Σε παλαιότερες εκλογές κατέβαινε ένα κόμμα που λεγόταν «Χαρίζω χρέη, χαρίζω οικόπεδα, σώζω ζωές». Μήπως θα έπρεπε να το ξανασκεφτούν στον ΣΥΡΙΖΑ και να προχωρήσουν στη μετονομασία του κόμματός τους;
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, όμως, η κατάσταση δεν είναι για γέλια. Αντιθέτως. Είναι πολύ σοβαρή.
ΝΑΙ, δεν έχουμε γίνει Δανία. Αλλά τα τελευταία τέσσερα χρόνια η χώρα έχει μπει σε τροχιά ανάπτυξης, έχουν καταργηθεί ή μειωθεί αρκετοί από τους μνημονιακούς φόρους, έχουν αυξηθεί οι μισθοί και οι συντάξεις, η ανεργία έχει πέσει κάτω από 12%, οι επενδύσεις και ο τουρισμός σπάνε κάθε χρόνο ρεκόρ. Υπάρχουν, βέβαια, πολλά ζόρια. Με σημαντικότερο, το παγκόσμιο πληθωριστικό τσουνάμι, που αφαιρεί πολλά χρήματα από το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών. Και απαιτείται προσοχή στα δημοσιονομικά, γιατί μπορεί να βγήκαμε από τα Μνημόνια, αλλά είναι κατανοητό πως δεν χρειάζεται και πολλή… προσπάθεια για να ξαναμπούμε.
ΕΡΧΕΤΑΙ, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας και με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται τα πάντα όλα. Το περιβόητο Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης του 2014 μοιάζει σαν παιδική χαρά μπροστά στις νέες υποσχέσεις του.
Ο Αλέξης Τσίπρας με περίσσιο θράσος, πριν από λίγες ημέρες, δήλωσε πως δεν είχε πει ποτέ ότι θα έσκιζε τα Μνημόνια και πως δεν έκανε κωλοτούμπα το 2015. Ετσι είναι, αν έτσι νομίζει. Αλλά οι πολίτες γνωρίζουν την πραγματικότητα και δεν μπορούν να ανεχθούν να τους κοροϊδεύουν κατάμουτρα.
ΤΩΡΑ, υπόσχεται να σκίσει την ακρίβεια με ένα νόμο και ένα άρθρο μέσα σε μόλις 50 ημέρες. Και τι δεν λέει! Αυξήσεις μισθών και συντάξεων, 13η σύνταξη, μείωση ΦΠΑ, μείωση ΕΦΚ, αύξηση επιδομάτων, μέχρι και κατάργηση της προσωπικής διαφοράς του νόμου Κατρούγκαλου!
Ο λογαριασμός, σύμφωνα με το Γενικό Λογιστήριο του υπουργείου Οικονομικών, φτάνει περίπου στα 20 δισεκατομμύρια το χρόνο και συνολικά βγαίνει ένα πακέτο 82,8 δισεκατομμυρίων στην τετραετία.
ΑΝ εφαρμοζόταν αυτό το πρόγραμμα, το έλλειμμα θα εκτινασσόταν, όχι μόνο δεν θα παίρναμε επενδυτική βαθμίδα, αλλά θα έρχονταν υποβαθμίσεις. Η αξιοπιστία, που με τόσο κόπο και πόνο σε επώδυνα μέτρα απέκτησε η ελληνική οικονομία, θα χανόταν μονομιάς. Οι αγορές θα «βομβάρδιζαν». Το… Καστελλόριζο θα έμοιαζε και πάλι εξαιρετικά πιθανό. Και η χώρα θα έμπαινε σε έναν νέο μνημονιακό κύκλο.
ΑΝ, μάλιστα, έμπαινε στην κυβέρνηση και ο Βαρουφάκης, που σώνει και καλά θέλει έξοδο από το ευρώ και τη «Δήμητρα» για νέο νόμισμα, τότε πολύ εύκολα θα ζούσαμε μέρες 2015. Αλλά και χωρίς τον Βαρουφάκη, μόνο με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, θα πέφταμε στα βράχια.
ΟΛΑ τα παραπάνω αναδεικνύουν τη σημαντικότητα της ψήφου στις 21 Μαΐου. Γιατί, μετά την απομάκρυνση από την κάλπη, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου