Παιδιά δίχως φράχτη
Του
Ν. Λυγερού
Βασιλεία: Μα καλά, κυρία, δεν θα κάνουμε τίποτα εμείς;
Μαρίνα: Τι θέλετε να κάνετε, παιδιά μου;
Ηλιάνα: Θέλουμε κι εμείς να κάνουμε κάτι για το φράχτη...
Ιωάννης: Σωστά, κυρία.
Μαρίνα: Δηλαδή;
Σοφία: Αν δεν κάνουμε τίποτα, πώς θα πούμε στα παιδιά μας όταν γεράσουμε ότι χάρη σε μας δεν έγινε ο φράχτης.
Μαρίνα: Μα είστε τόσο σίγουρα ότι δεν θα γίνει, παιδιά;
Παναγιώτης: Και βέβαια! Δεν μπορεί να γίνει ένα πράγμα που δεν θέλουν ούτε τα παιδιά.
Μαρίνα: Μα μερικοί θα πάρουν χρήματα άμα γίνει ο φράχτης.
Βασιλεία: Εμάς δεν θα μας εξαγοράσουν πάντως!
Μαρίνα: Μα δεν νομίζω ότι τους εξαγόρασαν.
Ηλιάνα: Τότε γιατί το κάνουν;
Μαρίνα: Για να κερδίσουν χρήματα!
Ιωάννης: Τότε θα κερδίσουν περισσότερα, όταν θα τους βάλουμε να πέσει.
Μαρίνα: Μα είστε τόσο αποφασισμένα, παιδιά μου.
Σοφία: Εσείς δεν είστε, κυρία;
Μαρίνα: Ειλικρινά, δεν ξέρω. Οι καιροί είναι δύσκολοι. Σκέφτομαι την κοινωνία...
Παναγιώτης: Εμάς να σκέφτεστε, όχι την κοινωνία. Εμείς θα μείνουμε με το φράχτη.
Μαρίνα: Μα είναι για το καλό σας.
Βασιλεία: Τέτοιο καλό να μας λείπει!
Μαρίνα: Μα γιατί το βλέπουμε τόσο αρνητικά !
Ηλιάνα: Δεν είμαστε κότες για να μας βάλουν σ’ ένα κοτέτσι.
Μαρίνα: Εντάξει, εντάξει, έχετε δίκαιο.
Ιωάννης: Επιτέλους, κυρία! Αφού σας αγαπάμε είναι δυνατόν να μην αγαπάτε το μέλλον μας.
Μαρίνα: Είστε οι επόμενοι άνθρωποι !
Σοφία: Πείτε μας τι να κάνουμε…
Μαρίνα: Πώς σας φαίνεται να κάνουμε ένα γλυπτό;
Παναγιώτης: Τι σχέση έχει με το θέμα μας;
Μαρίνα: Έχει, έχει. Έχω ένα φίλο που μου έδειξε μια φωτογραφία από το Παρίσι και μου έκανε μεγάλη εντύπωση.
Βασιλεία: Τι φωτογραφία;
Μαρίνα: Είναι ένας άνθρωπος που βγαίνει από έναν τοίχο.
Ηλιάνα: Τι παράξενο γλυπτό.
Μαρίνα: Είναι από μια νουβέλα.
Ιωάννης: Κι εμείς τι θα κάνουμε;
Μαρίνα: Θα πάρουμε ένα κομμάτι φράχτη και θα το κάνουμε άνθρωπο.
Σοφία: Πώς είναι δυνατόν;
Μαρίνα: Φανταστείτε το δρομέα που είναι στην Αθήνα.
Παναγιώτης: Α, τώρα κατάλαβα.
Μαρίνα: Ε, λοιπόν ο δρομέας θα βγαίνει από το σύρμα του φράχτη.
Βασιλεία: Το σύμβολο της ελευθερίας.
Ηλιάνα: Ελευθερία ή φράχτης!
Ιωάννης: Ναι, κυρία, αυτό θα κάνουμε.
Σοφία: Αυτός ο άνθρωπος θα είναι ο μικρός πρίγκιπας.
Βασιλεία: Μα καλά, κυρία, δεν θα κάνουμε τίποτα εμείς;
Μαρίνα: Τι θέλετε να κάνετε, παιδιά μου;
Ηλιάνα: Θέλουμε κι εμείς να κάνουμε κάτι για το φράχτη...
Ιωάννης: Σωστά, κυρία.
Μαρίνα: Δηλαδή;
Σοφία: Αν δεν κάνουμε τίποτα, πώς θα πούμε στα παιδιά μας όταν γεράσουμε ότι χάρη σε μας δεν έγινε ο φράχτης.
Μαρίνα: Μα είστε τόσο σίγουρα ότι δεν θα γίνει, παιδιά;
Παναγιώτης: Και βέβαια! Δεν μπορεί να γίνει ένα πράγμα που δεν θέλουν ούτε τα παιδιά.
Μαρίνα: Μα μερικοί θα πάρουν χρήματα άμα γίνει ο φράχτης.
Βασιλεία: Εμάς δεν θα μας εξαγοράσουν πάντως!
Μαρίνα: Μα δεν νομίζω ότι τους εξαγόρασαν.
Ηλιάνα: Τότε γιατί το κάνουν;
Μαρίνα: Για να κερδίσουν χρήματα!
Ιωάννης: Τότε θα κερδίσουν περισσότερα, όταν θα τους βάλουμε να πέσει.
Μαρίνα: Μα είστε τόσο αποφασισμένα, παιδιά μου.
Σοφία: Εσείς δεν είστε, κυρία;
Μαρίνα: Ειλικρινά, δεν ξέρω. Οι καιροί είναι δύσκολοι. Σκέφτομαι την κοινωνία...
Παναγιώτης: Εμάς να σκέφτεστε, όχι την κοινωνία. Εμείς θα μείνουμε με το φράχτη.
Μαρίνα: Μα είναι για το καλό σας.
Βασιλεία: Τέτοιο καλό να μας λείπει!
Μαρίνα: Μα γιατί το βλέπουμε τόσο αρνητικά !
Ηλιάνα: Δεν είμαστε κότες για να μας βάλουν σ’ ένα κοτέτσι.
Μαρίνα: Εντάξει, εντάξει, έχετε δίκαιο.
Ιωάννης: Επιτέλους, κυρία! Αφού σας αγαπάμε είναι δυνατόν να μην αγαπάτε το μέλλον μας.
Μαρίνα: Είστε οι επόμενοι άνθρωποι !
Σοφία: Πείτε μας τι να κάνουμε…
Μαρίνα: Πώς σας φαίνεται να κάνουμε ένα γλυπτό;
Παναγιώτης: Τι σχέση έχει με το θέμα μας;
Μαρίνα: Έχει, έχει. Έχω ένα φίλο που μου έδειξε μια φωτογραφία από το Παρίσι και μου έκανε μεγάλη εντύπωση.
Βασιλεία: Τι φωτογραφία;
Μαρίνα: Είναι ένας άνθρωπος που βγαίνει από έναν τοίχο.
Ηλιάνα: Τι παράξενο γλυπτό.
Μαρίνα: Είναι από μια νουβέλα.
Ιωάννης: Κι εμείς τι θα κάνουμε;
Μαρίνα: Θα πάρουμε ένα κομμάτι φράχτη και θα το κάνουμε άνθρωπο.
Σοφία: Πώς είναι δυνατόν;
Μαρίνα: Φανταστείτε το δρομέα που είναι στην Αθήνα.
Παναγιώτης: Α, τώρα κατάλαβα.
Μαρίνα: Ε, λοιπόν ο δρομέας θα βγαίνει από το σύρμα του φράχτη.
Βασιλεία: Το σύμβολο της ελευθερίας.
Ηλιάνα: Ελευθερία ή φράχτης!
Ιωάννης: Ναι, κυρία, αυτό θα κάνουμε.
Σοφία: Αυτός ο άνθρωπος θα είναι ο μικρός πρίγκιπας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου