Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2020

Τη μεγάλη ευκαιρία στο Σουδάν θα την εντοπίσει η ελληνική διπλωματία;

Η μία μετά την άλλη, διάφορες μουσουλμανικές χώρες ομαλοποιούν τις σχέσεις τους με το Ισραήλ. Μετά τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν, ακολούθησε το Σουδάν. Ποιος το περίμενε; Σίγουρα όχι όσοι στο παρελθόν – ειδικά στην Ελλάδα – καθημερινά προσπαθούσαν να δηλητηριάσουν τις προσπάθειες της ελληνοϊσραηλινής φιλίας. Αναρωτιέται κανείς, εάν οι προσπάθειες αυτών των κατ’ επάγγελμα υπονομευτών της ελληοϊσραηλινής φιλίας, πετύχαιναν τελικώς το στόχο τους, κατάφερναν δηλαδή να υπονομεύσουν τις ελληνοϊσραηλινές σχέσεις, πώς θα ήταν η γεωπολιτική θέση της χώρας μας έναντι του νεο-οθωμανού Ερντογάν;

Γράφει ΕΙΔΙΚΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ
Από το defence-point
 

Σε ανυποψίαστο χρόνο, τον Δεκέμβριο του 2019, είχαμε αναφερθεί στην περίπτωση της «άλλης Λιβύης» της γειτονιάς μας, και πιο συγκεκριμένα στο Σουδάν. Σε εκείνο το άρθρο είχαμε προτείνει

στις ελληνικές διπλωματικές – και όχι μόνο – αρχές να κοιτάξουν προς το Σουδάν. Μάλιστα είχαμε αναρωτηθεί: «Ποιος ξέρει; Δεν θα μπορούσε να προκύψει ένας νέος σύμμαχος των ελληνικών εθνικών συμφερόντων; Τα πράγματα έχουν αλλάξει κ. Ερντογάν. Ας του το δείξουμε επιτέλους στην πράξη.»

Τα σημάδια για την ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ του Ισραήλ και του Σουδάν είχαν αρχίσει να διαφαίνονται από τον Απρίλιο του 2019 όταν, μετά από στρατιωτικό πραξικόπημα, ο φανατικός μουσουλμάνος και στρατηγικός μέχρι τότε σύμμαχος του Ερντογάν στο Σουδάν, έχασε την εξουσία. Η νέα κυβέρνηση του Σουδάν είναι σαφέστατα πιο κοσμική και φίλα προσκείμενη προς τη Δύση.

Έκτοτε, η νέα κυβέρνηση του Σουδάν πραγματοποιούσε διαρκώς ανοίγματα προς τη Δύση. Στις 25 Νοεμβρίου 2019, πρώτη φορά μετά από 30 χρόνια φανατικής μουσουλμανικής εξουσίας στο Σουδάν, πραγματοποιήθηκε ανοικτή μουσική συναυλία με συγκροτήματα στο Χαρτούμ. Στις 29 Νοεμβρίου 2019 με διάταγμα της νέας κυβέρνησης του Σουδάν διατάχτηκε η διάλυση του κόμματος του φανατικού μουσουλμάνου δικτάτορα Μπασίρ, του συμμάχου του Ερντογάν.

Στις 3 Δεκεμβρίου 2019, Σουδανοί πολιτικοί, καλλιτέχνες και ακτιβιστές οι οποίοι ζουν στο εξωτερικό ζήτησαν με επιστολή τους στον Πρόεδρο Τραμπ να βγάλει το Σουδάν από την επίσημη λίστα κρατών τα οποία στηρίζουν την τρομοκρατία. Στις 5 Δεκεμβρίου 2019, μετά από 23 ολόκληρα χρόνια, οι ΗΠΑ και το Σουδάν αντήλλαξαν πρέσβεις. Στις 9 Δεκεμβρίου 2019 η νέα κυβέρνηση του Σουδάν ανακοίνωσε την αποζημίωση των θυμάτων της τρομοκρατικής επίθεσης στο Ναϊρόμπι και στο Νταρ ες Σαλάαμ (1998).

Το Σουδάν ανακοίνωσε ότι θα αποζημιώσει πολίτες της Τανζανίας και της Κένυας. Στις 10 Δεκεμβρίου 2019 η νέα κυβέρνηση του Σουδάν ανακοίνωσε επίσης την αποζημίωση οικογενειών Αμερικανών θυμάτων της τρομοκρατικής επίθεσης στο Ναϊρόμπι και στο Νταρ ες Σαλάαμ (1998) και του πλοίου του αμερικανικού ναυτικού USS Cole το 2000. Όλα αυτά τα ανοίγματα του Σουδάν προς τη Δύση τα είχαμε αναφέρει στην ανάλυσή μας τον Δεκέμβριο του 2019.

Αυτό το οποίο δεν είχαμε επισημάνει στην ανάλυσή μας ήταν μία σημαντική πρωτοβουλία του ηγέτη του Σουδάν τον Οκτώβριο του 2019. Σύμφωνα με ρεπορτάζ του BBC ο νέος φιλοδυτικός ηγέτης του Σουδάν τον Οκτώβριο του 2019 κάλεσε τις οικογένειες των Εβραίων οι οποίοι διέμεναν στο Σουδάν και οι οποίες είχαν εγκαταλείψει τη χώρα εδώ και πολλές δεκαετίες, να επιστρέψουν εκεί και να ξαναπάρουν την υπηκοότητα του Σουδάν!

Στο Σουδάν μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’60 υπήρχε μεγάλη Εβραϊκή παροικία η οποία εξαναγκάσθηκε να εγκαταλείψει τη χώρα όταν άρχισε να θεριεύει ο βάρβαρος αντισημιτισμός. Το ρεπορτάζ του BBC ανέφερε και ένα αρκετά ενδιαφέρον στοιχείο: όταν κάποιες εβραϊκές οικογένειες διέφυγαν με κίνδυνο της ζωής τους κυνηγημένες από το Σουδάν προς το Ισραήλ το 1965, χρησιμοποίησαν ως ενδιάμεσο σταθμό την Αθήνα.

Να λοιπόν η Ελλάδα ως παράγοντας σταθεροποίησης και ειρήνης από το Σουδάν μέχρι το Ισραήλ! Μη ξεχνάμε πως στο Σουδάν κάποτε υπήρξε σημαντική ελληνική παροικία και η ελληνορθόδοξη Εκκλησία δρούσε για πολλές δεκαετίες.

Η ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ του Ισραήλ και του Σουδάν προφανώς ευνοεί τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Τα συμφέροντα του «επισήμως αναγνωρισμένου» από τον ΟΗΕ στρατηγικό σύμμαχο του Ερντογάν στη Λιβύη, συγκρούονται με τα συμφέροντα της Αιγύπτου, του Ισραήλ, της Σαουδικής Αραβίας, των ΗΑΕ, του Μπαχρέιν αλλά από τον Απρίλιο του 2019 και του Σουδάν. Ο μοναδικός σύμμαχος του Σάρατζ στην περιοχή είναι ο Ερντογάν (ίσως και η Ιταλία;).

Η ελληνική διπλωματία πρέπει επιτέλους να ξεφύγει από τα παλαιά, αναχρονιστικά και στάσιμα πρότυπα άσκησης των καθηκόντων της. Πρέπει να αξιοποιηθεί το brand name και η Ήπια Ισχύς της χώρα μας σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης.

Πρέπει να αντιληφθούμε ότι σε έναν κόσμο όπου η ανάπτυξη της τεχνολογίας και της άμεσης επικοινωνίας – σε πραγματικό χρόνο – με οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, ειδικά με την Αφρική, ανοίγει τεράστια ευκαιρία για την Πατρίδα μας. Η Ελλάδα πρέπει να ανοιχτεί ξανά προς την Αφρική η οποία θα διαδραματίσει σημαντικό παγκόσμιο γεωπολιτικό και οικονομικό ρόλο στα επόμενα χρόνια.

ΠΗΓΗ defence-point

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου