Ποιήματα του Νίκου Λυγερού

Κόκκινος δράκος

Ποτέ δεν πίστεψες
ότι μπορεί να γίνει
πόλεμος για ένα νησί.
Όταν όμως είδες
με τα ίδια σου τα μάτια
τον κόκκινο δράκο
αντιλήφθηκες επιτέλους
ότι άλλαξαν όλα.

Δεν υπάρχει πια λόγος
να λέμε ψέματα.
Το νησί μας θα δεχόταν
βάρβαρη επίθεση
και ποιες θα ήταν
οι άμυνες μας;
Ξανακοίταξες
τον κόκκινο δράκο
και χαμογέλασες.
Θα ήταν μαζί μας.

Ασημένια λεπίδα

Ασημένια λεπίδα
νόμιζες ότι είχε
εκείνο το ξίφος.
Δεν ήταν διακοσμητικό
και δεν είχε λυγίσει.
Ο δάσκαλος το είχε
εδώ και χρόνια.
Από τότε ξέρεις
αφού διάβασες
για το θρύλο του.
Δεν ξέχασες
τη βελανιδιά
έτσι δεν είναι;
Πιάσε λοιπόν
το κόκκινο κρασί
που στάζει σαν αίμα
κι ετοιμάσου.

Τα άλλα γεράκια

Τα άλλα γεράκια
ήξεραν για μας.
Δεν ήταν η πρώτη φορά
που θα έδιναν το αίμα τους
γι' αυτό το κομμάτι γης
μέσα στο πέλαγος.
Το απέραντο γαλάζιο
ήταν ο φυσικός τους χώρος,
η πατρίδα τους.
Κι εσύ αναρωτιόσουν
αν θα άντεχαν
τη βάρβαρη επίθεση
ενώ έβλεπες
κάθε μέρα αυτούς
που ονόμαζες
δικούς σου
να τρέχουν ήδη.

Ποιος είδε το γεράκι;

Ποιος είδε το γεράκι
ενώ ήταν παντού;
Τα χρώματά του
είχαν αφήσει τα ίχνη
πάνω στους τοίχους.
Κι όμως κανένας
δεν κατάλαβε
εκτός από το Λουκά
το νόημα του συμβόλου.
Έπρεπε να ξέρεις
από θυσίες
για να κατανοήσεις
το υποκείμενο
του αντικείμενου.
Μα εκείνο άνοιξε
τα φτερά του
για όλους.

Οικονομικές σκέψεις

Πρόσεξες ποτέ
ότι τα οικονομικά μέτρα
παράγουν μετριότητες;
Ενώ τα στρατηγικά
δημιουργούν σχεδιασμό
και όραμα...
Αν δεν το πρόσεξες
μπορεί να το έζησες
άθελα σου.
Και τώρα ονειρεύεσαι
ένα στόχο
που δεν υπάρχει
γιατί δεν διάβασες
θεωρία παιγνίων
και δεν ξέρεις
ποια απόφαση
πάρθηκε.