Πόσο εξαρτάται από τους ηγέτες στο νησί η πρόοδος στο Κυπριακό; Και τι ρόλο παίζει το Κυπριακό στην εκλογή ηγέτη; Μου υποβάλλονται ερωτήσεις στον βορρά σε σχέση με τους υποψήφιους που ορίστηκαν για τις προεδρικές εκλογές, οι οποίες θα διεξαχθούν του χρόνου στον νότο. Δεν γνωρίζουν και πολλοί εδώ τους υποψήφιους που βγήκαν στη σκηνή. Είναι αλήθεια πως είναι γνωστοί στους πολιτικούς κύκλους, όμως δεν τους γνωρίζουν οι πολίτες στον δρόμο. Αν ρωτήσω «ποιος είναι ο Αβέρωφ Νεοφύτου», κανείς δεν θα ξέρει. Όμως, είναι ο ηγέτης του ΔΗΣΥ, του μεγαλύτερου κόμματος στον νότο. Και ένας από τους πιο φιλόδοξους υποψήφιους στις προεδρικές εκλογές. Αν εκλεγεί Πρόεδρος, θα τον μάθουν και αυτόν οι Τουρκοκύπριοι. Ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ Αντρέας Μαυρογιάννης είναι αυτός που ακούγεται πιο πολύ στον βορρά. Και αυτό επειδή ανέλαβε ενεργό ρόλο στις συνομιλίες για το Κυπριακό.
Το ΑΚΕΛ είχε να διαλέξει ανάμεσα στον Μαυρογιάννη και στον γνωστό νομικό Αχιλλέα Δημητριάδη και επέλεξε τον Μαυρογιάννη. Ο Αχιλλέας Δημητριάδης έχει γίνει γνωστός στην κοινότητά μας με την επιτυχία του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις υποθέσεις που αφορούν τις ελληνοκυπριακές περιουσίες που βρίσκονται στον βορρά. Τυγχάνει σεβασμού εδώ. Γνωρίσαμε πιο πολύ τον Νίκο Χριστουδουλίδη, που είναι ένα από τα φιλόδοξα ονόματα για την προεδρία, όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών. Όμως, οι πλατιές μάζες στην κοινότητά μας δεν έχουν άποψη γι’ αυτόν. Στα πολιτικά παρασκήνια, το όνομά του συζητείται ως «εξτρεμιστής εθνικιστής», όμως αυτή δεν είναι μια προκατάληψη που θα τύχει μεγάλου σεβασμού. Είναι ένας από εκείνους που του δίνονται οι περισσότερες πιθανότητες στις εκλογές.Θα παίξει σημαντικό ρόλο το Κυπριακό σε αυτές τις εκλογές; Δεν νομίζω. Διότι όποιος και αν εκλεγεί, απέναντί του θα βρει τον Ερσίν Τατάρ στον βορρά. Δεν είναι δυνατόν να συμφωνήσει μαζί του. Η συμφωνία μαζί του εξαρτάται μόνο από την αποδοχή των δύο κρατών που θέλει. Και ακόμα και γι’ αυτό δεν είμαι βέβαιος. Θεωρώ ότι η Τουρκία έβαλε στο τραπέζι τη λύση δύο κρατών για να μπλοκάρει τις διαπραγματεύσεις. Αν η ελληνοκυπριακή πλευρά το αποδεχτεί αυτό, η Τουρκία σίγουρα θα βρει μια άλλη δικαιολογία για να φύγει και από αυτό. Διότι η καλύτερη λύση γι’ αυτήν είναι η μη λύση. Το υφιστάμενο στάτους κβο είναι καλύτερο ακόμα και από τη λύση δύο κρατών γι’ αυτήν. Μήπως θα νομιμοποιήσει ποτέ το πειρατικό έδαφος που γλείφει την αφρόκρεμά του;
Ο νέος Πρόεδρος που θα εκλεγεί στον νότο είναι αναγκασμένος να υποστεί τον Τατάρ μέχρι το 2025. Δηλαδή, μια περίοδο πέραν των δύο χρόνων. Το 2025 υπάρχουν ξανά εκλογές στον βορρά. Όμως, φαίνεται αδύνατο να κερδίσει αυτές τις εκλογές ένας άλλος υποψήφιος εκτός από αυτόν που θέλει η Άγκυρα. Έστω και αν ο Τατάρ δεν εκλεγεί δεύτερη φορά, είναι πολύ δύσκολο να εκλεγεί στη θέση του ένας αντιπολιτευόμενος υποψήφιος. Επιπλέον, στην πολιτική μας αρένα δεν απέμεινε ηγέτης που να μην δηλώνει υποταγή στην Τουρκία. Δεν υπολογίζω τα μικρά κόμματα, διότι εκείνα δεν έχουν καμία πιθανότητα! Φυσικά, όλα αυτά εξαρτώνται από τις εξελίξεις στον κόσμο και ειδικά στην Τουρκία. Αυτά θα συμβούν αν δεν υπάρξει απολύτως καμία αλλαγή στη σημερινή κατάσταση. Καλά, θα γίνει αλλαγή; Πόσο ακόμα θα συνεχίσει το σουλτανάτο του ο Ταγίπ Ερντογάν για παράδειγμα; Νομίζω ότι σε περίπτωση που δεν πεθάνει με φυσικό θάνατο, θα παραμείνει για πολλά χρόνια ακόμα επικεφαλής της Τουρκίας ο Ερντογάν, ο οποίος είναι 68 χρόνων τώρα. Διότι ούτε από το εξωτερικό υπάρχει απειλή ανατροπής του, ούτε από το εσωτερικό. Κανείς να μην ελπίζει στις εκλογές και άλλα παρόμοια. Ποτέ δεν συνέβη στην ιστορία να ανατρέπεται τέτοιος δικτάτορας με εκλογές. Επιπλέον, ακόμα και αν ανατραπεί ο Ερντογάν, δεν θα κάνει και πολλή διαφορά για εμάς στην Κύπρο. Εκείνοι που θα έρθουν μετά από αυτόν, είναι πιο σκληροί, υποστηρίζουν πιο πολύ την κατάκτηση.
Όποιος και αν εκλεγεί στον νότο δεν μπορεί να κάνει κάτι ενόσω απέναντί του υπάρχει ένας Τατάρ ή κάποιος σαν εκείνον. Το γκρέμισμα αυτού του στάτους κβο και η επανένωση του νησιού εξαρτώνται από την εκλογή ενός ηγέτη στον βορρά που θα είναι πιο προχωρημένος και από τον Ακιντζί. Ενός ηγέτη που δεν φοβάται να πάει κόντρα στην Τουρκία και να συγκρουστεί μαζί της. Μόνο τότε μπορεί να υπάρξει κινητικότητα στο Κυπριακό, αν θα υπάρξει. Όμως, πρέπει με λύπη να πω ότι αυτό γίνεται όνειρο ολοένα και πιο πολύ. Η Τουρκία εδραιώνει πολύ την παρουσία της εδώ. Εδραιώνεται εδώ. Τόσο ο στρατός. Όσο ο πληθυσμός. Όσο και το κεφάλαιο. Τελειώνουν τους Τουρκοκύπριους. Αυτό το νησί, αυτό το στάτους κβο, αυτή η ντροπιαστική τάξη πραγμάτων κάνει τον άνθρωπο να επαναστατεί. Τότε εμείς γιατί είμαστε ενδοτικοί;
ΠΗΓΗ politis.com.cy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου