Ιούνιος 14, 2024. Ελλάδα.
«Η Γερμανία πρέπει τώρα να άρει τη ρήτρα των Eurofighter λαμβάνοντας υπόψη ότι η Τουρκία διασφαλίζει ταυτόχρονα την ασφάλεια της Ευρώπης στα Βαλκάνια, τη Μαύρη Θάλασσα, τον Καύκασο και τη Μέση Ανατολή και ομαλοποιείται με τις ΗΠΑ μετά την πώληση των F-16», γράφουν τα τουρκικά media.
Επισημαίνοντας ότι η απόφαση της Ρωσίας να στέλνει Su-35 και Su-57 στο ουκρανικό μέτωπο έχει μετακινήσει την ισορροπία της Πολεμικής Αεροπορίας στην Ευρώπη πέρα από τον τουρκοελληνικό ανταγωνισμό στο Αιγαίο, οι ειδικοί δήλωσαν:
«Η Τουρκία έχει ταυτόχρονες επιχειρήσεις στα Βαλκάνια, στη Μαύρη Θάλασσα, στον Καύκασο και στη Μέση Ανατολή.»
«Δεδομένου ότι διασφαλίζει την ασφάλεια της Ευρώπης στην Ανατολή και ομαλοποιείται με τις ΗΠΑ μετά την πώληση των F-16, η Γερμανία θα πρέπει τώρα να αρθεί η ρήτρα των Eurofighter».
Όπως τονίζεται «ξεπεράστηκε ένα σημαντικό όριο όσον αφορά την προμήθεια του Eurofighter με την υπογραφή της σύμβασης F-16 μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ».
Την περασμένη εβδομάδα, ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Άγκυρα, Τζέφρι Λέιν Φλέικ, ανακοίνωσε σε μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι η προμήθεια των F-16 της Τουρκίας «πλησιάζει στην ολοκλήρωση».
Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας δεν έκανε αναλυτική δήλωση για τη διαδικασία, αλλά δόθηκε είδηση στον Τύπο ότι συνεχιζόταν μια ευέλικτη και τεχνική διαδικασία στις πωλήσεις F-16. Ως εκ τούτου, φαίνεται ότι έχει επιτευχθεί συμφωνία σχετικά με την προσφορά των ΗΠΑ, αλλά έχει περάσει μια σημαντική καμπή στην προμήθεια F-16 Block 70 και κιτ εκσυγχρονισμού, καθώς και διαφόρων κινητήρων, ανταλλακτικών και πυρομαχικών. Ωστόσο, οι τεχνικές λεπτομέρειες είναι πιθανό να παραμείνουν στην ατζέντα για λίγο.
Προμήθεια Eurofighter και F-16 από την Τουρκία
Ενώ οι συζητήσεις που επικεντρώνονται στο πρόγραμμα F-35 και μένουν πίσω στην προμήθεια πολεμικών αεροσκαφών στην Τουρκία, δύο διαφορετικές διαστάσεις έρχονται στο προσκήνιο.
Το πρώτο από αυτά είναι ότι η Τουρκία παράγει KAAN και HÜRJET με εθνικούς πόρους και τα προσθέτει στον κατάλογο της Πολεμικής Αεροπορίας.
Το δεύτερο θέμα είναι η προμήθεια από εξωτερικές πηγές μέσω έτοιμων αγορών ή συναρμολόγησης.
Σε αυτό το σημείο, τα F-16 έρχονται στο προσκήνιο.
Ωστόσο, θα ήταν λάθος να περιοριστεί ολόκληρη η διαδικασία προμήθειας πολεμικών αεροσκαφών της Τουρκίας μόνο σε αυτές τις δύο διαστάσεις.
Στην πραγματικότητα, είναι γνωστό ότι πολλές διαφορετικές παράμετροι διαμορφώνουν αυτές τις αποφάσεις.
Τα πολεμικά αεροσκάφη που παράγονται μέσω εθνικών έργων αποτελούν αναμφίβολα σημαντικά ορόσημα για την τουρκική αεροπορική βιομηχανία.
Η εμπειρία που αποκτήθηκε και η παραγόμενη τεχνολογία συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας.
Ωστόσο, η πιο κρίσιμη αναφορά στην υλοποίηση των εθνικών έργων είναι ο «χρόνος».
Η Τουρκία πρέπει να προμηθευτεί πολεμικά αεροσκάφη κατάλληλης ποιότητας στο πλαίσιο των «επείγουσας πολεμικής ανάγκης» και να συμπεριλάβει εθνικά συστήματα με το παλιό της απόθεμα που πρέπει να ανανεωθεί.
Λαμβάνοντας υπόψη τις πρόσφατες συγκρούσεις, δεν υπάρχει καμία ανοχή στο χάσιμο χρόνου.
Φυσικά, λόγω των ήδη δαπανηρών απαιτήσεων συντήρησης και υλικοτεχνικής υποστήριξης της αεροπορίας, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί μια οικονομικά αποδοτική αρμονία μεταξύ της εγχώριας παραγωγής και του εξωτερικού εφοδιασμού.
Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι κάθε αεροσκάφος μπορεί να σχεδιαστεί για να εκτελεί διαφορετικές εργασίες.
Για το λόγο αυτό, είναι δυνατό να συζητήσουμε το τρέχον απόθεμα, τις ομότιμες καταστάσεις, τις εργασίες που μπορούν να αναληφθούν, τα αντίστοιχα πολεμικά αεροσκάφη που πρέπει να αντιμετωπιστούν και πολλές διαφορετικές παραμέτρους στο πρόγραμμα προμήθειας και παραγωγής πολεμικών αεροσκαφών της Τουρκίας.
Σε αυτό το σημείο, η προμήθεια των F-16 Block 70 είναι μια λογική λύση για την Τουρκία.
Στην πραγματικότητα, ήταν δυνατή η ενοποίηση της γνώσης που απέκτησε η Τουρκία στο πλαίσιο της TAI από τη δεκαετία του 1990 με τα εθνικά συστήματα στο πλαίσιο της συντήρησης, της επιμελητείας και των λειτουργιών.
Επιπλέον, η τουρκική αμυντική βιομηχανία ανέπτυξε ήδη αεροπορικό λογισμικό και υλικό που δεν περιοριζόταν σε F-16 αλλά περιλάμβανε και F-16.
Για το λόγο αυτό, η προμήθεια F-16 θα μειώσει την προσπάθεια μετά την αγορά για την αποτελεσματική χρήση της υπάρχουσας χωρητικότητας.
Υπάρχει όμως μια λεπτομέρεια που μπορεί να λείπει σε αυτό το σημείο.
Ο ελληνικός παράγοντας
Υπάρχει μια χώρα στην περιοχή που αντιλαμβάνεται την Τουρκία ως απειλή: η Ελλάδα.
Η Ελλάδα, που αγόρασε 34 μαχητικά αεροσκάφη τύπου Rafale από τη Γαλλία, θα προμηθευτεί και 40 F-35 από τις ΗΠΑ.
Αναμφίβολα, η ανάληψη τόσο υψηλού κόστους θα γίνει αισθητή από τους Έλληνες πολίτες ως ταπείνωση.
Δεν χρειάζεται να τονίσουμε το κόστος πυρομαχικών, συντήρησης και λειτουργίας των F-35.
Ωστόσο, πρέπει να φανεί ότι οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις αποκτούν ποιοτική υπεροχή στο πλαίσιο της αεροπορικής ισορροπίας με την Τουρκία στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Το Rafale έχει ανώτερες ιδιότητες σε σύγκριση με τα F-16 Block 70s όσον αφορά το υψόμετρο και την ικανότητα ελιγμών.
Τα F-35, από την άλλη πλευρά, είναι αποτελεσματικά μαχητικά αεροσκάφη στην κατηγορία τους με τη χαμηλή σιλουέτα ραντάρ, την ικανότητα πληροφοριών, τη λειτουργία προσανατολισμένη στο δίκτυο και την απομακρυσμένη απελευθέρωση πυρομαχικών.
Η αγορά Rafale στην Ελλάδα περιέχει μια σημαντική λεπτομέρεια. Η ικανότητα αυτών των αεροσκαφών να κάνουν απότομους ελιγμούς σε μεγάλο ύψος είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα σε σύγκριση με τα F-16.
Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα αγοράζει Rafale για αυτόν τον λόγο, για να παρέχει υπεροχή ελιγμών και πυρός έναντι τουρκικών F-16.
Η Rafale είναι στην πραγματικότητα η αδερφή του EUROFIGHTER. Όταν η Γαλλία επέμεινε στα χαρακτηριστικά που ήθελε, προέκυψε μια σύγκρουση και η DASSAULT μετέτρεψε το πρόγραμμα EUROFIGHTER σε Rafale.
Γιατί είναι σημαντική η προμήθεια του Eurofighter για την ασφάλεια της Ευρώπης;
«Δεν έχουν άλλη επιλογή από το να δώσουν Eurofighter στην Τουρκία», γράφει το τουρκικό δημοσίευμα
Η κατεύθυνση που στρέφει η Τουρκία για να αντιμετωπίσει την ευαισθησία της είναι τα Eurofighters, ο μεγαλύτερος αδερφός του Rafale. Επειδή αυτά τα αεροσκάφη έχουν μεγαλύτερη ευελιξία από το Rafale, πτήση σε μεγάλο ύψος 42 χιλιάδων και 60 χιλιάδων ποδιών, αντίστοιχα, και ταχύτητα 1,8 και 2 Mach, αντίστοιχα. Τα πυρομαχικά και τα ηλεκτρονικά συστήματα του Eurofighter είναι πιο οικεία στην τουρκική Πολεμική Αεροπορία.
Τα KAAN ή τα F-35 δεν ανήκουν στην ίδια κατηγορία με αυτά τα δύο αεροσκάφη, έχουν διαφορετικές έννοιες. Μπορεί να θεωρηθεί ότι όταν το KAAN εισέλθει στην απογραφή το 2028, μπορεί να παράσχει ισορροπία έναντι των F-35 με τα μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης ή ακόμη και ANKA III και πιθανώς έκτης γενιάς.
Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα της αποστολής των αεροσκαφών πέμπτης γενιάς μπορεί να περιορίζεται όχι μόνο από τα ισοδύναμα αεροσκάφη τους αλλά και από ραντάρ με νέα τεχνολογία. Σε αυτόν τον τομέα ελπίδα ως εξισορροπητικός παράγοντας δίνει το ραντάρ ERALP που ανέπτυξε η Τουρκία.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα HÜRJET που παράγονται από την Τουρκία με εθνικούς πόρους είναι στην πραγματικότητα εκπαιδευτικά αεροσκάφη και ότι με τη σημερινή τους μορφή μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο σε αποστολές αέρος-εδάφους όπως το A-10 Thunderbolt, η Τουρκία πρέπει να επισπεύσει λίγο το ζήτημα των Eurofighter.
Οι πωλήσεις F-16 έχουν σημαντική συμβολή σε αυτό το σημείο.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν αποτελούν πλέον προηγούμενο στην αντίρρηση της Γερμανίας για το Eurofighter. Με τη συμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιταλίας, η προμήθεια Eurofighters από την Τουρκία είναι ένα σημαντικό κατώφλι προκειμένου να συνεισφέρει στην Ευρώπη και το ΝΑΤΟ υπό την απειλή πολέμου.
Να παραβλεφθεί η αεροπορική ισορροπία με την Ελλάδα έναντι της ασφάλειας της Ευρώπης…
Η εξέλιξη που θα πρέπει να ληφθεί ως σημείο αναφοράς τόσο για τον καθορισμό της ισορροπίας της τουρκικής αεροπορίας με την Ελλάδα όσο και για την προμήθεια των Eurofighter δεν είναι η αγορά Rafale και F-35 από την Ελλάδα.
Η αναζήτηση ισορροπίας έναντι των ρωσικών Su-35 και Su-57 είναι θέμα προτεραιότητας, ειδικά για τη διασφάλιση της ευρωπαϊκής και διατλαντικής ασφάλειας.
Αυτά τα δύο αεροσκάφη, τα οποία οι Ρώσοι άρχισαν να αποστέλλουν στο ουκρανικό μέτωπο, φέρουν την ισορροπία της Πολεμικής Αεροπορίας στην Ευρώπη πέρα από τον τουρκοελληνικό ανταγωνισμό στο Αιγαίο.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Τουρκία ταυτόχρονα διασφαλίζει την ασφάλεια της Ευρώπης στα Βαλκάνια, τη Μαύρη Θάλασσα, τον Καύκασο και τη Μέση Ανατολή και ομαλοποιείται με τις ΗΠΑ μετά την πώληση των F-16, η Γερμανία πρέπει τώρα να άρει τη ρήτρα των Eurofighter.
Το θέμα που πρέπει να εξεταστεί εδώ δεν είναι ουσιαστικά το θέμα της τουρκοελληνικής αεροπορικής υπεροχής.
Το πραγματικό ζήτημα είναι η ευρωπαϊκή και διατλαντική ασφάλεια. Το επίπεδο απειλής που θέτουν οι Ρώσοι απαιτεί την επιτάχυνση του προγράμματος της τουρκικής αεροπορίας. Επομένως, το επίκεντρο πρέπει να είναι η Ευρώπη και το ΝΑΤΟ και όχι η Ελλάδα.
—
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου