«Βόμβα» στα θεμέλια της εθνικής ναυτικής ισχύος αποτελεί το παρόν και το μέλλον του ελληνικού υποβρυχιακού στόλου. Από το καλοκαίρι του 2020 όταν η Τουρκία επιχείρησε να επιβάλλει ως καθεστώς το νέο-οθωμανικό αφήγημα της «γαλάζιας πατρίδας» και να επιφέρει θανατηφόρο πλήγμα στην κυριαρχία και τα ζωτικά συμφέροντα της χώρας, οι κυβερνητικές εξαγγελίες και η δημόσια συζήτηση έχουν επικεντρωθεί σχεδόν αποκλειστικά στο μέλλον του στόλου των μεγάλων μονάδων επιφανείας υποβαθμίζοντας τα υποβρύχια.
Του Περικλή Ζορζοβίλη
ΠΗΓΗ: NEWSBREAK
Πρώτη Δημοσίευση: Κυριακάτικη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Και όμως υπό την επιφάνεια, έχει από χρόνια ενεργοποιηθεί η αντίστροφη μέτρηση για την έκρηξη μίας βόμβας μεγάλης ισχύος που αν δεν εξουδετερωθεί έγκαιρα, οι επιπτώσεις θα είναι δραματικές.
Από το 1970, όταν η προμήθεια νέων υποβρυχίων έδωσε τέλος στη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο πρακτική της εισαγωγής σε ελληνική υπηρεσία μεταχειρισμένων υποβρυχίων αρχικά από τα βρετανικά και στη συνέχεια από τα αμερικανικά αποθέματα, μέχρι και σήμερα, η πορεία του ελληνικού υποβρυχιακού στόλου περιλαμβάνει περιόδους μεγάλης ανάπτυξης αλλά και μεγάλων κρίσεων ανάλογα με την εξέλιξη των προγραμμάτων υποβρυχίων.
Στην τρέχουσα δεκαετία ο ελληνικός υποβρυχιακός στόλος εισήλθε με δύναμη 11 υποβρυχίων, που μετά τον παροπλισμό του ΠΡΩΤΕΥΣ S-113 (16 Μαΐου 2022), έχουν μειωθεί σε 10. Εξ αυτών:
>Τα δύο τύπου 209/1100, τα ΝΗΡΕΥΣ S-111 και ΤΡΙΤΩΝ S-112 έχουν συμπληρώσει συνολικά 52 έτη σε υπηρεσία και 24 και 31 έτη αντίστοιχα από τον εκσυγχρονισμό τους.
>Τα τρία τύπου 209/1200 έχουν συμπληρώσει σε υπηρεσία περίπου 45 έτη.
>Το «ΩΚΕΑΝΟΣ» S-118, το μοναδικό που υποβλήθηκε στο πρόγραμμα ΕΜΖ (Εκσυγχρονισμός Μέσης Ζωής) «ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΙΙ» («Neptune II») έχει συμπληρώσει σε υπηρεσία συνολικά 44 έτη και 10 έτη από τον εκσυγχρονισμό του.
>Τα τέσσερα τύπου 214, τα «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ S-120, ΠΙΠΙΝΟΣ S-121, ΜΑΤΡΩΖΟΣ S-122 και ΚΑΤΣΩΝΗΣ S-123 έχουν συμπληρώσει σε υπηρεσία 14, 10, οκτώ και οκτώ έτη αντίστοιχα.
Η διατήρηση σε υπηρεσία μέχρι και σήμερα των πέντε υποβρυχίων των τύπων 209/1100 και 209/1200, τα οποία έχουν υπερβεί κατά πολύ το σχεδιαστικό όριο ηλικίας (30 έτη) και πιθανά στην ειρήνη επιχειρούν υπό περιορισμούς για λόγους ασφαλείας, αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα της ικανότητας και της φιλοτιμίας των πληρωμάτων και του προσωπικού της Βάσης Υποβρυχίων και των συνεργείων του Ναυστάθμου Σαλαμίνας, αλλά έχει ημερομηνία λήξης που προσεγγίζει ταχύτατα.
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΜΖ ΤΩΝ TYPE 214
Σε κρίσιμο σημείο βρίσκονται και τα τέσσερα υποβρύχια Type 214 καθώς σε σχετικά σύντομο χρόνο θα πρέπει να αρχίσει η εφαρμογή προγράμματος ΕΜΖ ώστε να αποφευχθούν τα λάθη του απώτερου παρελθόντος (φρεγάτες τύπου Standard) και του παρόντος (φρεγάτες τύπου MEKO-200HN «ΥΔΡΑ»). Όμως σε αντίθεση με το παρελθόν, για την εκτέλεση των εργασιών δεν υφίσταται πλέον η επιλογή του Ναυστάθμου Σαλαμίνας (NΣ) καθώς η δεκαετία των μνημονίων προκάλεσε βαθιά τραύματα τόσο στο ανθρώπινο δυναμικό όσο και τις εγκαταστάσεις και υλικοτεχνικές υποδομές.
Από την άλλη πλευρά, η χρήση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά μετά τη μεθοδευμένη από το Ελληνικό Δημόσιο (κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) υπαγωγή τους σε ειδική διαχείριση και στη συνέχεια (κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας) εκποίηση των εγκαταστάσεων και υποδομών τους έναντι ευτελούς τιμήματος μετέβαλλε και το καθεστώς συνεργασίας με το Πολεμικό Ναυτικό.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ακόμη και την τρέχουσα περίοδο που δεν εκτελούνται εργασίες επισκευής και συντήρησης πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, το Πολεμικό Ναυτικό καταβάλλει μηνιαίο μίσθωμα 1,1 εκατ. ευρώ.
Σε ό,τι αφορά την προμήθεια νέων υποβρυχίων, η αναφορά του υπουργού Εθνικής Άμυνας Νικόλαου Δένδια στο «ζήτημα της νέας γενιάς υποβρυχίων του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού», τον περασμένο Μάιο, κατά τη ψήφιση του ιδρυτικού νόμου του Ελληνικού Κέντρου Αμυντικής Καινοτομίας (ΕΛΚΑΚ) από τη Βουλή, μόνο ως εκδήλωση πρόθεσης μπορεί να θεωρηθεί.
Ίσως το συγκεκριμένο ζήτημα, όπως και η τύχη του ΕΜΖ των υποβρυχίων Τύπου 214, θα αποσαφηνιστούν όταν οριστικοποιηθεί το ύψος, το περιεχόμενο και κυρίως οι προτεραιότητες του 12ετούς διάρκειας Μακροπρόθεσμου Προγράμματος Αμυντικών Εξοπλισμών (ΜΠΑΕ) περί τον προσεχή Οκτώβριο.
Σε κάθε περίπτωση πάντως θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι το μοναδιαίο κόστος προμήθειας νέων υποβρυχίων σύγχρονης τεχνολογίας θα είναι σημαντικά αυξημένο σε σχέση με τα 500 εκατ. ευρώ της αναθεωρημένης σύμβασης «Neptune II» του 2010 και ότι από την επιλογή του τύπου και την ανάθεση της σύμβασης θα απαιτηθούν πέντε έως επτά έτη για τη ναυπήγηση και παράδοση του πρώτου υποβρυχίου. Δηλαδή, είναι σχεδόν βέβαιο ότι τα αποτελέσματα των όποιων επιλογών θα έχουν πρακτικό αντίτυπο τη δεκαετία του 2030.
Από τις εργοστασιακές δοκιμές (για αυτό και η γερμανική σημαία) θαλάσσης και βαθείας κατάδυσης του υποβρυχίου «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» στη Βόρεια Θάλασσα, ανοικτά των ακτών της Νορβηγίας (ΓΕΝ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου