Η άλωση από μία προβοκάτσια

Η άλωση της Πόλης το ’55, έγινε από μία προβοκάτσια και με  εγγλέζικο δάκτυλο

Του  Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
akontogiannidis@yahoo.gr
 Από το enikos.gr


Στην κεντρική Πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης το ρολόι έδειχνε 6 μ.μ. της 6-9-1955, όταν  ξαφνικά απο τους γύρω δρόμους άρχισαν να καταφθάνουν με μεταφορικά μέσα φοιτητές, πολίτες και ...αστυνομικοί με πολιτικά. Ταυτόχρονα κυκλοφορεί έκτακτο παράρτημα της εφημερίδας «Ισταμπούλ Εξπρές» που γίνεται ανάρπαστο  από τους συγκεντρωμένους λόγω της εντυπωσιακής πρωτοσέλιδης είδησης: «Κατέστρεψαν το σπίτι του πατέρα μας με βόμβα». Τον οκτάστηλο τίτλο της εφημερίδας συνόδευε κείμενο που περιέγραφε την... φανταστική καταστροφή του σπιτιού που φέρεται να γεννήθηκε ο Κεμάλ και στεγάζει το τουρκικό προξενείο Θεσσαλονίκης…

            Η είδηση τούς μεταβάλει σ’ έναν μανιασμένο όχλο που ζητά εκδίκηση κι ένα  αόρατο χέρι τους οδηγεί  στην διπλανή λεωφόρο Πέραν με τα ελληνικά καταστήματα, αλλά και στο Γαλατά όπου διαμένουν χιλιάδες φιλήσυχοι Έλληνες. Και θα δούμε στη συνέχεια τα “εργα” αυτού του όχλου…
            Η αφορμή των γεγονότων αυτών έχει ως αφετηρία τα συμβαίνοντα στην Κύπρο, όπου ο ένοπλος αγώνας της ΕΟΚΑ εναντίον της Βρετανίας βρισκόταν σε εξέλιξη, αφού οι προσπάθειες να πειστεί το Λονδίνο να αναγνωρίσει το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του κυπριακού λαού  είχαν ναυαγήσει. Η Αγγλία για να παραμείνει κυρίαρχη στην Κύπρο, καθοδηγεί και προτρέπει την Τουρκία να απαιτήσει δικαιώματα  πάνω στο νησί. Την παροτρύνει να δημιουργήσει οργανώσεις που να προβάλουν το σύνθημα «η Κύπρος είναι τουρκική». Η διπλωματική αυτή κίνηση σε βάρος της Ελλάδος εξάπτει τον φανατισμό στον όχλο σε μια άνευ προηγουμένου ανθελληνική υστερία. Σ’ αυτήν πρωταγωνιστής ήταν ο δημοσιογράφος της Χουριέτ Χικμέτ Μπίλ που καλλιεργούσε στις μάζες τον φανατισμό  και το μίσος εναντίον των Ελλήνων. Το παράδειγμα της Χουριέτ ακολούθησαν και άλλες, ξεπερνώντας η μία την άλλη σε ανθελληνική υστερία.
Αλλά κάτι θα έπρεπε να σοφιστούν για να πυροδοτήσουν το μίσος στους «αγανακτισμένους Τούρκους» εναντίον των Ελλήνων. Όλα ήταν μελετημένα. Στον κήπο του σπιτιού που  υποτίθεται γεννήθηκε ο Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη, τοποθετείται βόμβα και προκαλεί ασήμαντες υλικές ζημιές. Την τοποθέτησε, όπως αποκαλύφθηκε μετά, ο Τούρκος φύλακας του κτιρίου Χασάν Μεχμέτογλου,  που την παρέλαβε από τον φοιτητή Οκτάϋ Εγκίν, γιό παλιού βουλευτή της Ροδόπης, που τον επιβράβευσαν  αργότερα, διορίζοντάς τον αρχηγό της Αστυνομίας στην Άγκυρα.
Την ώρα που γινόταν η εκρηξη της βόμβας στο προξενείο, οι  εγκάθετοι στην πλατεία Ταξίμ οπλισμένοι με ρόπαλα, λοστούς, μαχαίρια και διαρρηκτικά εργαλεία, ξεχύνονταν  στους δρόμους για δράση! Με πρωτοφανή φανατισμό φωνάζουν συνθήματα: «Yikin, Kirin, giavourdour» (Σπάστε, γκρεμίστε, είναι γκιαούρης) και «Kahrolsun giavourlar» ( Ανάθεμα στους γκιαούρηδες)  και να κινούνται στα ελληνικά μαγαζιά.
Με καταλόγους στα χέρια  σπιτιών και καταστημάτων που είχαν μαρκάρει νωρίτερα με μπογιές, σαρώνουν στο πέρασμά τους τα πάντα. Χωρισμένοι σε ομάδες, σπάζουν ρολά και πόρτες, αρπάζουν εμπορεύματα, τα πετάνε στους δρόμους, λεηλατούν και βάζουν φωτιές… Μαύροι καπνοί γεμίζουν την ελληνική συνοικία και οι Έλληνες έντρομοι τρέχουν να κρυφτούν για να γλυτώσουν...
Δεκάδες Έλληνες, κυρίως κληρικοί κακοποιήθηκαν χωρίς έλεος και δολοφονήθηκαν. Εκκλησίες πυρπολήθηκαν, σπάνιες εικόνες, αγιογραφίες και σκεύη ανεκτίμητης αξίας καταστράφηκαν και σχολεία με ολα τα περιουσιακά στοιχεία και με σπάνιους πίνακες έγιναν παρανάλωμα του πυρός. Με μανία οι βάρβαροι κατέστρεψαν εργοστάσια, εστιατόρια και ξενοδοχεία Ελλήνων έκαψαν γραφεία και πιεστήρια ελληνικών εφημερίδων. Δεν σεβάστηκαν ούτε τους νεκρούς! Οι πατριαρχικοί τάφοι και τα σκηνώματα μεγάλων ευεργετών του Έθνους στη Ζωοδόχο Πηγή (Βαλουκλώτισα), δέχονται την κανιβαλική συμπεριφορά και την μανία του  όχλου. Ξεθάβουν και πετούν τα οστά των νεκρών στους δρόμους, σπάζουν τους μαρμάρινους σταυρούς και δεν αφήνουν τίποτα όρθιο !
 Ο  μοναχός Χρύσανθος Μαντάς βρίσκει τραγικό θάνατο μέσα στις φλόγες, ενώ βασανίζουν και αφήνουν ημιθανή τον επίσκοπο Παμφιλίου Γεράσιμο. Στα Θεραπιά καίνε την μητρόπολη Δέρκων με τη βιβλιοθήκη της. Στο Μέγα Ρέμα σκοτώνουν από το πολύ ξύλο τον  μητροπολίτη Ηλιουπόλεως Γεννάδιο…
Οι αλαλαγμοί  και τα συνθήματα του όχλου από τη μια και οι κραυγές απελπισίας, ο τρόμος και ο πανικός των θυμάτων Ελλήνων απο την άλλη, συνθέτουν ένα τραγικό σκηνικό που θυμίζει νύχτα Αγίου Βαρθολομαίου, μια δεύτερη άλωση της Κωνσταντινουπόλεως... Γέροι, κληρικοί και παιδιά ξυλοκοπούνται μέχρι θανάτου, κοπέλλες πέφτουν θύματα βιασμών και φωτιές όπου υπήρχε ελληνικό σπίτι…
Ο πατριάρχης Αθηναγόρας, τραγικός ηγέτης της ορθοδοξίας, προσπαθεί να εμψυχώσει  εκείνους που  τρομοκρατημένοι ετοιμάζονται να φύγουν. Τις επόμενες μέρες σχηματίζονται καραβάνια απο Έλληνες που εγκαταλείπουν την βασιλεύουσα.Το σχέδιο των βαρβάρων πέτυχε…
Η μανία των κάφρων μεταφέρεται στην Σμύρνη όπου καίνε το ελληνικό Προξενείο και επιτίθενται στα σπίτια των Ελλήνων αξιωματικών που υπηρετούν στο ΝΑΤΟ, τα λεηλατούν, βιάζουν γυναίκες, καίνε σημαίες, οικοσκευές και περιουσίες. Και όταν οι εγκάθετοι ολοκληρώσουν το έργο τους, ευαρεστείται η τουρκική κυβέρνηση να… κηρύξει στρατιωτικό νόμο για να σταματήσουν τα έκτροπα…

                   Ο τραγικός απολογισμός

Θα μπορούσαν να γραφούν πολλά για τα τραγικά αυτά γεγονότα, την  πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα και την συμπεριφορά των συμμάχων μας. Θα σταθούμε μόνο στον θλιβερό απολογισμό του έργου των εγκαθέτων Τούρκων παρακρατικών, που σκότωσαν 14 Έλληνες, τραυμάτισαν σοβαρά 600 ( πολλοί πέθαναν τις επόμενες μέρες), έκαψαν και λεηλάτησαν 4.340 καταστήματα, 2.600 χριστιανικά σπίτια,73 εκκλησίες, 26 σχολεία, 110 εστιατόρια, 21 εργοστάσια, 27 φαρμακεία, 3 εφημερίδες και κατεστρεψαν όλα τα νεκροταφεία!  
Κι ενώ όλα αυτά τα υπέστησαν οι δύσμοιροι Έλληνες της Πόλης, οι μουσουλμάνοι της Θράκης απολάμβαναν και απολαμβάνουν όλα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες. Και χωρίς αιδώ οι Τούρκοι επίσημοι  πραγματοποιούν κάθε λίγο επισκέψεις και ανερυθρίαστα  μιλούν για… «καταπίεση της μειονότητας»  και δεν βρίσκονται επίσημα χείλη να τους αποστομώσουν, ενώ κάποιοι άλλοι βρίσκονται βυθισμένοι έως μαστούρας στην τουρκολαγνία τους!  Καλό ύπνο…

Ο Πατριάρχης μπροστά στα ερείπια του ναού  που πυρπόλησαν… και ποτέ δεν αποκατέστησαν...… Ενώ τζαμί στον Έβρο που έκαψαν οι ίδιοι από αναμμένο τσιγάρο, σπεύσαμε και το κάναμε…παλάτι! ( πολιτισμένοι γάρ…)

Λεηλασίες… υπο το βλέμμα  του στρατοχωροφύλακα που αγάλλεται η ψυχή του…

Ξύλο μέχρι θανάτου στον άτυχο ΄Ελληνα που πήγε να σώσει την περιουσία του που την λεηλατούν…

Βγήκαν κατόπιν εορτής  ( μπαϊραμντάσορα… κάπως έτσι το λένε οι ίδιοι)  και τα άρματα μάχης…. Γιατί;