Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016

Η σύμβαση της Κοινοπραξίας στο θαλάσσιο οικόπεδο 2 και το μέλλον των ελληνικών υδρογονανθράκων

Των Η. Κονοφάγου, Ν. Λυγερού, Α. Φώσκολου

Από τον Νοέμβριο του 2014 που προκηρύχθηκε ο Διαγωνισμός των 20 θαλάσσιων οικοπέδων στο Ιόνιο Πέλαγος και Νότια της Κρήτης είχαμε επισημάνει την ανάγκη και τα χαρακτηριστικά της διαγωνιστικής διαδικασίας να είναι συμβατά με τα διεθνώς κρατούντα, ώστε να μπορέσουμε να έχουμε πολλές επενδυτικές προσφορές εκ μέρους μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών. Είχαμε επισημάνει ιδιαιτέρως ότι ο διαγωνισμός για να είναι ελκυστικός για μεγάλες και εύρωστες πετρελαϊκές εταιρείες έπρεπε το μέγεθος των θαλασσίων οικοπέδων να καλύπτει το γεωλογικό και οικονομικό κίνδυνο των αναμενόμενων επενδύσεων στην περιοχή.

Αντ' αυτού διαπιστώσαμε ότι το μέγεθος των προκηρυχθέντων οικοπέδων από τον προηγούμενο υπουργό ήταν σε γενικές γραμμές ομοιόμορφο και χωρίς διαφοροποίηση βάσει των γεωλογικών πληροφοριών και των αναμενόμενων γεωλογικών κινδύνων τυχόν ανακαλύψεων στην περιοχή. Ιδιαίτερα στο Βόρειο Ιόνιο, όπου ήδη γνωρίζαμε τους στόχους των δομών των Αχιλλέα και Πύρρου δεν ελήφθη καμία ιδιαίτερη μέριμνα, ώστε οι χαρτογραφημένες δομές να είναι μέσα στο ίδιο γεωγραφικό επενδυτικό πλαίσιο. Στην συνημμένη εικόνα δίνουμε το μέγεθος και την θέση του οικοπέδου που θα είχε βάσιμες πιθανότητες να προσελκύσει πλέον της μιας προσφοράς από μεγάλη πετρελαϊκή εταιρεία.
Αποτέλεσμα αυτών των χειρισμών ήταν τον Ιούλιο του 2015 να έχουμε τελικά για το οικόπεδο 2 μόλις μία και μοναδική προσφορά και σε γενικές γραμμές μόλις 3 προσφορές στα συνολικά προκηρυχθέντα 20 θαλάσσια ελληνικά οικόπεδα. Παράλληλα διαπιστώσαμε ότι στην προκήρυξη του διαγωνισμού δεν είχε ληφθεί καμία μέριμνα για την περίπτωση κατά την οποία θα υπήρχε μία και μόνη προσφορά ενός και μοναδικού υποψηφίου ενδιαφερόμενου επενδυτή στα προαναφερθέντα οικόπεδα.
Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά επειδή σε γύρους παραχωρήσεων θαλάσσιων οικοπέδων άλλων κρατών αποφεύγεται -κατά το πλείστον- να κατακυρώνεται διαγωνισμός σε έναν και μοναδικό υποψήφιο τον Ιανουάριο του 2016 ο αρμόδιος νέος Υπουργός Ενέργειας βρήκε ένα νέο βουνό μπροστά του. Ενώ σε παρόμοιους διεθνείς διαγωνισμούς παραχωρήσεων θαλάσσιων οικοπέδων οι εταιρείες έχουν απάντηση κατακύρωσης διαγωνισμού μέσα σε 3 με 6 το πολύ μήνες η τριπλή κοινοπραξία της ΤΟΤΑL δεν πήρε απάντηση παρά μόνο μετά από 27 μήνες!
Από πληροφορίες της γαλλικής πλευράς μάθαμε ότι δεν θα υπήρχε απάντηση εκ μέρους του αρμόδιου Υπουργείου εάν δεν υπήρχε έγγραφο-τελεσίγραφο της ΤΟΤΑL ότι εάν δεν έχει κάποια απάντηση μέχρι το τέλος Οκτωβρίου θα αποσυρθεί από τον διαγωνισμό. Παράλληλα από πληροφορίες μας η TOTAL έχει προβλέψει να επενδύσει ένα μεγάλο ποσό για το οικόπεδο 2 με την προϋπόθεση όμως μέχρι το τέλος Νοεμβρίου το πόσον να έχει επικυρωθεί και προβλεφθεί από το Διοικητικό της Συμβούλιο στην Γαλλία για την επόμενη 3ετία.
Το δίλημμα τώρα είναι εάν το αρμόδιο Υπουργείο Ενέργειας θα μπορέσει να καταλήξει σε Επικυρωμένη Σύμβαση με την Κοινοπραξία της ΤΟΤΑL ή όχι μέχρι το τέλος Νοεμβρίου. Ευχόμαστε το καλύτερο αλλά αυτό προϋποθέτει εκ μέρους του Δημοσίου ανάθεση σε ικανότατους και εμπειρότατους διαπραγματευτές συμβάσεων παραχωρήσεων έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων μέσω γραφειoκρατικών διαδικασιών Fast-Track. Να θυμίσουμε στον Υπουργό Ενέργειας ότι σύμφωνα με τον Νόμο Υδρογονανθράκων δεν είναι απαραίτητο (όπως το έκανε ο προηγούμενος Υπουργός) η σύμβαση να επικυρωθεί από το Κοινοβούλιο (όπου θα χρειασθεί τουλάχιστον 2 με 3 μήνες διαδικασία) αλλά με την δική του υπογραφή και μόνο. Βεβαίως αυτό προϋποθέτει πολιτική υποστήριξη, διότι η νομική κατακύρωση μπορεί να θεωρηθεί απ' ευθείας ανάθεση και όχι όπως προβλέπεται από το Νόμο μέσω διαγωνισμού και μόνο.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου