέλειας που είχαν δημιουργήσει στην επαναστατημένη Ελλάδα τα δύο δάνεια που της υποσχέθηκε το Λονδίνο. Όπως γράφει ο Κυριάκος Σιμόπουλος << Το πρώτο δάνειο τοκογλυφικό και ανήθικο ως συμφωνία, κατασπαταλήθηκε στον εμφύλιο…Το δεύτερο χάθηκε στις κερδοσκοπικές παραγγελίες φρεγατών που δεν έφθασαν ποτέ στην Ελλάδα >>.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου