Περιέχονται επίσης μαρτυρίες υψηλόβαθμων Τούρκων αξιωματικών που έλαβαν μέρος στην τουρκική εισβολή το 1974.
Έντεκα χρόνια από την καταδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) στην υπόθεση Κύπρου κατά Τουρκίας και τρία χρόνια μετά (Μάρτιος 2009), που η Επιτροπή των Υπουργών του ΣτΕ, αποφάσισε να δώσει προτεραιότητα στο έργο της Επιτροπής για τους Κύπριους αγνοούμενους, η Τουρκία αρνείται, ουσιαστικά, να εφαρμόσει αποτελεσματικά την απόφαση του Δικαστηρίου και με διάφορα προσκόμματα εμποδίζει το έργο της Επιτροπής Αγνοουμένων.
Σε επιστολή-μνημόνιο, που αποκαλύπτει το ΚΥΠΕ, η επικεφαλής της Μόνιμης Κυπριακής Αντιπροσωπείας στο Στρασβούργο, πρέσβειρα Θεοδώρα Κωνσταντινίδου, γνωστοποιεί, στις 25 Μαΐου 2012, στην Επιτροπή Υπουργών του ΣτΕ ότι, με τρεις αναγνωρίσεις Κυπρίων αγνοουμένων τον μήνα, το έργο της ΔΕΑ θα χρειασθεί πολλές δεκαετίες για να ολοκληρωθεί και ότι χωρίς την πλήρη και επείγουσα συνεργασία της Τουρκίας, θα μείνουν ανολοκλήρωτες οι προσπάθειες για να δοθούν απαντήσεις στους συγγενείς των αγνοουμένων.
Στην επιστολή, που δόθηκε στην Επιτροπή Υπουργών, στα πλαίσια της επικοινωνίας που βρίσκεται σε εξέλιξη, μεταξύ Επιτροπής-Κύπρου και Επιτροπής-Τουρκίας, για την ορθή και άμεση εκτέλεση της απόφασης του ΕΔΑΔ, επισημαίνεται ότι, οι απαντήσεις της τουρκικής πλευράς δόθηκαν στις 23 Μαΐου 2012, έτσι ώστε να μην υπάρξει ο απαραίτητος χρόνος, για την εξέταση των αιτιάσεων της Τουρκίας από την Επιτροπή και να μην υπάρξει έγκαιρη προετοιμασία, ενόψει της επόμενης διάσκεψης της Επιτροπής τον Ιούνιο.
Το μνημόνιο-επιστολή της Κυπριακής Δημοκρατίας φέρει τίτλο «Έλληνες-Κύπριοι αγνοούμενοι και συγγενείς τους - Ανάγκη για αποτελεσματική εφαρμογή της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην υπόθεση Κύπρος κατά της Τουρκίας» και συνοδεύεται από μαρτυρίες και ντοκουμέντα, με τα οποία αποδεικνύεται ότι:
«Ο τουρκικός στρατός έχει στην κατοχή του πληροφορίες σχετικά με την ταυτότητα και τους χώρους ταφής των Ελλήνων Κυπρίων αμάχων που σκοτώθηκαν από Τούρκους στρατιώτες καθώς και πληροφορίες, για πρόσωπα που συνελήφθησαν εν ζωή και σήμερα θεωρούνται αγνοούμενοι».
Στο ένδεκα σελίδων έγγραφο, υπογραμμίζεται ιδιαίτερα ότι:
● Παρά την τελεσίδικη απόφαση του ΕΔΑΔ στην υπόθεση «Κύπρος κατά Τουρκίας», η Τουρκία όχι μόνον δεν προχώρησε σε μια αποτελεσματική έρευνα, σύμφωνα με τις αυστηρές διαπιστώσεις του Δικαστηρίου όσον αφορά τις παραβιάσεις των άρθρων 2 (δικαίωμα στη ζωή) και 5( δικαίωμα στην ελευθερία και την ασφάλεια), αλλά έχει επίσης προκαλέσει μεγάλες δυσκολίες και πολλά εμπόδια στην διεξαγωγή των ερευνών.
● Η Τουρκία επιμένει να μην εφαρμόζει τα όσα αποφάσισε το ΕΔΑΔ στην υπόθεση «Βαρνάβας και λοιποί κατά Τουρκίας» (Σεπτέμβριος 2009), μη παραδίδοντας αμέσως, όσες πληροφορίες και στοιχεία έχει στην κατοχή της για την δραστηριότητα των ενόπλων δυνάμεων της, τόσον κατά τη διάρκεια όσον και μεταγενέστερα από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974.
Σ’ αυτό το σημείο τονίζεται ιδιαίτερα ότι, το προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας δεν συνεργάσθηκε άνευ όρων, όπως επέβαλλε η απόφαση του ΕΔΑΔ, στις διεξαγόμενες έρευνες για τους Έλληνες και Κύπριους αγνοούμενους.
Όπως τονίζεται ακόμη, εξαιτίας της άρνησης του τουρκικού στρατού να επιστρέψει εκταφές σε στρατιωτικές ζώνες και της απομάκρυνσης των υπολειμμάτων των νεκρών Ελληνοκύπριων αμάχων σ' άγνωστες τοποθεσίες, δημιουργείται μία ζοφερή εικόνα, για τις προοπτικές που έχει η ΔΕΑ να ολοκληρώσει το έργο της να δώσει μία απάντηση στο ανθρωπιστικό πρόβλημα των αγνοουμένων της κυπριακής τραγωδίας.
● Το πρόβλημα των αγνοουμένων είναι ένα ανθρωπιστικό πρόβλημα και δεν πρέπει ν' αντιμετωπίζεται ως πολιτικό και γι' αυτό, όπως γνωμάτευσε το ΕΔΑΔ, «η σιωπή των αρχών του κάθε κράτους, απέναντι στις πραγματικές ανησυχίες των συγγενών των αγνοουμένων προσώπων, φθάνει σε τέτοια επίπεδα, τα οποία μπορεί να χαρακτηρισθούν ως απάνθρωπη μεταχείριση κατά την έννοια του άρθρου 3 (παρ. 157)».
Η μη εφαρμογή αυτής της απόφασης από την Τουρκία καταδεικνύει, μία κατάφωρη, συνεχή και ανάλγητη περιφρόνηση, της υποχρέωσης να δοθεί λογαριασμός για την τύχη των αγνοουμένων, σημειώνεται χαρακτηριστικά.
Χώροι ταφής
Ειδική και εμπεριστατωμένη αναφορά γίνεται, στην επιστολή-μνημόνιο της Μόνιμης Κυπριακής Αντιπροσωπείας, στην ανάγκη, για την άνευ όρων πρόσβαση στους πιθανολογούμενους χώρους ταφής των αγνοουμένων.
Υπογραμμίζεται, λοιπόν, ότι, παρά τις δηλώσεις και προτροπές του ΓΓ του ΟΗΕ, του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Επιτροπής Υπουργών του ΣτΕ, να δοθούν πληροφορίες σχετικά με τις πιθανές τοποθεσίες ταφής ή ομαδικούς τάφους των αγνοουμένων, οι τουρκικές αρχές δεν συνεργάζονται με την ΔΕΑ και τα λείψανα μεταφέρθηκαν και διατηρούνται σε άγνωστους και μυστικούς χώρους.
Μέχρι στιγμής, ούτε η ΔΕΑ, ούτε οποιοσδήποτε άλλος φορέας έχει ενημερωθεί, επισήμως, από τις τουρκικές αρχές για την τύχη αυτών των λειψάνων.
Μετά τις επανειλημμένες εκκλήσεις της Επιτροπής Υπουργών του ΣτΕ, να επιτραπεί η πρόσβαση σ' όλους τους χώρους, οι τουρκικές αρχές έδωσαν άδειες ανασκαφής σε περιορισμένες περιοχές ή σε χώρους που, αργότερα, κηρύχθηκαν στρατιωτικές ζώνες από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, υποστηρίζεται στην επιστολή.
Σημειώνεται δε χαρακτηριστικά ότι, μέχρι στιγμής δεν έχουν γίνει ανασκαφές, σε στρατόπεδα ή στρατιωτικές περιοχές όπου, σύμφωνα με εξακριβωμένες πληροφορίες, πιστεύεται ότι τα άτομα των οποίων η τύχη αγνοείται έχουν ταφεί.
«Η κυπριακή κυβέρνηση, έχει ζητήσει επανειλημμένα από την Τουρκία, να επιτρέψει την άμεση πρόσβαση και εκταφές σε γνωστά μέρη στην κατεχόμενη Κύπρο (π.χ. κοντά στο ξενοδοχείο Celebrity στην Κερύνεια, και στα χωριά Βόνη και Κοντένεμος). Για να αποφύγουν τις εκταφές σ' αυτούς τους χώρους, όπου πιστεύεται ότι υπάρχουν ομαδικοί τάφοι αγνοουμένων, ο τουρκικός στρατός προχώρησε στην περίφραξη των περιοχών και αμέσως τις χαρακτήρισε ως στρατιωτικές ζώνες»
Είναι χαρακτηριστικό, επισημαίνεται, ότι οι μέχρι σήμερα, πληροφορίες για τις τοποθεσίες ταφής, προήλθαν από απλούς Τουρκοκύπριους, και όχι από τις επίσημες τουρκικές αρχές ή τον τουρκικό στρατό.
Μαρτυρίες-ντοκουμέντα
Η επιστολή-μνημόνιο, της επικεφαλής της Μόνιμης Κυπριακής Αντιπροσωπείας στο Στρασβούργο, πρέσβειρας Θεοδώρας Κωνσταντινίδου, συνοδεύεται κι' από ειδικό προσάρτημα, στο οποίο αναφέρεται ότι:
«Τα τελευταία χρόνια, υψηλόβαθμοι αξιωματικοί του τουρκικού στρατού, που υπηρέτησαν στην Κύπρο κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής, δημοσίευσαν τα απομνημονεύματα τους. Σε αυτά, περιλαμβάνονται πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με μάχες, τα άτομα που σκοτώθηκαν, συνελήφθησαν ή κρατήθηκαν και μέχρι σήμερα αγνοούνται».
Επισυνάπτονται, μάλιστα, και αποσπάσματα από τα απομνημονεύματα τριών υψηλόβαθμων τούρκων αξιωματικών, όπως αυτά δημοσιεύθηκαν στο βιβλίο της Τουρκάλας συγγραφέως, Ερόλ Μουτερτζιμλέρ, «Satilik Ada Kibris: Kibris Baris Harekatinin Bilinmeyen Yonleri» («Κύπρος: Το νησί προς πώληση - άγνωστες πτυχές του την Ειρηνευτική Επιχείρηση Κύπρος»).
Ο συνταγματάρχης Salih Guleryuz, διοικητής της Μονάδας Ειδικών Δυνάμεων επιβεβαιώνει αυτό το γεγονός πέρα από κάθε αμφιβολία, όταν λέει: «Τα απαραίτητα έγγραφα που τηρούνταν στην ημερήσια αναφορά για τις μάχες στις οποίες η Ταξιαρχία Καταδρομών συμμετείχε κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της ειρήνης, έχουν υποβληθεί προς τις ανώτερες αρχές».
Οι πληροφορίες αυτές, επιβεβαιώνουν τη θέση της κυπριακής κυβέρνησης ότι, ο τουρκικός στρατός κατέχει στοιχεία και δεδομένα που θα βοηθήσουν στην εξακρίβωση της τύχης μεγάλου αριθμού αγνοουμένων.
Αποσπάσματα από το ημερολόγιο του συνταγματάρχη Πεζικού Salih Guleryuz, διοικητή των τουρκικών Ειδικών Δυνάμεων:
● «Τρίτη 4 Αυγούστου 1974: Μας ενημέρωσαν ότι 14 Έλληνοκύπριοι, οι οποίοι κατοικούσαν στο χωριό Σύσκλιμπος σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της προηγούμενης νύχτας σε ένα σπίτι. Την επόμενη ημέρα επισκέφθηκα το χωριό, μαζί με τον δεκανέα Μαχμούτ Μπόγιοσλου. Οκτώ άτομα ήταν σε πολυθρόνες και καρέκλες, πνιγμένα στο αίμα, με διάτρητο το στήθος και το κεφάλι από σφαίρες. Υπήρχαν άλλοι πέντε νεκροί , άνδρες και γυναίκες, ενώ κοντά στην είσοδο του σπιτιού υπήρχε άλλο ένα πτώμα αποκεφαλισμένο, πάνω σε μια πολυθρόνα».
● 16 Αυγούστου, 1974: «Άνδρες του Πυροβολικού βρήκαν δώδεκα τραυματίες Ελληνοκύπριους στρατιώτες, που κρύβονταν στα χωράφια του χωριού Λεύκα. Τους συνέλαβαν και τους έκλεισαν σε μία αποθήκη».
● 15 Σεπτεμβρίου 1974: «Δεκαεπτά άτομα που προσπάθησαν να περάσουν στο ελληνο-κυπριακό τομέα, μέσα από την περιοχή της Σκυλλούρας-Αγίου Βασιλείου-Γερόλακκος-ΕΛΔΥΚ, έχασαν το δρόμο τους συνελήφθηκαν και αιχμαλωτίσθηκαν».
Αποσπάσματα από το ημερολόγιο του συνταγματάρχη Ιχάν Αλόγκλοου, της Ομάδας των Τούρκων Πεζοναυτών:
● 20 Ιούλη 1974: «Βρέθηκαν πνιγμένοι δύο Ελληνοκύπριοι, ύστερα από μάχη που έδωσαν με τον ανθυπασπιστή Χαντίλ Καλιγιάσι και τον Μουχτατντούρ».
● 24 Ιουλίου 1974 : «Το πρωί υπήρχαν εκατοντάδες μύγες και μια άσχημη μυρωδιά. Προέρχονταν από νεκρούς Ελληνοκύπριους στρατιώτες και πολίτες που βρίσκονταν σε στάδιο αποσύνθεσης . Τότε διέταξε ο Σύμβουλος Sezgin Girgin μαζί με δέκα στρατιώτες να σκάψουν ένα τάφο και να θάψουν τα πτώματα».
● 1 Αυγ. 1974: «Το μεσημέρι και ενώ ο εχθρός υποχωρούσε συνεχώς, συνελήφθηκαν πέντε Ελληνοκύπριοι στρατιώτες στα χωρία της Ηλείας και της Φτερούγας».
ΠΗΓΗ philenews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου