Του Κώστα Ράπτη
Σε παλαιότερους καιρούς είχε παρατηρηθεί ότι η πληθωρική παρουσία του Ντόναλντ Τραμπ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διακοπτόταν τα Σάββατα. Ως μόνη λογική προτάθηκε η εξήγηση ότι τη διαχείριση των πατρικών λογαριασμών είχε αναλάβει η Ιβάνκα Τραμπ, η οποία μετά τον γάμο της με τον Τζάρεντ Κούσνερ είχε προσχωρήσει στο εβραϊκό θρήσκευμα και τηρούσε το "Σαμπάτ".
Αλλά στο τραμπικό στρατόπεδο δεν φαίνεται να επικρατεί πλέον ο ίδιος σεβασμός προς το "Σαμπάτ". Όπως διαβάζουμε, την περασμένη Παρασκευή ο απεσταλμένος του Ντόναλντ Τραμπ για τη Μέση Ανατολή, Στίβεν Ουίτκοφ, ειδοποίησε τους Ισραηλινούς ιθύνοντες, από το Κατάρ, όπου βρισκόταν για την πρώτη του μεσανατολική εξόρμηση, ότι επιθυμούσε να επισκεφθεί το Ισραήλ την επομένη για συνάντηση με τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Του εξηγήθηκε ότι κατά πάγια πρακτική ο πρωθυπουργός δεν εμφανιζόταν στο γραφείο του κατά τη διάρκεια του "Σαμπάτ", συνεπώς η συνάντηση θα έπρεπε να καθυστερήσει κατά μερικές ώρες. Όμως ο Ουίτκοφ απάντησε ωμά ότι ουδόλως τον αφορούν οι θρησκευτικές πρακτικές του Νετανιάχου, ο οποίος όφειλε να τον δεχθεί χωρίς αναβολή, όπερ και εντέλει συνέβη...
Σύμφωνα με το Al-monitor, ο Νετανιάχου είχε περισσότερους λόγους να φοβηθεί από τα όσα άκουσε από τον Ουίτκοφ, παρά από τις απειλές των ακροδεξιών κυβερνητικών του εταίρων ότι θα εγκαταλείψουν την κυβέρνηση εάν συναφθεί συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα.
Είναι γνωστό ότι ο 47ος πρόεδρος των ΗΠΑ επιθυμεί να μην βρει το ζήτημα ανοικτό κατά τη στιγμή της ορκωμοσίας του. Εξ ου και έχει δημοσίως προειδοποιήσει τη Χαμάς ότι θα "ανοίξουν οι πύλες της κολάσεως" εάν οι Ισραηλινοί όμηροι δεν έχουν απελευθερωθεί μέχρι την 20ή Ιανουαρίου. (Η απάντηση της Χαμάς ήταν ότι η Γάζα αποτελεί ήδη μία κόλαση και συνεπώς οι απειλές δεν την αφορούν).
Φαίνεται όμως πως εξίσου σκληρά, τηρουμένων των αναλογιών, μηνύματα απευθύνονται ιδιωτικώς και προς την ισραηλινή πλευρά. Το γεγονός συνεπώς ότι η σύναψη συμφωνίας εκεχειρίας και κατάπαυσης του πυρός, με καταριανή μεσολάβηση, εμφανίζεται ως περισσότερο πιθανή από ποτέ, δεν είναι άσχετο με την αλλαγή φρουράς στον Λευκό Οίκο.
Η ισραηλινή Haaretz αναφέρει ότι το μήνυμα Τραμπ μέσω Ουίτκοφ ήταν πως ο Νετανιάχου θα θεωρούνταν εξίσου υπεύθυνος για τυχόν αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις, εάν συνέχιζε να προβάλλει όρους. Προφανώς το ισραηλινό πρωθυπουργικό γραφείο υπερτίμησε τις φιλο-ισραηλινές διαθέσεις του επόμενου ενοίκου του Λευκού Οίκου.
Και οι δύστροποι εταίροι του Νετανιάχου, όπως οι υπουργοί Μπεν Γκβίρ και Σμότριτς, όμως, εμφανίζονται στις αντιδράσεις τους συγκρατημένοι: διεκτραγωδούν βεβαίως την προοπτική κατάπαυσης του πυρός, αλλά δεν απειλούν με ανατροπή της κυβέρνηση. Άλλωστε στο υπουργικό συμβούλιο ασφαλείας που θα λάβει τις σχετικές αποφάσεις ο Νετανιάχου διαθέτει πλειοψηφία.
Όλα αυτά δεν θα πρέπει να θεωρηθούν άσχετα με το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα ο ισραηλινός στρατός ανακοινώνει καθημερινά απώλειες στη Λωρίδα της Γάζας και μάλιστα στο "εκκαθαρισθέν" βόρειο τμήμα της. Δεν σημαίνει αυτό απαραίτητα ότι ο ρυθμός καταγραφής απωλειών έχει αντικειμενικά αυξηθεί: θα μπορούσε απλώς να πρόκειται για χαλάρωση της επικοινωνιακής διαχείρισης, ώστε η ισραηλινή κοινή γνώμη να πεισθεί για την αναγκαιότητα μιας εκεχειρίας.
Η φιλοτραμπική ισραηλινή Δεξιά δοκιμάζει ήδη μια δυσάρεστη έκπληξη από τον Αμερικανό πρόεδρο της καρδιάς της - αλλά το στυλ Τραμπ συνίσταται ακριβώς στο να μην θεωρείται τίποτε δεδομένο. Δεκατέσσερις μήνες μετά την προηγούμενη συμφωνία αναταλλαγής ομήρων και οκτώ μήνες αφότου ο Τζο Μπάιντεν είχε σπεύσει να ανακοινώσει δημοσίως ότι επίκειται και νέα συμφωνία, το παιχνίδι καθυστερήσεων του Νετανιάχου δεν μπορεί άλλο να συνεχισθεί. Άλλωστε δεν τον διευκολύνει και η Χαμάς, καθώς δεν τηρεί απορριπτική στάση. Πόσο μάλλον που το Ισραήλ έχει ήδη δεχθεί να τερματίσει τις εχθροπραξίες με τη Χεζμπολάχ, που αποτελεί ακόμη σημαντικότερη απειλή.
Βεβαίως, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός μπορεί να λέει προς τους εταίρους και τους ψηφοφόρους του ότι προχωρά προς το μέλλον έχοντας αποδυναμώσει τόσο τη Χαμάς όσο και τη Χεζμπολάχ και έχοντας δει να ανατρέπεται ο Άσαντ στη Συρία. Η δε απρόσκοπτη συνεργασία με τον Τραμπ είναι απαραίτητη για την επίτευξη σημαντικότερων σχεδίων που ξεκινούν από την εξομάλυνση των σχέσεων με τη Σαουδική Αραβία και φθάνουν ενδεχομένως μέχρι την πραγματοποίηση επίθεσης στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν.
Γεγονός ωστόσο παραμένει ότι βάσει των προβλέψεων της συμφωνίας εκεχειρίας, εάν αυτή εντέλει ευοδωθεί, οι ισραηλινές δυνάμεις θα έχουν αποσυρθεί από τη Γάζα, χωρίς να έχουν εξαλείψει τη Χαμάς και χωρίς να έχουν εγκαταστήσει μια διοίκηση της αρεσκείας τους στην περιοχή.
Από αυτή την άποψη, οι Σμότριτς και Μπεν Γκβιρ έχουν ένα δίκιο όταν κάνουν λόγο για "συνθηκολόγηση" του Ισραήλ. Αλλά η νίκη, όπως τη φαντάζονται, δεν είναι εφικτή: μόνο μια ωμή αιματοχυσία εν μέσω στρατηγικού κενού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου