Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

Πολιτικές εξελίξεις τον ερχόμενο χειμώνα…

Του Ν. Καραβαζάκη

Συσσωρεύεται η λαϊκή οργή, συσσωρεύονται και τα πολιτικά αδιέξοδα στην Ελλάδα. Η τροϊκανή “πολιτική” είναι αδιέξοδη. Περικοπές, αποεπένδυση, ύφεση, ανεργία, σε όλη την έκταση της οικονομίας. Ταυτόχρονα με αλλεπάλληλες δωρεές και χορηγίες στο τραπεζικό σύστημα, με εκποιήσεις της δημόσιας περιουσίας σε τιμές απαξίωσης. Ποιά η προοπτική;

Πολιτικά, το μόνο κόμμα που φαίνεται να επωφελείται είναι η Χρυσή Αυγή. Εισπράττει την αγανάκτηση και την απελπισία των πιο ευάλωτων κοινωνικών στρωμάτων, διευρύνει την αποδοχή της, οργανώνει νέα μέλη.
Η κυρίαρχη γενιά της μεταπολίτευσης, ιδεολογικά και πολιτικά, Αριστερά, πρέπει να απαντήσει για το “επίτευγμα” αυτό: πώς ενώ διοίκησε πάνω από 30 χρόνια τον τόπο μας, πώς ενώ ξαναβρίσκεται προ των πυλών της διακυβέρνησης (από την οποία ουσιαστικά δεν έχει αποκοπεί ), στην κοινωνία αναπτύσσονται φασιστοειδείς τάσεις; Γιατί δεν έπεισαν, γιατί επέτρεψαν την τερατογένεση αυτή; Και ποιά η κατάντια για το πολιτικό σύστημα συνολικά, να υποκαθίσταται η διαλυμένη και διεφθαρμένη εξουσία από πορτιέρηδες και σατανιστές. Αλλά και ο πατριωτισμός από τον ρατσισμό και τον σοβινισμό.

Στην αφασία που έχει περιπέσει η διαπλεκόμενη κομματοκρατία-πασχίζοντας περιδεής και δουλική να περισωθεί καταβαραθρώνοντας την κοινωνία και το έθνος-μαζί με τους τοκογλύφους και τους τραπεζίτες αλλά και τη νομενκλατούρα των συνδικαλΗστών, δεν υπάρχει ανάχωμα, τίποτε δεν τους αφυπνίζει ούτε τους συγκινεί. Και τα “τάγματα εφόδου” που υποκριτικά στηλιτεύουν και καταγγέλλουν, ξέρουν πολύ καλά πως είναι “δικά τους παιδιά”, παιδιά της νύχτας και της σαπίλας και αυτά, μόνο που είναι … παραπεταμένα. Και όπως πολλάκις η ιστορία κατέγραψε τα τελευταία 80 χρόνια, μόλις πιάσουν την … κουτάλα χυμούν στο μέλι. Υπάρχει καμια αμφιβολία πως και οι φασίστες δεν είναι ίδια ράτσα με άλλη φάτσα, από τους ( σοσιαλ- )φασίστες; Και δεν θα ζητήσουν… φύλαχτρα για …προστασία όταν έρθει η ώρα τους;

Ο ” θεός της Ελλάδας ” όμως είναι μεγάλος και παρών.

Διεθνώς, οι ΗΠΑ ενώπιον εκλογών ταλαντεύονται υπό το βάρος της ανεργίας στο κατώφλι της ύφεσης, η μονοκρατορία τους πια έχει εκπέσει. Στην Ευρώπη το τραπεζικό σύστημα συνεχώς καταρρέει από τα χρέη και τα δάνεια, απότοκα της απληστίας του. Οι γερμανικές κρατικές τράπεζες, φαίνεται πως θα ακολουθήσουν τις αντίστοιχες ισπανικές εφόσον η ΕΚΤ και η ΕΕ συστήσουν ενιαία τραπεζική εποπτική αρχή (Ντράγκι-Μπαρόζο). Και, καθώς το Ισραήλ πασχίζει να αποδιώξει τον ιρανικό εφιάλτη του, γίνεται ίσως η μαμή του ανεξάρτητου Κουρδιστάν όταν διαλυθεί και η Συρία. Έτσι η Τουρκία, μπλεγμένη σε συνοριακές εντάσεις και στον αχαλίνωτο πληθωρισμό μοιάζει αδύναμη να ανταπεξέλθει στον δικό της εφιάλτη, το κουρδικό PKK.

Και στην ελληνική επικράτεια, άρχισαν επίσημα οι έρευνες για υποθαλάσσια ενεργειακά κοιτάσματα στο Ιόνιο και στο Λιβυκό πέλαγος. Που θα πιστοποιήσουν το εγνωσμένο ήδη από τόσους ειδικούς επιστήμονες, πλούσιο σε φυσικό αέριο υπέδαφος. Για να ακολουθήσουν κατόπιν διαγωνισμών οι εξορύξεις μέσα στο 2014, σύμφωνα με το ανακοινωθέν χρονοδιάγραμμα.

Γιατί λοιπόν η ελληνική κυβέρνηση δεν αξιοποιεί αυτές τις προοπτικές με την αυτοπεποίθηση της γνώσης και την τέχνη της πολιτικής; Γιατί δεν επαναδιαπραγματεύεται τις δανειακές συμβάσεις, με το πλεονέκτημα του διαχειριστή της ενεργειακής διάσωσης της Δύσης και της απελευθέρωσης από εξαρτήσεις της Ευρώπης; Γιατί δεν αποτολμά να επαναλάβει ιστορικά πολιτικά κατορθώματα όπως η μίσθωση ναυπηγείων στους Ρώσους ( Νεώριο ) και να προεκτείνει τέτοιους άθλους μισθώνοντας πχ πεδία βολής ή ασκήσεων στο Ισραήλ ή λιμένων στους Κινέζους; Αντί να εκποιεί την δημόσια περιουσία; Και γιατί η μείζων αντιπολίτευση δεν απαιτεί αυτά αλλά τα ” ταξικά ” και ” διεθνιστικά ” δογματικά φληναφήματά της;

Μπορεί να απορριφθεί λοιπόν ο ισχυρισμός και η κατηγορία ότι, η κομματοκρατία με την τοκογλυφία και την διαπλοκή, μεθοδεύουν και εφαρμόζουν την εξουθένωση της οικονομίας, του κράτους και του λαού για να οικειοποιηθούν αυτοί τα προϊόντα των εξορύξεων με τις ανεξέλεγκτες μίζες τους; Έχοντας ως κατασκευασμένο πρόσχημα και μέσο, την δημοσιονομική κρίση χρέους!

Οπότε ποιός θα αποτρέψει νέο Γουδή, μετά από τον φετεινό χειμώνα; Ίσως μόνο το χάος…

                           Ν.Κ.
 http://vimasaronikou.wordpress.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου