Του Ν. Λυγερού
Αν μελετήσουμε τους εθνικούς ύμνους που δεν έχουν λόγια θα δούμε ότι εμπεριέχουν μια θεμελιακή έλλειψη. Αν τα λόγια είναι ιδεολογικά και όχι ιστορικά, θέλει να πει ότι κάποιος προσπάθησε να σκοτώσει την ιστορία για να επιβάλλει τον δικό του τρόπο σκέψης που συνήθως είναι βάρβαρος γιατί δεν σέβεται τους ανθρώπους του παρελθόντος. Όταν ένας εθνικός ύμνος είναι ανεξάρτητος από το Σύνταγμα, μπορεί εύκολα να αποτελεί ένα ευάλωτο σημείο για τη συνέχεια. Κι αν αυτό χρειάζεται μια αναθεώρηση, η οποία να είναι θεμελιακή, ο εθνικός ύμνος παραμένει προβληματικός για το μέλλον. Έτσι αυτό το στοιχείο πρέπει να είναι θεμελιακό και όχι περιστασιακό. Όλες οι χώρες που έχουν αυταρχικά συστήματα εξουσίας πέρασαν από αυτό το στάδιο για να αποφύγουν τη συνέχεια της ιστορίας. Γι’ αυτό όταν παλεύουν ενάντια στη βαρβαρότητα πρέπει να κάνουν κάθε προσπάθεια για ν' απορρίψουν αυτά τα ερείπια του παρελθόντος που σαπίζουν το μέλλον διότι βασίζονται αποκλειστικά πάνω στην προπαγάνδα. Ο εθνικός ύμνος δεν είναι μια λεπτομέρεια όπως και η σημαία. Έτσι αν αυτή είναι τεχνητή με την έννοια της πολιτικής ή ακόμα και της γεωγραφίας, τότε πρέπει να απαλλαγεί από αυτή όλος ο λαός διότι θα προκαλέσει προβλήματα που θα εμφανιστούν πρώτα στο επίπεδο της τοποστρατηγικής και στη συνέχεια της χρονοστρατηγικής. Αν έχεις εξετάσει τα δικά σου δεδομένα καλό είναι να μάθεις και αυτά των γειτονικών χωρών έτσι ώστε να είσαι έτοιμος σε περίπτωση αντιπαράθεσης διότι θα αποτελούν τους λόγους της σύρραξης ενώ με την προμελέτη, η προετοιμασία είναι πιο εύστοχη. Με αυτή την προσέγγιση, θα ήταν καλό να εξετάσουμε και τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου και των Νότιων Βαλκανίων σε επίπεδο τοποστρατηγικής, ενώ για τη χρονοστρατηγική θα χρειαστεί και η Ευρώπη και η Μέση Ανατολή κι όλο το Μεσογειακό πλαίσιο, θα είμαστε έτοιμοι για τη μελέτη των συνθηκών και συμφωνιών της ευρύτερης περιοχής.
Η χρονοστρατηγική απουσία των Σκοπίων
Του Ν. Λυγερού
Ένα από τα θεμελιακά στοιχεία που θέλουν ν' αποκτήσουν με την υλοποίηση του προσυμφώνου είναι η πρόσβαση στη τοποστρατηγική, διότι ξέρουν για τη Χρονοστρατηγική τους απουσία. Ό,τι και να λέει η προπαγάνδα μιας καθυστερημένης ιδεολογίας, τα Σκόπια δεν έχουν ένα βαθύ παρελθόν και γι' αυτό δεν αποτελούν κράτος έθνος. Το συνταγματικό τους όνομα είναι μία αφελής προσπάθεια να αντιγράψουν την ιστορία που ήδη υπάρχει και δεν τους ανήκει. Έχει ακριβώς τα ίδια ελαττώματα που είχε η σημαία τους, η οποία μόνο εθνική δεν ήταν. Αυτό σημαίνει ότι έχει την αγωνία να καταφέρει επιτέλους να ριζώσει. Μόνο που αυτό δεν γίνεται χωρίς ιστορικά δεδομένα. Τα Σκόπια επιχειρούν ν’ αρπάξουν την ευκαιρία της αλλαγής με αυτό το προσύμφωνο αξιοποιώντας και στη συνέχεια εκμεταλλευόμενα τη σταλινική προσέγγιση που ξεχνά την ουσία της ιστορίας. Η γεωγραφική προσέγγιση που προσπαθεί να γίνει τοποστρατηγική, είναι εκ φύσης καταδικασμένη, διότι πρέπει να βασίζεται πάνω στην έννοια της σχέσης και όχι της επαφής. Μόνο που οι σταλινικές προσεγγίσεις δεν ξέρουν από σχέσεις, αφού πάντοτε ήθελαν την επιβολή των επαφών μέσω πολιτικής και ιδεολογίας. Κατά συνέπεια το προσύμφωνο είναι ένας τρόπος να ξεπεράσουν τα προβλήματα αυτά μέσω της σύμφωνης γνώμης της επίσημης Ελλάδας μόνο που αυτό έχει τώρα θεμελιακά θέματα αφού αποδείχθηκε ήδη ότι δεν αντιπροσωπεύει τον ελληνικό λαό. Κι επειδή αυτός σκέφτεται φυσιολογικά λόγω παράδοσης μέσω της Χρονοστρατηγικής ξέρει καλά ότι μόνο αν το αποδεχτεί ο ίδιος, τότε τα Σκόπια θα αποκτήσουν μια χρονοστρατηγική οντότητα. Έτσι η οργανωμένη αντίσταση του ελληνικού λαού προστατεύει την ιστορία μέσω Χρονοστρατηγικής και δεν επηρεάζεται απ’ την προπαγάνδα ενός μεταμοντέρνου σταλινισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου