Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ*, Hellas Journal
Η αμερικανική κυβέρνηση ανησυχεί, χωρίς αμφιβολία, για τις απειλές της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας, και εναντίον των Κούρδων της Συρίας. Διότι και στην πρώτη περίπτωση και στη δεύτερη οι τουρκικές απειλές κατευθύνονται εναντίον συμμάχων των Ηνωμένων Πολιτειών.
Και σε ότι αφορά την Ελλάδα, ομιλούμε και για μία γνήσια σύμμαχο χώρα στο ΝΑΤΟ, η οποία δεν έχει δημιουργήσει ποτέ προβλήματα. Σε αντίθεση με την κατοχική Τουρκία, η οποία έχει παγώσει όλες τις διαδικασίες μέσα στη Συμμαχία…
Το μείζον ερώτημα που τίθεται είναι αν η Αμερική έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει την Τουρκία και στα δύο αυτά ζητήματα, τα οποία θα μπορούσαν να προκαλέσουν τεράστια προβλήματα για τη Δυτική Συμμαχία, ιδιαίτερα στην περίπτωση του Αιγαίου. Διότι αν η Τουρκία επιχειρήσει το αδιανόητο, θα κτυπήσει μία χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ, όχι ένα εχθρό των Δυτικών.
Εκτός αν η υπέρτατη πρόκληση συμβεί στην Κύπρο… Αλλά, και εκεί, θα κληθεί η Ελλάδα να βοηθήσει το νησί. Αυτά είναι ξεκαθαρισμένα πράγματα. Αυτή τη φορά η Κύπρος δεν γίνεται να αφεθεί μόνη της.
Η απάντηση είναι εξαιρετικά δύσκολη στο ερώτημα τι θα μπορούσε να πράξει η Ουάσιγκτον, διότι η Τουρκία, όπως πάντα, με τη στάση του επιτήδειου ουδέτερου καταφέρνει να γίνεται απαραίτητη για τη Δύση, η οποία αντιμετωπίζει πάντα τα πράγματα μυωπικά, αλλά και φοβικά.
Στην αρχή της ρωσικής εισβολής η Τουρκία παρουσιάστηκε ως η μόνη χώρα που υποτίθεται μπορούσε να σταματήσει τον πόλεμο με την έναρξη συνομιλιών μεταξύ της Μόσχας και του Κιέβου.Αποδείχθηκε από τα γεγονότα ότι κορόιδευε τους Αμερικανούς και γενικά τους Δυτικούς. Το ίδιο κάνει και τώρα με την υπόθεση των σιτηρών. Και εν τω μεταξύ, χρησιμοποιεί τις κυρώσεις προς όφελος της, καθώς και Ρώσους ολιγάρχες έχει υποδεχθεί, και έχει υποσχεθεί στη Μόσχα ότι θα φιλοξενήσει εκατομμύρια Ρώσους τουρίστες το καλοκαίρι, με το αζημίωτο βέβαια.
Αναφορικά με τις απειλές στο Αιγαίο, οπωσδήποτε οι Αμερικανοί δεν θα ήθελαν με τίποτα μία ελληνοτουρκική σύγκρουση. Ας είμαστε σοβαροί. Διότι πάνω απ’ όλα δεν εξυπηρετεί τα στρατηγικά τους συμφέροντα. Και όπως έχουμε τονίσει πολλές φορές μία πολεμική σύγκρουση μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας συμφέρει μόνο τη Ρωσία.
Άλλωστε αρκετοί αναλυτές έχουν τονίσει αυτή την πραγματικότητα: ότι τα προβλήματα που δημιουργεί ο Ταγίπ Ερντογάν στο ΝΑΤΟ εξυπηρετούν μόνο τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Έχουν σημειώσει μερικοί από τους αναλυτές ότι θα μπορούσε ο Ερντογάν να έχει συνεννοηθεί και με τον πρόεδρο της Ρωσίας, αν και είναι δύσκολο να το αποδείξει κανείς.
Πάντως, η Ουάσιγκτον συνεχίζει να υμνεί την Τουρκία ως σημαντικό σύμμαχο της στο ΝΑΤΟ, και την ίδια στιγμή να μην δίνει την απαραίτητη σημασία στα μεγάλα προβλήματα που δημιουργεί στο Αιγαίο και στη βόρεια Συρία, αν και παρασκηνιακά ασκεί πιέσεις. Προκαλεί εντύπωση πάντως, ότι ενώ ο Ερντογάν ανακοίνωσε την εισβολή, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, αυτή δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα.
Ο υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν ζήτησε από την Άγκυρα να μην επιτεθεί εναντίον των Κούρδων του YPG, αλλά στο μεταξύ εδώ και μέρες τους κτυπά με διάφορους τρόπους και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα ακολουθήσει και εισβολή. Πως αντιδράσει η Ουάσιγκτον στην περίπτωση αυτή; Θα αφήσει μόνους τους πιο σημαντικούς της συμμάχους στην ευρύτερη περιοχή; Άλλωστε, χωρίς αυτούς το πρόβλημα του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) θα είχε φτάσει στις πόρτες της Αμερικής.
Στην Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας, ρωτήθηκε αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την πιθανότητα χερσαίας επιχείρησης εναντίον των Κούρδων στη βόρεια Συρία.
Πρώτον, είπε ότι η Τουρκία γνωρίζει καλά τις απόψεις των Ηνωμένων Πολιτειών για μια πιθανή τουρκική εισβολή στη Συρία. Θα είναι μία απερίσκεπτη περιπέτεια, τόνισε…
Και δεύτερον όταν η γερουσιαστής Σαχίν ρώτησε εάν η Άγκυρα πρόκειται να υποχωρήσει η υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδια για τη Μέση Ανατολή, Μπάρμπαρα Λιφ απάντησε: «Θα είμαι πολύ ειλικρινής, δεν μπορώ να σας δώσω αυτή τη διαβεβαίωση» ότι δηλαδή οι Τούρκοι θα υποχωρήσουν…
Πρόκειται για απάντηση που δεν περιποιεί τιμή στην Αμερική. Διότι θυμίζει την εγκατάλειψη του Αφγανιστάν, αν και θα δεχθώ ότι οι διαφορές με την περίπτωση των Κούρδων της Συρίας είναι πολλές.
Η Τουρκία εκβιάζει τη Δύση σε όλα τα επίπεδα. Αλλά οι περιπτώσεις του Αιγαίου και των Κούρδων, θα μπορούσαν να σπάσουν το δυτικό μέτωπο προς όφελος της Ρωσίας… Μπορεί να το επιτρέψει αυτό η υπερδύναμη;
Το μείζον ερώτημα που τίθεται είναι αν η Αμερική έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει την Τουρκία και στα δύο αυτά ζητήματα, τα οποία θα μπορούσαν να προκαλέσουν τεράστια προβλήματα για τη Δυτική Συμμαχία, ιδιαίτερα στην περίπτωση του Αιγαίου. Διότι αν η Τουρκία επιχειρήσει το αδιανόητο, θα κτυπήσει μία χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ, όχι ένα εχθρό των Δυτικών.
Εκτός αν η υπέρτατη πρόκληση συμβεί στην Κύπρο… Αλλά, και εκεί, θα κληθεί η Ελλάδα να βοηθήσει το νησί. Αυτά είναι ξεκαθαρισμένα πράγματα. Αυτή τη φορά η Κύπρος δεν γίνεται να αφεθεί μόνη της.
Η απάντηση είναι εξαιρετικά δύσκολη στο ερώτημα τι θα μπορούσε να πράξει η Ουάσιγκτον, διότι η Τουρκία, όπως πάντα, με τη στάση του επιτήδειου ουδέτερου καταφέρνει να γίνεται απαραίτητη για τη Δύση, η οποία αντιμετωπίζει πάντα τα πράγματα μυωπικά, αλλά και φοβικά.
Στην αρχή της ρωσικής εισβολής η Τουρκία παρουσιάστηκε ως η μόνη χώρα που υποτίθεται μπορούσε να σταματήσει τον πόλεμο με την έναρξη συνομιλιών μεταξύ της Μόσχας και του Κιέβου.Αποδείχθηκε από τα γεγονότα ότι κορόιδευε τους Αμερικανούς και γενικά τους Δυτικούς. Το ίδιο κάνει και τώρα με την υπόθεση των σιτηρών. Και εν τω μεταξύ, χρησιμοποιεί τις κυρώσεις προς όφελος της, καθώς και Ρώσους ολιγάρχες έχει υποδεχθεί, και έχει υποσχεθεί στη Μόσχα ότι θα φιλοξενήσει εκατομμύρια Ρώσους τουρίστες το καλοκαίρι, με το αζημίωτο βέβαια.
Αναφορικά με τις απειλές στο Αιγαίο, οπωσδήποτε οι Αμερικανοί δεν θα ήθελαν με τίποτα μία ελληνοτουρκική σύγκρουση. Ας είμαστε σοβαροί. Διότι πάνω απ’ όλα δεν εξυπηρετεί τα στρατηγικά τους συμφέροντα. Και όπως έχουμε τονίσει πολλές φορές μία πολεμική σύγκρουση μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας συμφέρει μόνο τη Ρωσία.
Άλλωστε αρκετοί αναλυτές έχουν τονίσει αυτή την πραγματικότητα: ότι τα προβλήματα που δημιουργεί ο Ταγίπ Ερντογάν στο ΝΑΤΟ εξυπηρετούν μόνο τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Έχουν σημειώσει μερικοί από τους αναλυτές ότι θα μπορούσε ο Ερντογάν να έχει συνεννοηθεί και με τον πρόεδρο της Ρωσίας, αν και είναι δύσκολο να το αποδείξει κανείς.
Πάντως, η Ουάσιγκτον συνεχίζει να υμνεί την Τουρκία ως σημαντικό σύμμαχο της στο ΝΑΤΟ, και την ίδια στιγμή να μην δίνει την απαραίτητη σημασία στα μεγάλα προβλήματα που δημιουργεί στο Αιγαίο και στη βόρεια Συρία, αν και παρασκηνιακά ασκεί πιέσεις. Προκαλεί εντύπωση πάντως, ότι ενώ ο Ερντογάν ανακοίνωσε την εισβολή, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, αυτή δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα.
Ο υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν ζήτησε από την Άγκυρα να μην επιτεθεί εναντίον των Κούρδων του YPG, αλλά στο μεταξύ εδώ και μέρες τους κτυπά με διάφορους τρόπους και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα ακολουθήσει και εισβολή. Πως αντιδράσει η Ουάσιγκτον στην περίπτωση αυτή; Θα αφήσει μόνους τους πιο σημαντικούς της συμμάχους στην ευρύτερη περιοχή; Άλλωστε, χωρίς αυτούς το πρόβλημα του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) θα είχε φτάσει στις πόρτες της Αμερικής.
Στην Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας, ρωτήθηκε αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την πιθανότητα χερσαίας επιχείρησης εναντίον των Κούρδων στη βόρεια Συρία.
Πρώτον, είπε ότι η Τουρκία γνωρίζει καλά τις απόψεις των Ηνωμένων Πολιτειών για μια πιθανή τουρκική εισβολή στη Συρία. Θα είναι μία απερίσκεπτη περιπέτεια, τόνισε…
Και δεύτερον όταν η γερουσιαστής Σαχίν ρώτησε εάν η Άγκυρα πρόκειται να υποχωρήσει η υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδια για τη Μέση Ανατολή, Μπάρμπαρα Λιφ απάντησε: «Θα είμαι πολύ ειλικρινής, δεν μπορώ να σας δώσω αυτή τη διαβεβαίωση» ότι δηλαδή οι Τούρκοι θα υποχωρήσουν…
Πρόκειται για απάντηση που δεν περιποιεί τιμή στην Αμερική. Διότι θυμίζει την εγκατάλειψη του Αφγανιστάν, αν και θα δεχθώ ότι οι διαφορές με την περίπτωση των Κούρδων της Συρίας είναι πολλές.
Η Τουρκία εκβιάζει τη Δύση σε όλα τα επίπεδα. Αλλά οι περιπτώσεις του Αιγαίου και των Κούρδων, θα μπορούσαν να σπάσουν το δυτικό μέτωπο προς όφελος της Ρωσίας… Μπορεί να το επιτρέψει αυτό η υπερδύναμη;
Ο Μιχάλης Ιγνατίου είναι διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο και συγγραφέας. Είναι ο ιδρυτής της ιστοσελίδας Hellas Journal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου