Απόλυτα επιτυχημένες και εξαιρετικά εντυπωσιακές, όπως αποδεικνύεται από το βίντεο που αποδέσμευσε το Πολεμικό Ναυτικό ήταν οι εκπαιδευτικές βολές κατευθυνόμενων βλημάτων (Κ/Β) του Πολεμικού Ναυτικού, στην ευρύτερη περιοχή του Ιονίου Πελάγους.
Γράφει ο Σηματωρός
Μάλιστα, αδιαμφισβήτητα αποτελούν σημαντική στιγμή για δύο λόγους:
>αφενός γιατί εκτελέστηκαν σενάρια υψηλής δυσκολίας, σε μεγάλες αποστάσεις και σε καιρικές συνθήκες που κάθε άλλο παρά ήρεμες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν, και οι οποίες σε κάποιες περιπτώσεις, έφεραν τις πλατφόρμες στα όρια των παραμέτρων για να εκτελεστεί η βολή, και
>αφετέρου γιατί χρησιμοποιήθηκαν και επαναπιστοποιημένα βλήματα. Και γράφουμε «επαναπιστοποιημένα», διότι ποιος μπορεί να γνωρίζει σε ποιο σημείο έχει φτάσει η δημοσιονομική θηλιά στο Πολεμικό Ναυτικό το οποίο με μια από τις κορυφαίες αποστολές στις πλάτες του, δεν τείνει αλλά έχει γίνει ο πτωχός συγγενής.
Αλλά ας μείνουμε λίγο στην σημασία των βολών που έγιναν ύστερα από μια 25ετία. Όλο το Ναυτικό ήταν εκεί! Τα πληρώματα, οι κυβερνήτες, η ηγεσία του Αρχηγείου Στόλου και του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, διότι ο αντιναύαρχος Κατάρας, παρότι ανέβηκε στη λεωφόρο Μεσογείων, δεν ξέχασε ποτέ ότι ήταν πάντα ένας από αυτούς που αρέσκονται να τους δέρνει η αλμύρα του Αιγαίου.
Περιμέναμε όμως να δούμε τις προηγούμενες 48 ώρες, τον υπουργό ή έστω και τον υφυπουργό να κάνουν την εμφάνισή τους, ακόμη και την τελευταία στιγμή. Μάταια… Σημασία σε αυτό το μήνυμα επιχειρησιακής ισχύος έδειξαν ΜΟΝΟ οι άνθρωποι του Πολεμικού Ναυτικού. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου εθνικής άμυνας είχε άλλη, βαριά ατζέντα και ραντεβού που δεν ήταν δυνατό να τα αποφύγει. Τι άλλο;
Μια η παρουσία στο συνέδριο του Economist, παραπλεύρως του Αμερικανού Πρεσβευτή στην Αθήνα ήταν ο Νίκος Δένδιας. Την επομένη υποδέχτηκε στο πλατύσκαλο του «στρατιωτικού μεγάρου», όχι τον υπουργό Άμυνας της Αυστρίας, αλλά τον υπουργό Εξωτερικών ο οποίος στη συνέχεια, αφού είδε τον κ. Δένδια, είδε και τον ομόλογό του Γιώργο Γεραπετρίτη. Πάλι καλά που οι δηλώσεις έγιναν στο Μέγαρο της Βασιλίσσης Σοφίας και όχι στη Λ. Μεσογείων, στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας. «Bravo Zulu» θ’ αναφωνούσε γι’ αυτή την επιτυχία της πλήρους απουσίας από τις βολές αυτές μια άλλη ψυχή, παλαιός ένοικος του 6ου ορόφου της Λ. Μεσογείων!
Αν δει κανείς με άλλο μάτι την απουσία από μια σημαντική στιγμή για το Πολεμικό Ναυτικό, ίσως αυτή σχετίζεται με το γεγονός ότι οι βολές δεν ανήκουν στον τομέα της «καινοτομίας», πόσο δε μάλλον στην «Ατζέντα 2030», αν και το 2030 τα ίδια πλοία θα διαθέτει το Πολεμικό Ναυτικό, κι ας προσπαθεί να μας παραμυθιάσει εν σειρά ή εν χορώ η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ.
Διότι η «paper ship» («στα σχέδια», καθώς ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί η ναυπήγηση της πρώτης του τύπου) φρεγάτα τύπου Constellation ή θα παραμένει για το Πολεμικό Ναυτικό «paper-ship» ή στην καλύτερη περίπτωση θα είναι ορισμένα τμήματα χάλυβα που να συγκολλούνται σε υποτομείς και τομείς. Το 2030.
Αν βέβαια είχε τιμήσει τις εκπαιδευτικές βολές με την παρουσία του ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, εύλογο είναι ότι θα έπρεπε να βγάλει τη συνήθη ομιλία για να εκφράσει τις εντυπώσεις του και να δώσει τα συγχαρητήρια του σε όλους τους συμμετέχοντες και το πλήρωμα της φρεγάτας που θα τον φιλοξενούσε.Και τις γνωστές σάλτσες περί αποτρεπτικής ισχύος, τάχα και δήθεν σε ένα μήνυμα στην Τουρκία. Αν και τα αποφεύγει τελευταία, όντας πιο ευθυγραμμισμένος με τη γραμμή του Μεγάρου Μαξίμου. Αλλά στα συχαρίκια θα έπρεπε να μείνει ο υπουργός.
Διότι μπορεί στις συνεντεύξεις του να μιλάει για προσπάθειες ενίσχυσης μέσω των Constellation, των περιπολικών Island και των μόλις τριών FDI-HN, αλλά οι άνθρωποι του Πολεμικού Ναυτικού, αν δεν φορούσαν και δεν τιμούσαν την στολή τους σίγουρα θα είχαν πάρα πολλά να του πουν. Ίσως να τον καλούσαν να καταγράψει ιδίοις όμμασι τον καθημερινό αγώνα και τις αγωνίες για να κρατήσουν ζωντανά πλοία που σε κάθε άλλο σοβαρό κράτος θα είχαν πάει για σκραπ…
Και από την άλλη πλευρά τι άλλο θα μπορούσε να τους πει; Τα όσα αναφέρονται στον δημόσιο λόγο περί επιδόματος; Τελικά τι γίνεται μ’ εκείνο το «θριλεράκι» της τσέπης; Κάποιοι λένε ότι ενδεχομένως να φανεί φως στο τούνελ, κάποιοι άλλοι πάντως συνεχίζουν τα μεροκάματα ως «ντελιβεράδες» ή στην καλύτερη περίπτωση, πιο κυριλέ, σε κάποιο κέτερινγκ…
Με άλλα λόγια, ο υπουργός ας φροντίσει τιμά τις σημαντικές δραστηριότητες που γράφουν την επιχειρησιακή ιστορία των Κλάδων και δίνουν αξιοπιστία στα αποτρεπτικά του κηρύγματα και ας αφήσει τα φρου-φρου και τους πρώην ομολόγους ΥΠΕΞ (υπουργούς Εξωτερικών), για τον διάδοχό του στη Βασιλίσσης Σοφίας…
ΣΤΟΧΟΙ ΚΑΙ ΒΟΛΕΣ
Ως στόχοι για τις εκπαιδευτικές βολές Κ/Β επιφανείας – επιφανείας χρησιμοποιήθηκαν δύο παροπλισμένες μονάδες του Πολεμικού Ναυτικού, οι οποίες και τελικά βυθίστηκαν.
Ο πρώτος στόχος ήταν το ταχύ περιπολικό κατευθυνόμενων βλημάτων (ΤΠΚ – πυραυλάκατος) «ΠΕΖΟΠΟΥΛΟΣ» που σε ελληνική υπηρεσία έφερε τον πλευρικό αριθμό P-73 και το οποίο επλήγη από Κ/Β τύπου Exocet MM40 (στο βίντεο απεικονίζεται η βολή δύο βλημάτων από ισάριθμα ΤΠΚ τύπου ΡΟΥΣΣΕΝ). Πρόκειται για ΤΠΚ τύπου Combattante IIA (S-148 κατά την τυποποίηση του Ναυτικού της Γερμανίας).
Το πλοίο ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία Construction Mechaniques de Normandie (CMN) στο Χερβούργο της Γαλλίας, και εντάχθηκε σε γερμανική υπηρεσία στις 8 Ιανουαρίου 1973, ως STORCH P6152. Το ΤΠΚ παραχωρήθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό ως γερμανική στρατιωτική βοήθεια μαζί με επιπλέον πέντε πλοία του τύπου. Σε υπηρεσία εντάχθηκε στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας στις 28 Απριλίου 1995 και ονομάστηκε προς τιμήν του αντιπλοιάρχου Θ. Πεζόπουλου, κυβερνήτη του Α/Τ «ΥΔΡΑ» που σκοτώθηκε κατά τη βύθιση του αντιτορπιλικού, στον Σαρωνικό, στις 22 Απριλίου 1941.
Ο δεύτερος στόχος ήταν η κανονιοφόρος (Κ/Φ) «ΟΡΜΗ» που σε ελληνική υπηρεσία έφερε τον πλευρικό αριθμό P-230 και η οποία επλήγη από τα Κ/Β τύπου Harpoon (στο βίντεο απεικονίζεται η βολή δύο βλημάτων από ισάριθμες φρεγάτες τύπου Standard).
Σύμφωνα με τον δικτυακό τόπο του Πολεμικού Ναυτικού, είναι το δεύτερο πλοίο τύπου ASHEVILLE που παραχωρήθηκε από το Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών. Εντάχθηκε σε υπηρεσία στις 22 Νοεμβρίου 1969 ως USS BEACON με πλευρικό αριθμό PG-99. Στις 22 Απριλίου 1977 τέθηκε εκτός ενεργείας και παρέμεινε σε αυτήν την κατάσταση μέχρι την παραχώρηση του στο Πολεμικό Ναυτικό τον Οκτώβριο του 1989 .Το πλοίο μεταφέρθηκε στην Ελλάδα επί του ολλανδικού πλωτού πλοίου ‘SUPER SERVANT’ στις 22 Νοεμβρίου 1989 και η ελληνική σημαία υψώθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 1990 στο SYNCRO LIFT του Ναυστάθμου Σαλαμίνας.
Εκτός των Κ/Β βλημάτων επιφανείας – επιφανείας εκτελέστηκαν και βολές Κ/Β επιφανείας – αέρος. Στο βίντεο διακρίνεται βολή Κ/Β τύπου RIM-162 Evolved SeaSparrow Missile (ESSM) από κάθετο εκτοξευτή Mk 48 Mod 2 φρεγάτας τύπου MEKO-200HN «ΥΔΡΑ», Κ/Β τύπου RIM-7 NSSMS (NATO Sea Sparrow Missile System) από τον οκταπλό εκτοξευτή Mk. 29 φρεγάτας τύπου Standard και Κ/Β τύπου RIM-116 Rolling Airframe Missile (RAM) Block 1 από εκτοξευτή Mk. 31 (21 θέσεων εκτόξευσης) ΤΠΚ τύπου Super Vita «ΡΟΥΣΣΕΝ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου