Αποφασισμένη να πιέσει την Κύπρο και την Ευρωπαϊκή Ένωση ασφυκτικά με σκοπό να κατορθώσει να περάσει στην Κύπρο μια λύση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της, εμφανίζεται τις τελευταίες ώρες η τουρκική διπλωματία.
Την αρχή αποκάλυψης των τουρκικών προθέσεων έκανε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, ο οποίος απείλησε… την Ευρωπαϊκή Ένωση με «πάγωμα» των σχέσεων με την Τουρκία, σε περίπτωση που η Κυπριακή Δημοκρατία αναλάβει την προεδρία της Ένωσης στις αρχές του 2012, χωρίς να έχει προηγηθεί η επίλυση του Κυπριακού.
Σε μια ακόμη εξέλιξη, η τουρκική εφημερίδα «Χουριέτ» κάνει λόγο για φερόμενη ως ετοιμότητα της Άγκυρας να ανοίξει λιμάνια και αεροδρόμια προς την Κυπριακή Δημοκρατία, εάν πάρει ως αντάλλαγμα την άρση της διεθνούς απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων.
Ας δούμε τι ακριβώς μας λένε οι Τούρκοι διότι ακόμα και ο αδαής μπορεί να εντοπίσει σοβαρότατες αντιφάσεις:
Εάν όντως η Τουρκία προτίθεται να ανοίξει λιμάνια και αεροδρόμια στην Κυπριακή Δημοκρατία, αυτό ισοδυναμεί με πράξη de facto αναγνώρισής της. Δηλαδή, στη συνέχεια, θα παγώσει τις σχέσεις της με την Ε.Ε. σε περίπτωση που αναλάβει την προεδρία η Κύπρος, μια χώρα που θα έχει αναγνωρίσει, σύμφωνα με όσα ισχύουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κάτι δεν πάει καλά στην τουρκική θέση.
Όσον αφορά τις απειλές που εκτοξεύει η Τουρκία εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε συνδυασμό με δηλώσεις σύμφωνα με τις οποίες η ένταξη στην Ε.Ε. δεν αποτελεί πλέον για την Άγκυρα και τόσο ελκυστική προοπτική δεδομένης της απογοητευτικής εικόνας – δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα αυτό – υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί με σκληρές δηλώσεις από τους Ευρωπαίους επίσημους, αλλά και από τα κράτη μέλη.
Το να ανέχονται τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. μια Τουρκία να τους λέει επί της ουσίας «εσείς με έχετε ανάγκη, όχι εγώ εσάς», αποτελεί μέγιστο σημείο κατάντιας για ένα πρωτοφανές εγχείρημα στην Ιστορία της ανθρωπότητας, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν προκαλεί και έκπληξη όμως η ευρωπαϊκή στάση, αφού η σημερινή πολιτική της χρεοκοπία αναδεικνύει το επικίνδυνο έλλειμμα ηγεσιών που αντιμετωπίζει…
Μια άλλη παρατήρηση που θα μπορούσε να γίνει είναι ότι με τη στάση της και τις ιδιότυπες απειλές της προς κάθε κατεύθυνση, η Τουρκία αποκαλύπτει ότι η κατάληξη σε συμφωνία στο Κυπριακό, μια συμφωνία στα μέτρα της, είναι προς το συμφέρον της, αφού πρωταρχικός της στόχος είναι να εξασφαλίσει την πρόσβαση στα αποθέματα υδρογονανθράκων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Το πρόβλημα είναι όμως και στο ελληνικό τερέν. Η κυβέρνηση Χριστόφια δεν πατάει και πολύ καλά στα «πόδια» της, ιδιαίτερα μετά το πρόσφατο τραγικό δυστύχημα που έχει ξεσηκώσει κύμα οργής στην κυπριακή κοινωνία. Παράλληλα, μια ιδιότυπη αμφισημία που εκπέμπεται σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής δεν εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα, αφού εκπέμπει ένα αμφιλεγόμενο μήνυμα προς τους ισχυρούς δρώντες στην περιοχή, οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν είναι διατεθειμένοι να παρακολουθήσουν για πολύ την ενίοτε παλαιο-κομουνιστική σκέψη του Χριστόφια στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής.
Εάν οι Κύπριοι Έλληνες δεν αντιληφθούν την κρισιμότητα της καταστάσεως και δεν λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα θωράκισης των εθνικών συμφερόντων, οι επόμενοι μήνες ενδεχομένως να κρύβουν σοβαρές και άκρως δυσάρεστες εκπλήξεις…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου