Τους επόμενους μήνες, οι ευρείας κλίμακας ισραηλινές στρατιωτικές επιχειρήσεις και η επέκταση των οικισμών στη Δυτική Οχθη θα αποδυναμώσουν περαιτέρω την Παλαιστινιακή Αρχή και θα θέσουν την περιοχή σε μεγαλύτερο κίνδυνο εξέγερσης, οδηγώντας σε εκτεταμένη βία που θα μεταφερθεί στο Ισραήλ και στη διπλωματική απομόνωσή του.
Η ισραηλινή κυβέρνηση διεξάγει μια ευρείας κλίμακας επιχείρηση για την καταστολή των μαχητών στη Δυτική Οχθη, ενώ ταυτόχρονα πολεμά τη Χαμάς στη Γάζα. Η κατάσταση ασφαλείας της Δυτικής Οχθης επιδεινώνεται σταθερά τα τελευταία χρόνια, ιδίως σε πόλεις όπως η Τζενίν, η Χεβρώνα και η Ναμπλούς.
Τις επόμενες εβδομάδες, ο ισραηλινός στρατός θα εξαπολύσει πιθανότατα περισσότερες επιδρομές μεγάλης κλίμακας για να υποβαθμίσει τις δυνατότητες των παλαιστινιακών πολιτοφυλακών στη Δυτική Οχθη, οι επιχειρήσεις, ωστόσο, θα αποδυναμώσουν τη νομιμότητα και τις δυνατότητες επιβολής του νόμου της Παλαιστινιακής Aρχής, ενθαρρύνοντας τους Ισραηλινούς εποίκους να δημιουργήσουν περισσότερους οικισμούς. Αντιμέτωποι με λίγες εσωτερικές επιπτώσεις ή σοβαρές αντιδράσεις από βασικούς συμμάχους όπως οι ΗΠΑ, οι Ισραηλινοί θα ενεργήσουν στρατιωτικά στη Δυτική Οχθη για να προσπαθήσουν να μειώσουν τη μαχητικότητα εκεί.
Αυτό είναι ιδιαίτερα πιθανό επειδή η Παλαιστινιακή Αρχή, τουλάχιστον προς το παρόν, φαίνεται απίθανο να αντιδράσει σθεναρά σε οποιεσδήποτε ισραηλινές ενέργειες, δεδομένης της οικονομικής εξάρτησής της από το Ισραήλ. Η βία στη Δυτική Οχθη πιθανότατα θα αυξηθεί περαιτέρω και θα επεκταθεί προς άλλες μεγάλες πόλεις, όπως η Ραμάλα και η Βηθλεέμ.
Τους επόμενους μήνες, μια αποδυναμωμένη Παλαιστινιακή Αρχή και η ενισχυμένη εκστρατεία των IDF θα αυξήσουν την πιθανότητα μιας τρίτης Ιντιφάντα, οδηγώντας σε μια παρατεταμένη περίοδο έντονης βίας στη Δυτική Οχθη και το Ισραήλ. Η συνεχής στρατιωτική δράση των IDF και οι επιθέσεις των Ισραηλινών εποίκων εν μέσω της οργής των Παλαιστινίων για τις ισραηλινές ενέργειες στη Γάζα σημαίνει ότι η Δυτική Οχθη θα γίνεται όλο και πιο ασταθής. Προκλητικές ενέργειες από προσωπικότητες όπως ο υπερεθνικιστής της ισραηλινής ασφάλειας, Itamar Ben-Gvir, θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν ευρεία αναταραχή, αυξάνοντας το ενδεχόμενο για μεγάλης κλίμακας παλαιστινιακή αντίσταση.
Η Παλαιστινιακή Αρχή, η οποία δέχεται τεράστια πίεση από έναν απογοητευμένο πληθυσμό λόγω της συνεχιζόμενης κατοχής, την επέκταση των οικισμών και τις ισραηλινές προκλήσεις, μπορεί να βρεθεί αναγκασμένη να συμμετάσχει ή να υποστηρίξει μια τρίτη Ιντιφάντα. Αυτό θα σηματοδοτούσε μια σημαντική αλλαγή, καθώς η εμπλοκή της Αρχής θα προσέδιδε πιθανότατα μεγαλύτερη βαρύτητα και νομιμότητα στην εξέγερση. Μια τρίτη Ιντιφάντα θα προκαλούσε πιθανότατα εκτεταμένες διαμαρτυρίες, ταραχές και συγκρούσεις μεταξύ Ισραηλινών εποίκων και Παλαιστινίων στη Δυτική Οχθη. Και δεδομένης της τελευταίας ανακοίνωσης της Χαμάς για μια εκστρατεία βομβιστικών επιθέσεων αυτοκτονίας, σε περίπτωση μιας εκτεταμένης εξέγερσης, οι παλαιστινιακές μαχητικές οργανώσεις πιθανότατα θα επιχειρούσαν να πραγματοποιήσουν περισσότερες επιθέσεις τύπου αντάρτικου.
Μια τρίτη Ιντιφάντα θα επιδείνωνε, επίσης, σημαντικά τη διπλωματική θέση του Ισραήλ στο εξωτερικό, οδηγώντας σε περισσότερες ρήξεις με τους Δυτικούς συμμάχους του και σε πάγωμα της διαδικασίας εξομάλυνσης των σχέσεων με τη Σαουδική Αραβία και καθυστερώντας έναν δυνητικά μεγάλο πόλεμο με τη Χεζμπολάχ. Ηδη έχοντας δεχθεί σημαντικές διεθνείς επικρίσεις για τις ενέργειές του στη Γάζα, αν το Ισραήλ θεωρηθεί ότι προκαλεί μια τρίτη Ιντιφάντα με τις ενέργειές του, οι Δυτικοί σύμμαχοί του θα αντιμετωπίσουν ακόμη μεγαλύτερη εσωτερική πίεση, που θα επιβαρύνει περαιτέρω τις σχέσεις τους με το Ισραήλ, απομονώνοντάς το ακόμη περισσότερο. Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη είναι πιθανό να επιβάλουν περισσότερες κυρώσεις σε ισραηλινές υπερεθνικιστικές προσωπικότητες, οργανώσεις και εποίκους που ενθαρρύνουν τη βία και θα μπορούσαν ακόμη και να περιορίσουν τις μεταφορές όπλων προς το Ισραήλ. Γενικότερα, το φιλοπαλαιστινιακό συναίσθημα στη Μέση Ανατολή θα κλιμακωθεί πιθανότατα σημαντικά στην περίπτωση μιας Ιντιφάντα. Οι χώρες που έχουν εξομαλύνει τις σχέσεις τους με το Ισραήλ, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μαρόκο, πιθανόν να προβούν σε συμβολικές ενέργειες κατά του Ισραήλ, αλλά δεν θα διακόψουν τις σχέσεις τους, λόγω των οικονομικών, στρατιωτικών και τεχνολογικών οφελών από την εξομάλυνση των δεσμών.
Αλλες χώρες, όπως η Ιορδανία, θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν πιο έντονη κοινωνική αναταραχή ως απάντηση στη στάση τους απέναντι στο Ισραήλ, απειλώντας τη σταθερότητά τους, ιδίως δεδομένου ότι το Ιράν θα προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί αυτό το συναίσθημα για να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο κατά του Ισραήλ. Και μια ολοκληρωμένη παλαιστινιακή εξέγερση θα ανάγκαζε το Ισραήλ να εκτρέψει στρατιωτικούς πόρους και ορισμένα στρατεύματα και εξοπλισμό προς τη Δυτική Oχθη, περιορίζοντας την ικανότητά του για χερσαίες επιδρομές στον Λίβανο σε σημείο που θα έπρεπε να αποκλείσει μια εισβολή τουλάχιστον προσωρινά. Η εξασφάλιση της Δυτικής Oχθης θα αποτελούσε, επίσης, υψηλότερη πολιτική προτεραιότητα για την ισραηλινή κυβέρνηση από τις χερσαίες επιδρομές στον Λίβανο, καθώς η ισραηλινή κυβέρνηση θα δυσκολευόταν να διατηρήσει την υποστήριξη της κοινής γνώμης εάν φαινόταν να διεξαγάγει έναν χερσαίο πόλεμο δύο ή τριών μετώπων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου