Για τις φρεγάτες τύπου ΜΕΚΟ αναμένονται ακόμη δυο ή τρεις συναντήσεις με στελέχη της Γερμανο-Ολλανδικής κοινοπραξίας. Πηγή: Πολεμικό Ναυτικό
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ//HELLAS JOURNAL-Αθήνα
Την περασμένη Τετάρτη το απόγευμα ενημερώναμε το αναγνωστικό κοινό ότι την επομένη το πρωί ήταν προγραμματισμένη συνάντηση της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας κατά την οποία θ’ αναλύονταν πτυχές της εισήγησης που είχε γίνει από το ναυτικό επιτελείο σχετικά με λύσεις που αφορούν την άμεση ενίσχυση του στόλου έως το 2030.
Ουδείς από το ναυτικό επιτελείο κρύβει το αυταπόδεικτο άλλωστε γεγονός της γήρανσης των
πολεμικών μονάδων του στόλου, ενώ όσοι εκσυγχρονισμοί ή αναβαθμίσεις υποστούν τα
γερασμένα σκαριά, καινούρια δεν θα γίνουν.
Θα είναι μόνο πολύ πιο ικανά ν’ ανταπεξέλθουν σ’ ότι απαιτεί το σύγχρονο περιβάλλον ασφάλειας και αντιμετώπισης απειλών.
Οι πληροφορίες που υπάρχουν, 48 ώρες μετά από εκείνο το κρίσιμο τετ α τετ, θα μπορούσε κανείς να τις τοποθετήσει σε δυο κεντρικούς πυλώνες.
Πόδια…σε δυο βάρκες
Ο πρώτος έχει να κάνει με το διαχρονικό πρόβλημα των κυβερνήσεων, που δεν είναι άλλο από την επικαλούμενη δημοσιονομική στενωπό.
Και ο δεύτερος με το γεγονός ότι το πολεμικό ναυτικό πιθανά καλείται εκ νέου να επιλέξει πως θ’ αξιοποιήσει τους «ψαλιδισμένους» πόρους που διατίθενται προς τον στόλο.
Αιτιολογώντας το ψαλίδισμα στο οποίο αναφερόμαστε, σημειώνουμε ότι πριν από έναν χρόνο κατά την κατάθεση από το υπουργείο Εθνικής άμυνας στην Βουλή, του καταλόγου των εξοπλιστικών «πόζαραν» δυο βασικά προγράμματα στις πρώτες θέσεις άμεσης ανάγκης.
Το πρώτο ήταν το πρόγραμμα κορβετών με συνολικό κόστος τα 2.122.880.000 δισεκατομμύρια
ευρώ και το δεύτερο ο εκσυγχρονισμός των φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ, που τότε υπολογίζονταν στα 643 εκατομμύρια ευρώ.
Βεβαίως μετά από τόσες διαπραγματεύσεις, χάσιμο χρόνου και ότι έχει συμβεί έναν χρόνο μετά, το κόστος εκσυγχρονισμού μέσης ζωής των τεσσάρων φρεγατών κλάσης ΥΔΡΑ έχει εκτοξευτεί περίπου στα 800 εκατομμύρια.
Το βασικό ερώτημα είναι αν υπάρχουν διαθέσιμοι για το πολεμικό ναυτικό οι συγκεκριμένοι πόροι που σχετίζονται με τα δυο προγράμματα στα οποία αναφερθήκαμε ή αν όντως στην σύσκεψη της Πέμπτης ειπώθηκε ότι τα διαθέσιμα προς χρήση κονδύλια είναι κατά πολύ λιγότερα…
Στρατιωτικές πηγές εξηγούσαν ότι «έως το 2020 καίγαμε τις αναθυμιάσεις και τώρα στο μόνο που μπορούμε να στηριχτούμε είναι η εμπειρία των πληρωμάτων σε εξειδικευμένες συντηρήσεις, καθώς αυτοί οι άνθρωποι κρατάνε ζωντανά πολεμικά πλοία που υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να είχαν αποσυρθεί και αντικατασταθεί με καινούρια.»
ΜΕΚΟ, FDI ή…;
Ο δεύτερος πυλώνας αφορά την επιλογή που θα κάνει το ναυτικό για το άμεσο μέλλον του, διότι μπορεί στην άσκηση που έγινε και όλα πήγαν κατ’ ευχήν, με τους πυραύλους να πλήττουν τους στόχους τους με φονική ακρίβεια, όμως αν «τα δεδομένα παραμείνουν ως έχουν εν έτει 2024, τότε σε βάθος πενταετίας θα μας μείνουν τα αποθέματα πυρομαχικών και πυραύλων να τα κοιτάζουμε», λένε με νόημα στελέχη από το ναυτικό.
Το υφιστάμενο κονδύλι φαίνεται ότι αρκεί για τις τέσσερις φρεγάτες κλάσης ΥΔΡΑ, ενώ υπάρχουν πηγές που λένε πως δεν αποκλείεται να είναι αυτό που χρειάζεται για την τέταρτη FDI που έχει ζητήσει το ναυτικό. Βεβαίως ένα εκ των δυο θα γίνουν, σε καμία περίπτωση και τα δυο.
Σύμφωνα με πληροφορίες από την συζήτηση δεν έλειψε και προτροπή για την αναζήτηση
μεταχειρισμένων μονάδων επιφανείας, που δεν βγαίνουν από το πλάνο στο «στρατιωτικό Μέγαρο» της Λ. Μεσογείων.
Και αυτό ενδεχομένως να μεταφράζεται ακόμη και σε ένα νέο κύκλο «θρίλερ» για το ναυτικό επιτελείο το οποίο έχει απορρίψει ξανά και ξανά πλοία τα οποία προβλήματα θα του
δημιουργήσουν, επιπλέον έξοδα και σε καμία περίπτωση δεν θα βοηθήσουν στην ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος του πολεμικού ναυτικού που είναι το ζητούμενο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου