Ντόμινο
εξελίξεων ετοιμάζεται στη Μέση Ανατολή με σημείο εκκίνησης τον εμφύλιο
στη Συρία, που πυροδοτεί αποσχιστικές τάσεις κυρίως στο Ιράκ και τη
Λιβύη και δεν αποκλείεται να χαράξει εκ νέου τον χάρτη ολόκληρης της
περιοχής.
Η χθεσινή είδηση ότι οι ισλαμιστές κατάφεραν να πάρουν τον έλεγχο της πόλης Φαλούτζα στο Ιράκ επιβεβαίωσε όσους προειδοποιούν για τα παιχνίδια που παίζονται στη διπλωματική σκακιέρα και προκαλούν αποσταθεροποίηση στη Μέση Ανατολή. Μετά από μέρες σφοδρών συγκρούσεων με τον στρατό οι μαχητές του «Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ» κατάφεραν τελικά να θέσουν υπό τον έλεγχο τους την Φαλούτζα. Η οργάνωση που αποτελείται από ισλαμιστές μαχητές και από την Συρία είναι μουσουλμάνοι σουνίτες με έναν ξεκάθαρο σκοπό: την ανακήρυξη ενός σουνίτικου ισλαμικού κράτους κόντρα στην ιρακινή κυβέρνηση του Νούρι αλ Μαλίκι που ελέγχεται από σιίτες. Αρκετοί μάλιστα αναφέρουν ότι υπάρχουν σχέσεις της οργάνωσης με την αλ Κάιντα.
Πράγματι η νίκη των ισλαμιστών προκάλεσε έντονο προβληματισμό, καθώς φαίνεται ότι ο Ιρακινός πρωθυπουργός δεν είναι σε θέση με τον στρατό και ορισμένους τοπικούς φυλάρχους που επέλεξαν να τον στηρίξουν να επιβάλλει την εξουσία της κυβέρνησης του. Εάν σε αυτό προστεθεί και η αυτόνομη περιοχή των Κούρδων στα βόρεια της χώρας οι αναλυτές προεξοφλούν ότι μια διάσπαση του Ιράκ σε σιιτική, σουνιτική και κουρδική περιοχή δεν είναι μακριά.
Παρόμοιο είναι το σκηνικό και στη Λιβύη με την κεντρική κυβέρνηση να επιχειρεί να επιβληθεί στους ισλαμιστές αντάρτες που δύο χρόνια μετά την πτώση του Καντάφι δεν έχουν παραδώσει τα όπλα.
Η νίκη των ισλαμιστών, όμως, κινητοποίησε και την αντιπολίτευση στη Συρία που μάχεται στο πλάι ισλαμιστών μαχητών ενάντια στο καθεστώς του Άσαντ. Άμεσα η πολιτική πτέρυγα της αντιπολίτευσης έσπευσε κάψει τις γέφυρες με αυτές τις οργανώσεις και δήλωσε ότι στηρίζει όσες αντάρτικες ομάδες δίνουν μάχη κόντρα στην αλ Κάιντα.
Παρόλα αυτά οι συγκρούσεις μαίνονται σε ολόκληρη την περιοχή και αντιμέτωποι σε αυτές είναι κυρίως σιίτες και σουνίτες μουσουλμάνοι. Με τις εξεγέρσεις της Αραβικής Άνοιξης οι μετριοπαθείς ισλαμιστές για πρώτη φορά πέρασαν από την παρανομία στην κεντρική εξουσία. Αυτή η αλλαγή επέφερε ένα κενό στην αντιπολίτευση των χωρών αυτών που άρχισαν να διεκδικούν σκληροπυρηνικοί ισλαμιστές. Οι αναλυτές επιμένουν ότι η άνοδος των ισλαμιστών είναι ραγδαία και θα φέρει σοβαρές εξελίξεις στην περιοχή.
Δύο πλέον οι αυτόνομες κουρδικές περιοχές
Ο εμφύλιος στη Συρία, όμως, έφερε μία ακόμη σοβαρή εξέλιξη. Οι αντάρτικες ομάδες των Κούρδων κατάφεραν τελικά να πάρουν υπό τον έλεγχο τους τις πόλεις στην βορειοανατολική Συρία και να λειτουργούν ως αυτόνομη περιοχή τον τελευταίο χρόνο.
Μετά την απόφαση της Άγκυρας να στηρίξει τους σουνίτες αντάρτες στον εμφύλιο της Συρίας ο Μπασάρ αλ Ασαντ απάντησε με την απόσυρση του στρατού και την παράδοση της περιοχής στου Κούρδους.
Σε αυτή τη φάση οι Κούρδοι ανακήρυξαν την αυτονομία τους και την δημιουργία μίας μεταβατικής κυβέρνησης που θα οδηγήσει την περιοχή σε εκλογές σε περίπου 3 μήνες. Ο ρόλος των Κούρδων παραμένει κρίσιμος και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τη δημιουργία ενός κράτους σε κάποιες από τις περιοχές της Συρίας και του Ιράκ.
Το βασικό πρόβλημα σε αυτό είναι ότι η ηγεσία των Κούρδων της Συρίας βρίσκεται στα μαχαίρια με την κυβέρνησης της αυτόνομης κουρδικής περιοχής του Ιράκ.
Η Άγκυρα που βρίσκεται σε ειρηνευτικές συνομιλίες με τον φυλακισμένο ηγέτη των Κούρδων, Αμπντουλάχ Οτσαλάν έχει δείξει προτίμηση στους Κούρδους του Ιράκ με την υποδοχή του προέδρου του ιρακινού Κουρδιστάν, Μασούντ Μπαρζανί στο Ντιγιάρμπακιρ.
Η χθεσινή είδηση ότι οι ισλαμιστές κατάφεραν να πάρουν τον έλεγχο της πόλης Φαλούτζα στο Ιράκ επιβεβαίωσε όσους προειδοποιούν για τα παιχνίδια που παίζονται στη διπλωματική σκακιέρα και προκαλούν αποσταθεροποίηση στη Μέση Ανατολή. Μετά από μέρες σφοδρών συγκρούσεων με τον στρατό οι μαχητές του «Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ» κατάφεραν τελικά να θέσουν υπό τον έλεγχο τους την Φαλούτζα. Η οργάνωση που αποτελείται από ισλαμιστές μαχητές και από την Συρία είναι μουσουλμάνοι σουνίτες με έναν ξεκάθαρο σκοπό: την ανακήρυξη ενός σουνίτικου ισλαμικού κράτους κόντρα στην ιρακινή κυβέρνηση του Νούρι αλ Μαλίκι που ελέγχεται από σιίτες. Αρκετοί μάλιστα αναφέρουν ότι υπάρχουν σχέσεις της οργάνωσης με την αλ Κάιντα.
Πράγματι η νίκη των ισλαμιστών προκάλεσε έντονο προβληματισμό, καθώς φαίνεται ότι ο Ιρακινός πρωθυπουργός δεν είναι σε θέση με τον στρατό και ορισμένους τοπικούς φυλάρχους που επέλεξαν να τον στηρίξουν να επιβάλλει την εξουσία της κυβέρνησης του. Εάν σε αυτό προστεθεί και η αυτόνομη περιοχή των Κούρδων στα βόρεια της χώρας οι αναλυτές προεξοφλούν ότι μια διάσπαση του Ιράκ σε σιιτική, σουνιτική και κουρδική περιοχή δεν είναι μακριά.
Παρόμοιο είναι το σκηνικό και στη Λιβύη με την κεντρική κυβέρνηση να επιχειρεί να επιβληθεί στους ισλαμιστές αντάρτες που δύο χρόνια μετά την πτώση του Καντάφι δεν έχουν παραδώσει τα όπλα.
Η νίκη των ισλαμιστών, όμως, κινητοποίησε και την αντιπολίτευση στη Συρία που μάχεται στο πλάι ισλαμιστών μαχητών ενάντια στο καθεστώς του Άσαντ. Άμεσα η πολιτική πτέρυγα της αντιπολίτευσης έσπευσε κάψει τις γέφυρες με αυτές τις οργανώσεις και δήλωσε ότι στηρίζει όσες αντάρτικες ομάδες δίνουν μάχη κόντρα στην αλ Κάιντα.
Παρόλα αυτά οι συγκρούσεις μαίνονται σε ολόκληρη την περιοχή και αντιμέτωποι σε αυτές είναι κυρίως σιίτες και σουνίτες μουσουλμάνοι. Με τις εξεγέρσεις της Αραβικής Άνοιξης οι μετριοπαθείς ισλαμιστές για πρώτη φορά πέρασαν από την παρανομία στην κεντρική εξουσία. Αυτή η αλλαγή επέφερε ένα κενό στην αντιπολίτευση των χωρών αυτών που άρχισαν να διεκδικούν σκληροπυρηνικοί ισλαμιστές. Οι αναλυτές επιμένουν ότι η άνοδος των ισλαμιστών είναι ραγδαία και θα φέρει σοβαρές εξελίξεις στην περιοχή.
Δύο πλέον οι αυτόνομες κουρδικές περιοχές
Ο εμφύλιος στη Συρία, όμως, έφερε μία ακόμη σοβαρή εξέλιξη. Οι αντάρτικες ομάδες των Κούρδων κατάφεραν τελικά να πάρουν υπό τον έλεγχο τους τις πόλεις στην βορειοανατολική Συρία και να λειτουργούν ως αυτόνομη περιοχή τον τελευταίο χρόνο.
Μετά την απόφαση της Άγκυρας να στηρίξει τους σουνίτες αντάρτες στον εμφύλιο της Συρίας ο Μπασάρ αλ Ασαντ απάντησε με την απόσυρση του στρατού και την παράδοση της περιοχής στου Κούρδους.
Σε αυτή τη φάση οι Κούρδοι ανακήρυξαν την αυτονομία τους και την δημιουργία μίας μεταβατικής κυβέρνησης που θα οδηγήσει την περιοχή σε εκλογές σε περίπου 3 μήνες. Ο ρόλος των Κούρδων παραμένει κρίσιμος και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τη δημιουργία ενός κράτους σε κάποιες από τις περιοχές της Συρίας και του Ιράκ.
Το βασικό πρόβλημα σε αυτό είναι ότι η ηγεσία των Κούρδων της Συρίας βρίσκεται στα μαχαίρια με την κυβέρνησης της αυτόνομης κουρδικής περιοχής του Ιράκ.
Η Άγκυρα που βρίσκεται σε ειρηνευτικές συνομιλίες με τον φυλακισμένο ηγέτη των Κούρδων, Αμπντουλάχ Οτσαλάν έχει δείξει προτίμηση στους Κούρδους του Ιράκ με την υποδοχή του προέδρου του ιρακινού Κουρδιστάν, Μασούντ Μπαρζανί στο Ντιγιάρμπακιρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου