Εχθές ο κύριος Υπουργός της Εθνικής Αμύνης μιλώντας στην βουλή των Ελλήνων κατηγόρησε Αξιωματικούς και Υπαξιωματικούς που υπηρετούν στα νησιά του αιγαίου για διαρροή πληροφοριών στον εχθρό.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη ανικανότητας ενός ηγέτη, από το να κατηγορεί τους υφισταμένους του για λάθη και παραλήψεις. Γιατί όμως ο κύριος Υπουργός έχασε την ψυχραιμία του, δείχνοντας ανικανότητα διαχείρισης μια απλής κρίσης; Για ποιο λόγο αντί να αναλάβει την ευθύνη των πράξεων του και να παραιτηθεί, κατηγόρησε τους υφισταμένους του; Και τέλος, για ποιο λόγο συνέβησαν αυτά που συνέβησαν;
Γράφει ο
Σχης (εα) Δημήτριος Κωνσταντινίδης
MS National Grand Strategy, NDU Washington D.C
MBA, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Κύριε Υπουργέ η απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα είναι πασιφανής για τον οποιονδήποτε έχει στοιχειώδεις γνώσεις ηγεσίας, και όχι νομικής επιστήμης. Όλα αυτά συνέβησαν όχι γιατί το σύστημα πληροφοριών είναι «ελβετικό τυρί», όπως εσείς είπατε, αλλά γιατί υπάρχει έλλειψη ηγεσίας στα ανώτατα επίπεδα. Η ηγεσία κύριε Υπουργέ είναι μεταδοτική. Μεταδίδεται από εσάς, τον ανώτατο άρχοντα, στους αρχηγούς των επιτελείων, στου Διοικητές των μειζόνων σχηματισμών και μέχρι τον τελευταίο Στρατιώτη που βρίσκεται στην προκάλυψη. Εσείς δεν ήσασταν κύριε υπουργέ που επιλέξατε, ως μέλος του ΚΥΣΕΑ, τους αρχηγούς των επιτελείων σαν τους ικανότερους Αξιωματικούς να ηγηθούν των Ενόπλων Δυνάμεων; Άραγε με τι κριτήρια τους επιλέξατε και τι μεσολάβησε από τότε μέχρι σήμερα και τους μετέτρεψε από ικανούς σε ανίκανους; Οι υφιστάμενοι σας λοιπόν κύριε υπουργέ, μιλάνε σε αλλότριους γιατί στην φυσική τους ηγεσία δεν υπάρχει κανένας να τους ακούσει. Δεν ακούτε εσείς, και κατά συνέπεια δεν ακούνε ούτε οι αρχηγοί ούτε και κανένας άλλος, λόγω της μεταδοτικότητας της ηγεσίας, όπως ανέφερα παραπάνω. Άρα σε ποιόν θα πούνε τις δικές τους ανησυχίες αναφορικά με την εκπλήρωση της αποστολής τους; Προσέξτε όμως, μην βιαστείτε να απαντήσετε αυτό που θα σας προτείνουν οι Αξιωματικοί του επιτελείου σας. Ότι δηλαδή θα μπορούσαν να μιλήσουν στους Διοικητές των Μονάδων τους ή των Σχηματισμών τους. Γιατί, πρώτον ούτε αυτοί ακούνε, και δεύτερον δεν νομίζω να τους ρωτήσατε, όταν αποφασίσατε την αποστρατικοποίηση των νησιών.
Μα θα ρωτήσει ο συνήγορος του διαβόλου, οι αρχηγοί δεν έχουν καμία ευθύνη; Η απάντηση είναι, σαφώς και έχουν. Είναι αρχηγοί επιτελείων ή Διοικητές Μειζόνων Σχηματισμών, όχι μόνο για να απολαμβάνουν τα προτερήματα που τους παρέχει ο τίτλος τους, αλλά και για να είναι υπεύθυνοι για ότι πράττουν ή παραλείπουν να πράξουν. Ένας βασικός κανόνας της ηγεσίας, είναι ότι η εξουσία είναι αδερφάκι με την ευθύνη. Όσο μεγαλύτερη είναι η εξουσία σου, τόσο μεγαλύτερη είναι και η ευθύνη που έχεις. Και όταν μιλάμε για Στρατηγούς, δηλαδή τους ηγέτες του Στρατού, τότε η ευθύνη που τους βαραίνει, ονομάζεται Εθνική Άμυνα. Γιατί λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι δεν μιλάνε; Την απάντηση θα μας την δώσει η θεωρία της ηγεσίας.
Υπάρχουν δύο είδη θάρρους. Το πρώτο είναι το θάρρος στον φυσικό κίνδυνο που αναφέρεται στον κίνδυνο του θανάτου από εχθρικά πυρά στο πεδίο της μάχης. Και το δεύτερο είδος θάρρους, είναι το ηθικό θάρρος που αναφέρεται στην δύναμη του ηγέτη να παραμένει σταθερός στις αξίες του, ακόμα και όταν απειλείται η σταδιοδρομία του. Και τώρα θα επανέλθω στον κύριο Υπουργό, ο οποίος αντί να οργανώσει ένα σύστημα προαγωγών το οποίο θα είναι ανεξάρτητο από κόμματα και υπουργούς, έκανε ακριβώς το αντίθετο. Αποτέλεσμα, κανένας δεν έχει το θάρρος να πει στον Βασιλιά, ότι είναι γυμνός. Είναι σωστό αυτό; Όχι βέβαια, δεν είναι, γιατί από έναν Στρατιωτικό ηγέτη περιμένουμε όλοι να είναι και ηθικά θαρραλέος. Γιατί όμως δεν είναι ηθικά θαρραλέοι; Ο κύριος Υπουργός, με τον τρόπο που διοικεί το στράτευμα, δημιουργεί απλούς υποτακτικούς και όχι Αξιωματικούς με άποψη. Διαλέγει όποιον αυτός θέλει με μοναδικό κριτήριο την απόλυτη υπακοή στις δικές του αποφάσεις. Είναι δυνατόν οι Στρατηγοί αυτοί, να φέρουν αντίρρηση σε αυτόν που τους διόρισε; Την στιγμή μάλιστα που όλοι τους επιλέχθηκαν με βάση το κριτήριο της απόλυτης υποταγής στο κόμμα; Τί γίνεται όμως με αυτούς που διέρρευσαν πληροφορίες και έκαναν τον Κύριο Υπουργό να χάσει την ψυχραιμία του;
Ήταν σωστό αυτό που έκαναν; Συνάδει με τον όρκο που έδωσαν για την πατρίδα; Το σίγουρο είναι ότι σωστό δεν ήταν, αλλά κάτω από την παντελή έλλειψη ηγεσίας, ήταν η μοναδική λύση που είχαν. Φιλοσοφήστε για λίγο. Δεν θα θέλαμε όλοι μας, κάποιον να μιλήσει πριν το 2010, και να μας προειδοποιήσει ότι με αυτά που κάνουν οι σοφοί του υπουργείου οικονομίας θα καταλήξουμε σε μνημόνια; Ακόμα και εάν τότε οι περισσότεροι από εμάς, δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε τί μας επιφύλασσαν τα μνημόνια και πόσο θα χειροτέρευε οι καθημερινότητα μας. Ακόμα και εάν δεν θα τον πιστεύαμε, γιατί ζούσαμε στην ευδαιμονία των δανεικών; Δεν θεωρούμε σήμερα υπεύθυνους για την φτώχεια μας, αυτούς που ενώ είχαν την ευθύνη για την λήψη αποφάσεων όχι μόνο δεν έκαναν τις απαραίτητες ενέργειες, αλλά δεν προειδοποίησαν για τα μελλούμενα; Κατά συνέπεια, μήπως σήμερα κάποιος προσπαθεί να μιλήσει για Εθνική Άμυνα, και εμείς του κλείνουμε το στόμα γιατί δεν μας αρέσουν αυτά που λέει;
Κύριε Υπουργέ, ο ιδρυτής της Microsoft, Bill Gates είχε πει ότι εάν θέλεις να αλλάξεις τον τρόπο που συμπεριφέρονται οι άνθρωποι σε μια επιχείρηση, άλλαξε το σύστημα αξιολόγησης. Άρα, αντί να ψάχνετε να βρείτε αποδιοπομπαίους τράγους, αναρωτηθείτε για τις δικές σας τεράστιες ευθύνες και διορθώστε άμεσα το απαρχαιωμένο και άδικο σύστημα αξιολόγησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου