Κυριακή 24 Ιουλίου 2022

«Κομπάρσος» ο Ερντογάν στα καφενεία της Σύμης

 

Γράφει ο Σπύρος Πολυχρονόπουλος

Έξι ημέρες διακοπών στη Σύμη, δεν είναι ασφαλώς αρκετές για να καταλάβει κανείς την καθημερινότητα των μονίμων κατοίκων της και να αντιληφθεί τα προβλήματά τους.

Αρκούν, όμως, για να καταγράψει τους βασικούς προβληματισμους και τις ανησυχίες των ακριτών μας.

Πρώτα και κυριότερα, μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως η λέξη «Ερντογάν» ακούγεται πολύ συχνότερα στα καφενεία στο Παγκράτι, παρά σε αυτά της Σύμης.

Η Τουρκία δεν αποτελεί ουσιαστική απειλή για τους Συμιακούς. Το νησί, όπως άλλωστε μας διαβεβαίωσαν, είναι πολύ καλά οχυρωμένο. Κάμερες καταγράφουν  νύχτα – μέρα κάθε κίνηση, ενώ τα φυλάκια σε στρατηγικά σημεία, ουσιαστικά βάζουν  φρένο σε κάθε παράτολμη σκέψη από την απέναντι πλευρά. Όσο για τα τουρκικά μαχητικά, όποτε κάνουν την εμφάνισή τους, «συνοδεύονται» πάντα από ελληνικά.

Το τελευταίο διάστημα, μάλιστα, παρά το γεγονός ότι εμείς οι Αθηναίοι ασχολούμαστε καθημερινά με το ζήτημα, στα ανοιχτά της Σύμης επικρατεί ηρεμία.

Επέμεινα στην ερώτηση, αλλά η απάντηση δεν άλλαξε: Οι Συμιακοί δεν θεωρούν απειλή τη γειτονική Τουρκία, με την οποία άλλωστε έχουν καθημερινά ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας. Εδώ και πολλά χρόνια συνεργάζονται στο εμπόριο και τον τουρισμό. Το νησί το καλοκαίρι «βουλιάζει» από Τούρκους τουρίστες, οι οποίοι θέλουν τη Σύμη ελληνική και ελεύθερη. Σε αυτήν απολαμβάνουν, άλλωστε, την ελευθερία κινήσεων που δεν έχουν στην Τουρκία του Ερντογάν.

Για να κλείσουμε το κεφάλαιο «ελληνοτουρκικά», πρέπει, πάντως, να σημειώσουμε, πως ορισμένοι κάτοικοι του νησιού εμφανίζονται ανήσυχοι για το γειτονικό Καστελόριζο, το οποίο εκτιμούν πως πράγματι μπορεί να έχει «μπελάδες», αν δεν υπάρχει εγρήγορση από την ελληνική πλευρά. Βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο και αν η Τουρκία θέλει πράγματι να πάρει κάτι από την ελληνική επικράτεια, αυτό το νησί είναι στόχος.

Κατά τα λοιπά, τα προβλήματα των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων στη Σύμη είναι πάνω – κάτω ίδια με αυτά που έχει κάθε Έλληνας. Οι συζητήσεις εστιάζουν στην ακρίβεια, στη βενζίνη που έφτασε τα 2,60 το λίτρο, στο ρεύμα και στις επιστρεπτέες προκαταβολές, που οι ψαράδες του νησιού αδυνατούν  να πληρώσουν.

Αυτό που είναι διαφορετικό για τους Συμιακούς και για το οποίο ανησυχούν πραγματικά είναι το ζήτημα της ασφάλειάς τους. Όχι για την τουρκική απειλή, αλλά για την υγεία τους. Για το γεγονός ότι δεν έχουν γιατρούς, φάρμακα και ιατρικές υποδομές.

Το καλοκαίρι μπορεί οι συγκοινωνίες να είναι πιο εύκολες, αλλά το χειμώνα ακόμα και η πρόσβαση στη Ρόδο είναι εξαιρετικά δύσκολη. Στο νησί υπάρχουν μόνο αγροτικοί γιατροί με μικρή εμπειρία, που δεν είναι εύκολο να πάρουν κρίσιμες αποφάσεις. Είναι δε ξεκάθαρο πως για τους άνω των 60 ετών πολίτες πολύ δύσκολα θα σηκωθεί ελικόπτερο για διακομιδή, ακόμα κι αν οι γιατροί το ζητήσουν.

Οι περίπου 2.500 Συμιακοί που ζουν στο νησί και το χειμώνα, έχουν ως εκ τούτου εναποθέσει τις ελπίδες τους στον Άγιο Μιχαήλ τον Πανορμίτη. Ξέρουν ότι δεν είναι η ενδεδειγμένη λύση για τα προβλήματα υγείας, αλλά το ελληνικό κράτος δεν τους έχει δώσει άλλη επιλογή. Αυτόν έχουν, αυτόν… εμπιστεύονται.

Είναι Έλληνες, νιώθουν Έλληνες, αλλά ξεχασμένοι Έλληνες. Και δεν είναι ο Ερντογάν το μεγάλο τους πρόβλημα. Δεν τον σκέφτονται καν κι ας είναι απέναντι. Έναν γενικό γιατρό θέλουν βασικά. Άντε και ένα μηχάνημα για να μη χρειάζεται να πηγαίνουν στη Ρόδο για μια ακτινογραφία.

Κυριολεκτικά, μόνο αυτό ζητάνε από εμάς τους πρωτευουσιάνους. Ξέρουν ότι βρίσκονται στην εσχατιά της Ελλάδας, πως δεν είναι εύκολο να έχουν δικό τους νοσοκομείο. Άλλα έναν γενικό γιατρό τον θέλουν, βασικά. Άντε και ένα μηχάνημα για να μη χρειάζεται να πηγαίνουν στη Ρόδο για μια ακτινογραφία.

Κυριολεκτικά, μόνο αυτό ζητάνε από εμάς τους πρωτευουσιάνους. Ξέρουν ότι βρίσκονται στην εσχατιά της Ελλάδας, πως δεν είναι εύκολο να έχουν δικό τους νοσοκομείο. Άλλα έναν γενικό γιατρό τον θέλουν και τον δικαιούνται. Προς το παρόν, δεν έχει βρεθεί Έλληνας πολιτικός να καταφέρει να κάνει πράξη το δίκαιο αίτημά τους.

Μέχρι να βρεθεί (πιστεύουν δεν πιστεύουν), προσεύχονται να έχουν την υγειά τους και περιμένουν…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου