Σάββατο 2 Ιουλίου 2011

Η Οδύσσεια μια λέξεως η πως οι νικητές γράφουν την Ιστορία όπως αυτοί θέλουν!!!

Από Faceof

Επειδή τελευταία γίνεται πολύ λόγος για τους Φασίστες και το οποίο μπερδεύεται με τις διάφορες άλλες έννοιες όπως Εθνικιστής , Εθνικόφρων και άλλα....

Λοιπόν ας ξεκινήσουμε ,η λέξη «Έθνος» στα αρχαία ελληνικά προέρχεται από την λέξη «έθω»,  δηλαδή προϋποθέτει κοινά ήθη, αποτέλεσμα πάντοτε κοινής καταγωγής. Το ίδιο σημαίνει και η λέξη nation που προέρχεται από το λατινικό ρήμα παθητικού βαθμού nascor, δηλαδή «γεννώμαι» -πράγμα που σημαίνει ότι τα άτομα τού Έθνους συνδέονται ήδη εκ γενετής διά συγγενικών δεσμών.


Οι Αρχαίοι Έλληνες, από το Γένος των Ελλήνων προχώρησαν ένα βήμα πιο πέρα και βγήκε η λέξη Εθνικός , την οποία όμως μετέπειτα χρησιμοποίησαν υποτιμητικά οι Ιουδαιοχριστιανοί για όσους αντιστέκονταν στην εξ αποκαλύψεως θρησκεία τους.

ΕΘΝΙΚΟΣ (ή ειδωλολάτρης)

Ειδωλολάτρης καλείται ο άνθρωπος που λατρεύει τα είδωλα και όχι την απεικονιζόμενη θεότητα αυτών των ειδώλων. Ο όρος είναι ταυτόσημος με την πολυθεΐα, της οποίας κυριότερα αντικείμενα λατρείας είναι τα είδωλα. Υπάρχει ευρύτερη έννοια του όρου και στενότερη. 


Ουδέν σχόλιο ακόμα για το ανωτέρω!!!

Εθνικισμός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Εθνικισμός (αγγλ. nationalism) είναι πολιτική ιδεολογία που υποστηρίζει την ιδέα της εθνικής ταυτότητας για μία συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, τη διατήρηση της ταυτότητας αυτής και των ξεχωριστών χαρακτηριστικών ενός έθνους καθώς επίσης με την πολιτική ανεξαρτησία του έθνους.
Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές ο εθνικισμός είναι "η επίκληση της εθνικής ταυτότητας σαν βάση για μαζική κινητοποίηση και δράση"[1]
Οι υποστηρικτές του εθνικισμού βλέπουν το έθνος σε ένα πλαίσιο πολιτικής νομιμότητας το οποίο πιθανόν να προέρχεται από την θεωρία του Ρομαντισμού περί πολιτιστικής ταυτότητας, με το επιχείρημα ότι η πολιτική νομιμότητα προέρχεται από ένα συγκεκριμένο πληθυσμό, τον γηγενή.
Η σημερινή χρήση της λέξης Εθνικισμός αναφέρεται στον εθνικό ή θρησκευτικό εθνικισμό. Ωστόσο, οι πολιτικοί επιστήμονες τείνουν να ερευνούν ακραίες μορφές εθνικισμού που σχετίζονται με στρατιωτικά ή αποσχισματικά καθεστώτα.


Προσέξτε τώρα πως εδώ προσπαθεί να δημιουργήσει σύγχυση στην τελευταία παράγραφο το κείμενο με τον πολιτικοστρατιωτικό όρο Εθνικοσοσιαλισμός :

Εθνικοσοσιαλισμός






Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Σβάστικα, το σύμβολο του εθνικοσοσιαλισμού
Ο εθνικοσοσιαλισμός ή ναζισμός είναι πολιτικό κίνημα που εμφανίστηκε στη Γερμανία κατά τη δεκαετία του 1920 και το οποίο το 1933 οδήγησε στην καθιέρωση δικτατορικού καθεστώτος, ιδεολογικά βασιζόμενου στη φυλετική ιδέα. Το εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα βρίσκει τη βάση του στην αρνητική στάση απέναντι στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης, αλλά και απέναντι στον κομμουνισμό. Ο ρατσισμός και ο αντισημιτισμός αποτελούν ιδεολογικές βάσεις του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος, ενώ στους κύριους στόχους ανήκει η αναθεώρηση της συνθήκης των Βερσαλλιών, οι σκληροί όροι της οποίας θεωρήθηκαν μετά την ήττα στον Α' Παγκόσμιο πόλεμο ταπεινωτικοί από τους Γερμανούς. Επίσης στους κύριους σκοπούς ανήκει η αντικατάσταση του μισητού δημοκρατικού συστήματος με καθεστώς που θα βασιζόταν στην αρχή της «κοινότητας» με την έννοια της εθνικής και βιολογικής ενότητας με επικεφαλής τον Φύρερ. Οι ιδεολογικές αρχές του εθνικοσοσιαλισμού και η εφαρμογή τους στην πράξη οδήγησαν στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο και στο Ολοκαύτωμα στα στρατόπεδα εξόντωσης.


Ο οποίος Εθνικοσοσιαλισμός διακατέχεται από διάφορα σύνδρομα:


Ως κύρια χαρακτηριστικά μπορούν να αναφερθούν τα εξής:


Η διαφορά όμως ενός Εθνικιστή με τον Εθνικοσοσιαλιστή είναι ότι οι προθέσεις του είναι αγνές μέχρις παρεξηγήσεως δηλαδή : 

ο εθνικισμός είναι "η επίκληση της εθνικής ταυτότητας σαν βάση για μαζική κινητοποίηση και δράση
"

Ας πάμε τώρα και σε άλλες λέξεις :

Εθνοκεντρισμός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εθνοκεντρισμός (ετυμ. "έθνος" + "κέντρο") είναι η χρήση της ιδιαίτερης εθνικής κουλτούρας ή πολιτισμού ως μέτρο σύγκρισης και κριτικής θεώρησης άλλων κουλτουρών ή πολιτισμών από μεμονωμένα άτομα ή κοινωνικές ομάδες, περικλείοντας συχνά και την πεποίθηση για την ανωτερότητα της.
Κατ’ ουσίαν ο εθνοκεντρισμός υποδηλώνει μια αδυναμία πρόσληψης του πολιτισμού μιας διαφορετικής φυλετικής ή εθνικής ομάδας με διαφορετική θρησκεία και ήθη, γλώσσα, πολιτικό ή οικονομικό σύστημα. Τούτο, γιατί η αντίληψη ενός εθνοκεντρικού συστήματος σκέψης στηρίζεται στην υπόθεση ότι ο κόσμος και η πραγματικότητα είναι τμήμα του δικού του πολιτισμικού συστήματος αξιών. Ο εθνοκεντρισμός συνδέεται με το πρόβλημα των κοινωνικών προκαταλήψεων εξαιτίας των οποίων τα άτομα που ανήκουν σε μια κοινωνία μπορεί να αισθανθούν εχθρότητα απέναντι σε κοινότητες με διαφορετική κοινωνική συγκρότηση ή πολιτιστική προέλευση. Υποδηλώνει, επίσης, την αδυναμία αντίληψης μιας κοινής βάσης στην ανθρωπότητα, πίσω από τις επιφανειακές παραλλαγές των κοινωνικών και πολιτισμικών παραδόσεων. Υποστηρίζεται ότι ο εθνοκεντρισμός συναντάται σε όλες τις κοινωνίες και μπορεί να είναι ένα φαινόμενο κοινό σε όλους τους πολιτισμούς.
Η έννοια του ευρωπαϊκού εθνοκεντρισμού προσδιορίζει τοπικά τα παραπάνω, θέτοντας ως βάση του δυτικού πολιτισμού τα πολιτισμικά –ή πολιτιστικά- επιτεύγματα του ευρωπαϊκού χώρου και του αυτοπροσδιορισμού του ως φυσική συνέχεια του κλασικού ελληνικού πολιτισμού.

Στην ουσία αυτό που βιώνει τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα είναι ο Ευρωπαϊκός Εθνοκεντρισμός με αρκετές δόσεις ......

Ελληνοκεντρισμός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Υπό την ευρεία έννοια, ελληνοκεντρισμός ονομάζεται η ιδεολογία και το πνευματικό και καλλιτεχνικό ρεύμα που δίνει προτεραιότητα στην ελληνική παράδοση, στην εθνική ταυτότητα και στην αδιάσπαστη ιστορική, γλωσσική, πολιτιστική (είτε ως λόγια είτε ως λαϊκή παράδοση) και φυλετική συνέχεια του ελληνικού έθνους.
Με τον όρο ελληνοκεντρισμός αναφέρεται επίσης η κίνηση των αρχών του 20ού αιώνα (Εμμανουήλ Χαιρέτης, Περικλής Γιαννόπουλος, Ίων Δραγούμης, Λορέντζος Μαβίλης κ.ά.) η οποία εναντιώθηκε στην εξάρτηση -κατά την άποψή της- του ελληνικού κράτους και της κοινωνίας από την Δύση (εξάρτηση πολιτική και πολιτιστική, από την Βαυαροκρατία κυρίως και μετά) και παρήγαγε το φαντασιακό ιδεολόγημα ενός νέου ελληνικού πολιτισμού βασισμένου στην ελληνική παράδοση.
Ελληνοκεντρισμός ονομάζεται, επίσης, η λογοτεχνική και καλλιτεχνική κίνηση της Γενιάς του 1930 αλλά και μεταγενέστερων καλλιτεχνών και διανοουμένων.

....Ελληνοκεντρισμού (υπάρχουν 2 είδη Ελληνοκεντρισμού , ο χριστιανικός από την μια και ο αρχαιόθρησκος από την άλλη ), μια αντίφαση δηλαδή η οποία και της δημιουργεί τα όποια προβλήματα συνεκτικότητας ώστε να φτάνει σε σημείο τις αγνές προθέσεις ενός Εθνικιστή  να τις θεωρεί αρνητικές έως και επικίνδυνες :



εθνικόφρων -ων -ον [eθnikófron] Ε (βλ. -ων -ων -ον) : (λόγ.) που έχει εθνικό φρόνημα, που πιστεύει στα ιδανικά του έθνους του και τα υπερασπίζεται: Εθνικόφρονες εφημερίδες. || (ως ουσ.) συχνά ως αρνητικός χαρακτηρισμός για ανθρώπους με πολύ συντηρητικές ιδέες: Οργανώσεις εθνικοφρόνων. Διχασμός σε εθνικόφρονες και σε μη εθνικόφρονες.



Συνήθως Εθνικόφρωνες λογίζονται οι αστοί και γενικά οι Δεξιοί .....


 [λόγ. εθνικ(ός) -ο- + -φρων

Ελπίζω πως αυτό θα σας βοηθήσει έστω και λίγο ώστε να ξεκαθαρίσετε κάποια πράγματα και να έχετε μια άποψη όταν ακούτε παπαριές από τον κάθε έναν ανύπαρκτο αναρχοαριστερό άπλυτο η δημοσιογραφολαμόγια των κατεστημένων ΜΜΕ η και ακόμα να καταλαβαίνετε ποιοι είναι οι πραγματικοί Φασίστες.

Έρρωσθε

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου