Από το ιστολόγιο http://www.elkosmos.gr/
Πολλές είναι οι απόψεις που υπάρχουν στην Ελλάδα για τον Καντάφι και το "αιωνόβιο" καθεστώς του στην Λιβύη. Άλλοι τον θεωρούν επαναστάτη και ηγέτη, άλλοι φίλο (όπως η οικογένεια του πρωθυπουργού της χώρας μας), άλλοι τύραννο και δυνάστη. Από ό,τι φαίνεται όμως αυτό το καθεστώς τελειώνει. Ότι ιδέα και αν είχε κανείς για αυτό είναι δεδομένο ότι κράτησε ένα ποσοστό σταθερότητας στην περιοχή. Αυτή την στιγμή φαίνεται όμως να καταρρέει, ή μάλλον η σύγκρουση μεταξύ των δυνάμεων του καθεστώτος και των υποβοηθούμενων από την Δύση αντικαθεστωτικών φαίνεται να μπαίνει στην πιο αιματηρή φάση της, με εκατοντάδες νεκρούς κάθε ημέρα. Και χιλιάδες ακόμη που θα ακολουθήσουν όταν ο τελικός νικητής θα αρχίσει τις "εκκαθαρίσεις" των πολιτικών του αντιπάλων στο όνομα της απονομής "ανθρωπιστικής δικαιοσύνης".
Ένας πόλεμος που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ακριβώς εμφύλιος, καθώς είναι σαφές ότι οι συγκρούσεις είναι σε μεγάλο βαθμό εθνικές, με τις διάφορες φυλετικές ομάδες της Λιβύης να επιλέγουν στρατόπεδο και να ... εκστρατεύουν εναντίον των αντιπάλων τους. Ένας πόλεμος όμως ακόμη, που έγινε στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της σύγχρονης αυτής θεολογίας για την εξυπηρέτηση των αμερικάνικών και παγκοσμιοποιητικών συμφερόντων.
Τι αποτελέσματα θα έχει όμως αυτός ο πόλεμος; Τι θα προέλθει από την διαφαινόμενη νίκη του "εθνικού συμβουλίου" το οποίο μόνο εθνικό δεν είναι και μόνο από ομόνοια δεν διακατάχεται;
Είναι γνωστό άλλωστε ότι σε αυτό συμμετέχουν από πρώην αξιωματούχοι του καθεστώτος, εκπρόσωποι τοπικών φυλών, τυχοδιώκτες ακόμη και μέλη οργανώσεων, οι οποίες φέρονται να έχουν διασυνδέσεις ακόμη και με την Al Kaeda.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι παρόλη την ευχολογία των δυτικών υποστηρικτών της εξέγερσης, ο καθένας από τους οποίους έχει τους δικούς του λόγους - άλλος οικονομικούς, άλλος γεωπολιτικούς, άλλος στρατιωτικούς - η κατάσταση που θα προκύψει δεν θα είναι σταθερή. Ολόκληρη η περιοχή έχει περάσει σε μία περίοδο αποσταθεροποίησης, τα σημάδια της οποίας έχουν ήδη φανεί με τις ακτές της γηραίας ηπείρου να υποδέχονται δεκάδες ή μάλλον εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομεταναστών. Κανείς δεν ξέρει πόσοι ακόμη θα φτάσουν. Και αυτό είναι μόνο η πρώτη επίπτωση. Κανείς δεν μπορεί να προκαταλάβει την πορεία της Λιβύης, ούτε καν την ύπαρξή της ως ενιαίου κρατικού σχηματισμού. Ποιός θα επικρατήσει; Οι "δυτικοί"; οι "ισλαμιστές"; οι "φύλαρχοι"; Κανείς δεν ξέρει. Οποιαδήποτε όμως από αυτές τις επιλογές μπορεί και πρέπει να γεμίζει με ανασφάλεια όλες τις χώρες της Νότιας Ευρώπης. Ιδίως αυτές που έχουν στηρίξει το καθεστώς Καντάφι, όπως η χώρα μας.
Οι εικόνες των "εξεγερμένων" που εισέβαλλαν στο στρατηγείο του Καντάφι, λεηλατούσαν και έσπαγαν θα πρέπει να προβληματίσει σοβαρά κάποιους εδώ.
Πολλές είναι οι απόψεις που υπάρχουν στην Ελλάδα για τον Καντάφι και το "αιωνόβιο" καθεστώς του στην Λιβύη. Άλλοι τον θεωρούν επαναστάτη και ηγέτη, άλλοι φίλο (όπως η οικογένεια του πρωθυπουργού της χώρας μας), άλλοι τύραννο και δυνάστη. Από ό,τι φαίνεται όμως αυτό το καθεστώς τελειώνει. Ότι ιδέα και αν είχε κανείς για αυτό είναι δεδομένο ότι κράτησε ένα ποσοστό σταθερότητας στην περιοχή. Αυτή την στιγμή φαίνεται όμως να καταρρέει, ή μάλλον η σύγκρουση μεταξύ των δυνάμεων του καθεστώτος και των υποβοηθούμενων από την Δύση αντικαθεστωτικών φαίνεται να μπαίνει στην πιο αιματηρή φάση της, με εκατοντάδες νεκρούς κάθε ημέρα. Και χιλιάδες ακόμη που θα ακολουθήσουν όταν ο τελικός νικητής θα αρχίσει τις "εκκαθαρίσεις" των πολιτικών του αντιπάλων στο όνομα της απονομής "ανθρωπιστικής δικαιοσύνης".
Ένας πόλεμος που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ακριβώς εμφύλιος, καθώς είναι σαφές ότι οι συγκρούσεις είναι σε μεγάλο βαθμό εθνικές, με τις διάφορες φυλετικές ομάδες της Λιβύης να επιλέγουν στρατόπεδο και να ... εκστρατεύουν εναντίον των αντιπάλων τους. Ένας πόλεμος όμως ακόμη, που έγινε στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της σύγχρονης αυτής θεολογίας για την εξυπηρέτηση των αμερικάνικών και παγκοσμιοποιητικών συμφερόντων.
Τι αποτελέσματα θα έχει όμως αυτός ο πόλεμος; Τι θα προέλθει από την διαφαινόμενη νίκη του "εθνικού συμβουλίου" το οποίο μόνο εθνικό δεν είναι και μόνο από ομόνοια δεν διακατάχεται;
Είναι γνωστό άλλωστε ότι σε αυτό συμμετέχουν από πρώην αξιωματούχοι του καθεστώτος, εκπρόσωποι τοπικών φυλών, τυχοδιώκτες ακόμη και μέλη οργανώσεων, οι οποίες φέρονται να έχουν διασυνδέσεις ακόμη και με την Al Kaeda.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι παρόλη την ευχολογία των δυτικών υποστηρικτών της εξέγερσης, ο καθένας από τους οποίους έχει τους δικούς του λόγους - άλλος οικονομικούς, άλλος γεωπολιτικούς, άλλος στρατιωτικούς - η κατάσταση που θα προκύψει δεν θα είναι σταθερή. Ολόκληρη η περιοχή έχει περάσει σε μία περίοδο αποσταθεροποίησης, τα σημάδια της οποίας έχουν ήδη φανεί με τις ακτές της γηραίας ηπείρου να υποδέχονται δεκάδες ή μάλλον εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομεταναστών. Κανείς δεν ξέρει πόσοι ακόμη θα φτάσουν. Και αυτό είναι μόνο η πρώτη επίπτωση. Κανείς δεν μπορεί να προκαταλάβει την πορεία της Λιβύης, ούτε καν την ύπαρξή της ως ενιαίου κρατικού σχηματισμού. Ποιός θα επικρατήσει; Οι "δυτικοί"; οι "ισλαμιστές"; οι "φύλαρχοι"; Κανείς δεν ξέρει. Οποιαδήποτε όμως από αυτές τις επιλογές μπορεί και πρέπει να γεμίζει με ανασφάλεια όλες τις χώρες της Νότιας Ευρώπης. Ιδίως αυτές που έχουν στηρίξει το καθεστώς Καντάφι, όπως η χώρα μας.
Οι εικόνες των "εξεγερμένων" που εισέβαλλαν στο στρατηγείο του Καντάφι, λεηλατούσαν και έσπαγαν θα πρέπει να προβληματίσει σοβαρά κάποιους εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου